တရားသူႀကီးမွတ္စာ 19
19
ဗယၤာမိန္အမ်ိဳးသားတို႔ဆိုးညစ္မႈ
1အစၥေရးလူမ်ိဳးတို႔၌ ရွင္ဘုရင္မရွိေသးေသာကာလတြင္ ဧဖရိမ္ေတာင္ေပၚေဒသအစြန္အဖ်ား၌ တည္းခိုေနထိုင္ေသာ ေလဝိလူတစ္ေယာက္ရွိ၏။ သူသည္ ယုဒနယ္၊ ဗက္လင္ၿမိဳ႕သူတစ္ေယာက္ကို မယားငယ္အျဖစ္ယူထား၏။ 2မယားငယ္သည္ ေဖာက္ျပန္မွားယြင္းၿပီး ယုဒျပည္၊ ဗက္လင္ၿမိဳ႕ရွိ သူ႔ဖခင္အိမ္သို႔ ျပန္သြားသည္မွာ ေလးလၾကာေလ၏။ 3သူ႔ခင္ပြန္းကလည္း သူ႔ကိုေခ်ာ့ေမာ့ၿပီး ျပန္ေခၚလာရန္ မိမိငယ္သားႏွင့္အတူ ျမည္းႏွစ္ေကာင္ႏွင့္ ခရီးထြက္လာခဲ့၏။ မယားငယ္သည္ ခင္ပြန္းသည္ကို ဖခင္အိမ္သို႔ေခၚသြား၍ ဖခင္ကျမင္ေသာအခါ ဝမ္းသာအားရႀကိဳဆို၏။ 4မယားငယ္၏ဖခင္၊ သူ႔ေယာကၡမက သူ႔ကိုဆြဲထားသျဖင့္ သူသည္ ေယာကၡမအိမ္တြင္ သုံးရက္ေန၍ စားေသာက္ေနထိုင္ေလ၏။
5ေလးရက္ေျမာက္ေသာေန႔တြင္ သူတို႔သည္ နံနက္ေစာေစာထ၍ျပန္သြားရန္ ျပင္ဆင္၏။ သို႔ေသာ္ မယားငယ္၏ဖခင္က “အားရွိေအာင္ နည္းနည္းစားေသာက္ၿပီးမွ သြားပါ”ဟု သမက္အား ဆိုသျဖင့္ 6သူတို႔ႏွစ္ေယာက္သည္ ထိုင္၍ အတူတကြစားေသာက္ၾက၏။ ထို႔ေနာက္ မယားငယ္၏ဖခင္က “တစ္ညေလာက္ေတာ့အိပ္ပါဦး။ စိတ္အပန္းေျဖပါဦး”ဟု ဆိုျပန္၏။ 7သူသည္ ခရီးသြားရန္ျပင္ဆင္ေသာအခါ ေယာကၡမက ေတာင္းဆိုသျဖင့္ တစ္ညအိပ္ရျပန္၏။ 8ငါးရက္ေျမာက္ေသာေန႔တြင္ သူသည္ နံနက္ေစာေစာထ၍ ျပန္သြားရန္ျပင္ဆင္ေသာအခါ မယားငယ္၏ဖခင္က “စားၿပီးမွသြားပါ”ဟု ဆိုျပန္သျဖင့္ သူတို႔ႏွစ္ဦး မြန္းလြဲအထိ စားေသာက္လ်က္ေနျပန္၏။ 9တစ္ဖန္ ထိုသူသည္ မိမိမယားငယ္ႏွင့္တကြ ငယ္သားပါလ်က္ ျပန္သြားမည္ျပဳေသာအခါ ေယာကၡမက “ယခု ညေနေစာင္းၿပီ၊ မိုးခ်ဳပ္ေတာ့မည္။ ယခုညလည္း အိပ္ပါဦး။ ေအးေအးေဆးေဆးနားပါဦး။ မနက္ေရာက္မွ ေစာေစာထ၍ သင့္အိမ္သို႔ ျပန္ပါ”ဟု ဆို၏။
