Јован 11
11
Смртта на Лазар
1 #
Мт 21,17; Лк 10,38-39 Беше, пак, болен некој си Лазар, од Витанија, од селото на Марија и нејзината сестра Марта. 2#12,1-8; Лк 7,36-50А Марија, чиј брат Лазар се разболе, беше онаа која Го помаза Господ со миро и ги избриша нозете Негови со својата коса. 3#11,36Тогаш сестрите нарачаа по Него, велејќи: „Господи, ете, оној што го милуваш, болен е.“ 4#1,14; 7,39; 17,1-5Штом чу Исус, рече: „Таа болест не е за умирање, туку за слава Божја, за да се прослави Синот Божји преку неа.“ 5#5 Мојс 33,3; Мк 10,21А Исус ги сакаше Марта, нејзината сестра, и Лазар. 6А кога чу дека е болен, тогаш остана уште два дни во местото каде што се наоѓаше. 7Потоа им рече на учениците: „Да отидеме пак во Јудеја!“ 8#8,37.40.59; 10,31Учениците Му рекоа: „Рави, сега сакаа да Те убијат со камења, и пак ли таму ќе одиш?“ 9#9,4.12; 12,35Исус одговори: „Нели има дванаесет часови во денот? Кој оди дење, не се сопнува, зашто ја гледа светлината на овој свет; 10#13,30; Мт 6,23; Лк 11,35; 1 Јн 2,11а кој оди ноќе, се сопнува, зашто нема светлина во него.“ 11#Мт 9,24; 27,52; Дела 7,60; 1 Кор 11,30Ова им го кажа, а потоа им рече: „Лазар, пријателот наш, заспал; но ќе отидам да го разбудам.“ 12Тогаш учениците Негови рекоа: „Господи, ако заспал, ќе стане.“ 13Исус го рече тоа за смртта негова, а тие мислеа дека говори за заспивање со сон. 14Тогаш Исус рече отворено: „Лазар умре! 15#2,11Но се радувам заради вас што не бев таму, та да поверувате – туку, да отидеме кај него.“ 16#14,5.31; 20,24-29; Рим 6,8Тогаш Тома, наречен Близнак, им рече на учениците: „Да отидеме и ние да умреме со него.“
Исус е воскресение и живот
17Кога дојде Исус, откри дека тој веќе четири дена е во гроб. 18#Мт 21,17; Мк 10,32А Витанија беше близу до Ерусалим, околу петнаесет стадии#11,18 3 километри.; 19#11,45; Јов 2,11и мнозина Јудејци беа дошле кај Марта и Марија да ги утешат за нивниот брат. 20#Ез 8,14Кога чу Марта дека доаѓа Исус, излезе пред Него; а Марија седеше дома. 21#11,32Тогаш Марта Му рече на Исус: „Господи, ако беше Ти овде, брат ми немаше да умре. 22Но и сега знам што и да посакаш од Бога, Бог ќе ти даде.“ 23Исус ѝ рече: „Твојот брат ќе воскресне!“ 24#5,28-29; 6,39-40; Дан 12,2; Дела 24,15Марта Му рече: „Знам дека ќе воскресне при воскресението, во последниот ден.“ 25#1,4; 20,31; Кол 3,4; Откр 1,18А Исус ѝ рече: „Јас сум воскресението и животот; кој верува во Мене, и да умре, ќе живее. 26#5,24; 8,51; Мт 22,23И секој што живее и верува во Мене, нема да умре довека. Го веруваш ли тоа?“ 27#6,14.69Таа Му одговори: „Да, Господи, јас поверував дека си Ти Христос, Синот Божји, што треба да дојде во светот.“
Исус просолзува
