Popular Bible Verses from Marcus 2

Share

Agus nuair do‐ċuala Íosa é, aduḃairt sé leo, Ní h‐ag daoiniḃ sláinteaṁla atá gáḃaḋ le liaiġ, aċt ag daoiniḃ breoite: ní ċum na fíréin do ġlaoḋaċ ṫánag‐sa, aċt ċum na peacaiġ do ġlaoḋaċ.

Agus nuair do ċonnaic Íosa a gcreideaṁ, aduḃairt sé leis an ḃfear pairiliseaċ, A ṁic, atá do ṗeacaiḋe maiṫte ḋuit.

Agus aduḃairt sé leo, Is le h‐aġaiḋ an duine do ceapaḋ an tsabóid, agus ní le h‐aġaiḋ na sabóide do rinneaḋ an duine

Agus, de ḃriġ nárḃ ḟéidir ḋóiḃ teaċt i ngar dó mar ġeall ar an sluaġ, do noċtadar bárr an tiġe i n‐a raiḃ sé: agus do rinneadar foscailt ann, agus do leigeadar síos an leaba ar a raiḃ an fear pairiliseaċ ’n‐a luiġe.

Aċt, ċum go mbéiḋ a ḟios agaiḃ go ḃfuil cuṁaċt ar an doṁan so ag Mac an Duine ċum peacaiḋe do ṁaiṫeaṁ; (aduḃairt sé leis an ḃfear pairiliseaċ), Adeirim‐se leat, Éiriġ, agus tóg do leaba, agus imṫiġ go dtí do ṫeaċ.

Cia is fusa, a ráḋ leis an ḃfear pairiliseaċ, Atá do ṗeacaiḋe maiṫte ḋuit; nó a ráḋ, Éiriġ, agus tóg do leaba, agus siuḃal?

Agus d’éiriġ seisean ar an láṫair, agus do ṫóg sé a leaba, agus d’imṫiġ sé amaċ i ḃfiaḋnaise a raiḃ ann; i dtreo go raiḃ uaṫḃás orṫa uile, go dtugadar glóir do Ḋia, agus iad ’g‐a ráḋ, Ní ḟacamar a leiṫéid seo riaṁ.