Югьан 10
10
Къойчу ва сирив
1Иса булай дей:
– Гертисин сёйлеймен сизге: къойлар турагъан гюренге, къапусундан таба гирмей, башгъа ерден таба гиреген гиши уручу ва талавурчудур. 2Къапудан гиреген гиши буса сиривню къойчусудур. 3Къаравулчу огъар къапуну ача, къойлар ону тавушун таный. О къойланы атларын айтып чакъырып, оланы гюренден къыргъа чыгъара. 4Бары да къойларын чыгъаргъанда, къойчу сиривню алды булан юрюй, къойлар буса ону арты булан бара, неге тюгюл олар ону тавушун таный. 5Амма олар ят гишини арты булан бир заманда да бармажакъ, ондан къачажакъ, неге тюгюл ону тавушу олагъа таныш тюгюл.
6Иса ягьудилеге бу масалны айта. Амма олар О не айтма сюегенни англамайлар. 7Шо саялы Иса олагъа дагъы да булай дей:
– Гертисин сёйлеймен сизге: къой гюренни къапусу Менмен. 8Менден алда гелгенлер барысы да – уручулар ва талавурчулар, шо саялы къойлар олагъа тынгламагъан. 9Мен къапуман. Ким Менден таба оьтюп гирсе, о къутулар. О къапудан гирер, чыгъар ва оьзюне отлав табар. 10Уручу янгыз урламакъ учун, оьлтюрмек ва ёкъ этмек учун геле. Мен буса инсанлар яшама, мол яшама болсун учун гелгенмен.
11Мен яхшы къойчуман. Яхшы къойчу оьзюню къойлары учун жанын да аямай. 12Ялгъа тутулгъан адам герти къойчу тюгюл. Къойлар онуки тюгюл. Бёрюню гелегенин гёргенде, о къойланы къоюп къача. Бёрю де, къойланы тутуп, паралай. 13Ону къойларда гьайы ёкъ, неге тюгюл о ялчы.
14Мен яхшы къойчуман. Оьзюмню къойларымны таныйман. Къойларым да Мени таный. 15Тап шо кюйде Атам Мени таный, Мен де Ону таныйман. Къойларым учун Мен жанымны да аямасман. 16Мени бу сиривден къайры башгъа къойларым да бар. Мен оланы да гелтирме герекмен. Олар Мени тавушума тынглажакъ ва бир сирив, бир къойчу болажакъ! 17Жанымны янгыдан къайтарып алмакъ учун берегеним саялы, Атам Мени сюе. 18Мени жанымны бирев де чыгъарып алмай. Мен ону Оьзюм сююп беремен. Мени жанымны бермеге ихтиярым бар ва ону янгыдан къайтарып алмагъа ихтиярым бар. Буланы этмеге Магъа Атам буйрукъ этди.
19Бу сёзлерден сонг ягьудилени арасында дагъы да эришивлюклер башлана. 20Оланы кёплери:
– О жинли болгъан, гьакъылын тас этген. Огъар неге тынглайсыз? – дей. 21Бу жинли гишини сёзлери тюгюл, жинли адам сокъур адамгъа гёз ачдырып болмас, – дей башгъалары.
Иса Ибадатхананы Янгыртывуну байрамында
22Шо вакътилерде Ерусалимде Ибадатхананы Янгыртывуну байрамы башлана. Шо къыш вакъти бола. 23Иса ибадатхананы абзарында Сулайманны гётермесинде юрюп айлана. 24Мунда ягьудилер, Исаны айланасына жыйылып, Огъар:
– Къачан болгъунча Сен бизин чыдамлыгъыбызны сынап туражакъсан? Эгер Сен Месигь бусанг, тувра айтып къой, – дейлер.
25Иса олагъа булай жавап бере:
– Мен сизге айтдым, сиз инанмадыгъыз. Атамны аты булан Мен этеген ишлер Мени гьакъымда шагьатлыкъ эте. 26Амма сиз Магъа инанмайсыз, неге тюгюл сиз Мени сиривюмдеги къойлардан тюгюлсюз. 27Мени къойларым тавушума тынглай, Мен оланы таныйман, олар да Мени артыма тюше. 28Мен олагъа даимлик яшав беремен. Олар бир заманда да оьлмежек, бирев де оланы Мени къолумдан чыгъарып да алмас. 29Оланы Магъа берген Атам бары да затдан уьстдедир. Оланы Атамны къолундан чыгъарып алмагъа гьеч биревню де гючю етмес. 30Мен де, Атам да бирбиз.
