1
1این نامه از طرف پولس است، که طبق ارادۀ خدا، رسول و فرستادهٔ عیسی مسیح میباشد. من مأموریت یافتهام که این وعدهٔ خدا را در همه جا اعلام کنم که هر که به مسیح ایمان آورد، زندگی جاوید خواهد یافت.
2این نامه را به فرزند عزیزم، تیموتائوس مینویسم.
از خدای پدر و خداوندمان عیسی مسیح، خواستار فیض و رحمت و آرامش برای تو میباشم.
تشویق به وفاداری
3وقتی پیوسته، شب و روز تو را در دعاهایم به یاد میآورم، خدا را سپاس میگویم، خدایی را که با وجدانی پاک، مانند نیاکانم خدمت میکنم. 4نمیدانی چقدر مشتاق دیدارت هستم و تا چه حد از دیدن مجدد تو شاد خواهم شد، زیرا همیشه اشکهایی را که به هنگام وداع میریختی، به یاد دارم. 5هیچگاه از یاد نمیبرم چه ایمان خالصی به خداوند داشتی، درست مانند مادرت یونیکی و مادر بزرگت لوئیز؛ و اطمینان دارم که حالا نیز ایمانت به همان اندازه مستحکم است. 6به همین جهت، میخواهم یادآوری کنم که آن عطای خدا را که در توست شعلهور سازی، همان عطایی که خدا به هنگام دعا و با دستگذاری من بر تو، در وجود تو قرار داد. 7زیرا آن روحی که خدا به ما بخشیده، نه روح ترس، بلکه روح قوّت و محبت و انضباط#1:7 یا «خویشتنداری». است. 8هرگز از شهادت دادن به دیگران دربارۀ خداوندمان عار نداشته باش. در ضمن، از من نیز که به خاطر او در زندانم عار نداشته باش؛ بلکه با اتکا به قدرتی که خدا به تو میبخشد، تو نیز آماده باش تا با من به خاطر انجیل زحمت ببینی.
9این خداست که ما را نجات داد و برای زندگی مقدّس برگزید، نه به دلیل لیاقت ما، بلکه به سبب اینکه پیش از آفرینش جهان اراده فرموده بود فیض خود را بهوسیلۀ عیسی مسیح به ما نشان دهد. 10و حال، با ظهور نجات دهندهمان عیسی مسیح، ارادهٔ او آشکار شده است؛ او قدرت مرگ را در هم شکست، و به ما راه ورود به زندگی جاوید را نشان داد که همانا ایمان آوردن به پیغام انجیل اوست؛ 11و برای اعلام و تعلیم همین پیغام است که خدا مرا برگزیده تا رسول و فرستادهٔ او باشم. 12به همین دلیل است که در این زندان متحمل زحمات هستم، اما شرمگین نیستم که مانند یک مجرم در زندان به سر میبرم، زیرا میدانم به چه کسی ایمان آورده و اعتماد کردهام، و یقین دارم که او میتواند امانتم را تا روز بازگشت خود محفوظ نگاه دارد.
13به سخنان و تعالیم صحیحی که از من شنیدی، محکم بچسب و از آنها سرمشق بگیر، بخصوص از ایمان و محبتی که عیسی مسیح میبخشد. 14آن امانت نیکو، یعنی عطای الهی را به کمک روحالقدس که در وجود تو ساکن است، حفظ کن.
15همانطور که میدانی، تمام مسیحیانی که از ایالت آسیا به اینجا آمده بودند، مرا به حال خود گذاشته و رفتهاند؛ حتی فیجلوس و هرموجنس نیز مرا ترک گفتهاند. 16خداوند اُنیسیفوروس و خانوادهٔ او را مورد لطف و رحمت خود قرار دهد، زیرا بارها به دیدن من آمد و باعث دلگرمی و شادی من گردید. او هیچگاه از زندانی بودن من عار نداشت، 17بلکه به محض رسیدن به روم، همه جا به دنبال من گشت تا اینکه مرا پیدا کرد. 18خداوند در روز بازگشت مسیح بر او رحمت فرماید. تو خود به خوبی آگاهی که خدمات او در اَفَسُس چقدر مفید بوده است.