28Штом го рече тоа, отиде и ја повика сестра си Марија тајно, велејќи: „Учителот е овде и те вика.“ 29Таа кога чу, стана бргу и отиде кај Него; 30зашто Исус уште не беше дошол во селото, а стоеше каде што Го беше дочекала Марта. 31Јудејците, што беа со неа дома и ја утешуваа, кога видоа дека Марија стана бргу и излезе, отидоа и тие по неа, мислејќи дека ќе оди на гробот да плаче. 32#11,21А Марија, штом пристигна таму каде што беше Исус и кога Го виде, падна пред нозете Негови и рече: „Господи, да беше ти овде, немаше да умре брат ми!“ 33#12,27; Мк 3,5Исус, пак, кога ја виде како плаче, и Јудејците што беа дошле со неа како плачат, се натажи и се потресе, 34па рече: „Каде сте го положиле?“ Му рекоа: „Господи, дојди и види!“ 35#Лк 19,41Исус просолзи. 36Тогаш Јудејците рекоа: „Гледај, колку го сакал!“ 37#9,6-7Некои од нив, пак, велеа: „Не можеше ли Овој, што ги отвори очите на слепиот, да направи и овој да не умре?“
Воскреснувањето на Лазар
38 #
20,1; Мт 27,60; Лк 23,53; 24,2 А Исус, пак, се нажали во Себе и дојде до гробот; тоа беше пештера и камен навален на неа. 39Рече Исус: „Кренете го каменот!“ Марта, сестрата на умрениот, Му рече: „Господи, мириса веќе; има четири дена откако е умрен!“ 40#1,14; 2,11Исус ѝ рече: „Не ли ти реков дека, ако веруваш, ќе ја видиш славата Божја?“ 41#17,1; Мт 14,19; Мк 6,41; Лк 18,13; Дела 7,55Тогаш го дигнаа каменот каде што лежеше умрениот. А Исус ги подигна очите угоре и рече: „Оче, Ти благодарам што Ме услиши. 42#6,29; 12,30; 17,8.21; 1 Цар 18,36-37; 1 Јн 5,14-15Јас знаев дека Ти секогаш Ме услишуваш; но ова го реков заради народов што стои наоколу, за да поверуваат дека Ти си Ме пратил.“ 43Кога го рече ова, извика со висок глас: „Лазаре, излези надвор!“ 44#19,40; 20,6-7излезе умрениот, завиткан во платно по рацете и нозете; а лицето забрадено со крпа. Им рече Исус: „Одвиткајте го и оставете го да оди!“
Заговор против Исус
(Мт 26,1-5; Мк 14,1-2; Лк 22,1-2)
45 #
7,31; 8,30; 12,11.42 Тогаш мнозина од Јудејците што беа дошле со Марија и видоа што направи Исус, поверуваа во Него. 46#5,15Некои од нив отидоа кај фарисеите и им рекоа што направи Исус. 47#Мт 26,3-5Тогаш првосвештениците и фарисеите се собраа на совет и рекоа: „Што да правиме? Овој Човек прави многу чуда. 48#Дела 4,16Ако Го оставиме така, сите ќе поверуваат во Него и ќе дојдат Римјаните, па ќе ни ја одземат и земјата и народот.“ 49#18,13; Лк 3,2А еден, пак, од нив, Кајафа, кој таа година беше првосвештеник, им рече: „Вие ништо не знаете, 50#18,14; 2 Кор 5,14ниту помислувате дека е поарно за нас да умре еден човек за народот, отколку сиот народ да пропадне.“ 51#1 Мојс 50,20; 4 Мојс 27,21А ова не го рече тој сам од себе, туку, бидејќи беше првосвештеник таа година, прорече дека Исус ќе умре за народот; 52#10,16; 1 Јн 2,2и не само за народот, туку и за да ги собере заедно растурените Божји чеда. 53#5,18; 7,1.25; 8,37.40; Мт 12,14Од тој ден се согласија да Го убијат. 54#3,22Заради тоа Исус веќе не одеше јавно меѓу Јудејците, а оттаму отиде во крај, близу една пустина, во градот наречен Ефрем, и таму се задржа со учениците Свои. 55#2,13; 13,1; 18,28; 2 Мојс 19,10-15; 4 Мојс 9,9-14; 2 Лет 30,1-3.17-20; Дела 21,24-26А се наближуваше јудејскиот празник Пасха и мнозина од тој крај отидоа во Ерусалим пред Пасхата, за да се очистат. 56#7,11Тогаш Го бараа Исус и, стоејќи во храмот, си разговараа меѓу себе: „Што мислите? Нема ли да дојде на празникот?“ 57А првосвештениците и фарисеите беа веќе издале заповед, ако некој дознае каде е, да јави, за да Го фатат.
