Югьан 8
8
Зина этген къатын
1Иса буса Зайтун тавгъа бара. 2Эртен тез О ибадатханагъа дагъы да геле ва бары да халкъ Ону янына жыйыла. Иса олтуруп олагъа Аллагьны каламын англатмагъа башлай. 3Дин алимлер ва фарисейлер, Ону янына зина эте туруп тутулгъан бир къатынны гелтирип, ону бары да халкъны алдына чыгъаралар. 4Исагъа булай дей:
– Устаз, бу къатын зина эте туруп табулгъан. 5Муса оьзюню Къанунунда бизге булайланы таш урушгъа тутмагъа буюргъан. Бугъар Сен не дерсен?
6Олар шону Исаны сынап къарамакъ учун ва берген жавабын Огъар Оьзюне къаршы къолламагъа онгайлыкъ тапмакъ учун сорайлар. Иса буса энкейип бармагъы булан ерде язывлар эте. 7Огъар дагъы да къайтарып сорагъанда, О эретуруп йиберип:
– Кимни гюнагьы ёкъ буса, шо адам о къатынгъа башлап таш атсын! – дей.
8О дагъы да энкейип, бармагъы булан ерде язывлар этмеге башлай. 9Шону эшитгенде, къартлардан башлап барысы да бирини артындан бири чыгъып гетмеге башлай. Иса Оьзюню алдында орталыкъда токътагъан шо баягъы къатын булан янгыз къала. 10Иса туруп огъар:
– Гьей къатын, булар бары да къайда? Сени бирев де гюнагьламадымы? – деп сорай.
11– Гьеч бирев де, Бийим, – дей къатын.
– Мен де сени гюнагьламайман. Бар, дагъы гюнагь иш этмессен, – дей Иса огъар#8:11 Бир бир грекче къолъязывларда 7 нчи бёлюкню 53 нчю аятындан башлап 8 нчи бёлюкню 11 нчи аятына ерлиги гесек (7:53 – 8:11) ёлукъмай. .
Иса дюньягъа нюр тёге
12Сонг Иса халкъ булан дагъы да сёйлей. О:
– Мен бу дюньягъа нюр тёгемен. Мени артым булан юрюген къарангылыкъда къалмас, яшав береген нюр даим ону булан болур, – дей.
13О заман фарисейлер Огъар:
– Сен Оьзюнг Оьзюнге шагьатлыкъ этесен. Сени шагьатлыгъынг гьакъ тюгюл, – дейлер.
14Иса олагъа булай жавап бере:
– Мен Оьзюм учун шагьатлыкъ этсем де, Мени шагьатлыгъым гьакъдыр, неге десегиз, Мен къайдан гелгенимни де, къайда барагъанымны да билемен. Сиз буса Мени къайдан гелгенимни де, къайда барагъанымны да билмейсиз. 15Сиз инсанны гёзюнден къарап дуван этесиз. Мен буса биревге де дуван этмеймен. 16Эгер Мен дуван этсем де, Мени дуваным гьакъ, неге тюгюл бу дуванымда Мен янгыз тюгюлмен, Мени булан Мени йиберген Атам да бар. 17Эгер эки адам бир затны токъташдыра буса, оланы шагьатлыгъы гьакъ гертидир деп язылгъан сизин Къанунугъузда да. 18Мен Оьзюмню гьакъымда Оьзюм шагьатлыкъ этемен, Мени йиберген Атам да Мени гьакъымда шагьатлыкъ эте.
19О заман Огъар:
– Сени Атанг къайдадыр? – деп сорайлар.
– Сиз не Мени, не Атамны танымайсыз. Сиз Мени таный болгъан эдигиз буса, Атамны да таныр эдигиз, – деп жавап бере Иса.