10သို႔ေသာ္ ထိုသူသည္ ေနာက္တစ္ညမေနလိုေတာ့သျဖင့္ ျမည္းႏွစ္ေကာင္ကို ကုန္းႏွီးတင္ၿပီးလွ်င္ မယားငယ္ႏွင့္တကြ ထြက္လာခဲ့ရာ ေဂ်႐ုဆလင္ ေခၚ ေယဗုတ္ၿမိဳ႕သို႔ ဦးတည္၍ ခရီးထြက္လာခဲ့၏။ 11သူတို႔သည္ ေယဗုတ္ၿမိဳ႕အနီးသို႔ေရာက္ေသာအခါ မိုးခ်ဳပ္လုနီးၿပီျဖစ္၍ ငယ္သားက “လာပါ။ ေယဗုသိလူမ်ိဳးတို႔၏ၿမိဳ႕ထဲသို႔ဝင္၍ ညအိပ္နားၾကစို႔”ဟု သူ႔သခင္အား ဆို၏။
12သူ႔သခင္က “ငါတို႔သည္ အစၥေရးအမ်ိဳးသားမဟုတ္ေသာတစ္ပါးအမ်ိဳးသားတို႔၏ၿမိဳ႕ထဲသို႔မဝင္ပါ။ ဂိဗာၿမိဳ႕သို႔ ဆက္သြားမည္။ 13လာပါ။ ဂိဗာၿမိဳ႕သို႔ျဖစ္ေစ၊ ရာမၿမိဳ႕သို႔ျဖစ္ေစ တစ္ၿမိဳ႕ၿမိဳ႕သို႔ အေရာက္သြား၍ ညအိပ္နားမည္”ဟု ျပန္ေျပာ၏။ 14ဤသို႔ျဖင့္ သူတို႔ခရီးဆက္လာၾကရာ ဗယၤာမိန္ျပည္၊ ဂိဗာၿမိဳ႕အနီးသို႔ေရာက္ေသာအခါ ေနဝင္ေလ၏။ 15သူတို႔သည္ ခရီးမဆက္ေတာ့ဘဲ ညအိပ္နားရန္ ဂိဗာၿမိဳ႕သို႔ ဝင္သြား၍ ၿမိဳ႕အလယ္လမ္းဆုံလမ္းခြတြင္ ထိုင္ေနၾက၏။ သို႔ေသာ္ မည္သူမွ် သူတို႔ကို ညအိပ္နားရန္ မေခၚၾက။ 16ၾကည့္ရႈေလာ့။ ေနဝင္ခ်ိန္တြင္ အဖိုးအိုတစ္ဦးသည္ လယ္လုပ္ရာမွျပန္လာ၏။ သူသည္ ဧဖရိမ္ေတာင္ေပၚသားျဖစ္၍ ဂိဗာၿမိဳ႕တြင္ တည္းခိုေနထိုင္ျခင္းျဖစ္၏။ ဂိဗာၿမိဳ႕သားတို႔မွာ ဗယၤာမိန္အမ်ိဳးသားမ်ား ျဖစ္ၾက၏။ 17ထိုအဖိုးအိုသည္ လွမ္းၾကည့္၍ ၿမိဳ႕အလယ္လမ္းဆုံလမ္းခြ၌ ခရီးသြားဧည့္သည္ကိုျမင္လွ်င္ အဖိုးအိုက “မည္သည့္အရပ္ကလာ၍ မည္သည့္အရပ္သို႔ သြားမည္နည္း”ဟု ေမးေလ၏။
18ေလဝိသားကလည္း “အကြၽႏ္ုပ္သည္ ဧဖရိမ္ေတာင္ေပၚေဒသအစြန္အဖ်ား၌ ေနထိုင္သူျဖစ္ပါသည္။ အကြၽႏ္ုပ္တို႔သည္ ယုဒျပည္၊ ဗက္လင္ၿမိဳ႕သို႔သြားၿပီး ယခုမွာ ယုဒျပည္ဗက္လင္ၿမိဳ႕မွျပန္လာ၍ ဧဖရိမ္ေတာင္ေပၚေဒသအစြန္အဖ်ားရွိ ထာဝရဘုရား၏အိမ္ေတာ္သို႔ သြားမည္ျဖစ္ပါ၏။ အကြၽႏ္ုပ္တို႔ကို မည္သူမွ် အိမ္သို႔ မဖိတ္ေခၚၾကပါ။ 19အကြၽႏ္ုပ္တို႔ ျမည္းမ်ားအတြက္ ေကာက္႐ိုးအျပင္ အျခားတိရစာၦန္အစာမ်ားလည္းရွိပါ၏။ အကြၽႏ္ုပ္ႏွင့္ အကြၽႏ္ုပ္မယား၊ အကြၽႏ္ုပ္ငယ္သားတို႔အတြက္ မုန႔္ႏွင့္ စပ်စ္ဝိုင္ ရွိပါ၏။ ဘာမွ်မလိုအပ္ပါ”ဟု ျပန္ေျဖ၏။
