YouVersion Logo
Search Icon

ကမ႓ာဦးက်မ္း 42

42
ေယာသပ္၏အစ္ကိုမ်ား အီဂ်စ္ျပည္သို႔သြားၾကျခင္း
1အီဂ်စ္​ျပည္​တြင္ စားနပ္ရိကၡာ​ရွိ​ေၾကာင္း ယာကုပ္​ၾကားသိ​ရ​၏​။ ထိုအခါ ယာကုပ္​က သူ​၏​သား​တို႔​အား “​သင္​တို႔​သည္ တစ္ဦး​ကို​တစ္ဦး အဘယ္ေၾကာင့္​ၾကည့္​၍​သာ​ေန​ၾက​သနည္း​”​ဟု ဆို​၏​။ 2တစ္ဖန္ ယာကုပ္​က “​အီဂ်စ္​ျပည္​၌​စားနပ္ရိကၡာ​ရွိ​ေၾကာင္း ငါ​ၾကား​ရ​ၿပီ​။ ငါ​တို႔​သည္​မ​ေသ​ဘဲ အသက္ရွင္​မည့္​အေၾကာင္း ထို​ျပည္​သို႔​ဆင္းသြား​၍ အစားအစာ​ကို ဝယ္ယူ​ၾက​ေလာ့​”​ဟု ဆို​၏​။ 3ထိုအခါ ေယာသပ္​၏​အစ္ကို​ဆယ္​ေယာက္​တို႔​သည္ ဂ်ဳံစပါး​ဝယ္ယူ​ရန္ အီဂ်စ္​ျပည္​သို႔​ဆင္းသြား​ၾက​၏​။ 4ေယာသပ္​၏​ညီ​ဗယၤာမိန္​ကို​ကား “​ဗယၤာမိန္​အေပၚ အႏၲရာယ္​က်ေရာက္​ေကာင္း​က်ေရာက္​လိမ့္မည္​”​ဟု စိုးရိမ္​သျဖင့္ ယာကုပ္​သည္ သူ႔​ကို အစ္ကို​တို႔​ႏွင့္အတူ​မ​လႊတ္​ေပ​။
5ခါနာန္​ျပည္​၌​လည္း ငတ္မြတ္ေခါင္းပါး​ျခင္း​ေဘး​က်ေရာက္​သျဖင့္ အစၥေရး​၏​သား​တို႔​သည္ အျခားသူ​မ်ား​ႏွင့္အတူ အစားအစာ​ဝယ္ယူ​ရန္ သြား​ၾက​၏​။ 6ထို​အခ်ိန္​၌ ေယာသပ္​သည္ တိုင္းျပည္​ကို​အုပ္စိုး​ေသာ​ဘုရင္ခံ​ျဖစ္​ၿပီး ျပည္သူျပည္သား​အေပါင္း​တို႔​အား အစားအစာ​ေရာင္းခ်​ေပး​ေသာ​သူ​ျဖစ္​၏​။ ေယာသပ္​၏​အစ္ကို​တို႔​သည္​ေရာက္လာ​၍ သူ႔​ေရွ႕​၌ ေျမ​မွာ​ပ်ပ္ဝပ္​ၾက​၏​။ 7ေယာသပ္​သည္ မိမိ​၏​အစ္ကို​တို႔​ကို​ျမင္​ေသာအခါ သူ​တို႔​ကို မွတ္မိ​ေသာ္လည္း မသိဟန္ေဆာင္​လ်က္ ၾကမ္းတမ္း​စြာ​ေျပာဆို​၏​။ ေယာသပ္​က သူ​တို႔​အား “​သင္​တို႔ အဘယ္​က​လာ​ၾက​သနည္း​”​ဟု ေမး​လွ်င္ သူ​တို႔​က “​အစားအစာ​ဝယ္ယူ​ရန္ ခါနာန္​ျပည္​မွ​လာ​ၾက​ပါ​၏​”​ဟု ျပန္ေလွ်ာက္​ၾက​၏​။
8ေယာသပ္​သည္ အစ္ကို​တို႔​ကို​မွတ္မိ​ေသာ္လည္း သူ​တို႔​က ေယာသပ္​ကို​မ​မွတ္မိ​ၾက​။ 9ေယာသပ္​သည္ သူ​တို႔​ႏွင့္​ပတ္သက္၍​မက္​ခဲ့​ေသာ​အိပ္မက္​ကို သတိရ​သျဖင့္ သူ​တို႔​အား “​သင္​တို႔​သည္ ဤ​ျပည္​၏​အားနည္းခ်က္​ကို စူးစမ္း​ရန္​လာ​ေသာ​သူလွ်ိဳ​မ်ား ျဖစ္​ၾက​၏​”​ဟု ဆို​၏​။
