لوکا 16
16
چالاکێن هسابدارئے مِسال
1ایسّایا گۆن وتی مُریدان گوَشت: ”سێر و هَزگارێن مردێا هسابدارے هست‌اَت. وهدے مردمان شکایت کرت که هسابدار تئیی مال و هستیا زئوال کنگا اِنت، 2گڑا آ لۆٹاێنت و گوَشتی: ’اے چۆنێن هبر اَنت که من تئیی بارئوا اِشکنگا آن؟ برئو، وتی سَرجمێن هساب و کتابان بگیشّێن و بیار و منا بدئے. چه اِد و رَند تئو منی هسابدار نه‌ائے.‘ 3هسابدارا دلا گوَشت: ’نون چۆن بکنان که منی کارواهند منا چه کارا کشّگا اِنت؟ دهکانکاری من کرتَ نکنان، پِنڈگ هم منا لَجَّ#16:3 لَجّ، بزان شَرم، هجالت. کنت. 4بله هئو! نون منَ زانان که چے بکنان. باید اِنت اَنچێن کارے بکنان که وهدے چه کارا کَشّگَ بان، مردم منا وتی لۆگان جاگه بدئینت.‘
5آییا کارواهندئے وامدار یکّ یکّا وتی کِرّا لۆٹاێنتنت. چه ائولی وامدارا جُستی گپت: ’ترا منی کارواهندئے چینچُک وام پِر اِنت؟‘ 6پَسّئوی دات: ’منا یکّ سَد کئیل#16:6 اَسلیگێن یونانی نبشتانکَ گوَشیت: ”یکّ سَد بَتُس“، بزان 3700 لیترئے کِساسا. زئیتونئے ٹێل وام پِر اِنت.‘ هسابدارا گوَشت: ’بگر، اِش اِنت تئیی وامانی کَبز، زوتّ بنند و پنجاه کئیل نبشته کن.‘ 7نون چه دومی وامدارا جُستی کرت: ’ترا چینچُک وام پِر اِنت؟‘ گوَشتی: ’یکّ سَد کئیل#16:7 اَسلیگێن یونانی نبشتانکَ گوَشیت: ”یکّ سَد کُروس“، بزان 37000 لیترئے کِساسا. گندم.‘ هسابدارا گوَشت: ’اے تئیی وامانی کَبز اِنت. بگر، هشتاد کئیل نبشته کن.‘
8کارواهندا وتی بےایمان و دُزّێن هسابدارئے تئوسیپ پمێشکا کرت که آییا اے کار په هُژّاری کرتگ‌اَت. چێا که دُنیاداریا دنیایی چُکّ چه هُدائے بادشاهیئے چُکّان هُژّارتِر اَنت. 9شمارا گوَشان که دنیایی مالا په شَرّێن دۆستانی شۆهاز کنگا کار ببندێت، تانکه وهدے اے مالَ هَلّیت، شمارا اَبدمانێن جهانا جاگهے برسیت.
10آ که کَسانێن کارانی سرا تچک و راستَ بیت، مزنێنانی سرا هم راستَ بیت و آ که کَسانێن کارانی سرا راستَ نبیت، مزنێنانی سرا هم راستَ نبیت. 11نون اگن شما دنیایی مالئے سرا راست و تچک مبێت، گڑا کئے شمئے سرا باورَ کنت و بَرهَکّێن مال و هستیا شمئے دستا دنت؟ 12اگن شما گۆن دگرانی مالا راست و تچک مبێت، کئے شمئے جندئے مالا شمئے دستا دنت؟
13هچّ گُلامے دو واجهئے گُلامیا کرتَ نکنت، یا گۆن اِشیا نَپرتَ کنت و آییا دۆستَ داریت، یا گۆن اِشیا وپادارَ بیت و آییا مانَ نئیاریت. چۆ بوتَ نکنت که شما هُدائے گُلامیا هم بکنێت و زَرّئے گُلامیا هم.“
شَریَت و هُدائے بادشاهی
(مَتّا 5:31–32؛ 11:12–13؛ مَرکاس 10:11–12)
14پَریسی که وت زَرپرست اَتنت، گۆن اے هبرانی اِشکنگا ایسّااِش کَلاگ گپت و ریشکند کرت. 15ایسّایا گوَشت: ”شما هما اێت که مردمانی دێما وتا تچک و پهرێزکار پێشَ دارێت، بله هُدا شمئے دلئیگانَ زانت. هما چیزّ که مردمانی گوَرا باز کیمتی اِنت، هُدا چه آ چیزّا نپرتَ کنت.
