ମୁଇ ତୁମୁକ୍ମ୍ନ୍ ସ୍ତ୍ କ୍ମ୍ଲେ, ସ୍ବୁଲକାର୍ ସ୍ବୁ ପାପ୍ ଆର୍ ସେମ୍ନ୍ ଜ୍ତେକ୍ ଲିନ୍ଦାକ୍ତା କ୍ଇ ଇଶ୍ଵରାର୍ ଲିନ୍ଦା କ୍ର୍ତି, ସେ ସ୍ବୁ ପାପ୍ ଇଶ୍ୱର୍ କେମା କ୍ରେଦ୍। ମ୍ତର୍ ଯେ ହେଁ ପବିତର୍ ଆତ୍ମାର୍ ବିରୁଦେ ଲିନ୍ଦାକ୍ତା କଇଦ୍, ଏ ଜଗ୍ତେ ତାର୍ କାଇରି ହେଁ କେମା ନାଇ, ମ୍ତର୍ ମାପ୍ରୁ ଏ ପାପ୍ ଗିନେ ସେ ଲକ୍କେ ସ୍ବୁଦିନାର୍ ଗିନେ ଦସି କ୍ରେଦ୍।”