YouVersion Logo
Search Icon

پیدایش ۱۹

۱۹
خودا سدوم و عموره‌یَ ویرانَ کونه
۱ غروب دم، او دوتأ فرشته فأرسه‌ییدی سدوم. لوط شهرٚ دروازه کنار نیشته‌بو. وختی اوشأنَ بیده، ویریشته بوشو اوشأنٚ پیشواز و سوجده بوکوده و ۲ بوگفته: «سرورأن، بفرمایید شیمی نوکرٚ خانه، شیمی پایَ بوشورید و شب بِیسید. صبحٚ زود رأ دکفتید، بیشید.»
جواب بدَییدی: «نه، شبَ، شهرٚ میدانٚ میأن سر کونیمی.»
۳ ولی لوط اَنقدر پافشاری بوکوده، کی اوشأن قوبیل بوکودیدی و اونٚ اَمرأ بوشوییدی به خانه. اون اوشأنٚ‌ره شامٚ خیلی مفصل بأورده، نانٚ فطیر#۱۹‏:۳ نانٚ فطیر نانی بو کی خمیرمایه نأشتی. بپخته و اوشأن بوخوردیدی. ۴ ولی هنوز نوخوفته‌بید کی او شهرٚ تومامٚ مردأکأن، جٚه دور و نزدیک، پیر و جوان، خانه دور حلقه بزه‌ییدی. ۵ لوطَ دوخوأدیدی و بوگفتیدی: «او مردأکأنی کی ایمشب تی ورجه بَموییدی، کویه ایسه‌ییدی؟ اوشأنَ بأور کی اوشأنٚ اَمرأ همبستر بیبیم.»
۶ لوط بوشو بیرون اوشأنٚ ورجه و درَ خو پوشتٚ سر دَوسته، ۷ بوگفته: «برأرأن، اَ شرارتَ انجام ندید. ۸ بیدینید، من دوتأ دوختر دأرم کی هیچ مردی اَمرأ نیبید. وئلید اوشأنَ شیمی ورجه بأورم و هرچی خوأییدی اوشأنٚ اَمرأ بوکونید. ولی اَ مردأکأنٚ اَمرأ کار ندأرید، چره کی می خانه‌یَ پناه بأوردیدی.»
۹ اوشأن جواب بدَییدی: «بوشو کنار. ایتأ غریبه مأنستن بَمویی اَمی ورجه، هسه اَمِره پیله‌تری کودَن دری! تی اَمرأ جٚه اوشأن بدتر کونیمی.» پس لوطَ حمله بوکودیدی و بوشوییدی جُلُو کی خانه درَ بشکنید. ۱۰ ولی او فرشته‌یأن خوشأنٚ دسَ درازَ کودیدی، لوطَ بیگیفتیدی ببردی خانه دورون و درَ دَوستیدی، ۱۱ بَزین جٚه خانه دورون، پیرأن و جوانأنٚ چومأنَ کورَ کودیدی کی دِ نتأنستیدی خانه درَ بیأفید.
۱۲ او فرشته‌یأن لوطَ بوگفتیدی: «تو اَیه کسٚ کارَ دیگری‌یم دأری؟ دامادأن، پسرأن، دوخترأن؟ اگه کسٚ کارٚ دیگری، اَ شهرٚ دورون دأری، اوشأنٚ اَیه جَا ببر بیرون ۱۳ چونکی اَمأن خوأییم اَ شهرَ نابودَ کونیم، چره کی اوشأنٚ گوناهٚ سر و صدا خوداوندٚ گوش فأرسه و اَمرَ اوسه کوده کی اَ شهرَ نابودَ کونیم.»
۱۴ پس لوط بوشو بیرون، خو دوخترأنٚ نامزدأنٚ اَمرأ کی قرار بو اونٚ دامادأن بیبید گب بزه، بوگفته: «خوداوند خوأیه اَ شهرَ نابودَ کونه، هرچی زودتر جٚه اَیه بیشید بیرون.» ولی اوشأن اونٚ گبأنَ به مسخره بیگیفتیدی.
۱۵ صبحٚ دم، فرشته‌یأن لوطَ بوگفتیدی: «زو باش! تی زن و تی دوتأ دوخترأنَ کی اَیه ایسه‌ییدی اوسَن ببر بیرون کی نوکونه اَ شهرٚ ویرانی میأن هلاکَ بید.»
۱۶ چونکی لوط دو دیلی کودی، او فرشته‌یأن لوط و اونٚ زن و اونٚ دوتأ دوخترٚ دسَ بیگیفتیدی و اوشأنَ به سلامت شهرٚ جَا بیرون ببردیدی، چونکی خوداوند اوشأنَ رحم بوکوده‌بو. ۱۷ به بیرونٚ شهر فَنرسه‌بید کی ایتأ جٚه او فرشته‌یأن بوگفته: «شیمی جانٚ نجاتٚ وسی فرار بوکونید! وأنگردید کی شیمی پوشتٚ سرَ بیدینید، دشتٚ میأنم هیچ جا نِیسید! فرار بوکونید بیشید کویأنٚ جور کی هلاکَ نیبید!»
