Элчилер 9

Савулну имангъа къайтыву

1Савул буса алда йимик, Раббибизни якъчыларына къоркъув берип тура, оланы оьлтюрмеге сюе. О дин къуллукъчуланы башчысыны янына барып, 2Шам деген шагьардагъы синагоглагъа кагъызлар язмакъны тилей. Бу кагъызлар Савулгъа Шамда, Исаны ёлунда юрюйгенлени тапса, эргиши яда къатынгиши буса да, оланы тутуп, байлап, Ерусалимге гелтирмеге ихтияр бере болгъан. 3Савул Шамгъа ювукълашып барагъанда, огъар бирден кёкден тюшюп гелеген бир шавла гёрюне. 4Савул ерге йыгъыла ва:

– Савул, Савул! Мени не учун гьызарлайсан? – дейген сесни эшите.

5– Я Рабби, Сен кимсен? – деп сорай Савул.

– Сен гьызарлайгъан Исаман. 6Гьали буса тур, шагьаргъа бар, сен не этме герек болажагъы сагъа онда айтылажакъ, – дей Иса.

7Савулну ёлдашлары тили тутулгъандай болуп токътайлар. Олар тавушну эшитсе де, биревню де гёрмейлер. 8Савул ерден гётерилгенде, гёзлерин ачып къарай, амма бир зат да гёрмей. Ёлдашлары, ону къолундан тутуп, Шамгъа гелтирелер. 9Уьч гюнню узагъында ону гёзлери гёрмей, о бир зат да ашамай ва ичмей.

10Шамда Исаны Гьанания деген бир якъчысы болгъан. Раббибиз огъар бир гьайран гёрюнюшде:

– Гьанания! – дей.

– Мунаман, Раббим, – деп жавап бере о.

11– Тур, Тувра деген орамгъа бар. Ягьуданы уьюнде Савул деген Тарс шагьарлы биревню ахтар. О гьали онда дуа этип тура. 12Савул гьайран гёрюнюшде, Гьанания деген бир адам янына гелип, янгыдан гёреген болсун деп, оьзюне къолларын салгъанын гёрдю, – дей Раббибиз огъар.

13– Раббим, мен бу адамны гьакъында кёп эшитгенмен. Ерусалимде Сени халкъынга о этген зулмуланы да эшитгенмен. 14Мунда буса о, Сагъа сужда этегенлени барын да тутмакъ учун, баш дин къуллукъчулардан гьакимлик булан гелген, – дей Гьанания.

15Амма Раббибиз огъар:

– Бар! О адам, ят халкъланы, оланы пачаларыны, Исрайылны халкъыны алдында Мени атымны белгили этмек учун Мен сайлагъан къуллукъчудур. 16Мен саялы нечакъы азап чекмеге тюшежегин огъар Оьзюм гёрсетежекмен, – дей.

17Гьанания гетип, шо уьйге гире. О Савулну уьстюне къолларын салып:

– Савул, къардашым, гелеген ёлунгда сагъа гёрюнген Раббибиз Иса, сен янгыдан гёреген болсун ва сен Аллагьны Ругьундан толсун деп, мени йиберди, – дей.

18Шоссагьат ону гёзлеринден бир пердев йимик зат тайгъандай болуп, о янгыдан гёреген болуп къала. О да туруп, сувгъа чомдуртуп, оьзюн Аллагьгъа тапшурта. 19Сонг Савул ашай ва шоссагьат огъар къайтып гюч геле.

Савул Шамда ва Ерусалимде Сююнч Хабарны билдире

Савул Исаны якъчылары булан бир нече гюн Шамда къала. 20Шоссагьат синагоглагъа барып, Иса Аллагьны Уланы экенин билдирмеге башлай. 21О сёйлейгенни эшитгенлер барысы да, гьайранлыкъ этип:

– Ерусалимде Исагъа сужда этегенлени ёкъ этмеге айланагъан бу адам тюгюлмю эди? Мунда да о шолайланы тутуп, байлап, баш дин къуллукъчулагъа бермек учун гелмегенми? – деп сёйлейлер.

22Савул буса Сююнч Хабарны баргъан сайын гючлю билдире. Иса Месигь экенине инандырып о гелтиреген далиллер Шамда яшайгъан ягьудилени эсер месер эте.