20အဖိုးအိုကလည္း “အကြၽႏ္ုပ္ဖိတ္ေခၚပါသည္။ သင္လိုအပ္သည္ကို အကြၽႏ္ုပ္တာဝန္ယူပါမည္။ လမ္းဆုံလမ္းခြတြင္ မအိပ္ပါႏွင့္”ဟု ဆို၏။ 21ဤသို႔ျဖင့္ အဖိုးအိုသည္ သူ႔ကို အိမ္သို႔ေခၚသြား၍ ျမည္းတို႔ကို အစာေကြၽး၏။ သူတို႔သည္လည္း ေျခေဆး၍ စားေသာက္ၾက၏။ 22ထိုသို႔ ေကာင္းမြန္စြာစားေသာက္ေနၾကစဥ္ ဆိုးညစ္ေသာၿမိဳ႕သားတို႔သည္ အိမ္ကိုဝိုင္းထား၍ တံခါးထု႐ိုက္လ်က္ “သင့္အိမ္သို႔ေရာက္လာေသာေယာက္်ားႏွင့္ ဆက္ဆံလို၍ သူ႔ကိုထုတ္ေပးပါ”ဟု အိမ္ရွင္အဖိုးအိုအား ဆို၏။
23အိမ္ရွင္အဖိုးအိုကလည္း သူတို႔ရွိရာအိမ္ျပင္သို႔ ထြက္လာ၍ “ညီအစ္ကိုတို႔၊ ဆိုးညစ္ေသာအမႈကို မျပဳၾကပါႏွင့္။ သူသည္ အကြၽႏ္ုပ္အိမ္သို႔ ေရာက္လာေသာဧည့္သည္ ျဖစ္ပါ၏။ ဤယုတ္ညံ့ေသာအမႈကို မျပဳၾကပါႏွင့္။ 24အကြၽႏ္ုပ္၌ သမီးအပ်ိဳကညာ ရွိပါ၏။ ထိုသူတြင္လည္း မယားငယ္ ရွိပါ၏။ သူတို႔ကိုထုတ္ေပးပါမည္။ သင္တို႔အလိုရွိသည္အတိုင္း ျပဳက်င့္ပါ။ ဤသူကိုမူကား ယုတ္ညံ့ေသာအမႈမျပဳပါႏွင့္”ဟု ဆို၏။
25သို႔ေသာ္ သူတို႔သည္ အဖိုးအို၏စကားကို နားမေထာင္ေသာေၾကာင့္ ေလဝိသားက မိမိမယားငယ္ကို ယူ၍ ထိုသူတို႔ရွိရာအိမ္ျပင္ဘက္သို႔ ထုတ္ေပးလိုက္၏။ သူတို႔သည္ နံနက္တိုင္ေအာင္ တစ္ညလုံး ထိုမိန္းမကို အဓမၼျပဳက်င့္ၿပီး အ႐ုဏ္တက္ခ်ိန္ေရာက္မွ ျပန္လႊတ္လိုက္၏။ 26အ႐ုဏ္တက္ခ်ိန္တြင္ ထိုမိန္းမသည္ ျပန္လာ၍ သူ႔ခင္ပြန္းတည္းခိုရာအဖိုးအို၏အိမ္တံခါးနားတြင္ လဲက်၍ မိုးလင္းသည္အထိ ေနေလ၏။
