ဓမၼရာဇဝင္ဒုတိယေစာင္ 24

ဒါဝိဒ္မင္းႀကီး၏စစ္တပ္ လူဦးေရစာရင္းေကာက္ျခင္း

1တစ္ဖန္ ထာဝရဘုရားသည္ အစၥေရးလူမ်ိဳးတို႔ကို အမ်က္ထြက္ေတာ္မူ၍ ဒါဝိဒ္မင္းႀကီး၏စိတ္ကိုႏႈိးေဆာ္သျဖင့္ ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးက လူတို႔အား “အစၥေရးအမ်ိဳးသားႏွင့္ ယုဒအမ်ိဳးသားတို႔ကို သြား၍စာရင္းယူေလာ့”ဟု ဆို၏။ 2ရွင္ဘုရင္က သူ႔ထံအခစားဝင္ေနေသာဗိုလ္ခ်ဳပ္ယြာဘအား “အစၥေရးအမ်ိဳးအႏြယ္အားလုံး၏အေရအတြက္ကို ငါသိရေအာင္ ဒန္ၿမိဳ႕မွစ၍ ေဗရေရွဘၿမိဳ႕တိုင္ေအာင္သြားၿပီး စာရင္းယူေလာ့”ဟု မိန႔္ဆို၏။ 3ယြာဘကလည္း ရွင္ဘုရင္အား “အရွင္မင္းႀကီး၏ဘုရားသခင္ထာဝရဘုရားသည္ လူတို႔ကို သူတို႔ရွိသည္ထက္ အဆတစ္ရာ တိုးပြားေစသည္ကို အရွင္မင္းႀကီး ကိုယ္တိုင္ျမင္ေတြ႕ရပါေစေသာ။ အဘယ္ေၾကာင့္ အရွင္မင္းႀကီး ဤအမႈကို ျပဳလိုပါသနည္း”ဟု ေလွ်ာက္တင္၏။ 4သို႔ရာတြင္ ရွင္ဘုရင္၏အမိန႔္ေတာ္သည္ ယြာဘႏွင့္ စစ္သူႀကီးတို႔ကို လႊမ္းမိုးႏိုင္သျဖင့္ ယြာဘႏွင့္ စစ္သူႀကီးတို႔သည္ အစၥေရးလူမ်ိဳးတို႔ကို စာရင္းယူရန္ ရွင္ဘုရင္ထံမွ ထြက္သြားၾကေလ၏။ 5သူတို႔သည္ ေဂ်ာ္ဒန္ျမစ္ကိုကူး၍ ဂဒ္ခ်ိဳင့္ဝွမ္းအလယ္ အာေရာ္ၿမိဳ႕ေတာင္ဘက္တြင္ စခန္းခ်ၾကၿပီးေနာက္ ယာဇာၿမိဳ႕သို႔ဆက္သြားၾက၏။ 6ထိုမွ ဂိလဒ္ျပည္၊ တက္တိမ္ေဟာရွိျပည္တို႔သို႔ သြားၿပီး ဒန္ယန္ျပည္ႏွင့္ ဆီဒုန္ျပည္ဘက္သို႔ ပတ္သြားၾက၏။ 7ထိုမွ တိုင္ရာခံတပ္ၿမိဳ႕၊ ဟိဝိလူမ်ိဳးႏွင့္ ခါနာန္လူမ်ိဳးတို႔ ေနထိုင္ရာၿမိဳ႕ရွိသမွ်တို႔သို႔ သြား၏။ ယုဒျပည္၊ ေနေဂ့အရပ္ရွိေဗရေရွဘၿမိဳ႕သို႔လည္း သြားၾက၏။ 8သူတို႔သည္ ကိုးလႏွင့္ ရက္ႏွစ္ဆယ္ၾကာေအာင္ တစ္ျပည္လုံးသို႔ လွည့္လည္သြားလာၿပီးေနာက္ ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕သို႔ ျပန္လာ၏။ 9ယြာဘသည္ လူအေရအတြက္စာရင္းကို ရွင္ဘုရင္ထံ ေပးအပ္၏။ စာရင္းအရဓားကိုင္စစ္သူရဲမ်ားမွာ အစၥေရးအမ်ိဳးသားတြင္ ရွစ္သိန္း၊ ယုဒအမ်ိဳးသားတြင္ ငါးသိန္း ရွိ၏။ 10ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးသည္ ထိုသို႔ လူအေရအတြက္စာရင္းကို ေကာက္ယူၿပီးမွ ေနာင္တရသျဖင့္ ထာဝရဘုရားအား “အကြၽႏ္ုပ္သည္ ႀကီးမားေသာအျပစ္ကိုက်ဴးလြန္မိပါၿပီ။ အို ထာဝရဘုရား၊ ကိုယ္ေတာ့္အေစအပါး၏အျပစ္ကို ေျဖလႊတ္ေတာ္မူပါ။ အကြၽႏ္ုပ္သည္ အလြန္မိုက္မဲေသာအမႈကို ျပဳမိပါၿပီ”ဟု ေလွ်ာက္ဆိုေလ၏။

ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးအျပစ္ဒဏ္စီရင္ခံရျခင္း

11ဒါဝိဒ္မင္းႀကီး နံနက္အိပ္ရာထခ်ိန္တြင္ ဒါဝိဒ္မင္းႀကီး၏ဗ်ာဒိတ္ဆရာ ပေရာဖက္ဂဒ္ထံသို႔ ထာဝရဘုရား၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေရာက္လာ၍ 12“သင္သည္ ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးထံသို႔သြားၿပီး ‘သင့္အား ေ႐ြးခ်ယ္စရာသုံးခုကို ေပးထားၿပီ။ ထိုသုံးခုထဲမွ တစ္ခုကို ေ႐ြးေလာ့။ သင္ေ႐ြးသည့္အခ်က္အတိုင္း သင့္ကို ျပဳမည္’ဟူ၍ ထာဝရဘုရားမိန႔္ေတာ္မူ၏”ဟု ဆင့္ဆိုေလာ့။

13ထို႔ေၾကာင့္ ဂဒ္သည္ ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးထံသို႔သြား၍ “အရွင္မင္းႀကီး၏တိုင္းျပည္တြင္ ငတ္မြတ္ေခါင္းပါးျခင္းေဘး ခုနစ္ႏွစ္#24:13 “သုံးႏွစ္” (၅ရာ ၂၁း၁၂)။ ျဖစ္ေစရမည္ေလာ။ သို႔မဟုတ္ ရန္သူလိုက္သျဖင့္ အရွင္မင္းႀကီးကို သုံးလပတ္လုံးထြက္ေျပးေစရမည္ေလာ။ သို႔မဟုတ္ တိုင္းျပည္တြင္ သုံးရက္ပတ္လုံးကပ္ေရာဂါေဘး က်ေရာက္ေစရမည္ေလာ။ အကြၽႏ္ုပ္ကို ေစလႊတ္ေသာအရွင္အား မည္သည့္အေျဖျပန္ေပးရမည္ကို ယခု စဥ္းစားဆုံးျဖတ္ပါေလာ့”ဟု ေလွ်ာက္တင္၏။

14ထိုအခါ ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးက ဂဒ္အား “ငါသည္ အက်ဥ္းအက်ပ္ထဲသို႔ ေရာက္ပါၿပီတကား။ ထာဝရဘုရားသည္ သနားျခင္းက႐ုဏာႀကီးမားသည္ျဖစ္၍ ထာဝရဘုရားလက္ေတာ္ထဲသို႔သာ ငါတို႔က်ေရာက္ပါေစ၊ လူ႔လက္ထဲသို႔ မက်ေရာက္ပါေစႏွင့္”ဟု မိန႔္ဆို၏။

15ထို႔ေၾကာင့္ ထာဝရဘုရားသည္ ထိုေန႔နံနက္အခ်ိန္မွစ၍ သတ္မွတ္ထားေသာအခ်ိန္ထိ အစၥေရးလူမ်ိဳးတို႔ထဲသို႔ ကပ္ေရာဂါေဘးက်ေရာက္ေစသျဖင့္ ဒန္ၿမိဳ႕မွစ၍ ေဗရေရွဘၿမိဳ႕တိုင္ေအာင္ လူခုနစ္ေသာင္း ေသၾကရ၏။ 16ေကာင္းကင္တမန္သည္ ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕ကို ဖ်က္ဆီးရန္ လက္ကိုဆန႔္ေတာ္မူလွ်င္ ထာဝရဘုရားသည္ ထိုကပ္ေရာဂါေဘးေၾကာင့္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္သျဖင့္ လူတို႔ကိုဖ်က္ဆီးသည့္ေကာင္းကင္တမန္အား “လုံေလာက္ၿပီ။ သင့္လက္ကို ျပန္႐ုပ္ေလာ့”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ထာဝရဘုရား၏ေကာင္းကင္တမန္သည္ ေယဗုသိလူမ်ိဳး အေရာန၏ေကာက္နယ္တလင္းနား၌ ရွိေန၏။

17လူတို႔ကိုဒဏ္ခတ္ေသာေကာင္းကင္တမန္ကို ျမင္ေသာအခါ ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးက ထာဝရဘုရားအား “အျပစ္ျပဳမိသူမွာ အကြၽႏ္ုပ္ျဖစ္ပါ၏။ အမွားက်ဴးလြန္မိသူမွာ အကြၽႏ္ုပ္ျဖစ္ပါ၏။ ဤသိုးတို႔မူကား မည္သည့္အျပစ္ကို ျပဳမိပါသနည္း။ အကြၽႏ္ုပ္ႏွင့္အကြၽႏ္ုပ္ဘိုးေဘး၏အိမ္သူအိမ္သားတို႔၌သာ ကိုယ္ေတာ္၏လက္ေတာ္ က်ေရာက္ေစပါ”ဟု ေလွ်ာက္တင္ေလ၏။

ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးယဇ္ပလႅင္တည္ျခင္း

18ထိုေန႔တြင္ ဂဒ္သည္ ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးထံသို႔လာ၍ “ေယဗုသိလူမ်ိဳး အေရာန၏ေကာက္နယ္တလင္းနားသို႔ တက္သြား၍ ထာဝရဘုရားအဖို႔ ယဇ္ပလႅင္ကို တည္ေလာ့”ဟု ဆို၏။ 19ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးသည္လည္း ဂဒ္အား ထာဝရဘုရားဆင့္ဆိုေစသည့္စကားအတိုင္း သြား၍ ျပဳေလ၏။ 20အေရာနသည္ ရွင္ဘုရင္ႏွင့္မင္းမႈထမ္းတို႔ သူ႔ထံသို႔လာေနသည္ကို လွမ္းျမင္လွ်င္ ရွင္ဘုရင္ထံသို႔သြား၍ ေရွ႕ေတာ္တြင္ ေျမမွာပ်ပ္ဝပ္လ်က္

21“အကြၽႏ္ုပ္သခင္အရွင္မင္းႀကီး၊ အရွင့္အေစအပါးထံ အဘယ္အေရးေၾကာင့္ႂကြလာရပါသနည္း”ဟု အေရာနေမးေလွ်ာက္လွ်င္ ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးက “လူတို႔တြင္က်ေရာက္ေသာေဘးဒဏ္ ၿငိမ္းမည့္အေၾကာင္း ထာဝရဘုရားအဖို႔ ယဇ္ပလႅင္တည္ရမည္ျဖစ္၍ သင့္ေကာက္နယ္တလင္းကို ဝယ္ယူရန္ လာပါသည္”ဟု မိန႔္ဆိုလွ်င္

22အေရာနက ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးအား “အကြၽႏ္ုပ္၏သခင္ အရွင္မင္းႀကီး၊ မီးရႈိ႕ရာယဇ္အဖို႔ ႏြားရွိပါ၏။ ထင္းအဖို႔ ေကာက္နယ္သစ္သားျပားႏွင့္ လယ္ထြန္တန္ဆာပလာမ်ားလည္း ရွိပါ၏။ အလိုရွိသည့္အတိုင္း ယူေတာ္မူပါ။ ပူေဇာ္ေတာ္မူပါ။ 23အို အရွင္မင္းႀကီး၊ အေရာန၌ရွိသမွ်ကို အရွင္မင္းႀကီးအား ေပးပါ၏”ဟု ေလွ်ာက္တင္၏။ ထို႔ျပင္ အေရာနသည္ ရွင္ဘုရင္အား “အရွင္မင္းႀကီး၏ဘုရားသခင္ထာဝရဘုရားသည္ အရွင့္ကို လက္ခံေတာ္မူပါေစေသာ”ဟု ေလွ်ာက္ဆို၏။

24သို႔ေသာ္ ရွင္ဘုရင္က အေရာနအား “ထိုသို႔မဟုတ္ပါ။ စင္စစ္ သင့္ေျမကို အဖိုးအခေပး၍ ဝယ္ပါမည္။ ငါသည္ အဖိုးအခမေပးဘဲ မီးရႈိ႕ရာယဇ္ကို ငါ၏ဘုရားသခင္ထာဝရဘုရားထံ မပူေဇာ္လိုပါ”ဟု မိန႔္ဆို၍ ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးသည္ ေကာက္နယ္တလင္းႏွင့္ ႏြားကို ေငြရွယ္ကယ္ငါးဆယ္#24:24 “37.5 က်ပ္သား သို႔မဟုတ္ 575 ဂရမ္”။ျဖင့္ ဝယ္ယူေလ၏။ 25ထို႔ေနာက္ ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးသည္ ထိုေနရာတြင္ ထာဝရဘုရားအဖို႔ ယဇ္ပလႅင္ကိုတည္၍ မီးရႈိ႕ရာယဇ္၊ မိတ္သဟာယယဇ္တို႔ကို ပူေဇာ္ေလ၏။ ထာဝရဘုရားသည္လည္း တိုင္းျပည္အတြက္ အသနားခံသည္ကို နားေညာင္းေတာ္မူၿပီး အစၥေရးလူမ်ိဳးတို႔ ခံရေသာေဘးဒဏ္ကို ၿငိမ္းေစေလ၏။

Currently Selected:

ဓမၼရာဇဝင္ဒုတိယေစာင္ 24: MSBZ

Highlight

Copy

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in

MYANMAR STANDARD BIBLE©

Learn More About ျမန္မာ့စံမီသမၼာက်မ္