31Ону дагъы да таш урушгъа тутмакъ учун, ягьудилер ерден ташлар алалар. 32Иса олагъа:
– Мен сизге Атам Магъа тапшургъан бир хыйлы яхшы ишлени этип гёрсетдим. Бу ишлерден къайсы саялы сиз Мени таш урушгъа тутмагъа сюесиз? – дей.
33– Биз Сени таш урушгъа тутмагъа сюегенибиз яхшы ишлеринг саялы тюгюл, Сен капирлик этегенинг саялы. Инсан да болуп Оьзюнгню Аллагь этип гёрсетегенинг саялы, – деп жавап бере ягьудилер Огъар.
34Иса олагъа булай дей:
– Сизин Къанунугъузда: «Мен сизге аллагьлар деп айтдым», – деп язылмагъанмы дагъы? 35Аллагь Оьзюню каламы етишгенлеге аллагьлар деп айтгъан. Сыйлы Язывлар гючюн тас этгенми дагъы? 36Аллагь Мени танглап бу дюньягъа йиберди. Шолай болгъан сонг: «Аллагьны Уланыман», – дейгеним саялы, «Капирлик этесен», – деп нечик айтма боласыз? 37Эгер Мен Атамны ишлерин этмей бусам, Магъа инанмагъыз! 38Эгер Мен Атамны ишлерин эте бусам, Магъа инанмай бусагъыз да, Мен этеген ишлеге инаныгъыз. Шо заман сама Атам Мени булан бирликде, Мен буса Атам булан бирликде экенибизни англарсыз.
39Шо заман ягьудилер Исаны дагъы да тутмагъа айланалар, амма О олардан сыпкъырылып гете. 40Иса дагъы да Ёрдан оьзенни ари ягъына, алда Ягьия, халкъны сувгъа чомуп, Аллагьгъа тапшурагъан ерге чыгъып гете ва онда бир нечакъы заман къала. 41Кёплер Ону янына гелелер. Адамлар: «Ягьия бир заманда да бир аламат да гёрсетмеди, амма Бу Адамны гьакъында о айтгъан бары да зат гьакъ», – дейлер. 42Шонда болгъанланы бир хыйлылары Огъар иман салалар.
Currently Selected:
Югьан 10: КъумCK
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© Библияны Таржумасыны институту, Москва, 2007
Югьан 10
10
Къойчу ва сирив
1Иса булай дей:
– Гертисин сёйлеймен сизге: къойлар турагъан гюренге, къапусундан таба гирмей, башгъа ерден таба гиреген гиши уручу ва талавурчудур. 2Къапудан гиреген гиши буса сиривню къойчусудур. 3Къаравулчу огъар къапуну ача, къойлар ону тавушун таный. О къойланы атларын айтып чакъырып, оланы гюренден къыргъа чыгъара. 4Бары да къойларын чыгъаргъанда, къойчу сиривню алды булан юрюй, къойлар буса ону арты булан бара, неге тюгюл олар ону тавушун таный. 5Амма олар ят гишини арты булан бир заманда да бармажакъ, ондан къачажакъ, неге тюгюл ону тавушу олагъа таныш тюгюл.
6Иса ягьудилеге бу масалны айта. Амма олар О не айтма сюегенни англамайлар. 7Шо саялы Иса олагъа дагъы да булай дей:
– Гертисин сёйлеймен сизге: къой гюренни къапусу Менмен. 8Менден алда гелгенлер барысы да – уручулар ва талавурчулар, шо саялы къойлар олагъа тынгламагъан. 9Мен къапуман. Ким Менден таба оьтюп гирсе, о къутулар. О къапудан гирер, чыгъар ва оьзюне отлав табар. 10Уручу янгыз урламакъ учун, оьлтюрмек ва ёкъ этмек учун геле. Мен буса инсанлар яшама, мол яшама болсун учун гелгенмен.
11Мен яхшы къойчуман. Яхшы къойчу оьзюню къойлары учун жанын да аямай. 12Ялгъа тутулгъан адам герти къойчу тюгюл. Къойлар онуки тюгюл. Бёрюню гелегенин гёргенде, о къойланы къоюп къача. Бёрю де, къойланы тутуп, паралай. 13Ону къойларда гьайы ёкъ, неге тюгюл о ялчы.