Currently Selected:
Јован 11: MK2006
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© Библиско Здружение на Р. Македонија 2006
© Bible Society of the Republic of Macedonia 2006
Јован 11
11
Смртта на Лазар
1 #
Мт 21,17; Лк 10,38-39 Беше, пак, болен некој си Лазар, од Витанија, од селото на Марија и нејзината сестра Марта. 2#12,1-8; Лк 7,36-50А Марија, чиј брат Лазар се разболе, беше онаа која Го помаза Господ со миро и ги избриша нозете Негови со својата коса. 3#11,36Тогаш сестрите нарачаа по Него, велејќи: „Господи, ете, оној што го милуваш, болен е.“ 4#1,14; 7,39; 17,1-5Штом чу Исус, рече: „Таа болест не е за умирање, туку за слава Божја, за да се прослави Синот Божји преку неа.“ 5#5 Мојс 33,3; Мк 10,21А Исус ги сакаше Марта, нејзината сестра, и Лазар. 6А кога чу дека е болен, тогаш остана уште два дни во местото каде што се наоѓаше. 7Потоа им рече на учениците: „Да отидеме пак во Јудеја!“ 8#8,37.40.59; 10,31Учениците Му рекоа: „Рави, сега сакаа да Те убијат со камења, и пак ли таму ќе одиш?“ 9#9,4.12; 12,35Исус одговори: „Нели има дванаесет часови во денот? Кој оди дење, не се сопнува, зашто ја гледа светлината на овој свет; 10#13,30; Мт 6,23; Лк 11,35; 1 Јн 2,11а кој оди ноќе, се сопнува, зашто нема светлина во него.“ 11#Мт 9,24; 27,52; Дела 7,60; 1 Кор 11,30Ова им го кажа, а потоа им рече: „Лазар, пријателот наш, заспал; но ќе отидам да го разбудам.“ 12Тогаш учениците Негови рекоа: „Господи, ако заспал, ќе стане.“ 13Исус го рече тоа за смртта негова, а тие мислеа дека говори за заспивање со сон. 14Тогаш Исус рече отворено: „Лазар умре! 15#2,11Но се радувам заради вас што не бев таму, та да поверувате – туку, да отидеме кај него.“ 16#14,5.31; 20,24-29; Рим 6,8Тогаш Тома, наречен Близнак, им рече на учениците: „Да отидеме и ние да умреме со него.“
Исус е воскресение и живот
17Кога дојде Исус, откри дека тој веќе четири дена е во гроб. 18#Мт 21,17; Мк 10,32А Витанија беше близу до Ерусалим, околу петнаесет стадии#11,18 3 километри.; 19#11,45; Јов 2,11и мнозина Јудејци беа дошле кај Марта и Марија да ги утешат за нивниот брат. 20#Ез 8,14Кога чу Марта дека доаѓа Исус, излезе пред Него; а Марија седеше дома. 21#11,32Тогаш Марта Му рече на Исус: „Господи, ако беше Ти овде, брат ми немаше да умре. 22Но и сега знам што и да посакаш од Бога, Бог ќе ти даде.“ 23Исус ѝ рече: „Твојот брат ќе воскресне!“ 24#5,28-29; 6,39-40; Дан 12,2; Дела 24,15Марта Му рече: „Знам дека ќе воскресне при воскресението, во последниот ден.“ 25#1,4; 20,31; Кол 3,4; Откр 1,18А Исус ѝ рече: „Јас сум воскресението и животот; кој верува во Мене, и да умре, ќе живее. 26#5,24; 8,51; Мт 22,23И секој што живее и верува во Мене, нема да умре довека. Го веруваш ли тоа?“ 27#6,14.69Таа Му одговори: „Да, Господи, јас поверував дека си Ти Христос, Синот Божји, што треба да дојде во светот.“
Исус просолзува