16تئورات و نبیانی باریگ تان یَهیائے وهدا اَت. چه هما وَهدا و رَند، هُدائے بادشاهیئے مِستاگئے جار جنگ بئیگا اِنت و هرکَس زۆرَ جنت که تها برئوت. 17بله بزانێت که آسمان و زمینئے تباه بئیگ چه شَریَتئے یکّ ٹِکّ و نشانێئے کپگا آسانتر اِنت.
18هرکس که وتی جَنئے سئون و تلاکان بدنت و گۆن دگه جنێنێا سور و سانگ بکنت، آ زِنا کنگا اِنت و هرکَس که گۆن تلاک داتگێن جنێنێا سور بکنت، آ هم زِنا کنگا اِنت.
سێرێن مرد و ایلازَر
19یکّ سێر و هَزگارێن مردێا مُدام گران‌کیمتێن#16:19 اَسلیگێن یونانی نبشتانکَ گوَشیت: ”جَمورنگێن“. اے رنگ بادشاهی پۆشاکانی رنگ اَت. پُچّ و پۆشاکَ پۆشت و وتی رۆچی په ائیش و نۆشَ گوازێنتنت. 20ایلازَر نامێن گریبێن مردے که بدنی سرا تان پادا رێش اَت، هماییئے لۆگئے دپا آورتگ و اێرِش کرتگ‌اَت. 21آییئے اَرمان اَت که چه هَزگارێن مردئے پَرزۆنَگا کپتگێن چُنڈان وتی لاپا سێر بکنت. کُچکّ هم آتکنت و آییئے رێش و ناسورِشَ چَٹّتنت.
22وهدے آ گریب مُرت، پرێشتگان آ زرت و اِبراهێمئے کِرّا برت. هَزگارێن مرد هم مُرت و مردمان کَبر و کَپن کرت. 23هَزگارێن مرد مُردگانی جهانا اَزاب اَت. آییا که سر چست کرت چه دورا چمّی په اِبراهێما کپتنت، ایلازَر آییئے کَشا اَت. 24گْوانکی جت: ’اِبراهێم، او منی پت! منی سرا رهم کن، ایلازَرا منی کِرّا دێم بدئے که وتی لَنکُکا آپا بجنت و منی نُکّا ترّ بکنت که من آسا سُچگا آن.‘ 25بله اِبراهێما درّاێنت: ’او منی بَچّ! یات کن که تئو وتی زِندا شَرّێن چیزّانی واجه بوتگئے و ایلازَرا وتی رۆچ په بَزّگی گوازێنتگ‌اَنت. بله آ نون اِدا آسودگ اِنت و تئو اَزاب ائے. 26اِشیا اَبێد شمئیگ و مئے نیاما یکّ اَنچێن جُهلێن دَرَگے بُرّگ بوتگ که نه مئے نێمگئے مردم شمئے گوَرا شتَ کننت و نه شمئے نێمگئے مردم مئے کِرّا آتکَ کننت.‘
27پدا هَزگارێن مردا گۆن اِبراهێما گوَشت: ’او منی پت! گڑا چه تئو دَزبندیَ کنان که ایلازَرا منی پتئے لۆگا رئوان دئے، 28چێا که منا پنچ برات هست و منی واهگ اِنت که ایلازَر آیان هُژّار و هبردار بکنت. چۆ مبیت که آ هم اے پُراَزابێن جاگها بیاینت.‘ 29بله اِبراهێما گوَشت: ’آیانی کِرّا موسّائے تئورات و نبیانی کتاب هست‌اَنت. آیانی هبران گۆش بدارنت.‘ 30آ مردا گوَشت: ’نه، او منی پت اِبراهێم! چه مُردگان اگن کَسے آیانی کِرّا برئوت، اَلّما آ تئوبهَ کننت.‘ 31اِبراهێما گوَشت: ’اگن آ موسّائے تئورات و نبیانی کتابانی هبران گۆشَ ندارنت، گڑا چه مُردگان اگن کَسے زندگ ببیت و آیانی کِرّا برئوت، آییئے هبران هم نزورنت.‘“
Currently Selected:
لوکا 16: HPKB
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© 2016-22 Wycliffe Bible Translators, Inc.
