مزمور 105
105
همۀ کارهای شگفتش را بازگویید
1خداوند را سپاس گویید و نام او را بخوانید!
ملتها را از کرده‌های او باخبر سازید!
2او را بسرایید و برایش سرود ستایش بخوانید!
همۀ کارهای شگفتش را بازگویید!
3در نام قدوس او فخر کنید؛
دل جویندگان خداوند شادمان گردد!
4خداوند و قوّت او را بطلبید؛
پیوسته جویای روی او باشید!
5عجایبی را که به عمل آورده است، یاد بدارید،
آیات او و داوریهای دهانش را.
6ای نسلِ خادم او ابراهیم،
ای پسرانِ یعقوب، که برگزیدۀ اویید.
7اوست یهوه خدای ما!
داوریهای او در تمام جهان است!
8عهد خود را تا ابد یاد می‌دارد،
کلامی را که امر فرموده است، تا هزاران پشت؛
9عهدی را که با ابراهیم بست،
و سوگند خود را به اسحاق!
10آن را چون فریضه‌ای برای یعقوب استوار فرمود،
و چون عهدی جاودان برای اسرائیل.
11گفت: «به تو سرزمین کنعان را خواهم بخشید،
تا قلمروی میراث شما شود.»
12آنگاه که شمارشان اندک بود
و انگشت‌شمار بودند و در آنجا غریب؛
13آنگاه که از قومی به قوم دیگر آواره بودند،
و از مملکتی به ملت دیگر،
14نگذاشت کسی بر ایشان ظلم روا دارد،
بلکه پادشاهان را به‌خاطر ایشان توبیخ کرده، گفت:
15«دست خود را بر مسیحان من دراز مکنید،
و انبیای مرا آزار مرسانید!»
16او قحطی را بر زمین فرا خواند
و تمامی ذخیرۀ نان را از میان برد؛
17و مردی را پیشاپیش ایشان فرستاد،
یوسف را، که به غلامی فروخته شد.
18پاهای او را به غُل و زنجیر زخمی کردند،
و گردنش در حلقۀ آهنین بسته شد؛
19تا زمانی که سخن او واقع گردید،
و کلام خداوند درستی او را ثابت کرد.
20پادشاه فرستاد و رهایش کرد؛
حاکم ملتها آزادش ساخت.
21او را بر خانۀ خویش سرور ساخت،
و حاکم بر تمامی دارایی‌اش؛
22تا به ارادۀ خود بزرگان وی را در بند نهد
و مشایخِ وی را حکمت آموزد.
23آنگاه اسرائیل به مصر درآمد،
و یعقوب در زمین حام غربت پذیرفت.
24او قوم خویش را بسیار بارور ساخت،
و ایشان را از خصمانشان نیرومندتر گردانید؛
25لیکن دل آنان را برگردانید تا از قوم او نفرت کنند،
و با خادمانش به نیرنگ رفتار نمایند.
26او خادم خویش موسی را فرستاد،
و هارون را، که برگزیده بود.
27آنان آیات او را در میان ایشان به ظهور آوردند،
و عجایب او را در زمین حام.
28او تاریکی فرستاد و ظلمت پدید آمد؛
زیرا با کلام او مخالفت ورزیدند.#105:28 ترجمۀ هفتادتنان؛ متن عبری: ”… مخالفت نورزیدند“.
29آبهایشان را به خون بدل ساخت،
و ماهیان ایشان را میرانید.
30سرزمینشان از قورباغه پُر شد،
حتی خوابگاه شاهانشان.
31او سخن گفت و انبوه مگسها پدید آمد،
و پشه‌ها در همۀ حدود ایشان.
32به عوض باران، بدیشان تگرگ داد،
با برق آذرخش در تمامی سرزمینشان؛
33درختان تاک و انجیر ایشان را زد
و درختان قلمروی ایشان را شکست.
34سخنی گفت، و انبوه ملخها آمدند،
انواع ملخهای بی‌شمار!
35همۀ نباتاتِ زمین ایشان را فرو بلعیدند،
و محصول خاک ایشان را خوردند!
36آنگاه همۀ نخست‌زادگان را در سرزمین ایشان زد،
نوبر قوّت ایشان را.
37او اسرائیل#105:37 در عبری: ”آنها“. را با طلا و نقره بیرون آورد،
و از قبایل ایشان هیچکس لغزش نخورد.
38مصر از رفتن آنها شادمان بود،
زیرا وحشتِ ایشان بر آن مستولی شده بود.
39ابری برای پوشش گسترانید،
و آتشی تا شب‌هنگام روشنایی دهد.
40تقاضا کردند، و برایشان بلدرچین فرستاد
و آنان را به نان آسمانی سیر گردانید.
41صخره را بشکافت و آب برجهید،
و چون نهری در زمین خشک روان گردید!
42زیرا که کلام مقدس خویش را به یاد آورد
و ابراهیم، خدمتگزار خود را.
43او قوم خود را با شادمانی بیرون آورد،
و برگزیدگان خویش را با بانگ شادی؛
44سرزمینهای قومها را بدیشان بخشید،
و ثمرۀ محنت ملتها را به میراث بردند،
45تا فرایض او را نگاه دارند،
و احکام شریعت او را به جا آورند.
هَلِلویاه!