20Бу сёзлени Иса ибадатханада Аллагьны каламын англатагъанда, хазна сандыкъны къырыйында сёйлей. Ону бирев де тутмай, неге тюгюл Ону заманы гелип битмеген болгъан. 21Иса дагъы да олагъа булай дей:
– Мен сизин къоюп гетемен, сиз буса Мени ахтаражакъсыз, амма оьзюгюзню гюнагьларыгъыз булан оьлюп гетежексиз. Мен барагъан ерге сиз гелип болмажакъсыз.
22Шо заман ягьудилер:
– О Оьзю Оьзюн оьлтюреми экен? «Мен барагъан ерге сиз гелип болмажакъсыз», – деп нени гьакъында айта экен? – деп бир бирине сорайлар.
23Иса олагъа булай дей:
– Сиз тюпдеги дюньядансыз, Мен буса оьрденмен. Сиз бу дюньядансыз, Мен буса бу дюньядан тюгюлмен. 24Шо саялы Мен сизге: «Оьзюгюзню гюнагьларыгъыз булан оьлюп гетежексиз!» – деп айтдым. Мен гертиден де Ким экениме инанмасагъыз, сиз барыгъыз да оьзюгюзню гюнагьларыгъыз булан оьлюп гетежексиз.
25– Шолай буса, Сен кимсен дагъы? – деп сорайлар Огъар.
Иса булай жавап бере:
– Башдан берли Мен Оьзюм киммен деп айтгъан бусам, Шоман. 26Сизин гьакъыгъызда айтмагъа ва сизин айыпламагъа кёп затларым бар. Мени Йибергенни сёзлери гьакъ гертидир, Мен де Ондан эшитгенлеримни дюньягъа билдиремен.
27Олар Атасыны гьакъында О оьзлеге не айтгъанны англамайлар. 28Шо саялы Иса олагъа булай дей:
– Мени, Инсанны Уланын, сиз гётергенде, Мен гертиден де Ким экенимни, Мен Оьзюмден бир зат да этмейгенимни, бу сёзлени Атам уьйретгени йимик сёйлейгенимни билежексиз. 29Мени Йиберген даим Мени булан. О Мени янгыз къоймай. Мен даим О ушатагъан ишлени этемен.
30Иса бу сёзлени айтагъанда, кёплер Огъар иман салалар.
«Гьакъ гертилик сизин азат этер»
31Иса Оьзюне иман салгъан ягьудилеге булай дей:
– Эгер Мени сёзюме тынглап юрюсегиз, сиз герти якъчыларым боларсыз. 32Сиз гьакъ гертиликни билерсиз ва гьакъ гертилик сизин азат этер.
33– Биз Ибрагьимни наслусунданбыз, бир заманда да биревню де къуллары да болмагъанбыз! «Сиз азат болажакъсыз», – деп Сен нечик сёйлейсен? – дейлер олар.
34Иса олагъа булай жавап бере:
– Гертисин сёйлеймен сизге: гюнагь иш этеген гьар ким гюнагьны къулудур. 35Амма есини ожагъында къул даимге къалмас, Уланы буса онда даимге къалажакъ. 36Шогъар гёре Мен, Аллагьны Уланы, сизге азатлыкъ берсем, сиз гертиден де азат болажакъсыз. 37Сиз Ибрагьимни наслусундан экенигизни билемен, амма сиз Мени оьлтюрмеге сюесиз, неге тюгюл Мен уьйретеген затланы къабул этмейсиз. 38Мен сизге Атам Магъа гёрсетген затланы гьакъында сёйлеймен. Сиз буса оьзюгюзню атагъыз айтагъан затланы этесиз.
39– Бизин атабыз – Ибрагьим, – дейлер ягъудилер.
– Эгер сиз Ибрагьимни авлетлери болгъан эдигиз буса, Ибрагьим этеген ишлени этер эдигиз. 40Сиз буса гьали Мени, Аллагьдан эшитген гьакъ гертини сизге сёйлейген Адамны, оьлтюрмеге сюесиз. Ибрагьим шолай этмеди! 41Сиз оьзюгюзню атагъыз этген ишни этесиз, – дей Иса олагъа.