لوکا 16
16
چالاکێن هسابدارئے مِسال
1ایسّایا گۆن وتی مُریدان گوَشت: ”سێر و هَزگارێن مردێا هسابدارے هست‌اَت. وهدے مردمان شکایت کرت که هسابدار تئیی مال و هستیا زئوال کنگا اِنت، 2گڑا آ لۆٹاێنت و گوَشتی: ’اے چۆنێن هبر اَنت که من تئیی بارئوا اِشکنگا آن؟ برئو، وتی سَرجمێن هساب و کتابان بگیشّێن و بیار و منا بدئے. چه اِد و رَند تئو منی هسابدار نه‌ائے.‘ 3هسابدارا دلا گوَشت: ’نون چۆن بکنان که منی کارواهند منا چه کارا کشّگا اِنت؟ دهکانکاری من کرتَ نکنان، پِنڈگ هم منا لَجَّ#16:3 لَجّ، بزان شَرم، هجالت. کنت. 4بله هئو! نون منَ زانان که چے بکنان. باید اِنت اَنچێن کارے بکنان که وهدے چه کارا کَشّگَ بان، مردم منا وتی لۆگان جاگه بدئینت.‘
5آییا کارواهندئے وامدار یکّ یکّا وتی کِرّا لۆٹاێنتنت. چه ائولی وامدارا جُستی گپت: ’ترا منی کارواهندئے چینچُک وام پِر اِنت؟‘ 6پَسّئوی دات: ’منا یکّ سَد کئیل#16:6 اَسلیگێن یونانی نبشتانکَ گوَشیت: ”یکّ سَد بَتُس“، بزان 3700 لیترئے کِساسا. زئیتونئے ٹێل وام پِر اِنت.‘ هسابدارا گوَشت: ’بگر، اِش اِنت تئیی وامانی کَبز، زوتّ بنند و پنجاه کئیل نبشته کن.‘ 7نون چه دومی وامدارا جُستی کرت: ’ترا چینچُک وام پِر اِنت؟‘ گوَشتی: ’یکّ سَد کئیل#16:7 اَسلیگێن یونانی نبشتانکَ گوَشیت: ”یکّ سَد کُروس“، بزان 37000 لیترئے کِساسا. گندم.‘ هسابدارا گوَشت: ’اے تئیی وامانی کَبز اِنت. بگر، هشتاد کئیل نبشته کن.‘
8کارواهندا وتی بےایمان و دُزّێن هسابدارئے تئوسیپ پمێشکا کرت که آییا اے کار په هُژّاری کرتگ‌اَت. چێا که دُنیاداریا دنیایی چُکّ چه هُدائے بادشاهیئے چُکّان هُژّارتِر اَنت. 9شمارا گوَشان که دنیایی مالا په شَرّێن دۆستانی شۆهاز کنگا کار ببندێت، تانکه وهدے اے مالَ هَلّیت، شمارا اَبدمانێن جهانا جاگهے برسیت.
10آ که کَسانێن کارانی سرا تچک و راستَ بیت، مزنێنانی سرا هم راستَ بیت و آ که کَسانێن کارانی سرا راستَ نبیت، مزنێنانی سرا هم راستَ نبیت. 11نون اگن شما دنیایی مالئے سرا راست و تچک مبێت، گڑا کئے شمئے سرا باورَ کنت و بَرهَکّێن مال و هستیا شمئے دستا دنت؟ 12اگن شما گۆن دگرانی مالا راست و تچک مبێت، کئے شمئے جندئے مالا شمئے دستا دنت؟
13هچّ گُلامے دو واجهئے گُلامیا کرتَ نکنت، یا گۆن اِشیا نَپرتَ کنت و آییا دۆستَ داریت، یا گۆن اِشیا وپادارَ بیت و آییا مانَ نئیاریت. چۆ بوتَ نکنت که شما هُدائے گُلامیا هم بکنێت و زَرّئے گُلامیا هم.“
شَریَت و هُدائے بادشاهی
(مَتّا 5:31–32؛ 11:12–13؛ مَرکاس 10:11–12)
14پَریسی که وت زَرپرست اَتنت، گۆن اے هبرانی اِشکنگا ایسّااِش کَلاگ گپت و ریشکند کرت. 15ایسّایا گوَشت: ”شما هما اێت که مردمانی دێما وتا تچک و پهرێزکار پێشَ دارێت، بله هُدا شمئے دلئیگانَ زانت. هما چیزّ که مردمانی گوَرا باز کیمتی اِنت، هُدا چه آ چیزّا نپرتَ کنت.
