Un Jakob muak doa een Vespräakjen un säd: Wan Gott met mie es, un hee mie Schutz opp dise Reis jeft, opp dee ekj sie, un hee mie to äten un Kjleeda jeft, soo daut ekj en Fräd trigj no mien Voda sien Hus kom, dan saul de HAR mien Gott sennen. Un opp dise Städ, wua ekj disen Steen oppjestalt hab, saul Gott sien Hus sennen. Un von aul daut, waut du mie jefst, woa ekj die een Tieendel jäwen.