Oba Abram säd am: Ekj hab ver däm HARN, dän hechsten Gott, dee dän Himmel un de Ieed jemoakt haft, met een Eit vesproaken, daut ekj nich woa soo väl aus eenen Twierem ooda eenen Schoobaunt, ooda irjent sestwaut waut dient es, nämen, soo daut du nich sajen woascht: Ekj hab Abram rikj jemoakt.