16تئورات و نبیانی باریگ تان یَهیائے وهدا اَت. چه هما وَهدا و رَند، هُدائے بادشاهیئے مِستاگئے جار جنگ بئیگا اِنت و هرکَس زۆرَ جنت که تها برئوت. 17بله بزانێت که آسمان و زمینئے تباه بئیگ چه شَریَتئے یکّ ٹِکّ و نشانێئے کپگا آسانتر اِنت.
18هرکس که وتی جَنئے سئون و تلاکان بدنت و گۆن دگه جنێنێا سور و سانگ بکنت، آ زِنا کنگا اِنت و هرکَس که گۆن تلاک داتگێن جنێنێا سور بکنت، آ هم زِنا کنگا اِنت.
سێرێن مرد و ایلازَر
19یکّ سێر و هَزگارێن مردێا مُدام گران‌کیمتێن#16:19 اَسلیگێن یونانی نبشتانکَ گوَشیت: ”جَمورنگێن“. اے رنگ بادشاهی پۆشاکانی رنگ اَت. پُچّ و پۆشاکَ پۆشت و وتی رۆچی په ائیش و نۆشَ گوازێنتنت. 20ایلازَر نامێن گریبێن مردے که بدنی سرا تان پادا رێش اَت، هماییئے لۆگئے دپا آورتگ و اێرِش کرتگ‌اَت. 21آییئے اَرمان اَت که چه هَزگارێن مردئے پَرزۆنَگا کپتگێن چُنڈان وتی لاپا سێر بکنت. کُچکّ هم آتکنت و آییئے رێش و ناسورِشَ چَٹّتنت.
22وهدے آ گریب مُرت، پرێشتگان آ زرت و اِبراهێمئے کِرّا برت. هَزگارێن مرد هم مُرت و مردمان کَبر و کَپن کرت. 23هَزگارێن مرد مُردگانی جهانا اَزاب اَت. آییا که سر چست کرت چه دورا چمّی په اِبراهێما کپتنت، ایلازَر آییئے کَشا اَت. 24گْوانکی جت: ’اِبراهێم، او منی پت! منی سرا رهم کن، ایلازَرا منی کِرّا دێم بدئے که وتی لَنکُکا آپا بجنت و منی نُکّا ترّ بکنت که من آسا سُچگا آن.‘ 25بله اِبراهێما درّاێنت: ’او منی بَچّ! یات کن که تئو وتی زِندا شَرّێن چیزّانی واجه بوتگئے و ایلازَرا وتی رۆچ په بَزّگی گوازێنتگ‌اَنت. بله آ نون اِدا آسودگ اِنت و تئو اَزاب ائے. 26اِشیا اَبێد شمئیگ و مئے نیاما یکّ اَنچێن جُهلێن دَرَگے بُرّگ بوتگ که نه مئے نێمگئے مردم شمئے گوَرا شتَ کننت و نه شمئے نێمگئے مردم مئے کِرّا آتکَ کننت.‘
27پدا هَزگارێن مردا گۆن اِبراهێما گوَشت: ’او منی پت! گڑا چه تئو دَزبندیَ کنان که ایلازَرا منی پتئے لۆگا رئوان دئے، 28چێا که منا پنچ برات هست و منی واهگ اِنت که ایلازَر آیان هُژّار و هبردار بکنت. چۆ مبیت که آ هم اے پُراَزابێن جاگها بیاینت.‘ 29بله اِبراهێما گوَشت: ’آیانی کِرّا موسّائے تئورات و نبیانی کتاب هست‌اَنت. آیانی هبران گۆش بدارنت.‘ 30آ مردا گوَشت: ’نه، او منی پت اِبراهێم! چه مُردگان اگن کَسے آیانی کِرّا برئوت، اَلّما آ تئوبهَ کننت.‘ 31اِبراهێما گوَشت: ’اگن آ موسّائے تئورات و نبیانی کتابانی هبران گۆشَ ندارنت، گڑا چه مُردگان اگن کَسے زندگ ببیت و آیانی کِرّا برئوت، آییئے هبران هم نزورنت.‘“
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© 2016-22 Wycliffe Bible Translators, Inc.