Hioba 37
37
1I drży z tego powodu moje serce, i wyrywa się ze swego miejsca.
2Słuchajcie uważnie grzmotu jego głosu i dźwięku, który wychodzi z jego ust.
3Pod całym niebem go wypuszcza, a jego błyskawicę – na krańce ziemi.
4Po niej huczy grzmot, grzmi głosem swojego majestatu, i nie powstrzymuje ich, gdy słychać jego głos.
5Bóg cudownie grzmi swoim głosem, czyni wielkie rzeczy, których nie możemy zrozumieć.
6Mówi bowiem do śniegu: Padaj na ziemię, a także do deszczu i do ulewy jego potęgi.
7Pieczętuje rękę każdego człowieka, aby wszyscy ludzie poznali jego dzieło.
8Wtedy zwierzęta wchodzą do jaskini i zostają w swoich jamach.
9Od południa przychodzi wicher, a zima od wiatrów północnych.
10Swoim tchnieniem Bóg czyni lód i ścinają się szerokie wody.
11Także wilgocią ziemi obciąża obłok, rozpędza chmurę swoim światłem.
12One krążą według jego rady, aby czyniły wszystko, co rozkazuje na powierzchni okręgu ziemi.
13A on sprawia, że się pojawiają – czy to dla karania, czy dla swojej ziemi, czy dla okazywania miłosierdzia.
14Słuchaj tego uważnie, Hiobie; zastanów się i rozważ cudowne dzieła Boga.
15Czy wiesz, kiedy i co postanawia Bóg o tych sprawach albo kiedy rozjaśnia światło swej chmury?
16Czy wiesz, jak wiszą chmury – cuda tego, który jest doskonały we wszelkiej wiedzy?
17 Czy wiesz, jak twoje szaty się rozgrzewają, gdy on uspokaja ziemię wiatrem południowym?
18Czy rozpościerałeś z nim niebiosa, które są trwałe i podobne do zwierciadła odlanego?
19Poucz nas, co mamy mu powiedzieć, bo nie możemy ułożyć słów z powodu ciemności.
20Czy należy go powiadomić, że przemawiam? Przecież jeśli ktoś przemówi, zostanie na pewno pożarty.
21Teraz jednak ludzie nie mogą patrzyć na światło, gdy jaśnieje w chmurach, gdy wiatr przechodzi i rozprasza je.
22Od północy przychodzi jakby złoty blask, ale w Bogu jest straszliwy majestat.
23On jest Wszechmocny, nie możemy go doścignąć. On jest wielki w potędze i sądzie i bogaty w sprawiedliwość. Nie uciska nikogo.
24Dlatego boją się go ludzie. On nie ma względu na żadnego, który jest mądry w sercu.
Currently Selected:
Hioba 37: UBG
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Copyright © 2018 Fundacja Wrota Nadziei. Released under the Creative Commons Attribution No Derivatives License 4.0.
Hioba 37
37
1I drży z tego powodu moje serce, i wyrywa się ze swego miejsca.
2Słuchajcie uważnie grzmotu jego głosu i dźwięku, który wychodzi z jego ust.
3Pod całym niebem go wypuszcza, a jego błyskawicę – na krańce ziemi.
4Po niej huczy grzmot, grzmi głosem swojego majestatu, i nie powstrzymuje ich, gdy słychać jego głos.
5Bóg cudownie grzmi swoim głosem, czyni wielkie rzeczy, których nie możemy zrozumieć.
6Mówi bowiem do śniegu: Padaj na ziemię, a także do deszczu i do ulewy jego potęgi.
7Pieczętuje rękę każdego człowieka, aby wszyscy ludzie poznali jego dzieło.
8Wtedy zwierzęta wchodzą do jaskini i zostają w swoich jamach.
9Od południa przychodzi wicher, a zima od wiatrów północnych.
10Swoim tchnieniem Bóg czyni lód i ścinają się szerokie wody.
11Także wilgocią ziemi obciąża obłok, rozpędza chmurę swoim światłem.
12One krążą według jego rady, aby czyniły wszystko, co rozkazuje na powierzchni okręgu ziemi.
13A on sprawia, że się pojawiają – czy to dla karania, czy dla swojej ziemi, czy dla okazywania miłosierdzia.
14Słuchaj tego uważnie, Hiobie; zastanów się i rozważ cudowne dzieła Boga.
15Czy wiesz, kiedy i co postanawia Bóg o tych sprawach albo kiedy rozjaśnia światło swej chmury?
16Czy wiesz, jak wiszą chmury – cuda tego, który jest doskonały we wszelkiej wiedzy?
17 Czy wiesz, jak twoje szaty się rozgrzewają, gdy on uspokaja ziemię wiatrem południowym?
18Czy rozpościerałeś z nim niebiosa, które są trwałe i podobne do zwierciadła odlanego?
19Poucz nas, co mamy mu powiedzieć, bo nie możemy ułożyć słów z powodu ciemności.
20Czy należy go powiadomić, że przemawiam? Przecież jeśli ktoś przemówi, zostanie na pewno pożarty.
21Teraz jednak ludzie nie mogą patrzyć na światło, gdy jaśnieje w chmurach, gdy wiatr przechodzi i rozprasza je.
22Od północy przychodzi jakby złoty blask, ale w Bogu jest straszliwy majestat.
23On jest Wszechmocny, nie możemy go doścignąć. On jest wielki w potędze i sądzie i bogaty w sprawiedliwość. Nie uciska nikogo.
24Dlatego boją się go ludzie. On nie ma względu na żadnego, który jest mądry w sercu.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Copyright © 2018 Fundacja Wrota Nadziei. Released under the Creative Commons Attribution No Derivatives License 4.0.