10သူ​တို႔​က​လည္း “​ထိုသို႔​မ​ဟုတ္​ပါ​၊ သခင္​၊ သခင့္​အေစအပါး​တို႔​သည္ အစားအစာ​ဝယ္ယူ​ရန္​သာ ေရာက္လာ​ၾက​ျခင္း​ျဖစ္​ပါ​၏​။ 11အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​အားလုံး​သည္ ဖခင္​တစ္ဦးတည္း​၏​သား​မ်ား​ျဖစ္​ၾက​ပါ​၏​။ အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​သည္ ႐ိုးသား​ေသာ​သူ​မ်ား​ျဖစ္​ၾက​ပါ​၏​။ သခင့္​အေစအပါး​အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​သည္ သူလွ်ိဳ​မ​ဟုတ္​ပါ​”​ဟု ေယာသပ္​အား​ေလွ်ာက္​ၾက​၏​။ 12သို႔ေသာ္ ေယာသပ္​က သူ​တို႔​အား “​မ​ဟုတ္​ပါ​။ သင္​တို႔​သည္ ဤ​ျပည္​၏​အားနည္းခ်က္​ကို​စူးစမ္း​ရန္ ေရာက္လာ​ၾက​ျခင္း​ျဖစ္​၏​”​ဟု ဆို​၏​။ 13ထိုအခါ သူ​တို႔​က “​သခင့္​အေစအပါး​ျဖစ္​ေသာ​အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​သည္ ခါနာန္​ျပည္​က ဖခင္​တစ္ဦးတည္း​၏​သား​မ်ား​ျဖစ္​ၾက​၍ ညီအစ္ကို​တစ္ဆယ့္ႏွစ္​ေယာက္​ရွိ​ပါ​၏​။ အငယ္ဆုံး​သည္ ယခု အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​ဖခင္​ႏွင့္အတူ​ေန​ခဲ့​ပါ​၏​။ က်န္​တစ္​ေယာက္​ကား မ​ရွိ​ေတာ့​ပါ​”​ဟု ေလွ်ာက္​ၾက​၏​။
14သို႔ေသာ္ ေယာသပ္​က “​သင္​တို႔​ကို​ငါ​ေျပာ​ခဲ့​သည့္​အတိုင္း သင္​တို႔​သည္ သူလွ်ိဳ​မ်ား​ျဖစ္​ၾက​၏​။ 15သင္​တို႔​သည္ ဤသို႔​စစ္ေဆး​ျခင္း​ခံရ​မည္​။ ဖာေရာ​မင္းႀကီး​အသက္ရွင္​သည္​ႏွင့္အညီ သင္​တို႔​၏​အငယ္ဆုံး​ညီ​သည္ ဤ​အရပ္​သို႔​မ​ေရာက္လာ​လွ်င္ သင္​တို႔​သည္ ဤ​အရပ္​မွ​မ​ထြက္သြား​ရ​။ 16သင္​တို႔​၏​စကား​မွန္​သည္​၊ မမွန္​သည္​ကို​စစ္ေဆး​ရန္ သင္​တို႔​သည္ အက်ဥ္းခ်​ခံရ​မည္​။ သို႔ေသာ္ သင္​တို႔​ထဲမွ တစ္​ေယာက္​ကို​ေစလႊတ္​၍ သူ​သည္ သင္​တို႔​၏​ညီ​ကို​ေခၚေဆာင္​လာ​ပါေစ​။ သို႔မဟုတ္လွ်င္ သင္​တို႔​သည္ သူလွ်ိဳ​မ်ား​ျဖစ္​ၾက​သည္​ဟု ဖာေရာ​မင္းႀကီး​အသက္ရွင္​သည္​ႏွင့္အညီ ငါ​ေျပာ​သည္​”​ဟု သူ​တို႔​အား ဆို​ၿပီးလွ်င္ 17ေယာသပ္​သည္ သူ​တို႔​ကို​သုံး​ရက္ အက်ဥ္း​ခ်​ထား​ေလ​၏​။
