Jeremias 2
2
Ang Pag-iingat ng Diyos sa Israel
1Sinabi sa akin ni Yahweh 2na pumunta ako sa Jerusalem at ipahayag ito sa lahat ng naroroon:
“Natatandaan ko ang iyong katapatan noong bata ka pa,
ang iyong pagmamahal nang tayo'y ikasal;
sinundan mo ako sa gitna ng disyerto,
sa gitna ng lupaing walang tanim na anuman.
3Ikaw Israel ay para kay Yahweh,
ang pinakamainam na bahagi ng kanyang ani;
pahihirapan ang sinumang mananakit sa iyo;
darating sa kanila ang mga kaguluhan.
Akong si Yahweh ang nagsasabi nito.”
Ang Kasalanan ng mga Magulang ni Israel
4Pakinggan ninyo ang pahayag ni Yahweh, mga anak ni Jacob, sambahayan ni Israel. 5Sinasabi ni Yahweh:
“Ano ba ang nagawa kong kamalian
at ako'y tinalikdan ng inyong mga magulang?
Sumamba sila sa mga walang kabuluhang diyus-diyosan
kaya sila'y naging walang kabuluhan din.
6Hindi nila ako naalala
kahit ako ang nagpalaya sa kanila mula sa Egipto;
pinatnubayan ko sila sa malawak na disyerto,
sa mga lupaing baku-bako't maburol,
sa isang tuyo at mapanganib na lugar,
na walang naninirahan at nagnanais dumaan.
7Dinala ko sila sa isang mayamang lupain,
upang tamasahin nila ang kasaganaan niyon.
Ngunit dinungisan nila ang ibinigay kong lupain
dahil sa karumal-dumal nilang mga gawain.
8Hindi man lamang nagtatanong ang mga pari, ‘Nasaan si Yahweh?’
Hindi ako nakikilala ng mga dalubhasa sa Kautusan,
hindi sumusunod sa akin ang mga pinuno;
nangangaral ang mga propeta sa pangalan ni Baal,
sumasamba at naglilingkod sa mga diyus-diyosan.
Sinumbatan ni Yahweh ang Kanyang Bayan
9“Kaya't muli kong susumbatan ang aking bayan
at uusigin ko hanggang kaapu-apuhan.
10Tumawid kang pakanluran hanggang Cyprus,
at magpadala ka patungong pasilangan hanggang Kedar.
Makikita mo kung may nangyaring tulad nito kailanman.
11Mayroon bang bansa na nagpalit ng kanyang mga diyos,
kahit na ang mga ito ay hindi naman talagang diyos?
Ngunit ipinagpalit ako ng bayang aking pinarangalan,
at sila'y sumamba sa mga diyus-diyosang wala namang kabutihang magagawa para sa kanila.
12Kaya manginig kayo sa takot, O kalangitan,
manggilalas kayo at manghilakbot;
akong si Yahweh ang nagsasalita.
13Dalawa ang kasalanan ng aking bayan:
Tinalikuran nila ako,
ako na bukal na nagbibigay-buhay,
at humukay sila ng mga balon,
ngunit mga balong butas na walang naiipong tubig.
Ang Ibinunga ng Pagtataksil ng Israel
14“Hindi alipin ang Israel nang siya'y isilang.
Ngunit bakit siya pinaghahanap ng kanyang mga kaaway?
15Sila'y parang mga leong umaatungal
habang winawasak ang lupain;
giniba ang kanyang mga lunsod kaya't wala nang naninirahan doon.
16Binasag ng mga taga-Memfis at taga-Tafnes ang kanyang bungo.
17Ikaw na rin, Israel, ang dapat sisihin sa nangyari sa iyo!
Tinalikdan mo ako na iyong Diyos,
akong si Yahweh na umakay sa iyong mga paglalakbay.
18Ano ang mapapala mo sa pagpunta sa Egipto?
Ang makainom ng tubig sa Ilog Nilo?
Ano ang inaasahan mong makukuha sa Asiria?
Ang makainom ng tubig sa Ilog Eufrates?
19Paparusahan ka ng sarili mong kasamaan.
Ipapahamak ka ng iyong pagtalikod sa akin.
Mararanasan mo kung gaano kapait at kahirap
ang mawalan ng takot at tumalikod kay Yahweh na iyong Diyos.
Ako, ang Panginoong Yahweh, ang Makapangyarihan sa lahat,
ang nagsasabi nito.
