مزامیر 109
109
1خدای تسبیح من، خاموش مباش! 2زیرا که دهان شرارت ودهان فریب را بر من گشودهاند، و به زبان دروغ برمن سخن گفتهاند. 3به سخنان کینه مرا احاطه کردهاند و بیسبب با من جنگ نمودهاند. 4به عوض محبت من، با من مخالفت میکنند، و اما من دعا. 5و به عوض نیکویی به من بدی کردهاند. و به عوض محبت، عداوت نموده. 6مردی شریر را براو بگمار، و دشمن بهدست راست او بایستد. 7هنگامی که در محاکمه بیاید، خطا کار بیرون آیدو دعای او گناه بشود. 8ایام عمرش کم شود ومنصب او را دیگری ضبط نماید. 9فرزندان اویتیم بشوند و زوجه وی بیوه گردد. 10و فرزندان او آواره شده، گدایی بکنند و از خرابه های خودقوت را بجویند. 11طلبکار تمامی مایملک او را ضبط نماید و اجنبیان محنت او را تاراج کنند. 12کسی نباشد که بر او رحمت کند و بر یتیمان وی احدی رافت ننماید. 13ذریت وی منقطع گردند و در طبقه بعد نام ایشان محو شود. 14عصیان پدرانش نزد خداوند به یاد آورده شودو گناه مادرش محو نگردد. 15و آنها در مد نظرخداوند دائم بماند تا یادگاری ایشان را از زمین ببرد. 16زیرا که رحمت نمودن را به یاد نیاورد، بلکه بر فقیر و مسکین جفا کرد و بر شکسته دل تااو را به قتل رساند. 17چون که لعنت را دوست میداشت بدو رسیده و چون که برکت رانمی خواست، از او دور شده است. 18و لعنت رامثل ردای خود در برگرفت و مثل آب به شکمش درآمد و مثل روغن در استخوانهای وی. 19پس مثل جامهای که او را میپوشاند، و چون کمربندی که به آن همیشه بسته میشود، خواهدبود. 20این است اجرت مخالفانم از جانب خداوند و برای آنانی که بر جان من بدی میگویند. 21اما توای یهوه خداوند بهخاطر نام خود بامن عمل نما؛ چون که رحمت تو نیکوست، مراخلاصی ده. 22زیرا که من فقیر و مسکین هستم ودل من در اندرونم مجروح است. 23مثل سایهای که در زوال باشد رفتهام و مثل ملخ رانده شدهام. 24زانوهایم از روزه داشتن میلرزد و گوشتم ازفربهی کاهیده میشود. 25و من نزد ایشان عارگردیدهام. چون مرا میبینند سر خود رامی جنبانند. 26ای یهوه خدای من مرا اعانت فرما، و به حسب رحمت خود مرا نجات ده، 27تا بدانند که این است دست تو، و توای خداوند این را کردهای. 28ایشان لعنت بکنند، اما تو برکت بده. ایشان برخیزند و خجل گردند و اما بنده توشادمان شود. 29جفا کنندگانم به رسوایی ملبس شوند و خجالت خویش را مثل ردا بپوشند. 30خداوند را به زبان خود بسیار تشکر خواهم کرد و او را در جماعت کثیر حمد خواهم گفت. 31زیرا که بهدست راست مسکین خواهد ایستادتا او را از آنانی که بر جان او فتوا میدهندبرهاند.
Currently Selected:
مزامیر 109: POV-FAS
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
2011 Elam Ministries
مزامیر 109
109
1خدای تسبیح من، خاموش مباش! 2زیرا که دهان شرارت ودهان فریب را بر من گشودهاند، و به زبان دروغ برمن سخن گفتهاند. 3به سخنان کینه مرا احاطه کردهاند و بیسبب با من جنگ نمودهاند. 4به عوض محبت من، با من مخالفت میکنند، و اما من دعا. 5و به عوض نیکویی به من بدی کردهاند. و به عوض محبت، عداوت نموده. 6مردی شریر را براو بگمار، و دشمن بهدست راست او بایستد. 7هنگامی که در محاکمه بیاید، خطا کار بیرون آیدو دعای او گناه بشود. 8ایام عمرش کم شود ومنصب او را دیگری ضبط نماید. 9فرزندان اویتیم بشوند و زوجه وی بیوه گردد. 10و فرزندان او آواره شده، گدایی بکنند و از خرابه های خودقوت را بجویند. 11طلبکار تمامی مایملک او را ضبط نماید و اجنبیان محنت او را تاراج کنند. 12کسی نباشد که بر او رحمت کند و بر یتیمان وی احدی رافت ننماید. 13ذریت وی منقطع گردند و در طبقه بعد نام ایشان محو شود. 14عصیان پدرانش نزد خداوند به یاد آورده شودو گناه مادرش محو نگردد. 15و آنها در مد نظرخداوند دائم بماند تا یادگاری ایشان را از زمین ببرد. 16زیرا که رحمت نمودن را به یاد نیاورد، بلکه بر فقیر و مسکین جفا کرد و بر شکسته دل تااو را به قتل رساند. 17چون که لعنت را دوست میداشت بدو رسیده و چون که برکت رانمی خواست، از او دور شده است. 18و لعنت رامثل ردای خود در برگرفت و مثل آب به شکمش درآمد و مثل روغن در استخوانهای وی. 19پس مثل جامهای که او را میپوشاند، و چون کمربندی که به آن همیشه بسته میشود، خواهدبود. 20این است اجرت مخالفانم از جانب خداوند و برای آنانی که بر جان من بدی میگویند. 21اما توای یهوه خداوند بهخاطر نام خود بامن عمل نما؛ چون که رحمت تو نیکوست، مراخلاصی ده. 22زیرا که من فقیر و مسکین هستم ودل من در اندرونم مجروح است. 23مثل سایهای که در زوال باشد رفتهام و مثل ملخ رانده شدهام. 24زانوهایم از روزه داشتن میلرزد و گوشتم ازفربهی کاهیده میشود. 25و من نزد ایشان عارگردیدهام. چون مرا میبینند سر خود رامی جنبانند. 26ای یهوه خدای من مرا اعانت فرما، و به حسب رحمت خود مرا نجات ده، 27تا بدانند که این است دست تو، و توای خداوند این را کردهای. 28ایشان لعنت بکنند، اما تو برکت بده. ایشان برخیزند و خجل گردند و اما بنده توشادمان شود. 29جفا کنندگانم به رسوایی ملبس شوند و خجالت خویش را مثل ردا بپوشند. 30خداوند را به زبان خود بسیار تشکر خواهم کرد و او را در جماعت کثیر حمد خواهم گفت. 31زیرا که بهدست راست مسکین خواهد ایستادتا او را از آنانی که بر جان او فتوا میدهندبرهاند.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
2011 Elam Ministries