ЁВА 24
24
Ёў 24
1Чаму не схаваныя ад Усемагутнага часіны, і тыя, што ведаюць Яго, ня бачаць дзён Ягоных?
2Межы перасоўваюць, гоняць статкі і пасьвяць у сябе;
3у сіротаў зводзяць асла, ва ўдавы бяруць пад заклад вала;
4бедных спіхваюць з дарогі, усе прыніжаныя зямлі вымушаны хавацца.
5Вось яны, як дзікія аслы ў пустыні, выходзяць на дзею сваю, устаючы рана на здабычу; стэп дае хлеб ім і дзецям іхнім;
6жнуць яны на полі не сваім і зьбіраюць вінагарад у бязбожніка;
7голыя начуюць без покрыва і бяз вопраткі на сьцюжы;
8мокнуць ад горных дажджоў і, ня маючы сховішча, ціснуцца да скалы;
9адрываюць ад саскоў сірату і з убогага бяруць заклад;
10прымушаюць хадзіць голымі, без адзеньня, і галодных кормяць каласамі;
11паміж сьценамі чавяць алей аліўкавы, топчуць у чавілах і прагнуць.
12У горадзе людзі стогнуць, і душа забіваных енчыць, і Бог не забараняе гэтага.
13Ёсьць сярод іх ворагі сьвятла, ня ведаюць ягоных шляхоў і ня ходзяць па сьцежках ягоных.
14На золку ўстае забойца, забівае беднага і ўбогага, а ўначы бывае злодзеем.
15І вока пералюбніка чакае сутоньня, кажучы: нічыё вока ня ўбачыць мяне, - і захінае твар.
16У цемры падкопваюцца пад дамы, якія ўдзень яны прыкмецілі сабе; ня ведаюць сьвятла.
17Бо ім раніца - сьмяротны цень, бо яны знаёмыя з жахамі сьмяротнага ценю.
18Лёгкі такі на паверхні вады, праклятая доля ягоная на зямлі, і не глядзіць ён на дарогу садоў вінаградных.
19Засуш і сьпёка паглынаюць сьнегавую ваду: так апраметная - грэшнікаў.
20Няхай забудзе яго нутроба матчыная; няхай ласуецца ім чарвяк; няхай не захаваецца пра яго памяць; як дрэва, няхай зломіцца беззаконьнік,
21які прыгнятае бязьдзетную, якая не раджала, і ўдаве ня робіць дабра.
22Ён і дужых зводзіць сілаю сваёю; ён устае, і ніхто ня пэўны за жыцьцё сваё.
23А Ён дае яму ўсё для бясьпекі, і ён на тое абапіраецца, і вочы Ягоныя бачаць шляхі іхнія.
24Падняліся высока, - і вось, няма іх; падаюць, і паміраюць, як і ўсе, і, як вярхі каласкоў, зразаюцца.
25Калі гэта ня так, - хто выкрые мяне за ману і ў нівеч аберне словы мае?
Currently Selected:
ЁВА 24: ББЛ
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Alesya Semukha
ЁВА 24
24
Ёў 24
1Чаму не схаваныя ад Усемагутнага часіны, і тыя, што ведаюць Яго, ня бачаць дзён Ягоных?
2Межы перасоўваюць, гоняць статкі і пасьвяць у сябе;
3у сіротаў зводзяць асла, ва ўдавы бяруць пад заклад вала;
4бедных спіхваюць з дарогі, усе прыніжаныя зямлі вымушаны хавацца.
5Вось яны, як дзікія аслы ў пустыні, выходзяць на дзею сваю, устаючы рана на здабычу; стэп дае хлеб ім і дзецям іхнім;
6жнуць яны на полі не сваім і зьбіраюць вінагарад у бязбожніка;
7голыя начуюць без покрыва і бяз вопраткі на сьцюжы;
8мокнуць ад горных дажджоў і, ня маючы сховішча, ціснуцца да скалы;
9адрываюць ад саскоў сірату і з убогага бяруць заклад;
10прымушаюць хадзіць голымі, без адзеньня, і галодных кормяць каласамі;
11паміж сьценамі чавяць алей аліўкавы, топчуць у чавілах і прагнуць.
12У горадзе людзі стогнуць, і душа забіваных енчыць, і Бог не забараняе гэтага.
13Ёсьць сярод іх ворагі сьвятла, ня ведаюць ягоных шляхоў і ня ходзяць па сьцежках ягоных.
14На золку ўстае забойца, забівае беднага і ўбогага, а ўначы бывае злодзеем.
15І вока пералюбніка чакае сутоньня, кажучы: нічыё вока ня ўбачыць мяне, - і захінае твар.
16У цемры падкопваюцца пад дамы, якія ўдзень яны прыкмецілі сабе; ня ведаюць сьвятла.
17Бо ім раніца - сьмяротны цень, бо яны знаёмыя з жахамі сьмяротнага ценю.
18Лёгкі такі на паверхні вады, праклятая доля ягоная на зямлі, і не глядзіць ён на дарогу садоў вінаградных.
19Засуш і сьпёка паглынаюць сьнегавую ваду: так апраметная - грэшнікаў.
20Няхай забудзе яго нутроба матчыная; няхай ласуецца ім чарвяк; няхай не захаваецца пра яго памяць; як дрэва, няхай зломіцца беззаконьнік,
21які прыгнятае бязьдзетную, якая не раджала, і ўдаве ня робіць дабра.
22Ён і дужых зводзіць сілаю сваёю; ён устае, і ніхто ня пэўны за жыцьцё сваё.
23А Ён дае яму ўсё для бясьпекі, і ён на тое абапіраецца, і вочы Ягоныя бачаць шляхі іхнія.
24Падняліся высока, - і вось, няма іх; падаюць, і паміраюць, як і ўсе, і, як вярхі каласкоў, зразаюцца.
25Калі гэта ня так, - хто выкрые мяне за ману і ў нівеч аберне словы мае?
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Alesya Semukha