27သူ႔ခင္ပြန္းသည္ နံနက္ထ၍ အိမ္တံခါးဖြင့္ကာ ခရီးဆက္မည္ျပဳေသာအခါ လက္ကိုတံခါးခုံေပၚတင္လ်က္ အိမ္တံခါးဝတြင္ လဲက်ေနေသာ မယားငယ္ကို ေတြ႕ေလ၏။ 28သူကလည္း မယားငယ္အား “ထထ ခရီးဆက္ၾကစို႔”ဟု ဆို၏။ သို႔ေသာ္ မည္သို႔မွ်မတုံ႔ျပန္သျဖင့္ သူသည္ မယားငယ္ကို ျမည္းေပၚတင္၍ မိမိအိမ္သို႔ ခရီးဆက္ေလ၏။
29သူသည္ အိမ္သို႔ေရာက္ေသာအခါ ဓားကိုယူ၍မယားငယ္ကိုကိုင္ကာ ကိုယ္အဂၤါအစိတ္အပိုင္းအလိုက္ တစ္ဆယ့္ႏွစ္ပိုင္းပိုင္းၿပီး အစၥေရးနယ္ေျမတစ္ေလွ်ာက္လုံးသို႔ ပို႔လိုက္ေလ၏။ 30ထိုအျခင္းအရာကို ျမင္ေသာသူတိုင္းက “အစၥေရးအမ်ိဳးသားတို႔ အီဂ်စ္ျပည္မွထြက္လာေသာေန႔မွစ၍ ယေန႔တိုင္ေအာင္ ဤကဲ့သို႔ေသာအျဖစ္အပ်က္မ်ိဳး မျဖစ္ဖူး၊ မႀကဳံဖူးေပ။ ဤကိစၥကို ေသေသခ်ာခ်ာစဥ္းစားၿပီး ေဆြးေႏြးတိုင္ပင္ၾကေလာ့”ဟု ဆိုၾက၏။
Currently Selected:
တရားသူႀကီးမွတ္စာ 19: MSBZ
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
MYANMAR STANDARD BIBLE©
Copyright © 2012, 2014, 2017, 2022 by Global Bible Initiative
တရားသူႀကီးမွတ္စာ 19
19
ဗယၤာမိန္အမ်ိဳးသားတို႔ဆိုးညစ္မႈ
1အစၥေရးလူမ်ိဳးတို႔၌ ရွင္ဘုရင္မရွိေသးေသာကာလတြင္ ဧဖရိမ္ေတာင္ေပၚေဒသအစြန္အဖ်ား၌ တည္းခိုေနထိုင္ေသာ ေလဝိလူတစ္ေယာက္ရွိ၏။ သူသည္ ယုဒနယ္၊ ဗက္လင္ၿမိဳ႕သူတစ္ေယာက္ကို မယားငယ္အျဖစ္ယူထား၏။ 2မယားငယ္သည္ ေဖာက္ျပန္မွားယြင္းၿပီး ယုဒျပည္၊ ဗက္လင္ၿမိဳ႕ရွိ သူ႔ဖခင္အိမ္သို႔ ျပန္သြားသည္မွာ ေလးလၾကာေလ၏။ 3သူ႔ခင္ပြန္းကလည္း သူ႔ကိုေခ်ာ့ေမာ့ၿပီး ျပန္ေခၚလာရန္ မိမိငယ္သားႏွင့္အတူ ျမည္းႏွစ္ေကာင္ႏွင့္ ခရီးထြက္လာခဲ့၏။ မယားငယ္သည္ ခင္ပြန္းသည္ကို ဖခင္အိမ္သို႔ေခၚသြား၍ ဖခင္ကျမင္ေသာအခါ ဝမ္းသာအားရႀကိဳဆို၏။ 4မယားငယ္၏ဖခင္၊ သူ႔ေယာကၡမက သူ႔ကိုဆြဲထားသျဖင့္ သူသည္ ေယာကၡမအိမ္တြင္ သုံးရက္ေန၍ စားေသာက္ေနထိုင္ေလ၏။
