یعقوب 4
4
تسلیم خداوند باشید
1از کجا در میان شما جنگ و جدال پدید می‌آید؟ آیا نه از امیالتان که درون اعضای شما به ستیزه مشغولند؟ 2حسرت چیزی را می‌خورید، امّا آن را به دست نمی‌آورید. از طمع مرتکب قتل می‌شوید، امّا باز به آنچه می‌خواهید نمی‌رسید. جنگ و جدال بر پا می‌کنید، امّا به دست نمی‌آورید، از آن رو که درخواست نمی‌کنید!#4:2 یا: «حسرت چیزی را می‌خورید و آن را به دست نمی‌آورید؛ پس مرتکب قتل می‌شوید. طمع می‌ورزید امّا به آنچه می‌خواهید نمی‌رسید؛ پس جنگ و جدال بر پا می‌کنید. و از آن رو ندارید که درخواست نمی‌کنید». 3آنگاه نیز که درخواست می‌کنید، نمی‌یابید، زیرا با نیّت بد درخواست می‌کنید تا صرف هوسرانیهای خود کنید.
4ای زناکاران، آیا نمی‌دانید دوستی با دنیا دشمنی با خداست؟ هر که در پی دوستی با دنیاست، خود را دشمن خدا می‌سازد. 5آیا گمان می‌برید کتاب بیهوده گفته است: «روحی که خدا در ما#4:5 یا: ”در میان ما“. ساکن کرده، تا به حدِ حسادت مشتاق ماست؟»#4:5 یا: «خدا نسبت به روحی که در ما ساکن کرده غیرت بسیار دارد». 6امّا فیضی که او می‌بخشد، بس فزونتر است. از همین رو کتاب می‌گوید:
«خدا در برابر متکبّران می‌ایستد،
امّا فروتنان را فیض می‌بخشد.»#امثال ۳:۳۴.
7پس تسلیم خدا باشید. در برابر ابلیس ایستادگی کنید، که از شما خواهد گریخت. 8به خدا نزدیک شوید، که او نیز به شما نزدیک خواهد شد. ای گناهکاران، دستهای خود را پاک کنید، و ای دو دلان، دلهای خود را طاهر سازید. 9به حالِ زار بیفتید و نُدبه و زاری کنید. خندۀ شما به ماتم، و شادی شما به اندوه بَدل گردد. 10در حضور خدا فروتن شوید تا شما را سرافراز کند.
11ای برادران، از یکدیگر بدگویی مکنید. هر که از برادر خود بد گوید و یا او را محکوم کند، در واقع از شریعت بد گفته و شریعت را محکوم کرده است. و هر گاه شریعت را محکوم کنی، دیگر نه مجری، بلکه داورِ آن هستی! 12امّا تنها یک شریعتگذار و داور هست، همان که قادر است برهاند یا هلاک کند. پس تو کیستی که همسایۀ خود را محکوم کنی!
فخر نادرست به فردا
13و امّا شما که می‌گویید: «امروز یا فردا به این شهر یا آن شهر خواهیم رفت و سالی را در آنجا به سر خواهیم برد و به تجارت خواهیم پرداخت و سود فراوان خواهیم کرد،» خوب گوش کنید: 14شما حتی نمی‌دانید فردا چه خواهد شد. زندگی شما چیست؟ همچون بُخاری هستید که کوتاه‌زمانی ظاهر می‌شود و بعد ناپدید می‌گردد. 15پس باید چنین بگویید: «اگر خداوند بخواهد، زنده می‌مانیم و چنین و چنان می‌کنیم.» 16حال آنکه شما با تکبّر فخر می‌کنید. هر فخری از این‌گونه، بد است! 17بنابراین، هر که بداند چه کاری درست است و آن را انجام ندهد، گناه کرده است.
