Эге дөс 44
44
Акыларын Иосифтиң шенеп турганы
1Бодунуң бажыңының ажыл-агый эргелекчизинге Иосиф мынча деп дужааган: «Бо улустуң шоодайларынга тарааны сыңар шаа-биле уруп бергеш, кижи бүрүзүнүң шоодайынга ооң мөңгүнүн дедир суп каар сен. 2А мээң мөңгүн аяамны хеймериниң шоодайынга ооң тараа саткан мөңгүнү-биле кады суп каар сен». Ажыл-агый эргелекчизи бүгү чүвени Иосифтиң дужааганын ёзугаар күүсеткен. 3Даң адары билек, алышкыларны элчигеннери-биле салып чорудупканнар. 4Алышкылар чорупкаш, хоорайдан дыка ыраваанда, Иосиф ажыл-агый эргелекчизинге мынча дээн: «Дүрген оларның соондан сүрүп чет! Оларга чеде бергеш: „Чүге экиге багай-биле харыылап турар силер? Чүге мээң мөңгүн аяамны оорлапканыңар ол?#44:4 Өске бурунгу сөзүглелде сөөлгү домак таварышпайн турар. 5Мээң дээргим ол аяктан суксун ижип, аңаа төлгелээр кижи болгай. Багай чүве кылган-дыр силер“ – деп оларга чугаала». 6Ажыл-агый эргелекчизи оларны сүрүп четкеш, Иосифтиң дужааганы ёзугаар чугаалаан.
7Алышкылар: «Чүге ындыг чүве чугаалап турарыңар ол, дээргивис? Бис, силерниң чалчаларыңар, ындыг багай чүве кылбас-тыр бис ийин. 8Бистиң шоодайларывыстан тывылган мөңгүннерни безин Ханаандан силерге дедир эккеп бердивис чоп. Силерниң дээргиңерниң алдын-мөңгүнүн канчап оорлай бээр улус бис? 9Бистиң кайы-бирээвистен ол читкен аякты тып аар болза, ону өлүр шаажылазын, а бис шупту дээргивистиң кулдары болур бис» – деп харыылааннар.
10«Силерниң чугаалааныңар-биле болгай аан – деп ажыл-агый эргелекчизи чөпшээрешкен. – Чүгле читкен чүүл кымдан тыптырыл, ол кижи дээргимге кул болуп артар, а артканнарыңар буруу чок болур». 11Алышкылар дүрген-не шоодайларын дүжүргеш, оларның аастарын ажыдыпканнар. 12Иосифтиң чалчазы улуундан эгелээш, бичезинге чедир үжеп кээрге, мөңгүн аяк Вениаминниң шоодайындан тыптып келген. 13Алышкылар идик-хевин качыгдалдан ора соккулап алгаш, элчигеннеринге катап чүъгүн чүдүргеш, хоорайга чедип келгеннер.
14Иуда акылары, дуңмалары-биле кээрге, Иосиф ам-даа бажыңында болган. Олар Иосифтиң мурнунга сөгүрүп кээп дүшкеннер. 15Иосиф оларга: «Ол канчаарыңар ол? Мен ышкаш улус төлге-биле чүнү-даа билип каар деп чүвени билбес силер бе?» – дээн.
16«Дээргивис силерге чүнү чугаалаар деп бис – деп, Иуда чугаалаан. – Канчаар хөрлээр бис? Канчаар агартынар бис? Бурган бистиң буруувусту сойгалап тур ышкажыл. Амдан эгелеп, бис силерниң кулдарыңар-дыр бис – аякты оорлаан-даа кижи, өске артканнарывыс-даа».
17Ынчалза-даа Иосиф оларга: «Чок, мен ындыг чүве кылып шыдавас мен. Чүгле аякты оорлаан кижи мээң кулум бооп артсын, а артканнарыңар ачаңарже амыр-тайбың чана бээр силер» – дээн.
18Иуда Иосифке чоокшулап чеде бергеш: «Дээргим! Силер-биле чугаалажырын чалчаңар меңээ чөпшээреп көрүңер – дээн. – Меңээ ажынмайн көрүңерем, дээргим. Силер фараон-биле дөмей эргелиг-дир силер. 19Силер, хүндүлүг дээрги, бистен ачавыс бар бе, дуңмаларывыс бар бе дээрзин айтырган болгай силер. 20Дээргивис силерге кырган адавыс барын, оон ыңай ооң назы-хары улгады бергенде, төрүттүнген оглу барын чугаалаан болгай бис. Ачавыстың бодунуң кадайындан арткан чаңгыс оглу ол-дур, а ооң кады төрээни чок апарган. Ынчангаш ачавыс аңаа дыка ынак#Э. д. 37:3. Бис мону силерге чугаалаан бис. 21А силер чалчаларыңар биске: „Дуңмаңарны эдертип эккелиңер, ону көрейн“ – деп дужааган болгай силер. 22Ынчан бис силерге: „Дуңмавыс ачавысты каап шыдавас, ачавыс ол чарлыышкынны ууп шыдавайн, өлүп каар“ – деп чугаалаан болгай бис. 23Ынчалза-даа силер биске: „Бир эвес хеймер дуңмаңарны эккелбес болзуңарза, меңээ көзүлбеңер“ – дидиңер.
