МАЦЬВЕЯ 23
23
Мц 23
1Тады Ісус прамовіў да люду і вучняў Сваіх,
2кажучы: на Майсеевым пасадзе селі кніжнікі і фарысэі;
3дык вось, усё, што яны кажуць вам захоўваць, рабеце і захоўвайце; а паводле ўчынкаў іхніх не рабеце, бо яны гавораць, і ня робяць:
4зьвязваюць цяжары важкія і непасільныя і ўскладаюць на плечы людзям, а самі ня хочуць і пальцам зрушыць іх;
5а ўсе справы свае робяць дзеля таго, каб бачылі іх людзі; пашыраюць філактэрыі свае ды павялічваюць кутасы на адзеньні сваім;
6а таксама любяць узьляжаць наперадзе на гасьцінах, і наперадзе сядзець у сынагогах,
7і вітаньні на плошчах, і каб людзі клікалі іх: «Настаўнік! настаўнік!»
8А вы не называйцеся настаўнікамі, бо адзін у вас Настаўнік - Хрыстос, а ўсе вы - браты;
9і айцом сабе не называйце нікога на зямлі, бо адзін у вас Айцец, Які на нябёсах;
10і не называйцеся правадырамі, бо адзін у вас Правадыр - Хрыстос.
11Большы з вас хай будзе вам слуга:
12бо хто ўзвышае сябе, той паніжаны будзе; а хто паніжае сябе, той узвысіцца.
13Гора вам, кніжнікі і фарысэі, крывадушнікі, што зачыняеце Царства Нябеснае перад людзьмі; бо самі не ўваходзіце, і тых, што ўваходзяць, ня пускаеце ўвайсьці.
14Гора вам, кніжнікі і фарысэі, крывадушнікі, што паядаеце дамы ўдоваў і напаказ доўга моліцеся: за тое прымеце тым большую асуду.
15Гора вам, кніжнікі і фарысэі, крывадушнікі, што праходзіце мора і сушу, каб прыдбаць хоць аднаго нававерца; і калі гэта здараецца, робіце яго сынам геены, двойчы горшым за вас.
16Гора вам, павадыры сьляпыя, што кажаце: «калі хто прысягне храмам, дык нічога; а калі прысягне золатам храма, дык вінаваты».
17Неразумныя і сьляпыя! што большае: золата, ці храм, які асьвячае золата?
18і: «калі хто прысягне ахвярнікам, дык нічога; а калі прысягне дарам, які на ім, дык вінаваты».
19Неразумныя і сьляпыя! што большае: дар, ці ахвярнік, які асьвячае дар?
20Дык вось, хто прысягне ахвярнікам, прысягае ім і ўсім, што на ім;
21і той, што прысягае храмам, прысягае ім і Тым, Хто жыве ў ім;
22і той, хто прысягае небам, прысягае тронам Божым і Тым, Хто сядзіць на ім.
23Гора вам, кніжнікі і фарысэі, крывадушнікі, што даяце дзесяціну зь мяты, анісу і кмену, і адкінулі важнейшае ў законе: суд, міласьць і веру; гэта трэба было рабіць, і таго не пакідаць.
24Павадыры сьляпыя, што адцэджваеце камара, а вярблюда праглынаеце!
25Гора вам, кніжнікі і фарысэі, крывадушнікі, што ачышчаеце зьнешнасьць кубка і місы, а ўсярэдзіне яны поўныя пахапнасьці і няпраўды.
26Фарысэй сьляпы! ачысьці сьпярша сярэдзіну кубка і місы, каб чыстая была і зьнешнасьць іхняя.
27Гора вам, кніжнікі і фарысэі, крывадушнікі, што прыпадабняецеся да павапленых магіл, якія звонку здаюцца прыгожымі, а ўсярэдзіне поўныя касьцей мёртвых і ўсякага бруду;
28так і вы зьнешне здаяцеся людзям праведнымі, а ўсярэдзіне поўныя крывадушнасьці і беззаконьня.
29Гора вам, кніжнікі і фарысэі, крывадушнікі, што будуеце магільніцы прарокам і ўпрыгожваеце помнікі праведнікам,
30і кажаце: «калі б мы былі ў дні бацькоў нашых, дык ня былі б саўдзельнікамі іхнімі ў праліваньні крыві прарокаў»;
31тым самым вы самі сьведчыце супроць сябе, што вы сыны тых, якія забілі прарокаў;
32дапаўняйце ж меру бацькоў вашых.
33Зьмеі, выродзьдзе яхідніна! як унікнеце вы асуджэньня ў геену?
34Таму, вось, Я пасылаю да вас прарокаў, і мудрых, і кніжнікаў; і некаторых зь іх вы заб'яце і ўкрыжуеце, а некаторых будзеце біць у сынагогах вашых і гнаць з горада ў горад;
35каб апала на вас уся кроў праведная, пралітая на зямлі, ад крыві Авеля праведнага да крыві Захарыі, сына Варахіевага, якога вы забілі паміж храмам і ахвярнікам.
36Праўду кажу вам: усё гэта ападзе на род гэты.
37Ерусаліме, Ерусаліме, што забіваеш прарокаў і каменьнем пабіваеш пасланых да цябе! колькі разоў хацеў Я сабраць дзяцей тваіх, як птушка зьбірае птушанят сваіх пад крылы, і вы не схацелі!
38Вось, застаецца вам дом ваш пусты.
39Бо кажу вам: ня ўбачыце Мяне ад сёньня, пакуль ня ўсклікнеце: «дабраславёны Той, Хто ідзе ў імя Гасподняе!».
