ЁВА 37
37
Ёў 37
1І ад гэтага дрыжыць сэрца маё і зрушылася зь месца свайго.
2Слухайце, слухайце голас Яго і гром з вуснаў Ягоных.
3Пад усім небам раскаты Ягоныя, і бляск Ягоны - да краёў.
4За ім грыміць голас; грыміць Ён голасам велічы Сваёй і ня спыняе яго, калі голас Ягоны пачуты.
5Даўно грыміць Бог голасам Сваім, чыніць дзеі вялікія, нам не спасьцігальныя.
6Бо сьнегу Ён кажа: будзь на зямлі; гэтак сама дробны дождж і вялікі дождж у Ягонай уладзе.
7Ён кладзе пячатку на руку кожнаму чалавеку, каб усе людзі ведалі дзею Яго.
8Тады зьвер сыходзіць у сховішча і застаецца ў сваіх логавах.
9З поўдня прыходзіць бура, а з поўначы - сьцюжа.
10Ад павеву Божага паходзіць лёд, і паверхня вады сьціскаецца.
11Гэтак сама вільгацьцю напаўняе Ён хмары, і воблакі сеюць сьвятло Ягонае,
12і яны кіруюцца паводле намераў Ягоных, каб выканаць тое, што Ён загадае ім на ўлоньні населенай зямлі.
13Ён загадвае ім ісьці альбо дзеля пакараньня, альбо ў дабраволеньне, альбо дзеля памілаваньня.
14Слухай гэтага, Ёў; стой і разумей дзівосныя дзеі Божыя.
15Ці ведаеш, як Бог кіруе імі і загадвае сьвятлу зьзяць з воблака Свайго?
16Ці разумееш раўнавагу воблакаў, дзівосную дзею Найдасканалейшага ў веданьні?
17Як награваецца твая вопратка, калі Ён супакойвае зямлю з поўдня?
18Ці ж ты зь Ім распасьцёр нябёсы, цьвёрдыя, як літае люстра?
19Навучы нас, што сказаць Яму? Мы ў гэтай цемры нічога ня можам ведаць.
20Ці будзе абвешчана Яму, што я кажу? Ці сказаў хто, што сказанае даносіцца Яму?
21Цяпер ня бачна яркага сьвятла ў воблаках, але праляціць вецер і расчысьціць іх.
22Сьветлае надворэе прыходзіць з поўначы, і вакол Бога страшэнная прыгажосьць.
23Усеўладца! мы не дасягаем Яго. Ён вялікі сілаю і поўніцаю правасудзьдзя. Ён ні на кога не гняце.
24Таму хай багавеюць прад Ім людзі, і хай дрыжаць прад Ім усе мудрыя сэрцам!
Currently Selected:
ЁВА 37: ББЛ
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Alesya Semukha
ЁВА 37
37
Ёў 37
1І ад гэтага дрыжыць сэрца маё і зрушылася зь месца свайго.
2Слухайце, слухайце голас Яго і гром з вуснаў Ягоных.
3Пад усім небам раскаты Ягоныя, і бляск Ягоны - да краёў.
4За ім грыміць голас; грыміць Ён голасам велічы Сваёй і ня спыняе яго, калі голас Ягоны пачуты.
5Даўно грыміць Бог голасам Сваім, чыніць дзеі вялікія, нам не спасьцігальныя.
6Бо сьнегу Ён кажа: будзь на зямлі; гэтак сама дробны дождж і вялікі дождж у Ягонай уладзе.
7Ён кладзе пячатку на руку кожнаму чалавеку, каб усе людзі ведалі дзею Яго.
8Тады зьвер сыходзіць у сховішча і застаецца ў сваіх логавах.
9З поўдня прыходзіць бура, а з поўначы - сьцюжа.
10Ад павеву Божага паходзіць лёд, і паверхня вады сьціскаецца.
11Гэтак сама вільгацьцю напаўняе Ён хмары, і воблакі сеюць сьвятло Ягонае,
12і яны кіруюцца паводле намераў Ягоных, каб выканаць тое, што Ён загадае ім на ўлоньні населенай зямлі.
13Ён загадвае ім ісьці альбо дзеля пакараньня, альбо ў дабраволеньне, альбо дзеля памілаваньня.
14Слухай гэтага, Ёў; стой і разумей дзівосныя дзеі Божыя.
15Ці ведаеш, як Бог кіруе імі і загадвае сьвятлу зьзяць з воблака Свайго?
16Ці разумееш раўнавагу воблакаў, дзівосную дзею Найдасканалейшага ў веданьні?
17Як награваецца твая вопратка, калі Ён супакойвае зямлю з поўдня?
18Ці ж ты зь Ім распасьцёр нябёсы, цьвёрдыя, як літае люстра?
19Навучы нас, што сказаць Яму? Мы ў гэтай цемры нічога ня можам ведаць.
20Ці будзе абвешчана Яму, што я кажу? Ці сказаў хто, што сказанае даносіцца Яму?
21Цяпер ня бачна яркага сьвятла ў воблаках, але праляціць вецер і расчысьціць іх.
22Сьветлае надворэе прыходзіць з поўначы, і вакол Бога страшэнная прыгажосьць.
23Усеўладца! мы не дасягаем Яго. Ён вялікі сілаю і поўніцаю правасудзьдзя. Ён ні на кога не гняце.
24Таму хай багавеюць прад Ім людзі, і хай дрыжаць прад Ім усе мудрыя сэрцам!
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Alesya Semukha