24Аалывыста силерниң чалчаңар болур ачавыска чеде бергеш, дээргивис силерниң сөстериңерни ол хевээр дамчыткан бис. 25Ачавыс бисти: „Ам база катап барып, тараадан садып эккелиңер“ – дээрге, 26бис аңаа: „Хеймеривис чокта, бис ынаар барып, ол кижиниң мурнунга көстүп шыдавас бис“ – деп чугааладывыс. 27Силерниң чалчаңар болур ачавыс биске: „Силер билир силер: мээң кадайым меңээ ийи оол божуп берген. 28Бирээзи ис чок чиде берди. Ону араатан аңнар үзе-чаза соп чип каан деп бодаар мен. Ону ол хевээр көрбедим. 29Ам силер арткан оглумну база аппаарыңар ол-дур. Ооң-биле багай чүве болур болза, көк баштыг мени алдыы оранче чорутканыңар ол-дур“ – диди. 30Бир эвес силерниң чалчаңар болур ачавыска боду-биле тыны тудуш, ынак оглу чокка чеде бээр болзумза, 31оглу бистиң-биле кады келбээнин көөр болза, ол өлүп каар! Силерниң чалчаңар, көк баштыг ачавыс, муңгаралдан бистиң хайывыс-биле алдыы оранче чорутканы ол.
32Ооң кадында силерниң чалчаңар мен „Дуңмавыстың чанып кээрин бажым-биле харыылаар мен“ деп ачавыска аашкынган кижи мен. Бир эвес дуңмамны эккелбес болзумза, бүгү назынымда ачамның мурнунга буруумну чүктээр болган мен. 33Ынчангаш силерниң чалчаңар мен дуңмамның орнунга маңаа кул бооп артып каайн, а бо оол акылары-биле кады чана бергей аан. 34Бир эвес мен дуңмам чокка чана берзимзе, ачамның кажыыдалын канчап көрүп шыдаар мен?!»
Currently Selected:
Эге дөс 44: TUV
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© Институт перевода Библии, Москва, 2011
Эге дөс 44
44
Акыларын Иосифтиң шенеп турганы
1Бодунуң бажыңының ажыл-агый эргелекчизинге Иосиф мынча деп дужааган: «Бо улустуң шоодайларынга тарааны сыңар шаа-биле уруп бергеш, кижи бүрүзүнүң шоодайынга ооң мөңгүнүн дедир суп каар сен. 2А мээң мөңгүн аяамны хеймериниң шоодайынга ооң тараа саткан мөңгүнү-биле кады суп каар сен». Ажыл-агый эргелекчизи бүгү чүвени Иосифтиң дужааганын ёзугаар күүсеткен. 3Даң адары билек, алышкыларны элчигеннери-биле салып чорудупканнар. 4Алышкылар чорупкаш, хоорайдан дыка ыраваанда, Иосиф ажыл-агый эргелекчизинге мынча дээн: «Дүрген оларның соондан сүрүп чет! Оларга чеде бергеш: „Чүге экиге багай-биле харыылап турар силер? Чүге мээң мөңгүн аяамны оорлапканыңар ол?#44:4 Өске бурунгу сөзүглелде сөөлгү домак таварышпайн турар. 5Мээң дээргим ол аяктан суксун ижип, аңаа төлгелээр кижи болгай. Багай чүве кылган-дыр силер“ – деп оларга чугаала». 6Ажыл-агый эргелекчизи оларны сүрүп четкеш, Иосифтиң дужааганы ёзугаар чугаалаан.
7Алышкылар: «Чүге ындыг чүве чугаалап турарыңар ол, дээргивис? Бис, силерниң чалчаларыңар, ындыг багай чүве кылбас-тыр бис ийин. 8Бистиң шоодайларывыстан тывылган мөңгүннерни безин Ханаандан силерге дедир эккеп бердивис чоп. Силерниң дээргиңерниң алдын-мөңгүнүн канчап оорлай бээр улус бис? 9Бистиң кайы-бирээвистен ол читкен аякты тып аар болза, ону өлүр шаажылазын, а бис шупту дээргивистиң кулдары болур бис» – деп харыылааннар.
