ВЫСЛОЎІ 14
14
Выс 14
1Мудрая жонка ўладкуе свой дом, а неразумная разбурыць яго сваімі рукамі.
2Хто ідзе простаю дарогаю, баіцца Госпада; а чые дарогі крывыя, той ня дбае пра Яго.
3У вуснах у немысьля - біч на яго ганарыстасьць; а вусны мудрых ахоўваюць самыя сябе.
4Дзе няма валоў, там - ясьлі пустыя; а багата ж прыбытку ад сілы валоў.
5Верны сьведка ня хлусіць, а ілжу пашырае сьведка ілжывы.
6Распусны шукае мудрасьці і не знаходзіць; а разумны лёгка набывае веды.
7Адыдзі ад чалавека пустога, у якога ты ня бачыш разумных вуснаў.
8Мудрасьць разумнага - што ён зважае на дарогу сваю, а дурасьць немысьляў - толькі ашука.
9Неразумныя сьмяюцца з грэху, а сярод праведных - Божая мілата.
10Сэрца ведае горыч сваю, і чужынец ня дзеліць радасьці ягонай.
11Дом беззаконных зруйнуецца, а жытлішча праведных расьцьвіце.
12Ёсьць шляхі, якія здаюцца чалавеку простымі; але канец іх - шлях сьмерці.
13І ад сьмеху часам баліць сэрца, і канцом радасьці бывае смутак.
14Чалавек з разбэшчаным сэрцам насыціцца ад дарог сваіх, і добры - ад сваіх.
15Немысель верыць кожнаму слову, а разумны зважае на крокі свае.
16Мудры баіцца і ўнікае зла, а неразумны раздражнёны і саманадзейны.
17Запальчывы можа ўчыніць глупства; а чалавек, які наўмысна чыніць благое, ненавісны.
18Невукі спадкуюць дурасьць, а разумных увенчваюць веды.
19Схіляцца ліхія перад добрымі, і бязбожныя - каля варот праведніка.
20Беднага ненавідзіць, бывае, нават блізкі яго, а ў багатага многа сяброў.
21Хто пагарджае блізкім сваім, той грэшыць; а мілажальны да бедных, той шчасны.
22Ці не памыляюцца тыя, што намышляюць ліхое? Мілажаль і вернасьць у тых, што намышляюць добрае.
23Ад усякае працы ёсьць прыбытак, а ад пустаслоўя толькі пахіба.
24Вянок мудрых - багацьце іхняе, а дурасьць невукаў дурасьць і ёсьць.
25Верны сьведка ратуе душы, а ілжывы нагаворвае шмат ілжы.
26У страху перад Госпадам - надзея цьвёрдая, і сынам сваім Ён прыстанішча.
27Страх Гасподні - крыніца жыцьця, што аддаляе ад сетак сьмерці.
28У мностве народу - веліч цара, а пры малалюдзтве - бяда ўладару.
29У цярплівага чалавека багата розуму, а ў палкага многа дурасьці.
30Ціхмянае сэрца - жыцьцё целу, а зайздрасьць - гнілізна касьцям.
31Хто ўціскае беднага, той ганіць Творцу яго; а хто шануе Яго, той творыць дабро беднаму.
32За ліха сваё бязбожны будзе адкінуты, а праведны і пры сьмерці сваёй мае надзею.
33Мудрасьць у сэрцы ў разумнага, і сярод неразумных яна адкрываецца.
34Праведнасьць узвышае народ, а беззаконьне - ганьба народаў.
35Ласка царова - рабу разумнаму, а гнеў цара - супроць таго, хто ганьбіць яго.
Currently Selected:
ВЫСЛОЎІ 14: ББЛ
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Alesya Semukha
ВЫСЛОЎІ 14
14
Выс 14
1Мудрая жонка ўладкуе свой дом, а неразумная разбурыць яго сваімі рукамі.
2Хто ідзе простаю дарогаю, баіцца Госпада; а чые дарогі крывыя, той ня дбае пра Яго.
3У вуснах у немысьля - біч на яго ганарыстасьць; а вусны мудрых ахоўваюць самыя сябе.
4Дзе няма валоў, там - ясьлі пустыя; а багата ж прыбытку ад сілы валоў.
5Верны сьведка ня хлусіць, а ілжу пашырае сьведка ілжывы.
6Распусны шукае мудрасьці і не знаходзіць; а разумны лёгка набывае веды.
7Адыдзі ад чалавека пустога, у якога ты ня бачыш разумных вуснаў.
8Мудрасьць разумнага - што ён зважае на дарогу сваю, а дурасьць немысьляў - толькі ашука.
9Неразумныя сьмяюцца з грэху, а сярод праведных - Божая мілата.
10Сэрца ведае горыч сваю, і чужынец ня дзеліць радасьці ягонай.
11Дом беззаконных зруйнуецца, а жытлішча праведных расьцьвіце.
12Ёсьць шляхі, якія здаюцца чалавеку простымі; але канец іх - шлях сьмерці.
13І ад сьмеху часам баліць сэрца, і канцом радасьці бывае смутак.
14Чалавек з разбэшчаным сэрцам насыціцца ад дарог сваіх, і добры - ад сваіх.
15Немысель верыць кожнаму слову, а разумны зважае на крокі свае.
16Мудры баіцца і ўнікае зла, а неразумны раздражнёны і саманадзейны.
17Запальчывы можа ўчыніць глупства; а чалавек, які наўмысна чыніць благое, ненавісны.
18Невукі спадкуюць дурасьць, а разумных увенчваюць веды.
19Схіляцца ліхія перад добрымі, і бязбожныя - каля варот праведніка.
20Беднага ненавідзіць, бывае, нават блізкі яго, а ў багатага многа сяброў.
21Хто пагарджае блізкім сваім, той грэшыць; а мілажальны да бедных, той шчасны.
22Ці не памыляюцца тыя, што намышляюць ліхое? Мілажаль і вернасьць у тых, што намышляюць добрае.
23Ад усякае працы ёсьць прыбытак, а ад пустаслоўя толькі пахіба.
24Вянок мудрых - багацьце іхняе, а дурасьць невукаў дурасьць і ёсьць.
25Верны сьведка ратуе душы, а ілжывы нагаворвае шмат ілжы.
26У страху перад Госпадам - надзея цьвёрдая, і сынам сваім Ён прыстанішча.
27Страх Гасподні - крыніца жыцьця, што аддаляе ад сетак сьмерці.
28У мностве народу - веліч цара, а пры малалюдзтве - бяда ўладару.
29У цярплівага чалавека багата розуму, а ў палкага многа дурасьці.
30Ціхмянае сэрца - жыцьцё целу, а зайздрасьць - гнілізна касьцям.
31Хто ўціскае беднага, той ганіць Творцу яго; а хто шануе Яго, той творыць дабро беднаму.
32За ліха сваё бязбожны будзе адкінуты, а праведны і пры сьмерці сваёй мае надзею.
33Мудрасьць у сэрцы ў разумнага, і сярод неразумных яна адкрываецца.
34Праведнасьць узвышае народ, а беззаконьне - ганьба народаў.
35Ласка царова - рабу разумнаму, а гнеў цара - супроць таго, хто ганьбіць яго.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Alesya Semukha