Ayaw Sambahin ng Israel si Yahweh
20“Matagal mo nang itinakwil ang kapangyarihan ko, Israel,
at ako'y ayaw mong sundin
sapagkat ang sabi mo, ‘Hindi ako maglilingkod.’
Ngunit sa ibabaw ng bawat mataas na burol,
at sa lilim ng bawat mayabong na punongkahoy,
ikaw ay sumamba sa mga diyus-diyosan, gaya ng babaing nagbebenta ng sarili.
21Maganda ka noon nang aking itanim,
mula sa pinakamalusog na binhi ng ubas.
Tingnan mo ngayon ang naging buhay mo!
Para kang ubas na ligaw, nabubulok ang bunga at walang pakinabang!
22Kahit maghugas ka pa, at gumamit ng pinakamatapang na sabon,
mananatili pa rin ang mantsa ng iyong kasalanan;
hindi mo iyan maitatago sa akin,
ang Panginoong Yahweh ang nagsasalita.
23Masasabi mo bang hindi nadumihan ang iyong sarili,
at hindi ka sumamba sa diyus-diyosang si Baal?
Napakalaki ng kasalanang nagawa mo doon sa libis.
Para kang batang kamelyo na hindi mapigilan,
takbo ng takbo at nagwawala.
24Tulad mo'y babaing asno na masidhi ang pagnanasa;
walang makapigil kapag ito'y nag-iinit.
Hindi na dapat mag-alala ang lalaking asno;
ika'y nakahanda sa lahat ng oras.
25Israel, huwag mong bayaan na ika'y magyapak
o matuyo ang lalamunan at mamalat.
Ngunit ang tugon mo, ‘Ano pa ang kabuluhan?
Mahal ko ang ibang mga diyos,
at sila ang aking sasambahin at paglilingkuran.’
Nararapat Parusahan ang Israel
26“Tulad ng magnanakaw na napapahiya kapag nahuli, kayong lahat na sambahayan ni Israel ay mapapahiyang gaya niya; ang inyong mga hari at mga pinuno, mga pari at mga propeta. 27Mapapahiya kayong lahat na nagsasabi sa punongkahoy, ‘Ikaw ang aking ama,’ at sa bato, ‘Ikaw ang aking ina.’ Mangyayari ito sapagkat itinakwil ninyo ako, sa halip na kayo'y maglingkod sa akin. Ngunit kung kayo naman ay naghihirap, hinihiling ninyong iligtas ko kayo.
28“Nasaan ang mga diyus-diyosang inyong ginawa? Tingnan natin kung kayo'y maililigtas nila sa oras ng inyong pangangailangan. Juda, sindami ng iyong lunsod ang iyong mga diyos. 29Akong si Yahweh ay nagtatanong, ano ang isusumbat ninyo sa akin? Lahat kayo'y mga suwail. Wala na kayong ginawa kundi kalabanin ako! 30Pinarusahan ko kayo, ngunit di rin kayo nagbago. Para kayong mababangis na leon, pinagpapatay ninyo ang inyong mga propeta. 31Pakinggan ninyong mabuti ang sinasabi ko. Wala ba kayong napakinabangan sa akin? Ako ba'y naging parang tigang na lupa sa inyo? Bakit sinasabi ninyong malaya na kayong gawin ang inyong maibigan, at hindi na kayo babalik sa akin? 32Malilimutan ba ng dalaga ang kanyang mga alahas, o ng babaing ikakasal ang kanyang damit pangkasal? Subalit ako'y kinalimutan ng sarili kong bayan nang napakahabang panahon. 33Alam mo kung paano aakitin ang mga lalaki. Talo mo pa ang masasamang babae sa iyong paraan. 34Ang kasuotan mo'y tigmak sa dugo ng dukha at walang malay, sa dugo ng mga taong kailanman ay hindi pumasok sa iyong tahanan.
“Subalit sa kabila ng lahat ng ito'y sinasabi mo, 35‘Wala akong kasalanan; hindi na galit sa akin si Yahweh.’ Ngunit akong si Yahweh ang magpaparusa sa iyo sapagkat sinasabi mong hindi ka nagkasala. 36Bakit kay dali mong magpalit ng kaibigan? Bibiguin ka ng Egipto, tulad ng ginawa sa iyo ng Asiria. 37Mabibigo ka rin sa Egipto, iiwan mo siyang taglay ang kahihiyan. Sapagkat itinakwil ni Yahweh ang iyong pinagkatiwalaan, at hindi ka nila mabibigyan ng tagumpay.”
