Hioba 20
20
1Wtedy Sofar z Naama odpowiedział:
2Dlatego moje myśli skłaniają mnie do odpowiedzi i z tego powodu mówię pośpiesznie.
3Słuchałem obraźliwego upomnienia i duch mojego zrozumienia podsuwa mi odpowiedź:
4Czy nie wiesz, że od wieków, odkąd człowieka postawiono na ziemi;
5Radość niegodziwych jest krótka, a wesołość obłudnika trwa okamgnienie?
6Choćby jego wyniosłość sięgała aż do niebios, a jego głowa – do obłoków;
7 To jednak zginie on na wieki jak jego własny gnój, a ci, którzy go widzieli, powiedzą: Gdzie on się podział?
8Uleci jak sen i nie znajdą go; ucieknie jak nocne widzenie.
9Oko, które go widziało, nie zobaczy go więcej, i już nie ujrzy go jego miejsce.
10Jego synowie będą się korzyć przed ubogim, jego ręce zwrócą swe bogactwo.
11Jego kości są pełne grzechów jego młodości, razem z nim spoczną w prochu.
12A choć zło jest słodkie w jego ustach i zataja je pod swoim językiem;
13Chociaż rozkoszuje się nim i nie opuszcza go, zatrzymując je na swoim podniebieniu;
14 To jednak jego pokarm we wnętrznościach przemienia się, staje się żółcią żmii w jego wnętrzu.
15Połknął bogactwa i zwróci je; Bóg je wyrzuci z jego brzucha.
16Będzie ssał jad żmii, zabije go język węża.
17Nie zobaczy rzek, potoków, strumieni miodu ani masła.
18Zwróci swój zysk i nie połknie go; i choć znowu zdobędzie wielki majątek, nie ucieszy się z niego.
19Bo uciskał i opuszczał ubogich, przemocą zabrał dom, którego nie zbudował.
20Dlatego nie zazna pokoju w swoim wnętrzu, nie zatrzyma tego, czego pragnął.
21Z jego pokarmów nic nie zostanie, nie rozmnożą się jego dobra.
22Mimo obfitości jego dostatku dosięgnie go bieda. Wszelka ręka nikczemnych uderzy na niego.
23Gdy będzie miał czym napełnić swój brzuch, Bóg ześle na niego zapalczywość swego gniewu, wyleje na niego i na jego pokarmy.
24 Gdy będzie uciekał przed żelazną bronią, przebije go łuk spiżowy.
25Wyjęta będzie strzała z grzbietu, a grot przeszyje jego wątrobę; ogarnie go strach.
26Wszelka ciemność zaczai się w jego kryjówkach. Pożre go ogień niewzniecony, a ten, kto pozostał w jego przybytku, będzie udręczony.
27Niebo odkryje jego nieprawość, a ziemia powstanie przeciwko niemu.
28Dobytek jego domu przepadnie, jego dobra rozpłyną się w dniu Bożego gniewu.
29Taki jest dział Boga dla niegodziwego i dziedzictwo przeznaczone mu przez Boga.
Currently Selected:
Hioba 20: UBG
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Copyright © 2018 Fundacja Wrota Nadziei. Released under the Creative Commons Attribution No Derivatives License 4.0.
Hioba 20
20
1Wtedy Sofar z Naama odpowiedział:
2Dlatego moje myśli skłaniają mnie do odpowiedzi i z tego powodu mówię pośpiesznie.
3Słuchałem obraźliwego upomnienia i duch mojego zrozumienia podsuwa mi odpowiedź:
4Czy nie wiesz, że od wieków, odkąd człowieka postawiono na ziemi;
5Radość niegodziwych jest krótka, a wesołość obłudnika trwa okamgnienie?
6Choćby jego wyniosłość sięgała aż do niebios, a jego głowa – do obłoków;
7 To jednak zginie on na wieki jak jego własny gnój, a ci, którzy go widzieli, powiedzą: Gdzie on się podział?
8Uleci jak sen i nie znajdą go; ucieknie jak nocne widzenie.
9Oko, które go widziało, nie zobaczy go więcej, i już nie ujrzy go jego miejsce.
10Jego synowie będą się korzyć przed ubogim, jego ręce zwrócą swe bogactwo.
11Jego kości są pełne grzechów jego młodości, razem z nim spoczną w prochu.
12A choć zło jest słodkie w jego ustach i zataja je pod swoim językiem;
13Chociaż rozkoszuje się nim i nie opuszcza go, zatrzymując je na swoim podniebieniu;
14 To jednak jego pokarm we wnętrznościach przemienia się, staje się żółcią żmii w jego wnętrzu.
15Połknął bogactwa i zwróci je; Bóg je wyrzuci z jego brzucha.
16Będzie ssał jad żmii, zabije go język węża.
17Nie zobaczy rzek, potoków, strumieni miodu ani masła.
18Zwróci swój zysk i nie połknie go; i choć znowu zdobędzie wielki majątek, nie ucieszy się z niego.
19Bo uciskał i opuszczał ubogich, przemocą zabrał dom, którego nie zbudował.
20Dlatego nie zazna pokoju w swoim wnętrzu, nie zatrzyma tego, czego pragnął.
21Z jego pokarmów nic nie zostanie, nie rozmnożą się jego dobra.
22Mimo obfitości jego dostatku dosięgnie go bieda. Wszelka ręka nikczemnych uderzy na niego.
23Gdy będzie miał czym napełnić swój brzuch, Bóg ześle na niego zapalczywość swego gniewu, wyleje na niego i na jego pokarmy.
24 Gdy będzie uciekał przed żelazną bronią, przebije go łuk spiżowy.
25Wyjęta będzie strzała z grzbietu, a grot przeszyje jego wątrobę; ogarnie go strach.
26Wszelka ciemność zaczai się w jego kryjówkach. Pożre go ogień niewzniecony, a ten, kto pozostał w jego przybytku, będzie udręczony.
27Niebo odkryje jego nieprawość, a ziemia powstanie przeciwko niemu.
28Dobytek jego domu przepadnie, jego dobra rozpłyną się w dniu Bożego gniewu.
29Taki jest dział Boga dla niegodziwego i dziedzictwo przeznaczone mu przez Boga.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Copyright © 2018 Fundacja Wrota Nadziei. Released under the Creative Commons Attribution No Derivatives License 4.0.