3
خدا امین است
1پس یهودی بودن چه امتیازی دارد؟ آیا در رسم ختنه ارزشی نهفته است؟ 2بله، از هر جهت امتیازات بسیاری در اینها نهفته است! نخست اینکه احکام خدا به یهودیان به امانت سپرده شده است.
3اما اگر برخی از ایشان امین نبودند، چه باید گفت؟ آیا امین نبودن ایشان سبب میشود امین بودن خدا باطل گردد؟ 4البته که نه! حتی اگر همه دروغگو باشند، خدا راستگو است. همانگونه که در کتب مقدّس نوشته شده: «ثابت میکنی که در آنچه میگویی، راستگو هستی، و در محکمه، پیروز میشوی.»
5اما ممکن است برخی بگویند که گناهکار بودن ما نتیجۀ خوبی دارد، زیرا کمک میکند تا انسان ببیند که خدا تا چه حد عادل است. پس آیا دور از انصاف نیست که ما را مجازات کند؟ (البته چنین استدلالی کاملاً انسانی است.) 6البته که دور از انصاف نیست! در غیر این صورت، خدا با چه صلاحیتی میتوانست دنیا را داوری کند؟ 7اما باز کسی ممکن است بگوید: «اگر نادرستی من سبب میشود راستی خدا نمایانتر گردد و جلالش بیشتر دیده شود، چگونه میتواند مرا همچون یک گناهکار محکوم سازد؟» 8بعضی نیز به ما تهمت میزنند و ادعا میکنند که ما میگوییم: «هر چقدر بیشتر گناه کنیم، نفع بیشتری حاصل میشود!» آنانی که چنین سخنانی میگویند، سزاوارند که محکوم گردند.
همه گناهکارند
9پس چه نتیجهای باید گرفت؟ آیا ما یهودیان بهتر از دیگرانیم؟ نه، به هیچ وجه! زیرا قبلاً نشان دادیم که همگان، چه یهودی و چه غیریهودی، تحت سلطۀ گناه قرار دارند. 10همانطور که در کتب مقدّس نوشته شده:
«کسی عادل نیست، حتی یک نفر. 11هیچکس براستی دانا نیست؛ هیچکس در جستجوی خدا نیست. 12همه گمراه شدهاند؛ همه عاطل و باطل گردیدهاند. نیکوکاری نیست، حتی یک نفر.»#3:12 مزمور ۱۴:۱-۳؛ ۵۳:۱-۳ (نسخۀ یونانی).
13«گلویشان گوری است گشاده، زبانشان پر است از دروغ. زهر مار از لبانشان میچکد.»#3:13 مزمور ۵:۹ (نسخۀ یونانی)، ۱۴۰:۳.
14«دهانشان آکنده از نفرین و تلخی است.»#3:14 مزمور ۱۰:۷ (نسخۀ یونانی).
15«پاهایشان برای ریختن خون میشتابند. 16هرجا میروند ویرانی و فلاکت برجای میگذارند. 17آنها عاری از صلح و آرامشاند.»#3:17 اشعیا ۵۹:۷-۸.
18«آنها هیچ ترسی از خدا ندارند.»#3:18 مزمور ۳۶:۱.
19حال، میدانیم هرآنچه شریعت میگوید، به آنانی میگوید که خود را متعهد ساختهاند مطابق با آن عمل کنند، زیرا هدف شریعت این است که فرصت هر بهانهای را از انسانها بگیرد، و نشان دهد که تمام دنیا در حضور خدا تقصیرکارند. 20زیرا هیچکس نمیتواند با انجام احکام شریعت، در نظر خدا عادل شمرده شود. شریعت فقط نشان میدهد که تا چه حد گناهکاریم.
راه تازۀ خدا برای نجات ما
21اما اکنون خدا راهی پیش پای ما قرار داده تا بدون انجام مطالبات شریعت، بتوانیم عادل شمرده شویم، راهی که در نوشتههای موسی و انبیای یهود، وعدۀ آن داده شده است. 22ما با ایمان آوردن به عیسی مسیح، عادل شمرده میشویم. این در مورد هر کس که ایمان بیاورد، صدق میکند. هیچ فرقی هم نمیکند که یهودی باشد یا غیریهودی، 23زیرا همه گناه کردهاند و از معیارهای پرجلال خدا کوتاه میآیند. 24با این حال، خدا با آن فیض خود که سزاوارش نیستیم، بهرایگان اعلان میکند که عادل شمرده میشویم. او این کار را بهواسطۀ عیسی مسیح انجام داد، آن هنگام که بهای آزادی ما را از مکافات گناهانمان پرداخت کرد. 25زیرا خدا عیسی را همچون قربانی کفارهکنندۀ گناه عرضه داشت. و حال، انسان وقتی ایمان میآورد که عیسی زندگی خود را قربانی کرد و خونش را ریخت، در حضور خدا عادل شمرده میشود. این قربانی نشاندهندۀ عدل و انصاف خدا است، زیرا او با صبر و بردباری تمام، از مجازات آنانی که در گذشتهها گناه میکردند، خودداری میکرده است، 26به این دلیل که به آینده مینگریست و لطفی را که قصد داشت در زمان حاضر عملی سازد، شامل حال ایشان میفرمود. او با این عمل، عدالت خود را ثابت کرد، و اکنون آنانی را که به عیسی ایمان میآورند، عادل به شمار میآوَرَد.
27پس آیا میتوانیم افتخار کنیم به اینکه کاری انجام دادهایم تا در پیشگاه خدا پذیرفته شویم؟ نه، زیرا تبرئۀ ما بر اساس اطاعت از شریعت نیست، بلکه بر اساس ایمان است. 28بنابراین، ما بهواسطۀ ایمان عادل شمرده شدهایم، نه بهواسطۀ اطاعت از شریعت.
29وانگهی، آیا خدا فقط خدای یهودیان است؟ مگر خدای غیریهودیان هم نیست؟ البته که هست. 30تنها یک خدا هست، و مردمان را تنها بهواسطۀ ایمان عادل میسازد، خواه یهودی باشند و خواه غیریهودی. 31حال، اگر بر ایمان تأکید میگذاریم، آیا منظور این است که میتوانیم شریعت را به دست فراموشی بسپاریم؟ مسلماً نه! در واقع، فقط زمانی شریعت را براستی بهجا میآوریم که ایمان داشته باشیم.