Currently Selected:
یعقوب 4: nmv
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
The Persian New Millennium Version © 2014, is a production of Elam Ministries. All rights reserved.
www.kalameh.com/shop
یعقوب 4
4
تسلیم خداوند باشید
1از کجا در میان شما جنگ و جدال پدید می‌آید؟ آیا نه از امیالتان که درون اعضای شما به ستیزه مشغولند؟ 2حسرت چیزی را می‌خورید، امّا آن را به دست نمی‌آورید. از طمع مرتکب قتل می‌شوید، امّا باز به آنچه می‌خواهید نمی‌رسید. جنگ و جدال بر پا می‌کنید، امّا به دست نمی‌آورید، از آن رو که درخواست نمی‌کنید!#4:2 یا: «حسرت چیزی را می‌خورید و آن را به دست نمی‌آورید؛ پس مرتکب قتل می‌شوید. طمع می‌ورزید امّا به آنچه می‌خواهید نمی‌رسید؛ پس جنگ و جدال بر پا می‌کنید. و از آن رو ندارید که درخواست نمی‌کنید». 3آنگاه نیز که درخواست می‌کنید، نمی‌یابید، زیرا با نیّت بد درخواست می‌کنید تا صرف هوسرانیهای خود کنید.
4ای زناکاران، آیا نمی‌دانید دوستی با دنیا دشمنی با خداست؟ هر که در پی دوستی با دنیاست، خود را دشمن خدا می‌سازد. 5آیا گمان می‌برید کتاب بیهوده گفته است: «روحی که خدا در ما#4:5 یا: ”در میان ما“. ساکن کرده، تا به حدِ حسادت مشتاق ماست؟»#4:5 یا: «خدا نسبت به روحی که در ما ساکن کرده غیرت بسیار دارد». 6امّا فیضی که او می‌بخشد، بس فزونتر است. از همین رو کتاب می‌گوید:
«خدا در برابر متکبّران می‌ایستد،
امّا فروتنان را فیض می‌بخشد.»#امثال ۳:۳۴.
7پس تسلیم خدا باشید. در برابر ابلیس ایستادگی کنید، که از شما خواهد گریخت. 8به خدا نزدیک شوید، که او نیز به شما نزدیک خواهد شد. ای گناهکاران، دستهای خود را پاک کنید، و ای دو دلان، دلهای خود را طاهر سازید. 9به حالِ زار بیفتید و نُدبه و زاری کنید. خندۀ شما به ماتم، و شادی شما به اندوه بَدل گردد. 10در حضور خدا فروتن شوید تا شما را سرافراز کند.
11ای برادران، از یکدیگر بدگویی مکنید. هر که از برادر خود بد گوید و یا او را محکوم کند، در واقع از شریعت بد گفته و شریعت را محکوم کرده است. و هر گاه شریعت را محکوم کنی، دیگر نه مجری، بلکه داورِ آن هستی! 12امّا تنها یک شریعتگذار و داور هست، همان که قادر است برهاند یا هلاک کند. پس تو کیستی که همسایۀ خود را محکوم کنی!
فخر نادرست به فردا
13و امّا شما که می‌گویید: «امروز یا فردا به این شهر یا آن شهر خواهیم رفت و سالی را در آنجا به سر خواهیم برد و به تجارت خواهیم پرداخت و سود فراوان خواهیم کرد،» خوب گوش کنید: 14شما حتی نمی‌دانید فردا چه خواهد شد. زندگی شما چیست؟ همچون بُخاری هستید که کوتاه‌زمانی ظاهر می‌شود و بعد ناپدید می‌گردد. 15پس باید چنین بگویید: «اگر خداوند بخواهد، زنده می‌مانیم و چنین و چنان می‌کنیم.» 16حال آنکه شما با تکبّر فخر می‌کنید. هر فخری از این‌گونه، بد است! 17بنابراین، هر که بداند چه کاری درست است و آن را انجام ندهد، گناه کرده است.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
The Persian New Millennium Version © 2014, is a production of Elam Ministries. All rights reserved.
www.kalameh.com/shop