18သုံး​ရက္​ေျမာက္​ေသာ​ေန႔​၌ ေယာသပ္​က သူ​တို႔​အား “​ငါ​သည္ ဘုရားသခင္​ကို​ေၾကာက္႐ြံ႕​ေသာ​သူ​ျဖစ္​၏​။ သင္​တို႔​သည္ အသက္ခ်မ္းသာ​ရာ​ရ​မည့္​အေၾကာင္း ဤသို႔​ျပဳ​ၾက​ေလာ့​။ 19သင္​တို႔​သည္ ႐ိုးသား​ေသာ​သူ​မ်ား​ျဖစ္လွ်င္ သင္​တို႔​ထဲမွ​ညီအစ္ကို​တစ္​ေယာက္​ကို အက်ဥ္းေထာင္​ထဲ၌ အက်ဥ္းခ်​ခံ​ေစ​။ က်န္ေသာသူ​တို႔​မူကား ျပန္သြား​ၾက​ေလာ့​။ အစာေခါင္းပါး​ေသာေၾကာင့္ သင္​တို႔​၏​အိမ္သူအိမ္သား​တို႔​အတြက္ စားနပ္ရိကၡာ​ကို​ယူသြား​ၾက​ေလာ့​။ 20သင္​တို႔​၏​အငယ္ဆုံး​ညီ​ကို ငါ့​ထံသို႔​ေခၚေဆာင္​ခဲ့​ရ​မည္​။ သို႔ျပဳလွ်င္ သင္​တို႔​၏​စကား​မွန္ကန္​ေၾကာင္း​အတည္ျပဳ​မည္​။ သင္​တို႔ ေသ​ရ​မည္​မ​ဟုတ္​”​ဟု ဆို​၏​။ သူ​တို႔​သည္​လည္း ထိုအတိုင္း​ျပဳ​ၾက​၏​။
21ထိုအခါ သူ​တို႔​က “​အကယ္စင္စစ္ ငါ​တို႔​သည္ ငါ​တို႔​ညီ​အေပၚ​ျပဳ​ခဲ့​ေသာ​အမႈ​အတြက္ အျပစ္ရွိ​ေသာ​သူ​မ်ား​ျဖစ္​ၾက​၏​။ သူ​သည္ ငါ​တို႔​ကို​အသနားခံ​ေသာအခါ သူ​စိတ္ဒုကၡေရာက္​ေန​သည္​ကို​ငါ​တို႔​ျမင္​ရ​ေသာ္လည္း ငါ​တို႔​နား​မ​ေထာင္​ခဲ့​ၾက​ေခ်​။ ထို႔ေၾကာင့္ ထို​ဒုကၡ​သည္ ငါ​တို႔​အေပၚ​သို႔​ေရာက္​ေလ​ၿပီ​”​ဟု အခ်င္းခ်င္း​ေျပာဆို​ၾက​၏​။
22႐ုဗင္​က သူ​တို႔​အား “ ‘​သူငယ္​ကို မ​ျပစ္မွား​ပါ​ႏွင့္​’​ဟု သင္​တို႔​ကို​ငါ​ေျပာ​ခဲ့​သည္​မ​ဟုတ္​ေလာ​။ သို႔ေသာ္ သင္​တို႔​နား​မ​ေထာင္​ၾက​။ ငါ​တို႔​သည္ ယခု သူ​၏​ေသြးေႂကြး​အေတာင္း​ခံရ​ေလ​ၿပီ​”​ဟု ျပန္ေျပာ​၏​။
23ေယာသပ္​သည္ သူ​တို႔​ကို စကားျပန္​ႏွင့္​ေျပာ​ေသာေၾကာင့္ သူ​တို႔​စကား​ကို ေယာသပ္​နားလည္​ေၾကာင္း သူ​တို႔​မ​သိ​ၾက​။ 24ေယာသပ္​သည္ သူ​တို႔​ထံမွ​လွည့္ထြက္​သြား​၍ ငိုေႂကြး​၏​။ တစ္ဖန္ သူ​တို႔​ထံသို႔​ျပန္လာ​၍ သူ​တို႔​ႏွင့္​စကားေျပာ​ၿပီးလွ်င္ သူ​တို႔​ထဲမွ ရွိေမာင္​ကို​ေခၚထုတ္​၍ သူ​တို႔​ေရွ႕​၌ ခ်ည္ေႏွာင္​ေစ​၏​။ 25ထို႔ေနာက္ သူ​တို႔​၏​အိတ္​မ်ား​ထဲ၌ ဂ်ဳံစပါး​အျပည့္ျဖည့္​၍ သူ​တို႔​၏​ေငြ​မ်ား​ကို​လည္း သူ​တို႔​၏​အိတ္​အသီးသီး​၌ ျပန္ထည့္ေပး​ရန္​ႏွင့္ သူ​တို႔​အား လမ္းခရီး​အတြက္​စားနပ္ရိကၡာ​ထည့္ေပး​ရန္ ေယာသပ္​အမိန႔္ေပး​သည့္​အတိုင္း သူ​တို႔​အတြက္ ျပဳ​ေပး​ေလ​၏​။ 26သူ​တို႔​သည္ စားနပ္ရိကၡာ​မ်ား​ကို မိမိ​တို႔​၏​ျမည္း​မ်ား​ေပၚ​တင္​ၿပီး ထို​အရပ္​မွ​ထြက္ခြာ​သြား​ၾက​၏​။
