مزامیر 116
116
شکرگزاری برای رهایی از مرگ
1خداوند را دوست دارم،
زیرا او دعا و التماس مرا می‌شنود.
2او به دعای من گوش می‌دهد،
پس تا پایان عمرم به درگاهش دعا خواهم كرد.
3خطر مرگ از هر سو مرا احاطه کرد
و فکر رفتن به گور مرا به وحشت انداخت
و درد و رنج وجودم را فراگرفت.
4آنگاه به حضور خداوند دعا کردم و گفتم:
«خداوندا، از تو تمنّا می‌کنم که مرا نجات بده!»
5خداوند نیکو و مهربان است،
خدای ما بسیار رحیم است.
6خداوند از بینوایان حمایت می‌کند.
وقتی من در خطر بودم او نجاتم داد.
7ای جان من اکنون آرام باش،
زیرا خداوند با من مهربان است.
8خداوند مرا از مرگ نجات بخشید
و اشک را از چشمانم پاک کرد
و پاهایم را از لغزش نگاه داشت.
9پس تا زنده‌ام
در حضور خداوند راه خواهم رفت.
10-11حتّی وقتی به خود گفتم که
من بکلّی نابود شده‌ام و در نهایت ترس گفتم
که بر هیچ‌کس نباید اعتماد کرد،
ایمان خود را حفظ نمودم.
12در مقابل تمام احسانهای خداوند
چه چیز به او تقدیم کنم؟
13پیالهٔ نجات را بر خواهم داشت
و نام خداوند را سپاس خواهم گفت.
14آنچه را که برای خداوند نذر کرده بودم،
در حضور همهٔ مردم به او ادا خواهم کرد.
15مرگ مؤمنین
برای خداوند بسیار ناگوار است.
16خداوندا، من بندهٔ تو،
پسر تو و فرزند کنیز تو هستم،
تو مرا از بندهایم رهایی دادی.
17پس قربانی شکرگزاری به پیشگاهت تقدیم خواهم كرد
و نام تو را ستایش خواهم كرد.
18-19در معبد بزرگ تو در اورشلیم
و در حضور همهٔ قوم تو
نذرهای خود را به تو ادا خواهم کرد.
خداوند را سپاس باد!
Currently Selected:
مزامیر 116: TPV
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Today’s Persian Version (TPV) © United Bible Societies, 2012.
مزامیر 116
116
شکرگزاری برای رهایی از مرگ
1خداوند را دوست دارم،
زیرا او دعا و التماس مرا می‌شنود.
2او به دعای من گوش می‌دهد،
پس تا پایان عمرم به درگاهش دعا خواهم كرد.
3خطر مرگ از هر سو مرا احاطه کرد
و فکر رفتن به گور مرا به وحشت انداخت
و درد و رنج وجودم را فراگرفت.
4آنگاه به حضور خداوند دعا کردم و گفتم:
«خداوندا، از تو تمنّا می‌کنم که مرا نجات بده!»
5خداوند نیکو و مهربان است،
خدای ما بسیار رحیم است.
6خداوند از بینوایان حمایت می‌کند.
وقتی من در خطر بودم او نجاتم داد.
7ای جان من اکنون آرام باش،
زیرا خداوند با من مهربان است.
8خداوند مرا از مرگ نجات بخشید
و اشک را از چشمانم پاک کرد
و پاهایم را از لغزش نگاه داشت.
9پس تا زنده‌ام
در حضور خداوند راه خواهم رفت.
10-11حتّی وقتی به خود گفتم که
من بکلّی نابود شده‌ام و در نهایت ترس گفتم
که بر هیچ‌کس نباید اعتماد کرد،
ایمان خود را حفظ نمودم.
12در مقابل تمام احسانهای خداوند
چه چیز به او تقدیم کنم؟
13پیالهٔ نجات را بر خواهم داشت
و نام خداوند را سپاس خواهم گفت.
14آنچه را که برای خداوند نذر کرده بودم،
در حضور همهٔ مردم به او ادا خواهم کرد.
15مرگ مؤمنین
برای خداوند بسیار ناگوار است.
16خداوندا، من بندهٔ تو،
پسر تو و فرزند کنیز تو هستم،
تو مرا از بندهایم رهایی دادی.
17پس قربانی شکرگزاری به پیشگاهت تقدیم خواهم كرد
و نام تو را ستایش خواهم كرد.
18-19در معبد بزرگ تو در اورشلیم
و در حضور همهٔ قوم تو
نذرهای خود را به تو ادا خواهم کرد.
خداوند را سپاس باد!
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Today’s Persian Version (TPV) © United Bible Societies, 2012.