14Мен яхшы къойчуман. Оьзюмню къойларымны таныйман. Къойларым да Мени таный. 15Тап шо кюйде Атам Мени таный, Мен де Ону таныйман. Къойларым учун Мен жанымны да аямасман. 16Мени бу сиривден къайры башгъа къойларым да бар. Мен оланы да гелтирме герекмен. Олар Мени тавушума тынглажакъ ва бир сирив, бир къойчу болажакъ! 17Жанымны янгыдан къайтарып алмакъ учун берегеним саялы, Атам Мени сюе. 18Мени жанымны бирев де чыгъарып алмай. Мен ону Оьзюм сююп беремен. Мени жанымны бермеге ихтиярым бар ва ону янгыдан къайтарып алмагъа ихтиярым бар. Буланы этмеге Магъа Атам буйрукъ этди.
19Бу сёзлерден сонг ягьудилени арасында дагъы да эришивлюклер башлана. 20Оланы кёплери:
– О жинли болгъан, гьакъылын тас этген. Огъар неге тынглайсыз? – дей. 21Бу жинли гишини сёзлери тюгюл, жинли адам сокъур адамгъа гёз ачдырып болмас, – дей башгъалары.
Иса Ибадатхананы Янгыртывуну байрамында
22Шо вакътилерде Ерусалимде Ибадатхананы Янгыртывуну байрамы башлана. Шо къыш вакъти бола. 23Иса ибадатхананы абзарында Сулайманны гётермесинде юрюп айлана. 24Мунда ягьудилер, Исаны айланасына жыйылып, Огъар:
– Къачан болгъунча Сен бизин чыдамлыгъыбызны сынап туражакъсан? Эгер Сен Месигь бусанг, тувра айтып къой, – дейлер.
25Иса олагъа булай жавап бере:
– Мен сизге айтдым, сиз инанмадыгъыз. Атамны аты булан Мен этеген ишлер Мени гьакъымда шагьатлыкъ эте. 26Амма сиз Магъа инанмайсыз, неге тюгюл сиз Мени сиривюмдеги къойлардан тюгюлсюз. 27Мени къойларым тавушума тынглай, Мен оланы таныйман, олар да Мени артыма тюше. 28Мен олагъа даимлик яшав беремен. Олар бир заманда да оьлмежек, бирев де оланы Мени къолумдан чыгъарып да алмас. 29Оланы Магъа берген Атам бары да затдан уьстдедир. Оланы Атамны къолундан чыгъарып алмагъа гьеч биревню де гючю етмес. 30Мен де, Атам да бирбиз.
31Ону дагъы да таш урушгъа тутмакъ учун, ягьудилер ерден ташлар алалар. 32Иса олагъа:
– Мен сизге Атам Магъа тапшургъан бир хыйлы яхшы ишлени этип гёрсетдим. Бу ишлерден къайсы саялы сиз Мени таш урушгъа тутмагъа сюесиз? – дей.
33– Биз Сени таш урушгъа тутмагъа сюегенибиз яхшы ишлеринг саялы тюгюл, Сен капирлик этегенинг саялы. Инсан да болуп Оьзюнгню Аллагь этип гёрсетегенинг саялы, – деп жавап бере ягьудилер Огъар.
34Иса олагъа булай дей:
– Сизин Къанунугъузда: «Мен сизге аллагьлар деп айтдым», – деп язылмагъанмы дагъы? 35Аллагь Оьзюню каламы етишгенлеге аллагьлар деп айтгъан. Сыйлы Язывлар гючюн тас этгенми дагъы? 36Аллагь Мени танглап бу дюньягъа йиберди. Шолай болгъан сонг: «Аллагьны Уланыман», – дейгеним саялы, «Капирлик этесен», – деп нечик айтма боласыз? 37Эгер Мен Атамны ишлерин этмей бусам, Магъа инанмагъыз! 38Эгер Мен Атамны ишлерин эте бусам, Магъа инанмай бусагъыз да, Мен этеген ишлеге инаныгъыз. Шо заман сама Атам Мени булан бирликде, Мен буса Атам булан бирликде экенибизни англарсыз.
39Шо заман ягьудилер Исаны дагъы да тутмагъа айланалар, амма О олардан сыпкъырылып гете. 40Иса дагъы да Ёрдан оьзенни ари ягъына, алда Ягьия, халкъны сувгъа чомуп, Аллагьгъа тапшурагъан ерге чыгъып гете ва онда бир нечакъы заман къала. 41Кёплер Ону янына гелелер. Адамлар: «Ягьия бир заманда да бир аламат да гёрсетмеди, амма Бу Адамны гьакъында о айтгъан бары да зат гьакъ», – дейлер. 42Шонда болгъанланы бир хыйлылары Огъар иман салалар.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© Библияны Таржумасыны институту, Москва, 2007