10«Силерниң чугаалааныңар-биле болгай аан – деп ажыл-агый эргелекчизи чөпшээрешкен. – Чүгле читкен чүүл кымдан тыптырыл, ол кижи дээргимге кул болуп артар, а артканнарыңар буруу чок болур». 11Алышкылар дүрген-не шоодайларын дүжүргеш, оларның аастарын ажыдыпканнар. 12Иосифтиң чалчазы улуундан эгелээш, бичезинге чедир үжеп кээрге, мөңгүн аяк Вениаминниң шоодайындан тыптып келген. 13Алышкылар идик-хевин качыгдалдан ора соккулап алгаш, элчигеннеринге катап чүъгүн чүдүргеш, хоорайга чедип келгеннер.
14Иуда акылары, дуңмалары-биле кээрге, Иосиф ам-даа бажыңында болган. Олар Иосифтиң мурнунга сөгүрүп кээп дүшкеннер. 15Иосиф оларга: «Ол канчаарыңар ол? Мен ышкаш улус төлге-биле чүнү-даа билип каар деп чүвени билбес силер бе?» – дээн.
16«Дээргивис силерге чүнү чугаалаар деп бис – деп, Иуда чугаалаан. – Канчаар хөрлээр бис? Канчаар агартынар бис? Бурган бистиң буруувусту сойгалап тур ышкажыл. Амдан эгелеп, бис силерниң кулдарыңар-дыр бис – аякты оорлаан-даа кижи, өске артканнарывыс-даа».
17Ынчалза-даа Иосиф оларга: «Чок, мен ындыг чүве кылып шыдавас мен. Чүгле аякты оорлаан кижи мээң кулум бооп артсын, а артканнарыңар ачаңарже амыр-тайбың чана бээр силер» – дээн.
18Иуда Иосифке чоокшулап чеде бергеш: «Дээргим! Силер-биле чугаалажырын чалчаңар меңээ чөпшээреп көрүңер – дээн. – Меңээ ажынмайн көрүңерем, дээргим. Силер фараон-биле дөмей эргелиг-дир силер. 19Силер, хүндүлүг дээрги, бистен ачавыс бар бе, дуңмаларывыс бар бе дээрзин айтырган болгай силер. 20Дээргивис силерге кырган адавыс барын, оон ыңай ооң назы-хары улгады бергенде, төрүттүнген оглу барын чугаалаан болгай бис. Ачавыстың бодунуң кадайындан арткан чаңгыс оглу ол-дур, а ооң кады төрээни чок апарган. Ынчангаш ачавыс аңаа дыка ынак#Э. д. 37:3. Бис мону силерге чугаалаан бис. 21А силер чалчаларыңар биске: „Дуңмаңарны эдертип эккелиңер, ону көрейн“ – деп дужааган болгай силер. 22Ынчан бис силерге: „Дуңмавыс ачавысты каап шыдавас, ачавыс ол чарлыышкынны ууп шыдавайн, өлүп каар“ – деп чугаалаан болгай бис. 23Ынчалза-даа силер биске: „Бир эвес хеймер дуңмаңарны эккелбес болзуңарза, меңээ көзүлбеңер“ – дидиңер.
24Аалывыста силерниң чалчаңар болур ачавыска чеде бергеш, дээргивис силерниң сөстериңерни ол хевээр дамчыткан бис. 25Ачавыс бисти: „Ам база катап барып, тараадан садып эккелиңер“ – дээрге, 26бис аңаа: „Хеймеривис чокта, бис ынаар барып, ол кижиниң мурнунга көстүп шыдавас бис“ – деп чугааладывыс. 27Силерниң чалчаңар болур ачавыс биске: „Силер билир силер: мээң кадайым меңээ ийи оол божуп берген. 28Бирээзи ис чок чиде берди. Ону араатан аңнар үзе-чаза соп чип каан деп бодаар мен. Ону ол хевээр көрбедим. 29Ам силер арткан оглумну база аппаарыңар ол-дур. Ооң-биле багай чүве болур болза, көк баштыг мени алдыы оранче чорутканыңар ол-дур“ – диди. 30Бир эвес силерниң чалчаңар болур ачавыска боду-биле тыны тудуш, ынак оглу чокка чеде бээр болзумза, 31оглу бистиң-биле кады келбээнин көөр болза, ол өлүп каар! Силерниң чалчаңар, көк баштыг ачавыс, муңгаралдан бистиң хайывыс-биле алдыы оранче чорутканы ол.
32Ооң кадында силерниң чалчаңар мен „Дуңмавыстың чанып кээрин бажым-биле харыылаар мен“ деп ачавыска аашкынган кижи мен. Бир эвес дуңмамны эккелбес болзумза, бүгү назынымда ачамның мурнунга буруумну чүктээр болган мен. 33Ынчангаш силерниң чалчаңар мен дуңмамның орнунга маңаа кул бооп артып каайн, а бо оол акылары-биле кады чана бергей аан. 34Бир эвес мен дуңмам чокка чана берзимзе, ачамның кажыыдалын канчап көрүп шыдаар мен?!»
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© Институт перевода Библии, Москва, 2011