اِشعیا 16
16
1بره‌ها را از سِلاع، از راه بیابان،
خدمتِ حاکم ولایت،
به کوهِ دخترِ صَهیون بفرستید.
2دختران موآب
در معبرهای اَرنون،
همچون پرندگان آواره
و جوجه‌های رانده شده‌اند.
3«مشورت دهید!
به انصاف حکم نمایید!
سایۀ خویش را در گرماگرمِ ظهر
همچو شب بر ما بگسترانید!
رانده‌شدگان را پنهان کنید،
و فراریان را تسلیم منمایید!
4بگذارید رانده‌شدگانِ موآب در میان شما غربت گزینند؛
ایشان را از چشمان آن هلاک‌کننده مخفیگاه باشید!»
به‌یقین ستمگر محو خواهد شد،
هلاکت پایان خواهد پذیرفت،
و پایمال‌کننده از زمین برچیده خواهد گشت.
5آنگاه تختی به محبت بر پا خواهد شد،
و بر آن کسی با وفاداری در خیمۀ داوود جلوس خواهد کرد
که داوری کند و انصاف را بجوید و عدالت را بشتاباند.
6از غرور موآب شنیدهایم
که براستی چه مغرور است!
از وقاحت و غرور و تکبر او شنیدهایم!
فخرِ او را اساسی نیست.
7پس موآب برای موآب شیون کند!
همگی آنان شیون کنند!
برای نانهای کشمشی ’قیرحارِسِت‘
در کمال درماندگی ناله کنید!
8زیرا که مزارع ’حِشبون‘ خشکیده،
و تاکستانهای ’سِبمَه‘ پژمرده شده است.
سروران قومها تاکهایش را شکسته‌اند،#16:8 یا: «رؤسای قومها بهترین تاکها را لگدمال کرده‌اند»؛ ترجمۀ احتمالی دیگر: «(شراب) تاکهایش رؤسای قومها را به زمین می‌زد (مست می‌کرد)».
تاکهایی را که تا به ’یَعزیر‘ می‌رسید،
و تا به بیابان پراکنده بود؛
جوانه‌هایش در همه جا گسترده بود،
و از دریا نیز می‌گذشت!
9از این رو من نیز با گریۀ ’یَعزیر‘
بر تاکستانهای ’سِبمَه‘ خواهم گریست.
ای ’حِشبون‘ و ای ’اِلِعالِه‘،
من شما را به اشکهایم سیراب خواهم کرد،
زیرا که از محصول میوه و حصاد غَلۀ شما،
گلبانگ رخت بر بسته است.
10شادی و سُرور از باغ و بُستان برچیده شده،
و در تاکستانها نه کسی سرود می‌خواند، نه کسی بانگ درمی‌دهد؛
دیگر کسی انگور در چَرخُشتها به پای نمی‌افشرد،
و من فریاد شادی را خاموش ساخته‌ام.
11از این رو، احشای من همچون بربط برای موآب می‌نالد،
و اعماق وجودم، برای ’قیرحارِس‘.
12آنگاه که موآب حضور یابد،
و خود را در مکان بلند خسته سازد،
آنگاه که برای دعا به عبادتگاه خویش بیاید،
کامیاب نخواهد شد.
13این است کلامی که خداوند در گذشته دربارۀ موآب گفت. 14اما اکنون خداوند می‌گوید: «در عرض سه سال، بر حسب سالهای کارگر روزمزد، جلال موآب با وجود جمعیت انبوهش، محقّر خواهد شد، و باقیماندگانش اندک و ناتوان خواهند بود.»
Currently Selected:
اِشعیا 16: nmv
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
The Persian New Millennium Version © 2014, is a production of Elam Ministries. All rights reserved.
www.kalameh.com/shop
اِشعیا 16
16
1بره‌ها را از سِلاع، از راه بیابان،
خدمتِ حاکم ولایت،
به کوهِ دخترِ صَهیون بفرستید.
2دختران موآب
در معبرهای اَرنون،
همچون پرندگان آواره
و جوجه‌های رانده شده‌اند.
3«مشورت دهید!
به انصاف حکم نمایید!
سایۀ خویش را در گرماگرمِ ظهر
همچو شب بر ما بگسترانید!
رانده‌شدگان را پنهان کنید،
و فراریان را تسلیم منمایید!
4بگذارید رانده‌شدگانِ موآب در میان شما غربت گزینند؛
ایشان را از چشمان آن هلاک‌کننده مخفیگاه باشید!»
به‌یقین ستمگر محو خواهد شد،
هلاکت پایان خواهد پذیرفت،
و پایمال‌کننده از زمین برچیده خواهد گشت.
5آنگاه تختی به محبت بر پا خواهد شد،
و بر آن کسی با وفاداری در خیمۀ داوود جلوس خواهد کرد
که داوری کند و انصاف را بجوید و عدالت را بشتاباند.
6از غرور موآب شنیدهایم
که براستی چه مغرور است!
از وقاحت و غرور و تکبر او شنیدهایم!
فخرِ او را اساسی نیست.
7پس موآب برای موآب شیون کند!
همگی آنان شیون کنند!
برای نانهای کشمشی ’قیرحارِسِت‘
در کمال درماندگی ناله کنید!
8زیرا که مزارع ’حِشبون‘ خشکیده،
و تاکستانهای ’سِبمَه‘ پژمرده شده است.
سروران قومها تاکهایش را شکسته‌اند،#16:8 یا: «رؤسای قومها بهترین تاکها را لگدمال کرده‌اند»؛ ترجمۀ احتمالی دیگر: «(شراب) تاکهایش رؤسای قومها را به زمین می‌زد (مست می‌کرد)».
تاکهایی را که تا به ’یَعزیر‘ می‌رسید،
و تا به بیابان پراکنده بود؛
جوانه‌هایش در همه جا گسترده بود،
و از دریا نیز می‌گذشت!
9از این رو من نیز با گریۀ ’یَعزیر‘
بر تاکستانهای ’سِبمَه‘ خواهم گریست.
ای ’حِشبون‘ و ای ’اِلِعالِه‘،
من شما را به اشکهایم سیراب خواهم کرد،
زیرا که از محصول میوه و حصاد غَلۀ شما،
گلبانگ رخت بر بسته است.
10شادی و سُرور از باغ و بُستان برچیده شده،
و در تاکستانها نه کسی سرود می‌خواند، نه کسی بانگ درمی‌دهد؛
دیگر کسی انگور در چَرخُشتها به پای نمی‌افشرد،
و من فریاد شادی را خاموش ساخته‌ام.
11از این رو، احشای من همچون بربط برای موآب می‌نالد،
و اعماق وجودم، برای ’قیرحارِس‘.
12آنگاه که موآب حضور یابد،
و خود را در مکان بلند خسته سازد،
آنگاه که برای دعا به عبادتگاه خویش بیاید،
کامیاب نخواهد شد.
13این است کلامی که خداوند در گذشته دربارۀ موآب گفت. 14اما اکنون خداوند می‌گوید: «در عرض سه سال، بر حسب سالهای کارگر روزمزد، جلال موآب با وجود جمعیت انبوهش، محقّر خواهد شد، و باقیماندگانش اندک و ناتوان خواهند بود.»
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
The Persian New Millennium Version © 2014, is a production of Elam Ministries. All rights reserved.
www.kalameh.com/shop