۱۸ لوط ایلتماس بوکوده بوگفته: «نه، ای سرور. ۱۹ تی بنده‌یَ رحمت بوکودی، می جانَ نجات دَئنٚ اَمرأ، مرَ محبت بوکودی، ولی من کی نتأنم فرار بوکونم بشم فأرسم کویأنٚ جور. نوکونه اَ بلا زودتر می سرم بأیه، کی بیمیرم. ۲۰ بیدین، او کوجه شهر نزدیکتره، وهل فرار بوکونم بشم اویه کی بتأنم خودمَ نجات بدم. او کوجه شهرَ کی نزدیکه دینی؟ شمه اویه کی زنده بمأنم.»
۲۱ فرشته بوگفته: «تی حرفأنَ قوبیل کونم و شهری کی اونٚ جَا گب زِئن دری، نابودَ نوکونم. ۲۲ ولی زودتر فرار بوکون بوشو اویه، چونکی تا اویه فأنرسی، نتأنم کاری بوکونم.» هَنٚ وسی او محلَ صوغر#۱۹‏:۲۲ صوغر یَنی کوچیک. نام بنَه‌ییدی.
۲۳ وختی خورشید بوجور اَمون دوبو، لوط به صوغر فأرسه. ۲۴ پس خوداوند آسمانٚ جَا گوگردٚ آتشین بر سدوم و عموره ببارأنه. ۲۵ و او شهرأن، دشتٚ همه جایَ و همه‌یٚ ساکنأنٚ شهرأن و زیمینٚ گیاهأنَ، همه چی‌یَ با هم نابودَ کوده. ۲۶ ولی لوطٚ زن وأگردسته، خو پوشتٚ سرَ فندرسته و ایتأ نمکی سوتون بوبوسته.
۲۷ صبحٚ زود ایبراهیم ویریشته وأگردسته هو جا سر کی خوداوندٚ حضور ایسَه‌بو. ۲۸ اون سدوم و عمورهٚ طرف و او دشتٚ تومامٚ زیمینأنَ فندرسته و بیده کی دود او سرزیمینٚ جَا، کوره دودٚ مأنستن بوجور شوئون دوبو. ۲۹ اَطویی وختی خودا او دشتٚ شهرأنَ نابودَ کوده، ایبراهیمٚ شفاعتَ به یاد بأورده و وختی کی او شهرأنی‌یَ کی لوط اوشأنٚ دورون زندگی بوکوده‌بو، نابودَ کودَن دوبو، لوطَ جٚه او نابودی میأن بیرون بأورده.
لوط و اونٚ دوخترأن
۳۰ لوط چونکی ترسه‌یی صوغرٚ میأن بِیسه، خو دوتأ دوخترأنٚ اَمرأ جٚه اویه کوچ بوکوده بوشو کویأنٚ دورون و اویه ایتأ غارٚ دورون ساکن بوبوستیدی. ۳۱ ایتأ روز پیله دوختر کوجه دوخترَ بوگفته: «اَمی پئر پیرَ بوسته، اَمی دور و ورم کی مردی پیدا نیبه، تا همه جایٚ دونیا مأنستن اَمی اَمرأ عروسی بوکونه. ۳۲ بیأ اَمی پئرَ شراب فدیم بوخوره، اونٚ اَمرأ همبستر بیبیم کی اَمی پئرٚ نسلَ پا بر جا بدأریم.»
۳۳ پس هو شب خوشأنٚ پئرَ شراب بدَییدی و پیله دوختر بَمو خو پئرٚ اَمرأ بوخوفته و لوط اونٚ خوفتن و ویریشتنٚ جَا وأخبر نوبوسته.
۳۴ فردا روزٚ ره پیله‌دأنه دوختر، کوجه‌دأنه‌یَ بوگفته: «من دیشب می پئرٚ اَمرأ بوخوفتم. بیأ ایمشبم اونَ شراب بدیم و تو اونٚ اَمرأ بوخوس تا ایتأ نسل اَمی پئرٚ جَا بدأریم.» ۳۵ او شبم خوشأنٚ پئرَ شراب بدَییدی و کوجه دوختر بوشو اونٚ اَمرأ بوخوفته و لوط اونٚ خوفتن و ویریشتنٚ جَا وأخبر نوبوسته.
۳۶ پس لوطٚ دوتأ دوخترأن خوشأنٚ پئرٚ جَا شکم اوسَدیدی. ۳۷ پیله‌دأنه ایتأ پسر بزه، اونٚ ایسمَ بنَه «موآب»؛ اون تا ایمروز موآبیأنٚ پئره. ۳۸ کوجه‌دأنه دوخترم ایتأ پسر بزه و اونٚ ایسمَ بنَه «بِن‌عَمّی»؛ اون تا ایمروز عمونیأنٚ پئره.

Highlight

Share

Copy

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in