San Lucas 14:34-35

’Ii̱nꞌ ndii, ña̱ va̱ꞌa̱ nduuꞌ a̱, ndisu̱ naaꞌ ndiꞌiꞌ ña̱ uꞌva̱ a̱ ndii, kö̱o̱ꞌ a̱ ku̱vi̱ sa̱a̱ e̱ꞌ te̱ na̱ndu̱u̱ uꞌva̱ a̱. Ni̱ nde̱e̱ vä̱ꞌa̱ ka̱ a̱ ku̱ndu̱u̱ tata̱nꞌ ña̱ na̱saka̱ xiinꞌ ñu̱ꞌuꞌ, ni̱ nde̱e̱ vä̱ꞌa̱ tu̱ a̱ ko̱ꞌni̱ e̱ꞌ nuu̱ꞌ si̱ꞌviꞌ te̱ ka̱ꞌni̱ꞌ a̱ xiko̱ xaꞌán, ndee ña̱ kuiti̱a̱ kui̱ti̱ꞌ nduuꞌ a̱. Ndoꞌó, ne̱ xini so̱ꞌo̱ ndii, chu̱u̱n xaꞌaꞌ va̱ ndo̱ꞌ ña̱ ni̱ kaꞌa̱n i̱ ―ni̱ kachi̱ Jesús.