9
مراسم عبادتی قدیم
1به هر حال، آن عهد و پیمان نخست که خدا با قوم اسرائیل بست، دارای قواعدی برای عبادت، و مکانی برای پرستش بود. این مکان پرستش، خیمهای بود ساختۀ دست انسان. 2این خیمه از دو قسمت تشکیل میشد. در قسمت اول که «جایگاه مقدّس» نام داشت، شمعدان طلایی، میز و نان حضور قرار میگرفت. 3قسمت دوم، «مقدّسترین جایگاه» نامیده میشد و پردهای آن را از قسمت اول جدا میکرد. 4در این جایگاه، یک آتشدان طلایی و صندوق عهد قرار داشت. روکش داخلی و بیرونی این صندوق از طلای خالص بود. داخل صندوق، دو لوح سنگی قرار داشت که بر روی آنها ده فرمان خدا حک شده بود. یک ظرف طلایی پر از «مَنّا» نیز در آن صندوق بود. «مَنّا» همان نانی است که خدا در بیابان هر روز به بنیاسرائیل میداد. همچنین، عصای هارون نیز که روزگاری شکوفه آورده بود، در این صندوق گذاشته شده بود. 5سرپوش صندوق عهد، تخت رحمت نامیده میشد، و کروبیانِ جلال خدا بالهایشان را بر فراز تخت گسترده بودند. تمام اینها، معانی خاصی دارند که الان فرصت نیست به شرح آنها بپردازم.
6وقتی این وسایل به این ترتیب قرار میگیرند، کاهنان برای انجام وظایف خود، بهطور مرتب وارد قسمت اول عبادتگاه میشوند. 7اما به قسمت دوم، فقط کاهن اعظم میتواند وارد شود، آن هم فقط سالی یک بار! او همراه خود مقداری خون قربانی به داخل میبرد و بر تخت رحمت میپاشد، تا گناهان خود و گناهان قوم اسرائیل را کفاره کند.
8اما روحالقدس از طریق تمام این ترتیبات، این نکته را به ما خاطرنشان میسازد که مطابق شریعت و روش قدیم، تا زمانی که قسمت اول عبادتگاه برپاست، مردم عادی هیچگاه نخواهند توانست وارد مقدّسترین جایگاه گردند. 9این تصویری است از زمان حاضر. زیرا هدایا و قربانیهایی که کاهن تقدیم میکند قادر نیست وجدان عبادتکننده را کاملاً پاک سازد. 10چون این شریعت فقط با تشریفات ظاهری سروکار دارد و به مسائلی نظیر خوردن و نوشیدن و غسل و طهارت و نظایر آن میپردازد. این تشریفات فقط تا فرا رسیدن راه و روش بهتر قابل اجرا بود.
مسیح قربانی کامل است
11پس، مسیح همچون کاهن اعظم امور نیکویی است که هم اکنون واقع شدهاند. او وارد خیمهٔ بزرگتر و کاملتر آسمان گردید، خیمهای که نه ساخته دست انسان است و نه جزو عالم مخلوق. 12او یکبار و برای همیشه به مقدّسترین جایگاه وارد شد و خون قربانی را بر تخت رحمت پاشید، اما نه خون بز یا گوساله، بلکه خون خود را، که با آن نجات ابدی ما را فراهم ساخت.
13مطابق شریعت موسی، کاهنان خون بزها و گاوهای نر و خاکستر گوسالهها را بر آنانی میپاشیدند که بهلحاظ آیینی نجس شده بودند، تا ایشان جسماً طاهر شوند. 14پس ببینید چقدر بیشتر خون مسیح وجدان ما را از اعمال منتهی به مرگ پاک خواهد ساخت تا بتوانیم خدای زنده را خدمت و عبادت کنیم. زیرا مسیح بهواسطۀ روح ابدی خدا، خود را بدون عیب به خدا تقدیم کرد.
15به این ترتیب، مسیح با این پیمان جدید آمد تا تمام کسانی که از جانب خدا دعوت شدهاند، بتوانند به سوی او آمده، برکات ابدی موعود را بیابند؛ زیرا مسیح در راه گناهان ایشان فدا شد تا ایشان را از مجازات گناهانی که در چارچوب شریعت قدیم مرتکب شدهاند، آزاد سازد.
16زمانی که وصیتی از کسی باقی میماند، پیش از آنکه ارث تقسیم شود، باید ابتدا فوت وصیتکننده ثابت گردد. 17به عبارت دیگر، وصیتنامه فقط بعد از مرگ وصیتکننده اعتبار مییابد، و تا زمانی که او زنده است، هیچیک از وارثین نمیتواند سهم خود را دریافت کند.
18به همین دلیل، حتی پیش از آنکه پیمان قدیم به مرحله اجرا درآید، به نشان از جان گذشتگی مسیح، خون پاشیده شد. 19به این ترتیب که موسی ابتدا تمام احکام خدا را به قوم اسرائیل اعلام کرد؛ سپس خون گوسالهها و بزها را گرفت و با آب و گیاه زوفا و پشم قرمز، بر کتاب احکام خدا و بر سر مردم پاشید، 20و گفت: «این است خون عهدی که خدا عطا کرده و میخواهد از آن اطاعت نمایید.» 21سپس به همان صورت، بر خیمهٔ مقدّس و تمام وسایلی که در مراسم عبادت به کار میرفت، خون پاشید. 22در واقع میتوان گفت که مطابق پیمان اول، تقریبا همه چیز بهوسیلۀ خون پاک میگردد و بدون ریختن خون، هیچ گناهی بخشیده نمیشود.
23به همین دلیل، خیمهٔ مقدّس زمینی و متعلقات آن، که نمونه و سایهای از چیزهای آسمانی بودند، میبایست با خون حیوانات پاک گردند، اما اصلِ آنها که در آسمان هستند، با قربانیهایی نیکوتر از اینها. 24زیرا مسیح به عبادتگاهی ساختۀ دست بشر داخل نشد که صرفاً نمونهای از عبادتگاه حقیقی در آسمان بود، بلکه به خودِ آسمان داخل شد تا اکنون از جانب ما در پیشگاه خدا ظاهر گردد. 25در ضمن، او خود را بارها قربانی نکرد، برخلاف آنچه که کاهن اعظم بر روی زمین انجام میدهد؛ زیرا کاهن اعظم هر سال خون حیوانات قربانی را در مقدّسترین جایگاه تقدیم میکند. 26اگر چنین چیزی لازم میبود، مسیح مجبور میشد از ابتدای عالم تا حال دائماً جان خود را فدا کند. اما چنین نیست. مسیح یک بار و برای همیشه در اواخر عالم آمد تا جان خود را در راه ما فدا کند و تا ابد قدرت گناه را ریشهکن سازد. 27این نِمادی است از زمان حاضر که در آن، هدایا و قربانیهایی تقدیم میشود که قادر نیست وجدان عبادتکننده را کاملاً پاک سازد، و درست همانگونه که به حکم خداوند، انسان یک بار میمیرد و بعد از آن نوبت داوری میرسد، 28مسیح نیز فقط یک بار جان خود را فدا کرد تا به عنوان قربانی، گناهان بسیاری را پاک کند. اما بار دیگر خواهد آمد تا آنانی را که با صبر و اشتیاق چشم به راه او هستند، نجات بخشد.