အစ္ကိုမ်ား အိမ္ျပန္သြားၾကျခင္း
27စခန္းခ်​ရာ​ေနရာ​၌ တစ္​ေယာက္​သည္ မိမိ​၏​ျမည္း​ကို​အစာ​ေကြၽး​ရန္ မိမိ​၏​အိတ္​ကို​ဖြင့္​ေသာအခါ အိတ္​ဝ​၌ မိမိ​၏​ေငြ​ကို​ေတြ႕​၏​။ 28ထိုအခါ သူ​က မိမိ​၏​ညီအစ္ကို​တို႔​အား “​အကြၽႏ္ုပ္​၏​ေငြ​ကို ျပန္ထည့္​ထား​ပါ​ၿပီ​။ ၾကည့္​ပါ​။ အကြၽႏ္ုပ္​၏​အိတ္​ထဲ၌​ရွိ​ပါ​၏​”​ဟု ဆို​၏​။ သူ​တို႔​သည္ စိတ္​အားေလ်ာ့​လ်က္ ေၾကာက္႐ြံ႕တုန္လႈပ္​ကာ “​ငါ​တို႔​၌ ဘုရားသခင္​ျပဳ​ေတာ္မူ​ေသာ​ဤ​အမႈ​ကား မည္သို႔​နည္း​”​ဟု ညီအစ္ကို​အခ်င္းခ်င္း​ေျပာဆို​ၾက​၏​။
29သူ​တို႔​သည္ ခါနာန္​ျပည္​ရွိ မိမိ​တို႔​ဖခင္​ယာကုပ္​ထံသို႔​ေရာက္​ေသာအခါ မိမိ​တို႔​၌​ျဖစ္ပ်က္​ခဲ့​သမွ်​တို႔​ကို ဖခင္​အား​ေျပာျပ​ၾက​၏​။ 30သူ​တို႔​က “​ထို​ျပည္​၏​အရွင္သခင္​သည္ အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​အား ၾကမ္းတမ္း​စြာ​ေျပာဆို​လ်က္ ထို​ျပည္​ကို စူးစမ္း​ရန္​လာ​ေသာ​သူလွ်ိဳ​မ်ား​ဟု ထင္မွတ္​ပါ​၏​။ 31သို႔ေသာ္လည္း အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​က သူ႔​အား ‘​အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​သည္ ႐ိုးသား​ေသာ​သူ​မ်ား​ျဖစ္​ၾက​ပါ​၏​။ သူလွ်ိဳ​မ​ဟုတ္​ပါ​။ 32အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​သည္ ဖခင္​တစ္ဦးတည္း​မွ​ေပါက္ဖြား​ေသာ​သား​မ်ား​ျဖစ္​ၾက​၍ ညီအစ္ကို​တစ္ဆယ့္ႏွစ္​ေယာက္​ရွိ​ပါ​၏​။ တစ္​ေယာက္​ကား မ​ရွိ​ေတာ့​ပါ​။ အငယ္ဆုံး​ကား ယခု အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​ဖခင္​ႏွင့္အတူ ခါနာန္​ျပည္​၌ ေန​ခဲ့​ပါ​သည္​’​ဟု ေလွ်ာက္​ၾက​ပါ​၏​။ 33ထို​ျပည္​၏​အရွင္သခင္​က​လည္း အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​အား ‘​သင္​တို႔​သည္ ႐ိုးသား​ေသာ​သူ​မ်ား​ျဖစ္ေၾကာင္း​ကို ဤသို႔ျဖင့္ ငါ​သိ​ရ​လိမ့္မည္​။ သင္​တို႔​ထဲမွ​ညီအစ္ကို​တစ္​ေယာက္​ကို ငါ့​ထံ၌​ထားခဲ့​ေလာ့​။ အစာေခါင္းပါး​ေသာေၾကာင့္ သင္​တို႔​၏​အိမ္သူအိမ္သား​တို႔​အတြက္ စားနပ္ရိကၡာ​ကို​ယူ​၍ ျပန္သြား​ၾက​ေလာ့​။ 34သို႔ေသာ္ သင္​တို႔​၏​အငယ္ဆုံး​ညီ​ကို ငါ့​ထံသို႔​ေခၚေဆာင္​ခဲ့​ၾက​ေလာ့​။ ဤသို႔ျဖင့္ သင္​တို႔​သည္ သူလွ်ိဳ​မ်ား​မ​ဟုတ္​ဘဲ ႐ိုးသား​ေသာ​သူ​မ်ား​ျဖစ္ေၾကာင္း ငါ​သိ​ရ​လိမ့္မည္​။ ထိုအခါ သင္​တို႔​၏​ညီအစ္ကို​ကို သင္​တို႔​ထံ ငါ​ျပန္အပ္​၍ သင္​တို႔​သည္ ဤ​ျပည္​၌ ေရာင္းဝယ္ေဖာက္ကား​ခြင့္​ရ​လိမ့္မည္​’​ဟူ၍ မိန႔္ဆို​ပါ​သည္​”​ဟု ဆို​ၾက​၏​။
35ထို႔ေနာက္ သူ​တို႔​သည္ မိမိ​တို႔​အိတ္​မ်ား​ကို​သြန္ခ်​ေသာအခါ မိမိ​ႏွင့္ဆိုင္ေသာ​ေငြ​ထုပ္​အသီးသီး​သည္ မိမိ​၏​အိတ္​ထဲ၌​ရွိ​၏​။ သူ​တို႔​ႏွင့္​သူ​တို႔​၏​ဖခင္​သည္ ထို​ေငြ​ထုပ္​မ်ား​ကို​ျမင္​ေသာအခါ ေၾကာက္လန႔္​ၾက​၏​။
36သူ​တို႔​၏​ဖခင္​ယာကုပ္​က သူ​တို႔​အား “​သင္​တို႔​သည္ ငါ့​ကို သားဆုံးရႈံး​ေအာင္​ျပဳ​ၾက​ၿပီ​။ ေယာသပ္​လည္း​မ​ရွိ​ေတာ့​ၿပီ​။ ရွိေမာင္​လည္း​မ​ရွိ​ေတာ့​ၿပီ​။ ဗယၤာမိန္​ကို​လည္း သင္​တို႔​ယူသြား​လို​ၾက​၏​။ ဤ​အမႈ​အားလုံး​သည္ ငါ​၌ ျဖစ္လာ​ၾက​ပါ​ၿပီ​တကား​”​ဟု ဆို​ေလ​၏​။
37ထိုအခါ ႐ုဗင္​က ဖခင္​အား “​အကြၽႏ္ုပ္​သည္ ဗယၤာမိန္​ကို အေဖ့​ထံသို႔​ျပန္​မ​ေခၚလာ​ခဲ့​လွ်င္ အကြၽႏ္ုပ္​၏​သား​ႏွစ္​ေယာက္​ကို​သတ္​ပါ​ေလာ့​။ ဗယၤာမိန္​ကို အကြၽႏ္ုပ္​လက္​၌​အပ္​ပါ​။ အကြၽႏ္ုပ္​သည္ သူ႔​ကို အေဖ့​ထံသို႔ ျပန္ေခၚေဆာင္​လာ​ပါ​မည္​”​ဟု ဆို​၏​။
38သို႔ေသာ္ ယာကုပ္​က “​ငါ့​သား​သည္ သင္​တို႔​ႏွင့္အတူ​မ​သြား​ရ​။ အေၾကာင္းမူကား သူ​၏​အစ္ကို​ေသ​ၿပီ​။ သူ​တစ္ေယာက္တည္း​က်န္​၏​။ အကယ္၍ သင္​တို႔​သြား​မည့္​လမ္းခရီး​၌ သူ႔​အေပၚ​အႏၲရာယ္​က်ေရာက္​မည္​ဆို​လွ်င္ သင္​တို႔​သည္ ဆံပင္ျဖဴသူ​ငါ့​ကို ဝမ္းနည္း​စြာ​ျဖင့္​မရဏာႏိုင္ငံ​သို႔ ဆင္းသြား​ေစ​ရာ​ေရာက္​လိမ့္မည္​”​ဟု ဆို​ေလ​၏​။

Highlight

Share

Copy

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in