Currently Selected:
Jeremias 2: MBB05
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© 2005 Philippine Bible Society
Jeremias 2
2
Ang Pag-iingat ng Diyos sa Israel
1Sinabi sa akin ni Yahweh 2na pumunta ako sa Jerusalem at ipahayag ito sa lahat ng naroroon:
“Natatandaan ko ang iyong katapatan noong bata ka pa,
ang iyong pagmamahal nang tayo'y ikasal;
sinundan mo ako sa gitna ng disyerto,
sa gitna ng lupaing walang tanim na anuman.
3Ikaw Israel ay para kay Yahweh,
ang pinakamainam na bahagi ng kanyang ani;
pahihirapan ang sinumang mananakit sa iyo;
darating sa kanila ang mga kaguluhan.
Akong si Yahweh ang nagsasabi nito.”
Ang Kasalanan ng mga Magulang ni Israel
4Pakinggan ninyo ang pahayag ni Yahweh, mga anak ni Jacob, sambahayan ni Israel. 5Sinasabi ni Yahweh:
“Ano ba ang nagawa kong kamalian
at ako'y tinalikdan ng inyong mga magulang?
Sumamba sila sa mga walang kabuluhang diyus-diyosan
kaya sila'y naging walang kabuluhan din.
6Hindi nila ako naalala
kahit ako ang nagpalaya sa kanila mula sa Egipto;
pinatnubayan ko sila sa malawak na disyerto,
sa mga lupaing baku-bako't maburol,
sa isang tuyo at mapanganib na lugar,
na walang naninirahan at nagnanais dumaan.
7Dinala ko sila sa isang mayamang lupain,
upang tamasahin nila ang kasaganaan niyon.
Ngunit dinungisan nila ang ibinigay kong lupain
dahil sa karumal-dumal nilang mga gawain.
8Hindi man lamang nagtatanong ang mga pari, ‘Nasaan si Yahweh?’
Hindi ako nakikilala ng mga dalubhasa sa Kautusan,
hindi sumusunod sa akin ang mga pinuno;
nangangaral ang mga propeta sa pangalan ni Baal,
sumasamba at naglilingkod sa mga diyus-diyosan.
Sinumbatan ni Yahweh ang Kanyang Bayan
9“Kaya't muli kong susumbatan ang aking bayan
at uusigin ko hanggang kaapu-apuhan.
10Tumawid kang pakanluran hanggang Cyprus,
at magpadala ka patungong pasilangan hanggang Kedar.
Makikita mo kung may nangyaring tulad nito kailanman.
11Mayroon bang bansa na nagpalit ng kanyang mga diyos,
kahit na ang mga ito ay hindi naman talagang diyos?
Ngunit ipinagpalit ako ng bayang aking pinarangalan,
at sila'y sumamba sa mga diyus-diyosang wala namang kabutihang magagawa para sa kanila.
12Kaya manginig kayo sa takot, O kalangitan,
manggilalas kayo at manghilakbot;
akong si Yahweh ang nagsasalita.
13Dalawa ang kasalanan ng aking bayan:
Tinalikuran nila ako,
ako na bukal na nagbibigay-buhay,
at humukay sila ng mga balon,
ngunit mga balong butas na walang naiipong tubig.
Ang Ibinunga ng Pagtataksil ng Israel
14“Hindi alipin ang Israel nang siya'y isilang.
Ngunit bakit siya pinaghahanap ng kanyang mga kaaway?
15Sila'y parang mga leong umaatungal
habang winawasak ang lupain;
giniba ang kanyang mga lunsod kaya't wala nang naninirahan doon.
16Binasag ng mga taga-Memfis at taga-Tafnes ang kanyang bungo.
17Ikaw na rin, Israel, ang dapat sisihin sa nangyari sa iyo!
Tinalikdan mo ako na iyong Diyos,
akong si Yahweh na umakay sa iyong mga paglalakbay.
18Ano ang mapapala mo sa pagpunta sa Egipto?
Ang makainom ng tubig sa Ilog Nilo?
Ano ang inaasahan mong makukuha sa Asiria?
Ang makainom ng tubig sa Ilog Eufrates?
19Paparusahan ka ng sarili mong kasamaan.
Ipapahamak ka ng iyong pagtalikod sa akin.
Mararanasan mo kung gaano kapait at kahirap
ang mawalan ng takot at tumalikod kay Yahweh na iyong Diyos.
Ako, ang Panginoong Yahweh, ang Makapangyarihan sa lahat,
ang nagsasabi nito.
