مزمور 116
116
خداوند را دوست می‌دارم
1خداوند را دوست می‌دارم،
زیرا که آواز من و فریاد التماسم را شنیده است.
2چون گوش خود را به من مایل گردانیده،
در روزهای زندگی خود او را خواهم خواند.
3بندهای مرگ بر گِرد من پیچید،
فشارهای هاویه مرا درگرفت،
به تنگی و اندوه گرفتار آمدم.
4آنگاه نام خداوند را خوانده، گفتم:
«آه، ای خداوند، جانم را خلاصی ده!»
5خداوند فیّاض و عادل است؛
خدای ما رحیم است.
6خداوند ساده‌دلان را حفظ می‌کند؛
او در ذلت من مرا نجات بخشید.
7ای جان من به استراحت خود برگرد،
زیرا خداوند بر تو احسان کرده است.
8زیرا که تو جان مرا از مرگ رهانیدی،
و چشمانم را از اشک،
و پاهایم را از لغزش،
9تا در حضور خداوند گام بردارم،
در سرزمین زندگان!
10ایمان داشتم، پس گفتم:#116:10 یا: «ایمان داشتم، آنگاه که گفتم».
«بسیار ذلیل گشته‌ام!»
11در پریشانی خود گفتم:
«همۀ آدمیان دروغگویند!»
12دِینِ خود را به خداوند چگونه ادا کنم،
برای همۀ احسانهایی که به من کرده است؟
13پیالۀ نجات را بر خواهم افراشت
و نام خداوند را خواهم خواند.
14نذرهای خود را به خداوند ادا خواهم کرد،
در حضور تمامی قومش.
15مرگ سرسپردگان خداوند
در نظر او گرانبها است.
16خداوندا، من بندۀ تو‌ام؛
بندۀ تو و پسر کنیز تو؛#116:16 یا: ”بندۀ تو و پسر امین تو“.
تو بندهای مرا گشودی!
17قربانی شکرگزاری به تو تقدیم خواهم کرد
و نام خداوند را خواهم خواند.
18نذرهای خود را به خداوند ادا خواهم کرد،
در حضور تمامی قومش،
19در صحنهای خانۀ خداوند،
در میان تو، ای اورشلیم!
هَلِلویاه!
Currently Selected:
مزمور 116: nmv
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
The Persian New Millennium Version © 2014, is a production of Elam Ministries. All rights reserved.
www.kalameh.com/shop