San Juan 17:20-21

’Süu̱ꞌ xaꞌa̱ꞌ te̱ yo̱ꞌo̱ꞌ kui̱ti̱ꞌ xikán i̱ nuu̱ꞌ u̱nꞌ, süu̱ꞌ ja̱a̱nꞌ ndii xikán tu̱ i̱ nuu̱ꞌ u̱nꞌ xaꞌa̱ꞌ ne̱ i̱ni̱ ku̱ni̱ yuꞌu̱ xiinꞌ ña̱ sa̱niaꞌá te̱ yo̱ꞌo̱. Sa̱kanꞌ te̱ i̱i̱n nda̱a̱ꞌ ku̱ndu̱u̱ sa̱kuuꞌ ni̱a̱ sa̱a̱ niiꞌ i̱i̱n nda̱a̱ꞌ nduuꞌ yoꞌó xiinꞌ yuꞌu̱, te̱ i̱i̱n nda̱a̱ꞌ nduuꞌ tu̱ yuꞌu̱ xiinꞌ yoꞌó, ta̱taa̱, te̱ i̱i̱n nda̱a̱ꞌ ku̱ndu̱u̱ tu̱ ne̱ ja̱a̱nꞌ xiinꞌ e̱ꞌ, te̱ ka̱ndi̱xaꞌ ne̱ yivi̱ꞌ, ne̱ nduuꞌ kuenta i̱i̱n yivi̱ꞌ yoꞌoꞌ, ña̱ yoꞌó ni̱ ti̱ꞌviꞌ yuꞌu̱.