مزمور 69
69
خدایا، نجاتم ده
برای سالار سرایندگان: در مایۀ ’سوسنها‘. مزمور داوود.
1خدایا نجاتم ده،
زیرا آبها تا به گردنم برآمده است.
2در لجن‌زارِ ژرف فرو رفته‌ام،
جایی که نتوان ایستاد.
به آبهای ژرف درآمده‌ام
و سیلابها مرا در خود گرفته‌اند.
3از فریاد خود خسته شده‌ام؛
گلویم خشک شده
و چشمانم از انتظار برای خدایم تار گشته است.
4آنان که بی‌سبب از من نفرت دارند،
از شمار موهای سرم افزونترند.
بسیارند کسانی که قصد نابودی‌ام دارند،
دشمنانم که بر من تهمت ناروا می‌زنند.
آنچه را که ندزدیده‌ام
آیا باید اکنون بازگردانم؟
5خدایا تو حماقت مرا می‌دانی؛
تقصیرات من از تو پنهان نیست.
6ای خداوندگار، خداوندِ لشکرها،
آنان که بر تو امید بسته‌اند به سبب من شرمنده نشوند.
ای خدای اسرائیل،
جویندگان تو به سبب من رسوا نگردند.
7زیرا به‌خاطر توست که اهانت را بر خود هموار کرده‌ام
و رخسارم از شرم پوشیده شده است.
8در چشم برادرانم بیگانه گشته‌ام
و در نظر پسران مادرم، اجنبی می‌نمایم؛
9زیرا غیرت برای خانۀ تو مرا سوزانده است
و توهینهای اهانت‌کنندگانِ تو بر من فرو افتاده.
10آنگاه که اشک ریخته، روزه داشته‌ام،
بر من اهانت رفته است.
11آنگاه که پلاس را جامۀ خویش ساخته‌ام،
نزد ایشان ضرب‌المثل شده‌ام.
12موضوع گفتگوی دروازه‌نشینانم
و ترانۀ میگساران گشته‌ام.
13و اما من، خداوندا، در زمان لطف تو،
به درگاهت دعا خواهم کرد؛
در کثرت محبت خویش، خدایا،
و در امانت#69:13 یا ”وفاداری“. نجاتبخش‌خود،
اجابتم فرما.
14مرا از لجن‌زار خلاصی ده،
تا فرو نروم.
بگذار از چنگ نفرت‌کنندگانم بِرَهَم
و از ژرفابها رهایی یابم.
15مگذار سیلابها مرا در خود گیرند،
یا ژرفناها مرا فرو بلعند،
یا گودال دهان بر من فرو بندد!
16خداوندا، اجابتم فرما، زیرا محبت تو نیکوست؛
بر حسب کثرت رحمت خویش، روی به جانبم بگردان.
17روی خود از خدمتگزار خویش مپوشان،
به‌زودی اجابتم فرما، زیرا در تنگی هستم.
18به جانم نزدیک آمده، آن را بازخرید کن،
به سبب دشمنانم مرا فدیه نما.
19تو اهانتی را که بر من می‌رود می‌دانی،
و شرمساری و رسوایی مرا؛
همۀ خصمانم در نظر تواند.
20اهانت، دل مرا شکسته است،
و درمانده گشته‌ام.
انتظار ترحم داشتم، و نیافتم،
تسلی‌دهنده‌ای جُستم، و یافت نشد.
21به جای خوراک، مرا زرداب دادند
و چون تشنه بودم، سرکه‌ام نوشانیدند.
22باشد که سفرۀ ایشان، پیش رویشان، دامی گردد
و چون در صلح و صفا به سر می‌برند، تله باشد.
23چشمانشان تار گردد تا نتوانند ببینند
و کمرهایشان همواره لرزان باشد.
24خشم خود را بر ایشان فرو ریز،
آتش غَضَبت به ایشان برسد.
25منزلگاه ایشان متروک گردد،
و در خیمه‌هایشان کسی ساکن نشود.
26زیرا بر کسی که تو زده‌ای، آزار روا می‌دارند
و دردهای مجروحان تو را بازمی‌گویند.
27تقصیر بر تقصیرشان بیفزا،
از تبرئۀ تو بی‌نصیب مانند.
28از دفتر زندگان محو گردند،
در زمرۀ پارسایان نیایند.
29و اما من، ستمدیده و دردمندم؛
نجات تو، خدایا، مرا محافظت کند.
30نام خدا را با سرودها خواهم ستود،
و با شکرگزاری بزرگش خواهم داشت.
31این خدا را بیشتر پسند آید،
تا گاو و گوساله‌ای که شاخ و سُم دارد.
32مسکینان چون این را بینند، شادمان خواهند شد؛
باشد که دلهای شما، ای جویندگان خدا، زنده گردد.
33خداوند نیازمندان را اجابت می‌فرماید،
و قوم اسیر خویش را حقیر نمی‌شمارد.
34آسمان و زمین او را بستایند،
دریاها نیز، و هر جنبنده‌ای که در آنهاست.
35زیرا خدا صَهیون را نجات خواهد داد،
و شهرهای یهودا را از نو خواهد ساخت؛
و ایشان در آن ساکن خواهند شد
و آن را به تصرف در خواهند آورد.
36نسل خادمانش آن را به میراث خواهند برد،
و دوستداران نام او در آن ساکن خواهند شد.
Currently Selected:
مزمور 69: nmv
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
The Persian New Millennium Version © 2014, is a production of Elam Ministries. All rights reserved.
www.kalameh.com/shop