اِرمیا 22
22
1خداوند چنین می‌فرماید: «به خانۀ پادشاه یهودا فرود آی و این کلام را در آنجا بیان کن، 2و بگو: ”ای پادشاه یهودا که بر تخت داوود نشسته‌ای، تو و خادمانت و قومت که از این دروازه‌ها داخل می‌شوید، کلام خداوند را بشنوید. 3خداوند چنین می‌فرماید: عدل و انصاف را به جا آرید، و غارت‌شدگان را از دست ظالمان برهانید. بر غریبان و یتیمان و بیوه‌زنان جور و ستم مکنید، و خون بی‌گناهان را در این مکان مریزید. 4زیرا اگر براستی این کلام را به جا آرید، آنگاه پادشاهانی که بر تخت داوود می‌نشینند، سوار بر اسبان و ارابه‌ها، به همراه خادمان و قوم خویش از دروازه‌های این خانه داخل خواهند شد. 5اما اگر این کلام را نشنوید، به ذات خودم قسم که این خانه به ویرانه‌ای بدل خواهد شد؛“» این است فرمودۀ خداوند. 6«زیرا خداوند دربارۀ خاندان پادشاه یهودا چنین می‌فرماید:
«”گرچه تو برای من همچون جِلعاد و مانند قُلّۀ لبنانی،
من تو را به بیابان و شهر غیرمسکون بَدَل خواهم کرد.
7نابودکنندگان را بر ضد تو فراهم خواهم آورد،
هر یک را با اسلحه‌اش.
آنان بهترین سروهایت را خواهند بُرید،
و در آتش خواهند افکند.
8«”و ملل بسیار چون از کنار این شهر بگذرند، به یکدیگر خواهند گفت: ’چرا خداوند به این شهر عظیم چنین کرده است؟‘ 9و پاسخ خواهند شنید: ’از آن رو که عهد یهوه خدای خود را ترک کردند و خدایانِ غیر را سَجده و عبادت نمودند.“‘»
10برای آن که مُرده مگریید و برایش به سوگ منشینید،
بلکه برای آن که به تبعید می‌رود زاری کنید،
زیرا دیگر باز نخواهد گشت،
و زاد و بوم خویش دیگر نخواهد دید.
داوری بر پسران یوشیا
11زیرا خداوند دربارۀ شَلّوم، پسر یوشیا پادشاه یهودا، که به جای پدرش یوشیا پادشاه شد اما از این مکان رفته است، چنین می‌فرماید: «او دیگر بدین‌جا باز نخواهد گشت، 12بلکه در مکانی که او را به اسیری برده‌اند خواهد مرد، و دیگر هرگز این سرزمین را نخواهد دید.
13«وای بر آن که خانۀ خویش با بی‌عدالتی بنا کند،
و بالاخانه‌اش را با بی‌انصافی؛
وای بر آن که همنوع خویش برایگان به خدمت گیرد،
و مزد او را به او نپردازد؛
14که گوید: ”خانه‌ای بزرگ برای خویشتن خواهم ساخت،
با بالاخانه‌های وسیع“؛
که برای آن پنجره‌ها بگشاید،
و آن را به چوب سرو بپوشاند،
و به رنگ سرخ بیاراید.
15«آیا از آن رو که در بهره‌وری از چوبِ سرو گویِ سبقت ربوده‌ای،
خود را پادشاه می‌پنداری؟
آیا پدرت نمی‌خورْد و نمی‌نوشید،
و عدل و انصاف را به جا نمی‌آورد؟
از همین رو سعادتمند بود.
16او ستمدیدگان و نیازمندان را دادرسی می‌کرد،
و از همین رو سعادتمند بود.
آیا شناختن من جز این است؟»
این است فرمودۀ خداوند.
17«اما چشمان و دل تو
تنها معطوف به سودِ نامشروع است،
و به ریختن خون بی‌گناهان
و ظلم و اخاذی.»
18پس خداوند دربارۀ یِهویاقیم، پسر یوشیا پادشاه یهودا، چنین می‌فرماید:
«برای او به سوگ نخواهند نشست،
و نخواهند گفت: ”آه ای برادرم!“ و یا ”آه ای خواهرم!“
و برایش مرثیه نخواهند خواند،
که ”آه ای سرور ما!“ یا ”آه ای اعلیحضرت!“
19او را کشیده، بیرون دروازه‌های اورشلیم خواهند افکند،
و همچون الاغی دفن خواهد شد.
20«به لبنان برآی و بانگ برآور؛
آواز خود را در باشان بلند کن؛
از عَباریم فریاد سر ده،
زیرا که عاشقانت جملگی نابود گشته‌اند!
21در سعادتمندی با تو سخن گفتم،
اما گفتی، ”نخواهم شنید!“
از روزگار جوانی عادت تو همین بوده است،
که به آواز من گوش فرا ندهی.