Currently Selected:
مزمور 105: nmv
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
The Persian New Millennium Version © 2014, is a production of Elam Ministries. All rights reserved.
www.kalameh.com/shop
مزمور 105
105
همۀ کارهای شگفتش را بازگویید
1خداوند را سپاس گویید و نام او را بخوانید!
ملتها را از کرده‌های او باخبر سازید!
2او را بسرایید و برایش سرود ستایش بخوانید!
همۀ کارهای شگفتش را بازگویید!
3در نام قدوس او فخر کنید؛
دل جویندگان خداوند شادمان گردد!
4خداوند و قوّت او را بطلبید؛
پیوسته جویای روی او باشید!
5عجایبی را که به عمل آورده است، یاد بدارید،
آیات او و داوریهای دهانش را.
6ای نسلِ خادم او ابراهیم،
ای پسرانِ یعقوب، که برگزیدۀ اویید.
7اوست یهوه خدای ما!
داوریهای او در تمام جهان است!
8عهد خود را تا ابد یاد می‌دارد،
کلامی را که امر فرموده است، تا هزاران پشت؛
9عهدی را که با ابراهیم بست،
و سوگند خود را به اسحاق!
10آن را چون فریضه‌ای برای یعقوب استوار فرمود،
و چون عهدی جاودان برای اسرائیل.
11گفت: «به تو سرزمین کنعان را خواهم بخشید،
تا قلمروی میراث شما شود.»
12آنگاه که شمارشان اندک بود
و انگشت‌شمار بودند و در آنجا غریب؛
13آنگاه که از قومی به قوم دیگر آواره بودند،
و از مملکتی به ملت دیگر،
14نگذاشت کسی بر ایشان ظلم روا دارد،
بلکه پادشاهان را به‌خاطر ایشان توبیخ کرده، گفت:
15«دست خود را بر مسیحان من دراز مکنید،
و انبیای مرا آزار مرسانید!»
16او قحطی را بر زمین فرا خواند
و تمامی ذخیرۀ نان را از میان برد؛
17و مردی را پیشاپیش ایشان فرستاد،
یوسف را، که به غلامی فروخته شد.
18پاهای او را به غُل و زنجیر زخمی کردند،
و گردنش در حلقۀ آهنین بسته شد؛
19تا زمانی که سخن او واقع گردید،
و کلام خداوند درستی او را ثابت کرد.
20پادشاه فرستاد و رهایش کرد؛
حاکم ملتها آزادش ساخت.
21او را بر خانۀ خویش سرور ساخت،
و حاکم بر تمامی دارایی‌اش؛
22تا به ارادۀ خود بزرگان وی را در بند نهد
و مشایخِ وی را حکمت آموزد.
23آنگاه اسرائیل به مصر درآمد،
و یعقوب در زمین حام غربت پذیرفت.
24او قوم خویش را بسیار بارور ساخت،
و ایشان را از خصمانشان نیرومندتر گردانید؛
25لیکن دل آنان را برگردانید تا از قوم او نفرت کنند،
و با خادمانش به نیرنگ رفتار نمایند.
26او خادم خویش موسی را فرستاد،
و هارون را، که برگزیده بود.
27آنان آیات او را در میان ایشان به ظهور آوردند،
و عجایب او را در زمین حام.
28او تاریکی فرستاد و ظلمت پدید آمد؛
زیرا با کلام او مخالفت ورزیدند.#105:28 ترجمۀ هفتادتنان؛ متن عبری: ”… مخالفت نورزیدند“.
29آبهایشان را به خون بدل ساخت،
و ماهیان ایشان را میرانید.
30سرزمینشان از قورباغه پُر شد،
حتی خوابگاه شاهانشان.
31او سخن گفت و انبوه مگسها پدید آمد،
و پشه‌ها در همۀ حدود ایشان.
32به عوض باران، بدیشان تگرگ داد،
با برق آذرخش در تمامی سرزمینشان؛
33درختان تاک و انجیر ایشان را زد
و درختان قلمروی ایشان را شکست.
34سخنی گفت، و انبوه ملخها آمدند،
انواع ملخهای بی‌شمار!
35همۀ نباتاتِ زمین ایشان را فرو بلعیدند،
و محصول خاک ایشان را خوردند!
36آنگاه همۀ نخست‌زادگان را در سرزمین ایشان زد،
نوبر قوّت ایشان را.
37او اسرائیل#105:37 در عبری: ”آنها“. را با طلا و نقره بیرون آورد،
و از قبایل ایشان هیچکس لغزش نخورد.
38مصر از رفتن آنها شادمان بود،
زیرا وحشتِ ایشان بر آن مستولی شده بود.
39ابری برای پوشش گسترانید،
و آتشی تا شب‌هنگام روشنایی دهد.
40تقاضا کردند، و برایشان بلدرچین فرستاد
و آنان را به نان آسمانی سیر گردانید.
41صخره را بشکافت و آب برجهید،
و چون نهری در زمین خشک روان گردید!
42زیرا که کلام مقدس خویش را به یاد آورد
و ابراهیم، خدمتگزار خود را.
43او قوم خود را با شادمانی بیرون آورد،
و برگزیدگان خویش را با بانگ شادی؛
44سرزمینهای قومها را بدیشان بخشید،
و ثمرۀ محنت ملتها را به میراث بردند،
45تا فرایض او را نگاه دارند،
و احکام شریعت او را به جا آورند.
هَلِلویاه!
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
The Persian New Millennium Version © 2014, is a production of Elam Ministries. All rights reserved.
www.kalameh.com/shop