Ayaw Sambahin ng Israel si Yahweh
20“Matagal mo nang itinakwil ang kapangyarihan ko, Israel,
at ako'y ayaw mong sundin
sapagkat ang sabi mo, ‘Hindi ako maglilingkod.’
Ngunit sa ibabaw ng bawat mataas na burol,
at sa lilim ng bawat mayabong na punongkahoy,
ikaw ay sumamba sa mga diyus-diyosan, gaya ng babaing nagbebenta ng sarili.
21Maganda ka noon nang aking itanim,
mula sa pinakamalusog na binhi ng ubas.
Tingnan mo ngayon ang naging buhay mo!
Para kang ubas na ligaw, nabubulok ang bunga at walang pakinabang!
22Kahit maghugas ka pa, at gumamit ng pinakamatapang na sabon,
mananatili pa rin ang mantsa ng iyong kasalanan;
hindi mo iyan maitatago sa akin,
ang Panginoong Yahweh ang nagsasalita.
23Masasabi mo bang hindi nadumihan ang iyong sarili,
at hindi ka sumamba sa diyus-diyosang si Baal?
Napakalaki ng kasalanang nagawa mo doon sa libis.
Para kang batang kamelyo na hindi mapigilan,
takbo ng takbo at nagwawala.
24Tulad mo'y babaing asno na masidhi ang pagnanasa;
walang makapigil kapag ito'y nag-iinit.
Hindi na dapat mag-alala ang lalaking asno;
ika'y nakahanda sa lahat ng oras.
25Israel, huwag mong bayaan na ika'y magyapak
o matuyo ang lalamunan at mamalat.
Ngunit ang tugon mo, ‘Ano pa ang kabuluhan?
Mahal ko ang ibang mga diyos,
at sila ang aking sasambahin at paglilingkuran.’
Nararapat Parusahan ang Israel
26“Tulad ng magnanakaw na napapahiya kapag nahuli, kayong lahat na sambahayan ni Israel ay mapapahiyang gaya niya; ang inyong mga hari at mga pinuno, mga pari at mga propeta. 27Mapapahiya kayong lahat na nagsasabi sa punongkahoy, ‘Ikaw ang aking ama,’ at sa bato, ‘Ikaw ang aking ina.’ Mangyayari ito sapagkat itinakwil ninyo ako, sa halip na kayo'y maglingkod sa akin. Ngunit kung kayo naman ay naghihirap, hinihiling ninyong iligtas ko kayo.
28“Nasaan ang mga diyus-diyosang inyong ginawa? Tingnan natin kung kayo'y maililigtas nila sa oras ng inyong pangangailangan. Juda, sindami ng iyong lunsod ang iyong mga diyos. 29Akong si Yahweh ay nagtatanong, ano ang isusumbat ninyo sa akin? Lahat kayo'y mga suwail. Wala na kayong ginawa kundi kalabanin ako! 30Pinarusahan ko kayo, ngunit di rin kayo nagbago. Para kayong mababangis na leon, pinagpapatay ninyo ang inyong mga propeta. 31Pakinggan ninyong mabuti ang sinasabi ko. Wala ba kayong napakinabangan sa akin? Ako ba'y naging parang tigang na lupa sa inyo? Bakit sinasabi ninyong malaya na kayong gawin ang inyong maibigan, at hindi na kayo babalik sa akin? 32Malilimutan ba ng dalaga ang kanyang mga alahas, o ng babaing ikakasal ang kanyang damit pangkasal? Subalit ako'y kinalimutan ng sarili kong bayan nang napakahabang panahon. 33Alam mo kung paano aakitin ang mga lalaki. Talo mo pa ang masasamang babae sa iyong paraan. 34Ang kasuotan mo'y tigmak sa dugo ng dukha at walang malay, sa dugo ng mga taong kailanman ay hindi pumasok sa iyong tahanan.
“Subalit sa kabila ng lahat ng ito'y sinasabi mo, 35‘Wala akong kasalanan; hindi na galit sa akin si Yahweh.’ Ngunit akong si Yahweh ang magpaparusa sa iyo sapagkat sinasabi mong hindi ka nagkasala. 36Bakit kay dali mong magpalit ng kaibigan? Bibiguin ka ng Egipto, tulad ng ginawa sa iyo ng Asiria. 37Mabibigo ka rin sa Egipto, iiwan mo siyang taglay ang kahihiyan. Sapagkat itinakwil ni Yahweh ang iyong pinagkatiwalaan, at hindi ka nila mabibigyan ng tagumpay.”
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© 2005 Philippine Bible Society