Лукъа 13

Товбаны гьакъында

1Шо заман биревлер гелип, Исагъа бир нече галилеялыланы гьакъында айталар. Пилат оланы ибадатханада къурбан соягъан заманында оьлтюрген болгъан. 2Иса олагъа:

– Олагъа шолай болгъанлыгъы къалгъан бары да галилеялылардан эсе оланы гюнагьы артыкъ экени саялы деп ойлашамысыз? 3Тюгюл, башгъаланыкинден оланы гюнагьы кёп тюгюл деп айтаман Мен сизге. Амма товба этмесегиз, барыгъыз да олар йимик дагъытылып къалажакъсыз! 4Яда уьстюне Силогьам къала авуп оьлген о он сегиз адам Ерусалимде яшайгъанланы барысындан да артыкъ гюнагьлы болгъан деп ойлашамысыз? 5Тюгюл деп айтаман Мен сизге. Амма товба этмесегиз, барыгъыз да олар йимик дагъытылып къалажакъсыз! – дей.

Емиш бермейген терек

6Иса олагъа булай бир масал айта:

– Биревню юзюм бавунда орнатылгъан бир инжир тереги болгъан. О гелип, ондан емиш излей, тек тапмай. 7Сонг барып юзюмчюге айта: «Бу инжир терекден емиш излеп гелегеним ва тапмайгъаным муна бу уьчюнчю йыл. Гесип ташла муну. Бу негьакъ ерни елеп не эте?»

8Бавчу огъар: «Бийим! Муну бу йыл да къоюп къарайыкъ, мен ону айланасын къазып ва покълукъ тёгюп кюйлермен, 9къарайыкъ, гелеген йыл емиш бермесми экен. Эгер бермесе, гесерсен», – деп жавап бере.

Сонгугюн бир къатынны сав болуву

10Иса синагогланы биринде сонгугюн Аллагьны каламын англатып тура болгъан. 11Онда он сегиз йылны узагъында ичинде зайыплыкъны жини булангъы бир къатын болгъан. Ону бели бюкленип къалгъан ва язылып болмай болгъан. 12Иса ону гёргенде, чакъырып, огъар:

– Гьей къатын, сен гьали аврувунгдан сав болажакъсан, – дей.

13Иса къатынны уьстюне къолларын сала. О шоссагьат язылып, Аллагьгъа макътавлар этмеге башлай. 14Синагогну башчысы, Иса сонгугюн адамланы сав этгени саялы къазапланып:

– Ишлемеге герекли алты гюн бар. Шогъар гёре сав болмакъ учун сонгугюн тюгюл, шо гюнлерде гелигиз, – дей.

15Рабби Иса огъар:

– Гьей экиюзлюлер! Сизин биригиз де сонгугюн оьгюзюгюзню яда эшегигизни отлукъдан чечип, сув ичирме элтмеймисиз? 16Бу къатынны буса муна он сегиз йылны узагъында иблис байлап сакълагъан. Муну, Ибрагьимни наслусундан болгъан къатынны, сонгугюн#13:16 Сонгугюн – ягьудилерде сыйлы саналагъан гюн. Мусаны Къанунуна гёре, шо гюн Аллагьгъа ибадат этмекден оьзге ишни кютмек гери урула болгъан. Сёзлюкге де къара. шо байлавун чечме герекмейми эди дагъы? – деп жавап бере.

17Иса бу сёзлени айтгъанда, Огъар къаршы чыкъгъанлар барысы да уяла. Бютюн халкъ Ону бары да макътавлу ишлеринден сююне.

Гиччинев урлукъ ва мая

18Иса булай дей:

– Аллагьны гьакимлик этивюн не зат булан тенглешдирме бола? Ону Мен негер ошатаман? 19Айтайыкъ, муна бир гиччинев урлукъ. Бир адам ону алып, оьзюню бавуна орната, о буса оьсюп, бир уллу терек бола. Къушлар гелип, ону бутакъларында уялар тиге.

20Дагъы да Иса:

– Аллагьны гьакимлик этивюн дагъы да не зат булан тенглешдирме бола? 21Бир къатынгиши уьч оьлчев унну ичине къошгъан бир увуч маягъа ошайдыр. Шо бары да хамурну гёпюрте, – дей.

Тар къапу

22О Ерусалимге барагъан ёлунда, шагьарлардан ва юртлардан оьтюп, адамлагъа Аллагьны каламын англатып юрюй. 23Бирев Огъар:

– Я Раббим, аз адамдан къайрылар къутгъарылмажакъмы? – деп сорай.

24Иса булай дей:

– Тар къапудан гирмеге къаст этигиз, неге тюгюл, сизге айтаман, кёплер гирмеге сюежеклер, тек болмажакълар. 25Уьй еси туруп къапуну япгъанда, сиз къырдан туруп къапуну къакъмагъа башлап: «Я есим, ач бизге!» – деп айтажакъсыз. О буса сизге: «Сизин танымайман, сиз къайдансыз?» – деп соражакъ. 26О заман сиз: «Биз Сени булан бирче ашап ичип турдукъ ва Сен бизин орамларда уьйретдинг», – демеге башлажакъсыз. 27О да сизге: «Мен сизин танымайман, сиз къайдансыз? Менден ари гетигиз, сиз барыгъыз да яманлыкъ этегенлерсиз!» – деп айтажакъ.

28Ибрагьимни, Исгьакъны, Якъубну ва бары да пайхаммарланы Аллагь гьакимлик этеген ерде, оьзюгюз буса ондан къуваланып къырда къалгъаныгъызны гёрген заманда, онда йылав яс этежексиз ва тишлеригизни къыжыратажакъсыз. 29Гюнтувушдан ва гюнбатышдан, темиркъазыкъдан ва къыбладан Аллагь гьакимлик этеген ерге гелип, тепсини айланасында олтуражакълар. 30Гьали ахырынчы болгъанлар шо заман биринчилер болажакълар ва гьалиги биринчилер буса ахырынчылар болажакълар.

Ерусалимге яс этив

31Шо заман бир нече фарисей гелип, Огъар:

– Сен мундан чыгъып гетме герексен. Гьирод Сени оьлтюрме сюе, – дейлер.

32Иса олагъа булай дей:

– Барып шо тюлкюге айтыгъыз: Мен бугюн де, тангала да жинлени къувалажакъман ва адамланы сав этежекмен, уьчюнчю гюн буса ишлеримни битдирежекмен. 33Сонг да Мен бугюн, тангала ва бирисигюн ёлумну узатма герекмен, неге тюгюл пайхаммар Ерусалимден тышда оьлтюрюлмеге болмай.

34Гьей Ерусалим! Пайхаммарланы оьлтюреген ва оьзюнге багъып йиберилгенлени таш урушгъа тутагъан Ерусалим! Къуш оьзюню балаларын къанатларыны тюбюне жыягъанда йимик, Мен де сени авлетлерингни нече керен жыймагъа сюйген эдим, амма сиз жыйылма сюймедигиз! 35Гьали, Ерусалим, Аллагь сени къоюп гетежек. Сагъа айтаман: «Раббибизни атындан гелегенге Аллагьны яхшылыгъы болсун!» – деп сен айтажакъ заман болгъунча, Мени дагъы гёрмежексен.

Currently Selected:

Лукъа 13: КъумCK

Highlight

Copy