Currently Selected:
МАЦЬВЕЯ 23: ББЛ
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Alesya Semukha
МАЦЬВЕЯ 23
23
Мц 23
1Тады Ісус прамовіў да люду і вучняў Сваіх,
2кажучы: на Майсеевым пасадзе селі кніжнікі і фарысэі;
3дык вось, усё, што яны кажуць вам захоўваць, рабеце і захоўвайце; а паводле ўчынкаў іхніх не рабеце, бо яны гавораць, і ня робяць:
4зьвязваюць цяжары важкія і непасільныя і ўскладаюць на плечы людзям, а самі ня хочуць і пальцам зрушыць іх;
5а ўсе справы свае робяць дзеля таго, каб бачылі іх людзі; пашыраюць філактэрыі свае ды павялічваюць кутасы на адзеньні сваім;
6а таксама любяць узьляжаць наперадзе на гасьцінах, і наперадзе сядзець у сынагогах,
7і вітаньні на плошчах, і каб людзі клікалі іх: «Настаўнік! настаўнік!»
8А вы не называйцеся настаўнікамі, бо адзін у вас Настаўнік - Хрыстос, а ўсе вы - браты;
9і айцом сабе не называйце нікога на зямлі, бо адзін у вас Айцец, Які на нябёсах;
10і не называйцеся правадырамі, бо адзін у вас Правадыр - Хрыстос.
11Большы з вас хай будзе вам слуга:
12бо хто ўзвышае сябе, той паніжаны будзе; а хто паніжае сябе, той узвысіцца.
13Гора вам, кніжнікі і фарысэі, крывадушнікі, што зачыняеце Царства Нябеснае перад людзьмі; бо самі не ўваходзіце, і тых, што ўваходзяць, ня пускаеце ўвайсьці.
14Гора вам, кніжнікі і фарысэі, крывадушнікі, што паядаеце дамы ўдоваў і напаказ доўга моліцеся: за тое прымеце тым большую асуду.
15Гора вам, кніжнікі і фарысэі, крывадушнікі, што праходзіце мора і сушу, каб прыдбаць хоць аднаго нававерца; і калі гэта здараецца, робіце яго сынам геены, двойчы горшым за вас.
16Гора вам, павадыры сьляпыя, што кажаце: «калі хто прысягне храмам, дык нічога; а калі прысягне золатам храма, дык вінаваты».
17Неразумныя і сьляпыя! што большае: золата, ці храм, які асьвячае золата?
18і: «калі хто прысягне ахвярнікам, дык нічога; а калі прысягне дарам, які на ім, дык вінаваты».
19Неразумныя і сьляпыя! што большае: дар, ці ахвярнік, які асьвячае дар?
20Дык вось, хто прысягне ахвярнікам, прысягае ім і ўсім, што на ім;
21і той, што прысягае храмам, прысягае ім і Тым, Хто жыве ў ім;
22і той, хто прысягае небам, прысягае тронам Божым і Тым, Хто сядзіць на ім.
23Гора вам, кніжнікі і фарысэі, крывадушнікі, што даяце дзесяціну зь мяты, анісу і кмену, і адкінулі важнейшае ў законе: суд, міласьць і веру; гэта трэба было рабіць, і таго не пакідаць.
24Павадыры сьляпыя, што адцэджваеце камара, а вярблюда праглынаеце!
25Гора вам, кніжнікі і фарысэі, крывадушнікі, што ачышчаеце зьнешнасьць кубка і місы, а ўсярэдзіне яны поўныя пахапнасьці і няпраўды.
26Фарысэй сьляпы! ачысьці сьпярша сярэдзіну кубка і місы, каб чыстая была і зьнешнасьць іхняя.
27Гора вам, кніжнікі і фарысэі, крывадушнікі, што прыпадабняецеся да павапленых магіл, якія звонку здаюцца прыгожымі, а ўсярэдзіне поўныя касьцей мёртвых і ўсякага бруду;
28так і вы зьнешне здаяцеся людзям праведнымі, а ўсярэдзіне поўныя крывадушнасьці і беззаконьня.
29Гора вам, кніжнікі і фарысэі, крывадушнікі, што будуеце магільніцы прарокам і ўпрыгожваеце помнікі праведнікам,
30і кажаце: «калі б мы былі ў дні бацькоў нашых, дык ня былі б саўдзельнікамі іхнімі ў праліваньні крыві прарокаў»;
31тым самым вы самі сьведчыце супроць сябе, што вы сыны тых, якія забілі прарокаў;
32дапаўняйце ж меру бацькоў вашых.
33Зьмеі, выродзьдзе яхідніна! як унікнеце вы асуджэньня ў геену?
34Таму, вось, Я пасылаю да вас прарокаў, і мудрых, і кніжнікаў; і некаторых зь іх вы заб'яце і ўкрыжуеце, а некаторых будзеце біць у сынагогах вашых і гнаць з горада ў горад;
35каб апала на вас уся кроў праведная, пралітая на зямлі, ад крыві Авеля праведнага да крыві Захарыі, сына Варахіевага, якога вы забілі паміж храмам і ахвярнікам.
36Праўду кажу вам: усё гэта ападзе на род гэты.
37Ерусаліме, Ерусаліме, што забіваеш прарокаў і каменьнем пабіваеш пасланых да цябе! колькі разоў хацеў Я сабраць дзяцей тваіх, як птушка зьбірае птушанят сваіх пад крылы, і вы не схацелі!
38Вось, застаецца вам дом ваш пусты.
39Бо кажу вам: ня ўбачыце Мяне ад сёньня, пакуль ня ўсклікнеце: «дабраславёны Той, Хто ідзе ў імя Гасподняе!».
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Alesya Semukha