پیدایش 45
45
یوسف خود را به برادرانش معرّفی می‌كند
1یوسف دیگر نتوانست نزد خدمتكارانش جلوی احساس خود را بگیرد. پس دستور داد تا همه از اتاق او بیرون بروند. و هنگامی که او خود را به برادرانش شناسانید هیچ‌كس آنجا نبود. 2او با صدای بسیار بلند گریه كرد به طوری كه مصریان او را شنیدند و این خبر به گوش فرعون رسید. 3یوسف به برادرانش گفت: «من یوسف هستم. آیا پدرم هنوز زنده است؟» امّا وقتی برادرانش این را شنیدند، به قدری ترسیدند كه نتوانستند جواب بدهند. 4سپس یوسف به آنها گفت: «جلوتر بیایید.» آنها جلوتر آمدند. یوسف گفت: «من، برادر شما، یوسف هستم- همان کسی‌که او را به مصر فروختید- 5حالا از اینکه مرا به اینجا فروختید نگران نباشید و خود را سرزنش نكنید. در واقع این خدا بود كه مرا قبل از شما به اینجا فرستاد تا زندگی مردم را نجات دهد. 6حالا فقط سال دوّم قحطی است. پنج سال دیگر هم محصولی در كار نخواهد بود. 7خدا مرا قبل از شما به اینجا فرستاد تا از این راه عجیب به فریاد شما برسد و تا شما و فرزندانتان زنده بمانید. 8پس در واقع شما نبودید كه مرا به اینجا فرستادید، بلكه خدا بود. او مرا دارای بزرگترین مقام دربار فرعون و مسئول تمام كشور و نخستوزیر مصر كرده است.
9«حالا فوراً نزد پدرم بازگردید و به او بگویید: این سخنان پسرت یوسف است: 'خدا مرا نخستوزیر مصر كرده است. بدون تأخیر نزد من بیا. 10تو می‌توانی در منطقهٔ جوشن زندگی كنی -جایی كه به من نزدیک باشی- تو، فرزندان تو، نوه‌های تو، گوسفندانت، بُزهایت، گاوهایت، و هرچه كه داری. 11اگر تو در جوشن باشی، من می‌توانم از تو مواظبت كنم، هنوز پنج سال دیگر از قحطی باقیمانده است. من نمی‌خواهم كه تو و خانواده‌ات و گلّه‌هایت از بین بروید.'»
12یوسف به سخنان خود ادامه داد و گفت: «حالا همهٔ شما و همچنین تو، بنیامین، می‌توانید ببینید كه من واقعاً یوسف هستم. 13به پدرم بگویید كه من اینجا در مصر دارای چه قدرتی هستم. هرچه كه دیده‌اید به پدرم بگویید. سپس فوراً او را به اینجا بیاورید.»
14یوسف دست خود را به گردن برادرش بنیامین انداخت و شروع كرد به گریه كردن. بنیامین هم درحالی‌که یوسف را در بغل گرفته بود، گریه می‌كرد. 15یوسف سپس در حالی كه هنوز گریه می‌كرد، برادرانش را یكی‌یكی در آغوش گرفت و بوسید، بعد از آن برادرانش با او به گفت‌وگو پرداختند.
16وقتی خبر به کاخ فرعون رسید كه برادران یوسف آمده‌اند فرعون و درباریان همه خوشحال شدند. 17فرعون به یوسف گفت: «به برادرانت بگو چارپایان خود را بار كنند و به كنعان برگردند. 18سپس پدر و خانواده‌هایشان را بردارند و به اینجا بیایند. من بهترین زمین مصر را و بیشتر از آنچه كه برای زندگی آنها لازم باشد، به ایشان خواهم داد. 19به آنها بگو چندین گاری از مصر با خود ببرند تا زنان و بچّه‌های كوچک را سوار كنند و همراه پدرشان بیاورند. 20آنها از بابت چیزهایی كه نمی‌توانند با خود بیاورند نگران نباشند زیرا بهترین چیزها در سرزمین مصر مال آنها خواهد بود.»
21پسران یعقوب همان‌طور‌که به ایشان گفته شده بود، انجام دادند و یوسف همان‌طور‌که فرعون دستور داده بود، چند گاری و خوراک برای سفر به ایشان داد. 22همچنین به هرکدام از آنها یک دست لباس داد. امّا به بنیامین سیصد سكّهٔ نقره و پنج دست لباس داد. 23یوسف ده بار الاغ از بهترین چیزهای مصر و ده بار الاغ غلاّت و نان و آذوقه برای سفر پدرش فرستاد. 24او برادران خود را روانه نمود و به آنها گفت: «در راه با یكدیگر دعوا نكنید.»
25آنها مصر را ترک كردند و به نزد پدرشان یعقوب در كنعان رفتند. 26به پدرشان گفتند: «یوسف هنوز زنده است. او نخستوزیر مصر است!» یعقوب مات و متحیّر شده بود، زیرا نمی‌توانست حرفهای آنها را باور كند.
27امّا وقتی آنها تمام سخنان یوسف را به او گفتند، و وقتی گاریهایی را كه یوسف برای آوردن او به مصر فرستاده بود، دید حرفهای آنها را باور كرد. 28او گفت: «پسرم یوسف هنوز زنده است. این تنها چیزی بود كه می‌خواستم. می‌روم و قبل از مردنم او را می‌بینم.»
Currently Selected:
پیدایش 45: TPV
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Today’s Persian Version (TPV) © United Bible Societies, 2012.