22بادْ همۀ شبانانت را شبانی خواهد کرد،
و عاشقانت به اسارت خواهند رفت؛
آنگاه به سبب تمامی شرارتت،
سرافکنده و رسوا خواهی شد.
23ای که در لبنان ساکنی،
و آشیان خویش میان سروها بنا کرده‌ای،
آنگاه که دردها تو را مبتلا سازد،
درد همچون دردِ زنی در حالِ زا،
چگونه ناله سر خواهی داد!
داوری بر یِهویاکینِ پادشاه
24«خداوند می‌فرماید: به حیات خودم قسم که حتی اگر تو ای یِهویاکین،#22:24 در عبری ”کُنیاهو“ که شکل دیگری از ”یِهویاکین“ است؛ همچنین در آیۀ ۲۸. پسر یِهویاقیم پادشاه یهودا، انگشتر خاتم بر دست راست من بودی، تو را به در می‌آوردم. 25من تو را به دست کسانی که قصد جان تو دارند و از ایشان می‌هراسی، تسلیم خواهم کرد؛ آری، تو را به دست نبوکدنصر پادشاه بابِل و به دست کَلدانیان خواهم سپرد. 26من تو را و مادری را که تو را بزاد به سرزمینی دیگر خواهم افکند که در آن زاده نشده‌اید، و هر دو در آنجا خواهید مرد. 27شما هرگز به سرزمینی که مشتاق بازگشت به آنید، باز نخواهید گشت.»
28آیا این مرد، یِهویاکین، کوزه‌ای حقیر و شکسته است؟
ظرفی که هیچ‌کس طالب آن نیست؟
چرا او و نسلش بیرون افکنده شده،
و به سرزمینی که نمی‌شناسند پرتاب گردیده‌اند؟
29ای زمین، ای زمین، ای زمین،
کلام خداوند را بشنو!
30خداوند چنین می‌فرماید:
«این مرد را بی‌فرزند بنگار،
مردی که در ایام خویش کامیاب نخواهد شد،
زیرا از نسل او هیچ‌کس توفیق نخواهد یافت
که بر تخت داوود بنشیند و دیگر بار در یهودا حکم براند.»
Currently Selected:
اِرمیا 22: nmv
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
The Persian New Millennium Version © 2014, is a production of Elam Ministries. All rights reserved.
www.kalameh.com/shop
اِرمیا 22
22
1خداوند چنین می‌فرماید: «به خانۀ پادشاه یهودا فرود آی و این کلام را در آنجا بیان کن، 2و بگو: ”ای پادشاه یهودا که بر تخت داوود نشسته‌ای، تو و خادمانت و قومت که از این دروازه‌ها داخل می‌شوید، کلام خداوند را بشنوید. 3خداوند چنین می‌فرماید: عدل و انصاف را به جا آرید، و غارت‌شدگان را از دست ظالمان برهانید. بر غریبان و یتیمان و بیوه‌زنان جور و ستم مکنید، و خون بی‌گناهان را در این مکان مریزید. 4زیرا اگر براستی این کلام را به جا آرید، آنگاه پادشاهانی که بر تخت داوود می‌نشینند، سوار بر اسبان و ارابه‌ها، به همراه خادمان و قوم خویش از دروازه‌های این خانه داخل خواهند شد. 5اما اگر این کلام را نشنوید، به ذات خودم قسم که این خانه به ویرانه‌ای بدل خواهد شد؛“» این است فرمودۀ خداوند. 6«زیرا خداوند دربارۀ خاندان پادشاه یهودا چنین می‌فرماید:
«”گرچه تو برای من همچون جِلعاد و مانند قُلّۀ لبنانی،
من تو را به بیابان و شهر غیرمسکون بَدَل خواهم کرد.
7نابودکنندگان را بر ضد تو فراهم خواهم آورد،
هر یک را با اسلحه‌اش.
آنان بهترین سروهایت را خواهند بُرید،
و در آتش خواهند افکند.
8«”و ملل بسیار چون از کنار این شهر بگذرند، به یکدیگر خواهند گفت: ’چرا خداوند به این شهر عظیم چنین کرده است؟‘ 9و پاسخ خواهند شنید: ’از آن رو که عهد یهوه خدای خود را ترک کردند و خدایانِ غیر را سَجده و عبادت نمودند.“‘»
10برای آن که مُرده مگریید و برایش به سوگ منشینید،
بلکه برای آن که به تبعید می‌رود زاری کنید،
زیرا دیگر باز نخواهد گشت،
و زاد و بوم خویش دیگر نخواهد دید.