5ေလးရက္ေျမာက္ေသာေန႔တြင္ သူတို႔သည္ နံနက္ေစာေစာထ၍ျပန္သြားရန္ ျပင္ဆင္၏။ သို႔ေသာ္ မယားငယ္၏ဖခင္က “အားရွိေအာင္ နည္းနည္းစားေသာက္ၿပီးမွ သြားပါ”ဟု သမက္အား ဆိုသျဖင့္ 6သူတို႔ႏွစ္ေယာက္သည္ ထိုင္၍ အတူတကြစားေသာက္ၾက၏။ ထို႔ေနာက္ မယားငယ္၏ဖခင္က “တစ္ညေလာက္ေတာ့အိပ္ပါဦး။ စိတ္အပန္းေျဖပါဦး”ဟု ဆိုျပန္၏။ 7သူသည္ ခရီးသြားရန္ျပင္ဆင္ေသာအခါ ေယာကၡမက ေတာင္းဆိုသျဖင့္ တစ္ညအိပ္ရျပန္၏။ 8ငါးရက္ေျမာက္ေသာေန႔တြင္ သူသည္ နံနက္ေစာေစာထ၍ ျပန္သြားရန္ျပင္ဆင္ေသာအခါ မယားငယ္၏ဖခင္က “စားၿပီးမွသြားပါ”ဟု ဆိုျပန္သျဖင့္ သူတို႔ႏွစ္ဦး မြန္းလြဲအထိ စားေသာက္လ်က္ေနျပန္၏။ 9တစ္ဖန္ ထိုသူသည္ မိမိမယားငယ္ႏွင့္တကြ ငယ္သားပါလ်က္ ျပန္သြားမည္ျပဳေသာအခါ ေယာကၡမက “ယခု ညေနေစာင္းၿပီ၊ မိုးခ်ဳပ္ေတာ့မည္။ ယခုညလည္း အိပ္ပါဦး။ ေအးေအးေဆးေဆးနားပါဦး။ မနက္ေရာက္မွ ေစာေစာထ၍ သင့္အိမ္သို႔ ျပန္ပါ”ဟု ဆို၏။
10သို႔ေသာ္ ထိုသူသည္ ေနာက္တစ္ညမေနလိုေတာ့သျဖင့္ ျမည္းႏွစ္ေကာင္ကို ကုန္းႏွီးတင္ၿပီးလွ်င္ မယားငယ္ႏွင့္တကြ ထြက္လာခဲ့ရာ ေဂ်႐ုဆလင္ ေခၚ ေယဗုတ္ၿမိဳ႕သို႔ ဦးတည္၍ ခရီးထြက္လာခဲ့၏။ 11သူတို႔သည္ ေယဗုတ္ၿမိဳ႕အနီးသို႔ေရာက္ေသာအခါ မိုးခ်ဳပ္လုနီးၿပီျဖစ္၍ ငယ္သားက “လာပါ။ ေယဗုသိလူမ်ိဳးတို႔၏ၿမိဳ႕ထဲသို႔ဝင္၍ ညအိပ္နားၾကစို႔”ဟု သူ႔သခင္အား ဆို၏။
12သူ႔သခင္က “ငါတို႔သည္ အစၥေရးအမ်ိဳးသားမဟုတ္ေသာတစ္ပါးအမ်ိဳးသားတို႔၏ၿမိဳ႕ထဲသို႔မဝင္ပါ။ ဂိဗာၿမိဳ႕သို႔ ဆက္သြားမည္။ 13လာပါ။ ဂိဗာၿမိဳ႕သို႔ျဖစ္ေစ၊ ရာမၿမိဳ႕သို႔ျဖစ္ေစ တစ္ၿမိဳ႕ၿမိဳ႕သို႔ အေရာက္သြား၍ ညအိပ္နားမည္”ဟု ျပန္ေျပာ၏။ 14ဤသို႔ျဖင့္ သူတို႔ခရီးဆက္လာၾကရာ ဗယၤာမိန္ျပည္၊ ဂိဗာၿမိဳ႕အနီးသို႔ေရာက္ေသာအခါ ေနဝင္ေလ၏။ 15သူတို႔သည္ ခရီးမဆက္ေတာ့ဘဲ ညအိပ္နားရန္ ဂိဗာၿမိဳ႕သို႔ ဝင္သြား၍ ၿမိဳ႕အလယ္လမ္းဆုံလမ္းခြတြင္ ထိုင္ေနၾက၏။ သို႔ေသာ္ မည္သူမွ် သူတို႔ကို ညအိပ္နားရန္ မေခၚၾက။ 16ၾကည့္ရႈေလာ့။ ေနဝင္ခ်ိန္တြင္ အဖိုးအိုတစ္ဦးသည္ လယ္လုပ္ရာမွျပန္လာ၏။ သူသည္ ဧဖရိမ္ေတာင္ေပၚသားျဖစ္၍ ဂိဗာၿမိဳ႕တြင္ တည္းခိုေနထိုင္ျခင္းျဖစ္၏။ ဂိဗာၿမိဳ႕သားတို႔မွာ ဗယၤာမိန္အမ်ိဳးသားမ်ား ျဖစ္ၾက၏။ 17ထိုအဖိုးအိုသည္ လွမ္းၾကည့္၍ ၿမိဳ႕အလယ္လမ္းဆုံလမ္းခြ၌ ခရီးသြားဧည့္သည္ကိုျမင္လွ်င္ အဖိုးအိုက “မည္သည့္အရပ္ကလာ၍ မည္သည့္အရပ္သို႔ သြားမည္နည္း”ဟု ေမးေလ၏။
18ေလဝိသားကလည္း “အကြၽႏ္ုပ္သည္ ဧဖရိမ္ေတာင္ေပၚေဒသအစြန္အဖ်ား၌ ေနထိုင္သူျဖစ္ပါသည္။ အကြၽႏ္ုပ္တို႔သည္ ယုဒျပည္၊ ဗက္လင္ၿမိဳ႕သို႔သြားၿပီး ယခုမွာ ယုဒျပည္ဗက္လင္ၿမိဳ႕မွျပန္လာ၍ ဧဖရိမ္ေတာင္ေပၚေဒသအစြန္အဖ်ားရွိ ထာဝရဘုရား၏အိမ္ေတာ္သို႔ သြားမည္ျဖစ္ပါ၏။ အကြၽႏ္ုပ္တို႔ကို မည္သူမွ် အိမ္သို႔ မဖိတ္ေခၚၾကပါ။ 19အကြၽႏ္ုပ္တို႔ ျမည္းမ်ားအတြက္ ေကာက္႐ိုးအျပင္ အျခားတိရစာၦန္အစာမ်ားလည္းရွိပါ၏။ အကြၽႏ္ုပ္ႏွင့္ အကြၽႏ္ုပ္မယား၊ အကြၽႏ္ုပ္ငယ္သားတို႔အတြက္ မုန႔္ႏွင့္ စပ်စ္ဝိုင္ ရွိပါ၏။ ဘာမွ်မလိုအပ္ပါ”ဟု ျပန္ေျဖ၏။
20အဖိုးအိုကလည္း “အကြၽႏ္ုပ္ဖိတ္ေခၚပါသည္။ သင္လိုအပ္သည္ကို အကြၽႏ္ုပ္တာဝန္ယူပါမည္။ လမ္းဆုံလမ္းခြတြင္ မအိပ္ပါႏွင့္”ဟု ဆို၏။ 21ဤသို႔ျဖင့္ အဖိုးအိုသည္ သူ႔ကို အိမ္သို႔ေခၚသြား၍ ျမည္းတို႔ကို အစာေကြၽး၏။ သူတို႔သည္လည္း ေျခေဆး၍ စားေသာက္ၾက၏။ 22ထိုသို႔ ေကာင္းမြန္စြာစားေသာက္ေနၾကစဥ္ ဆိုးညစ္ေသာၿမိဳ႕သားတို႔သည္ အိမ္ကိုဝိုင္းထား၍ တံခါးထု႐ိုက္လ်က္ “သင့္အိမ္သို႔ေရာက္လာေသာေယာက္်ားႏွင့္ ဆက္ဆံလို၍ သူ႔ကိုထုတ္ေပးပါ”ဟု အိမ္ရွင္အဖိုးအိုအား ဆို၏။