پیدایش 45
45
یوسف خود را به برادرانش معرّفی می‌كند
1یوسف دیگر نتوانست نزد خدمتكارانش جلوی احساس خود را بگیرد. پس دستور داد تا همه از اتاق او بیرون بروند. و هنگامی که او خود را به برادرانش شناسانید هیچ‌كس آنجا نبود. 2او با صدای بسیار بلند گریه كرد به طوری كه مصریان او را شنیدند و این خبر به گوش فرعون رسید. 3یوسف به برادرانش گفت: «من یوسف هستم. آیا پدرم هنوز زنده است؟» امّا وقتی برادرانش این را شنیدند، به قدری ترسیدند كه نتوانستند جواب بدهند. 4سپس یوسف به آنها گفت: «جلوتر بیایید.» آنها جلوتر آمدند. یوسف گفت: «من، برادر شما، یوسف هستم- همان کسی‌که او را به مصر فروختید- 5حالا از اینکه مرا به اینجا فروختید نگران نباشید و خود را سرزنش نكنید. در واقع این خدا بود كه مرا قبل از شما به اینجا فرستاد تا زندگی مردم را نجات دهد. 6حالا فقط سال دوّم قحطی است. پنج سال دیگر هم محصولی در كار نخواهد بود. 7خدا مرا قبل از شما به اینجا فرستاد تا از این راه عجیب به فریاد شما برسد و تا شما و فرزندانتان زنده بمانید. 8پس در واقع شما نبودید كه مرا به اینجا فرستادید، بلكه خدا بود. او مرا دارای بزرگترین مقام دربار فرعون و مسئول تمام كشور و نخستوزیر مصر كرده است.
9«حالا فوراً نزد پدرم بازگردید و به او بگویید: این سخنان پسرت یوسف است: 'خدا مرا نخستوزیر مصر كرده است. بدون تأخیر نزد من بیا. 10تو می‌توانی در منطقهٔ جوشن زندگی كنی -جایی كه به من نزدیک باشی- تو، فرزندان تو، نوه‌های تو، گوسفندانت، بُزهایت، گاوهایت، و هرچه كه داری. 11اگر تو در جوشن باشی، من می‌توانم از تو مواظبت كنم، هنوز پنج سال دیگر از قحطی باقیمانده است. من نمی‌خواهم كه تو و خانواده‌ات و گلّه‌هایت از بین بروید.'»
12یوسف به سخنان خود ادامه داد و گفت: «حالا همهٔ شما و همچنین تو، بنیامین، می‌توانید ببینید كه من واقعاً یوسف هستم. 13به پدرم بگویید كه من اینجا در مصر دارای چه قدرتی هستم. هرچه كه دیده‌اید به پدرم بگویید. سپس فوراً او را به اینجا بیاورید.»
14یوسف دست خود را به گردن برادرش بنیامین انداخت و شروع كرد به گریه كردن. بنیامین هم درحالی‌که یوسف را در بغل گرفته بود، گریه می‌كرد. 15یوسف سپس در حالی كه هنوز گریه می‌كرد، برادرانش را یكی‌یكی در آغوش گرفت و بوسید، بعد از آن برادرانش با او به گفت‌وگو پرداختند.
16وقتی خبر به کاخ فرعون رسید كه برادران یوسف آمده‌اند فرعون و درباریان همه خوشحال شدند. 17فرعون به یوسف گفت: «به برادرانت بگو چارپایان خود را بار كنند و به كنعان برگردند. 18سپس پدر و خانواده‌هایشان را بردارند و به اینجا بیایند. من بهترین زمین مصر را و بیشتر از آنچه كه برای زندگی آنها لازم باشد، به ایشان خواهم داد. 19به آنها بگو چندین گاری از مصر با خود ببرند تا زنان و بچّه‌های كوچک را سوار كنند و همراه پدرشان بیاورند. 20آنها از بابت چیزهایی كه نمی‌توانند با خود بیاورند نگران نباشند زیرا بهترین چیزها در سرزمین مصر مال آنها خواهد بود.»
21پسران یعقوب همان‌طور‌که به ایشان گفته شده بود، انجام دادند و یوسف همان‌طور‌که فرعون دستور داده بود، چند گاری و خوراک برای سفر به ایشان داد. 22همچنین به هرکدام از آنها یک دست لباس داد. امّا به بنیامین سیصد سكّهٔ نقره و پنج دست لباس داد. 23یوسف ده بار الاغ از بهترین چیزهای مصر و ده بار الاغ غلاّت و نان و آذوقه برای سفر پدرش فرستاد. 24او برادران خود را روانه نمود و به آنها گفت: «در راه با یكدیگر دعوا نكنید.»
25آنها مصر را ترک كردند و به نزد پدرشان یعقوب در كنعان رفتند. 26به پدرشان گفتند: «یوسف هنوز زنده است. او نخستوزیر مصر است!» یعقوب مات و متحیّر شده بود، زیرا نمی‌توانست حرفهای آنها را باور كند.
27امّا وقتی آنها تمام سخنان یوسف را به او گفتند، و وقتی گاریهایی را كه یوسف برای آوردن او به مصر فرستاده بود، دید حرفهای آنها را باور كرد. 28او گفت: «پسرم یوسف هنوز زنده است. این تنها چیزی بود كه می‌خواستم. می‌روم و قبل از مردنم او را می‌بینم.»
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Today’s Persian Version (TPV) © United Bible Societies, 2012.