داوری بر پسران یوشیا
11زیرا خداوند دربارۀ شَلّوم، پسر یوشیا پادشاه یهودا، که به جای پدرش یوشیا پادشاه شد اما از این مکان رفته است، چنین می‌فرماید: «او دیگر بدین‌جا باز نخواهد گشت، 12بلکه در مکانی که او را به اسیری برده‌اند خواهد مرد، و دیگر هرگز این سرزمین را نخواهد دید.
13«وای بر آن که خانۀ خویش با بی‌عدالتی بنا کند،
و بالاخانه‌اش را با بی‌انصافی؛
وای بر آن که همنوع خویش برایگان به خدمت گیرد،
و مزد او را به او نپردازد؛
14که گوید: ”خانه‌ای بزرگ برای خویشتن خواهم ساخت،
با بالاخانه‌های وسیع“؛
که برای آن پنجره‌ها بگشاید،
و آن را به چوب سرو بپوشاند،
و به رنگ سرخ بیاراید.
15«آیا از آن رو که در بهره‌وری از چوبِ سرو گویِ سبقت ربوده‌ای،
خود را پادشاه می‌پنداری؟
آیا پدرت نمی‌خورْد و نمی‌نوشید،
و عدل و انصاف را به جا نمی‌آورد؟
از همین رو سعادتمند بود.
16او ستمدیدگان و نیازمندان را دادرسی می‌کرد،
و از همین رو سعادتمند بود.
آیا شناختن من جز این است؟»
این است فرمودۀ خداوند.
17«اما چشمان و دل تو
تنها معطوف به سودِ نامشروع است،
و به ریختن خون بی‌گناهان
و ظلم و اخاذی.»
18پس خداوند دربارۀ یِهویاقیم، پسر یوشیا پادشاه یهودا، چنین می‌فرماید:
«برای او به سوگ نخواهند نشست،
و نخواهند گفت: ”آه ای برادرم!“ و یا ”آه ای خواهرم!“
و برایش مرثیه نخواهند خواند،
که ”آه ای سرور ما!“ یا ”آه ای اعلیحضرت!“
19او را کشیده، بیرون دروازه‌های اورشلیم خواهند افکند،
و همچون الاغی دفن خواهد شد.
20«به لبنان برآی و بانگ برآور؛
آواز خود را در باشان بلند کن؛
از عَباریم فریاد سر ده،
زیرا که عاشقانت جملگی نابود گشته‌اند!
21در سعادتمندی با تو سخن گفتم،
اما گفتی، ”نخواهم شنید!“
از روزگار جوانی عادت تو همین بوده است،
که به آواز من گوش فرا ندهی.
22بادْ همۀ شبانانت را شبانی خواهد کرد،
و عاشقانت به اسارت خواهند رفت؛
آنگاه به سبب تمامی شرارتت،
سرافکنده و رسوا خواهی شد.
23ای که در لبنان ساکنی،
و آشیان خویش میان سروها بنا کرده‌ای،
آنگاه که دردها تو را مبتلا سازد،
درد همچون دردِ زنی در حالِ زا،
چگونه ناله سر خواهی داد!
داوری بر یِهویاکینِ پادشاه
24«خداوند می‌فرماید: به حیات خودم قسم که حتی اگر تو ای یِهویاکین،#22:24 در عبری ”کُنیاهو“ که شکل دیگری از ”یِهویاکین“ است؛ همچنین در آیۀ ۲۸. پسر یِهویاقیم پادشاه یهودا، انگشتر خاتم بر دست راست من بودی، تو را به در می‌آوردم. 25من تو را به دست کسانی که قصد جان تو دارند و از ایشان می‌هراسی، تسلیم خواهم کرد؛ آری، تو را به دست نبوکدنصر پادشاه بابِل و به دست کَلدانیان خواهم سپرد. 26من تو را و مادری را که تو را بزاد به سرزمینی دیگر خواهم افکند که در آن زاده نشده‌اید، و هر دو در آنجا خواهید مرد. 27شما هرگز به سرزمینی که مشتاق بازگشت به آنید، باز نخواهید گشت.»
28آیا این مرد، یِهویاکین، کوزه‌ای حقیر و شکسته است؟
ظرفی که هیچ‌کس طالب آن نیست؟
چرا او و نسلش بیرون افکنده شده،
و به سرزمینی که نمی‌شناسند پرتاب گردیده‌اند؟
29ای زمین، ای زمین، ای زمین،
کلام خداوند را بشنو!
30خداوند چنین می‌فرماید:
«این مرد را بی‌فرزند بنگار،
مردی که در ایام خویش کامیاب نخواهد شد،
زیرا از نسل او هیچ‌کس توفیق نخواهد یافت
که بر تخت داوود بنشیند و دیگر بار در یهودا حکم براند.»
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
The Persian New Millennium Version © 2014, is a production of Elam Ministries. All rights reserved.
www.kalameh.com/shop