23အိမ္ရွင္အဖိုးအိုကလည္း သူတို႔ရွိရာအိမ္ျပင္သို႔ ထြက္လာ၍ “ညီအစ္ကိုတို႔၊ ဆိုးညစ္ေသာအမႈကို မျပဳၾကပါႏွင့္။ သူသည္ အကြၽႏ္ုပ္အိမ္သို႔ ေရာက္လာေသာဧည့္သည္ ျဖစ္ပါ၏။ ဤယုတ္ညံ့ေသာအမႈကို မျပဳၾကပါႏွင့္။ 24အကြၽႏ္ုပ္၌ သမီးအပ်ိဳကညာ ရွိပါ၏။ ထိုသူတြင္လည္း မယားငယ္ ရွိပါ၏။ သူတို႔ကိုထုတ္ေပးပါမည္။ သင္တို႔အလိုရွိသည္အတိုင္း ျပဳက်င့္ပါ။ ဤသူကိုမူကား ယုတ္ညံ့ေသာအမႈမျပဳပါႏွင့္”ဟု ဆို၏။
25သို႔ေသာ္ သူတို႔သည္ အဖိုးအို၏စကားကို နားမေထာင္ေသာေၾကာင့္ ေလဝိသားက မိမိမယားငယ္ကို ယူ၍ ထိုသူတို႔ရွိရာအိမ္ျပင္ဘက္သို႔ ထုတ္ေပးလိုက္၏။ သူတို႔သည္ နံနက္တိုင္ေအာင္ တစ္ညလုံး ထိုမိန္းမကို အဓမၼျပဳက်င့္ၿပီး အ႐ုဏ္တက္ခ်ိန္ေရာက္မွ ျပန္လႊတ္လိုက္၏။ 26အ႐ုဏ္တက္ခ်ိန္တြင္ ထိုမိန္းမသည္ ျပန္လာ၍ သူ႔ခင္ပြန္းတည္းခိုရာအဖိုးအို၏အိမ္တံခါးနားတြင္ လဲက်၍ မိုးလင္းသည္အထိ ေနေလ၏။
27သူ႔ခင္ပြန္းသည္ နံနက္ထ၍ အိမ္တံခါးဖြင့္ကာ ခရီးဆက္မည္ျပဳေသာအခါ လက္ကိုတံခါးခုံေပၚတင္လ်က္ အိမ္တံခါးဝတြင္ လဲက်ေနေသာ မယားငယ္ကို ေတြ႕ေလ၏။ 28သူကလည္း မယားငယ္အား “ထထ ခရီးဆက္ၾကစို႔”ဟု ဆို၏။ သို႔ေသာ္ မည္သို႔မွ်မတုံ႔ျပန္သျဖင့္ သူသည္ မယားငယ္ကို ျမည္းေပၚတင္၍ မိမိအိမ္သို႔ ခရီးဆက္ေလ၏။
29သူသည္ အိမ္သို႔ေရာက္ေသာအခါ ဓားကိုယူ၍မယားငယ္ကိုကိုင္ကာ ကိုယ္အဂၤါအစိတ္အပိုင္းအလိုက္ တစ္ဆယ့္ႏွစ္ပိုင္းပိုင္းၿပီး အစၥေရးနယ္ေျမတစ္ေလွ်ာက္လုံးသို႔ ပို႔လိုက္ေလ၏။ 30ထိုအျခင္းအရာကို ျမင္ေသာသူတိုင္းက “အစၥေရးအမ်ိဳးသားတို႔ အီဂ်စ္ျပည္မွထြက္လာေသာေန႔မွစ၍ ယေန႔တိုင္ေအာင္ ဤကဲ့သို႔ေသာအျဖစ္အပ်က္မ်ိဳး မျဖစ္ဖူး၊ မႀကဳံဖူးေပ။ ဤကိစၥကို ေသေသခ်ာခ်ာစဥ္းစားၿပီး ေဆြးေႏြးတိုင္ပင္ၾကေလာ့”ဟု ဆိုၾက၏။
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
MYANMAR STANDARD BIBLE©
Copyright © 2012, 2014, 2017, 2022 by Global Bible Initiative