– Биз пич тувмагъанбыз! Бизин бир Атабыз бар, О да Аллагьдыр, – деп жавап берелер ягьудилер Огъар.
42– Эгер Аллагь сизин Атагъыз эди буса, сиз Мени сюер эдигиз. Мен Аллагьны янындан гелдим, гьали буса мундаман. Мен Оьзюмден гелмедим, Мени О йиберди. 43Мен айтагъанымны сиз неге англамайсыз? Неге тюгюл де, Мени сёзлеримни къабул этмеге болмайсыз. 44Сизин атагъыз иблисдир, сиз де о атагъызны хыялларын кютмеге сюесиз. О башдан берли де адам оьлтюрювчю болду ва бир заманда да гьакъ гертини яны болмады, неге тюгюл онда оьзюнде де гьакъ герти ёкъ. О ялгъан айтагъанда, оьзюню ана тилинде сёйлей, неге тюгюл о оьзю де ялгъанчы, ялгъанланы да атасы. 45Мен янгыз гьакъ гертини сёйлейгеним саялы, сиз Магъа инанмайсыз. 46Сизин къайсыгъыз Мени гюнагьлы деп айыплама боласыз? Мен гьакъ гертини сёйлей бусам, сиз Магъа неге инанмайсыз? 47Аллагьныки болгъанлар Ону сёзлерине тынглар. Сиз Аллагьныки тюгюлсюз, шо саялы Мени сёзлериме тынгламайсыз, – дей Иса олагъа.
«Мен Ибрагьим тувгъунча да бар эдим»
48Ягьудилер Огъар булай дейлер:
– Сен бир жинли самариялысан. Биз Сагъа тюзюн айтабыз.
49– Мен жинли тюгюлмен. Мен Атама гьюрмет этемен, сиз буса Мени хорлайсыз. 50Мен Оьзюм учун макътавлукъ ахтарып айланмайман. Амма Мени учун шо макътавлукъну ахтарагъан Башгъасы бар. О буса тюз дуван эте. 51Гертисин сёйлеймен сизге: ким Мени айтгъанымны этип юрюсе, бир заманда да оьлюм гёрмежек, – дей Иса.
52– Сен жинли экенге биз гьали лап тюшюндюк. Ибрагьим оьлген, пайхаммарлар да оьлгенлер. Сен буса: «Сени айтгъанынгны этип юрюгенлер оьлюм гёрмежек!» – дейсен. 53Буса Сен бизин оьлген атабыз Ибрагьимден де уллумусан? Пайхаммарлар чы оьлген. Сен Оьзюнгню киммен деп гьисап этесен? – деп сорайлар ягьудилер.
54– Эгер Мен Оьзюмню макътасам, Мени макътавум бир гьеч зат болур. Мени макътавлу этеген Атамдыр. Сиз О сизин Аллагьыгъыз дейсиз. 55Сиз Ону бир заманда да танымагъансыз, Мен буса Ону таныйман. Эгер Мен Ону танымайман деп айтсам, Мен де сизин йимик ялгъанчы болур эдим. Мен Ону таныйман ва Ону айтгъанын этемен. 56Сизин атагъыз Ибрагьим Мен гелген гюнню гёрюрмен деп сююнген. О шо гюнню гёрген ва ондан сююнген! – деп жавап бере Иса олагъа.
57– Сагъа элли йыл да болмай, Сен Ибрагьимни гёрдюнгмю дагъы? – дейлер ягьудилер.
58– Гертисин сёйлеймен сизге: Мен Ибрагьим тувгъунча да бар эдим, – дей Иса олагъа.
59Шо заман ягьудилер Огъар урмагъа къолларына ташлар алалар. Амма Иса яшына ва ибадатханадан гете.
Currently Selected:
Югьан 8: КъумCK
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© Библияны Таржумасыны институту, Москва, 2007