23Арадан хыйлы гюнлер гетип, ягьудилер Савулну оьлтюрмеге сёйлеше. 24Амма Савулгъа оланы шо хыялы белгили бола. Олар буса ону оьлтюрмек учун, гечеси гюню булан шагьарны къапуларын сакълап туралар. 25Амма Савулну якъчылары гече булан геле, четенге де салып, ону шагьарны барусундагъы ярылывдан таба тюпге тюшюрелер.

26Ерусалимге гелип, Савул онда Исаны якъчыларыны арасына къошулмагъа къарай. Олар буса Савулдан къоркъалар, неге тюгюл о Исаны якъчысы экенине инанмайлар. 27Барнаба буса, ону алып, элчилени янына гелтире. Барнаба олагъа Шамны ёлунда Савулгъа Раббибиз гёрюнгенни, Раббибиз ону булан сёйлегенни, Шамда Савул тартынмай Исаны гьакъында Сююнч Хабарны билдиргенни айта. 28Ерусалимде эркин кюйде айлана туруп, Раббибизни гьакъында тартынмай сёйлей туруп, Савул олар булан къала. 29О грек тилде сёйлейген ягьудилер булан сёйлей ва эрише. Олар да ону оьлтюрмеге къарайлар. 30Иман къардашлары буса шону билгенде, ону Къайсариягъа элтип, ондан таба Тарсгъа багъып ёлгъа салалар.

31Сонг бютюн Ягьудеядагъы, Галилеядагъы ва Самариядагъы Исаны якъчылары учун парахат заман геле. Олар Раббибизни къоркъувуну тюбюнде турагъаны ва Аллагьны Ругьу олагъа ругь якъдан гюч бере. Шолайлыкъда, оланы санаву даим артып тербей.

Энейни сав болуву

32Бары да ерлеге барып айлана туруп, Петер Лидда деген юртда яшайгъан Аллагьны халкъыны янына да бара. 33Онда о Эней деген бир адамны таба. Бу адамны санлары тербенмейген болуп тёшекде ятагъаны сегиз йыл бола болгъан. 34Петер огъар:

– Эней, Иса Месигь сени сав эте. Ятывунгдан туруп, ону жый, – дей.

О да шоссагьат тура. 35Лидда булан Шаронда яшайгъанлар барысы да ону гёрюп, Раббибизни якъчылары болалар.

Табитаны тириливю

36Яффа деген шагьарда Табита (грекче «Дорка»#9:36 Дорка – бу ат грекчеден «жайран» деп гёчюрюле. ) деген бир къатынгиши яшай болгъан. О Исаны якъчысы болгъан. О кёп яхшы ишлер де эте, пакъырлагъа садагъа да бере болгъан. 37Шо гюнлерде о авруп оьлюп къала. Ону жувуп, оьрдеги уьйге салалар. 38Лидда Яффадан ончакъы йыракъ болмагъан. Петер Лиддада экенни эшитип, Исаны якъчылары ону артындан эки адам йиберелер. Олар Петерге:

– Тезликде бизин булан гел, – деп тилей.

39Петер олар булан бара. Гелгенде, ону оьрдеги уьйге алып баралар. Бары да тул къатынлар, Петерни къуршап алып, Табита оьзлер булан турагъанда тикген гёлеклени ва опуракъланы огъар гёрсетип йылайлар. 40Уьйдегилени барын да къыргъа чыгъарып, Петер, тизден туруп, дуа этмеге башлай. Сонг оьлюге багъып бурулуп:

– Табита, тур! – дей.

О да гёзлерин ача ва Петерни гёргенде, туруп, олтура. 41Къолун узатып, Петер ону эретургъуза. Сонг Аллагьны халкъын ва тул къатынланы ичине чакъырып, олагъа Табитаны сав экенин гёрсете. 42Бу иш бютюн Яффагъа белгили бола. Бир кёплер Раббибизге иман салалар. 43Петер Яффада сакътиян ишлейген Симон деген бир адамны уьюнде дагъы да бир хыйлы гюнлер къала.

Currently Selected:

Элчилер 9: КъумCK

Highlight

Copy