28Штом го рече тоа, отиде и ја повика сестра си Марија тајно, велејќи: „Учителот е овде и те вика.“ 29Таа кога чу, стана бргу и отиде кај Него; 30зашто Исус уште не беше дошол во селото, а стоеше каде што Го беше дочекала Марта. 31Јудејците, што беа со неа дома и ја утешуваа, кога видоа дека Марија стана бргу и излезе, отидоа и тие по неа, мислејќи дека ќе оди на гробот да плаче. 32#11,21А Марија, штом пристигна таму каде што беше Исус и кога Го виде, падна пред нозете Негови и рече: „Господи, да беше ти овде, немаше да умре брат ми!“ 33#12,27; Мк 3,5Исус, пак, кога ја виде како плаче, и Јудејците што беа дошле со неа како плачат, се натажи и се потресе, 34па рече: „Каде сте го положиле?“ Му рекоа: „Господи, дојди и види!“ 35#Лк 19,41Исус просолзи. 36Тогаш Јудејците рекоа: „Гледај, колку го сакал!“ 37#9,6-7Некои од нив, пак, велеа: „Не можеше ли Овој, што ги отвори очите на слепиот, да направи и овој да не умре?“
Воскреснувањето на Лазар
38 #
20,1; Мт 27,60; Лк 23,53; 24,2 А Исус, пак, се нажали во Себе и дојде до гробот; тоа беше пештера и камен навален на неа. 39Рече Исус: „Кренете го каменот!“ Марта, сестрата на умрениот, Му рече: „Господи, мириса веќе; има четири дена откако е умрен!“ 40#1,14; 2,11Исус ѝ рече: „Не ли ти реков дека, ако веруваш, ќе ја видиш славата Божја?“ 41#17,1; Мт 14,19; Мк 6,41; Лк 18,13; Дела 7,55Тогаш го дигнаа каменот каде што лежеше умрениот. А Исус ги подигна очите угоре и рече: „Оче, Ти благодарам што Ме услиши. 42#6,29; 12,30; 17,8.21; 1 Цар 18,36-37; 1 Јн 5,14-15Јас знаев дека Ти секогаш Ме услишуваш; но ова го реков заради народов што стои наоколу, за да поверуваат дека Ти си Ме пратил.“ 43Кога го рече ова, извика со висок глас: „Лазаре, излези надвор!“ 44#19,40; 20,6-7излезе умрениот, завиткан во платно по рацете и нозете; а лицето забрадено со крпа. Им рече Исус: „Одвиткајте го и оставете го да оди!“
Заговор против Исус
(Мт 26,1-5; Мк 14,1-2; Лк 22,1-2)
45 #
7,31; 8,30; 12,11.42 Тогаш мнозина од Јудејците што беа дошле со Марија и видоа што направи Исус, поверуваа во Него. 46#5,15Некои од нив отидоа кај фарисеите и им рекоа што направи Исус. 47#Мт 26,3-5Тогаш првосвештениците и фарисеите се собраа на совет и рекоа: „Што да правиме? Овој Човек прави многу чуда. 48#Дела 4,16Ако Го оставиме така, сите ќе поверуваат во Него и ќе дојдат Римјаните, па ќе ни ја одземат и земјата и народот.“ 49#18,13; Лк 3,2А еден, пак, од нив, Кајафа, кој таа година беше првосвештеник, им рече: „Вие ништо не знаете, 50#18,14; 2 Кор 5,14ниту помислувате дека е поарно за нас да умре еден човек за народот, отколку сиот народ да пропадне.“ 51#1 Мојс 50,20; 4 Мојс 27,21А ова не го рече тој сам од себе, туку, бидејќи беше првосвештеник таа година, прорече дека Исус ќе умре за народот; 52#10,16; 1 Јн 2,2и не само за народот, туку и за да ги собере заедно растурените Божји чеда. 53#5,18; 7,1.25; 8,37.40; Мт 12,14Од тој ден се согласија да Го убијат. 54#3,22Заради тоа Исус веќе не одеше јавно меѓу Јудејците, а оттаму отиде во крај, близу една пустина, во градот наречен Ефрем, и таму се задржа со учениците Свои. 55#2,13; 13,1; 18,28; 2 Мојс 19,10-15; 4 Мојс 9,9-14; 2 Лет 30,1-3.17-20; Дела 21,24-26А се наближуваше јудејскиот празник Пасха и мнозина од тој крај отидоа во Ерусалим пред Пасхата, за да се очистат. 56#7,11Тогаш Го бараа Исус и, стоејќи во храмот, си разговараа меѓу себе: „Што мислите? Нема ли да дојде на празникот?“ 57А првосвештениците и фарисеите беа веќе издале заповед, ако некој дознае каде е, да јави, за да Го фатат.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© Библиско Здружение на Р. Македонија 2006
© Bible Society of the Republic of Macedonia 2006