YouVersion Logo
Search Icon

مزامیر 18

18
دعای داوود بندهٔ خداوند در روزی که خداوند او را از دست شائول و تمامی دشمنانش رهایی داد
سرود پیروزی
(دوم سموئیل 22‏:1‏-51)
1ای خداوند، ای توانایی من!
تو را دوست می‌دارم.
2خداوند پشتیبان من است؛
پناهگاه مستحکم من،
خدای من نجات‌دهندهٔ من است.
او همانند یک پناهگاه از من محافظت می‌کند؛
او مرا حمایت می‌کند و مرا در امنیّت نگاه می‌دارد.
3خداوند را که شایستهٔ سپاس و ستایش است، می‌طلبم
و از شرّ دشمنان در امان هستم.
4طنابهای گور به دورم حلقه زده‌اند
و امواج نابود‌کننده احاطه‌ام کرده‌اند.
5طنابهای گور به دورم حلقه زده‌اند
و مرگ دام خود را بر سر راهم قرار داده.
6در مشکلاتم به حضور خداوند زاری نمودم.
از خدای خود کمک خواستم.
او از معبد بزرگ خود نالهٔ مرا شنید
و فریاد من به گوشش رسید.
7آنگاه زمین لرزید و تکان خورد.
و بنیاد کوهستان از شدّت خشم او به لرزه افتاد.
کوهها لرزیدند و اساس آنها متزلزل شد.
8از سوراخهای بینی او دود برآمد.
از دهانش زغال برافروخته و آتشِ کُشنده بیرون آمد.
9او آسمان را شكافت و فرود آمد
و زیر پاهایش ابرهای سیاه بود.
10با سرعت بر فرشتهٔ بالدار خود پرواز کرد
او بر بالهای باد پرواز کرد.
11او با تاریکی خود را پوشاند
و ابرهای سیاهِ باران‌زا احاطه‌اش کردند.
12نور درخشان حضور او
با تگرگ و شعلهٔ افروخته،
پردهٔ ابرهای سیاه را شکافت.
13خداوند نیز در آسمانها با صدای رعدآسا سخن گفت
و صدای خداوند متعال شنیده شد.
14تیرهای خود را پرتاب نمود و دشمنان خود را پراکنده ساخت
و با رعد و برق، همه را آشفته کرد.
15کف دریا ظاهر شد،
و بنیاد زمین آشکار گردید
هنگامی که دشمنانت را توبیخ کردی
و با خشم بر آنها غریدی.
16خداوند دستش را از آسمان دراز کرد و مرا برگرفت؛
و از آبهای عمیق مرا بیرون كشید.
17او مرا از دست دشمنان قدرتمندم
و از دست تمام آنانی که از من متنفّرند رهانید.
آنها برایم خیلی قوی بودند.
18وقتی در سختی بودم، بر سرم ریختند،
امّا خداوند از من حمایت کرد.
19او مرا کمک کرد تا از خطر رهایی یابم؛
او مرا نجات داد زیرا از من خشنود بود.
20خداوند به‌خاطر نیكو‌كاری‌ام به من پاداش داد
و به‌خاطر بی‌گناهی‌ام به من برکت داد.
21من دستورات خداوند را بجا آورده
و روی خود را از خدا برنگردانیده‌ام،
22احکام او را انجام داده‌
و از اوامر او سرپیچی نکرده‌ام.
23در پیشگاه او بی‌عیب بوده‌
و از گناه خودداری کرده‌ام.
24بنابراین به‌خاطر نیكوکاری‌ام به من پاداش داد
و به‌خاطر بی‌گناهی‌‌ام به من برکت عطا نمود.
25ای خداوند تو با اشخاص وفادار، وفادار هستی،
و به مردم بی‌عیب، نیكویی می‌كنی.
26با کسانی‌که پاک هستند به پاکی رفتار می‌نمایی
و با کسانی‌که کجرو هستند مخالفت می‌کنی.
27تو فروتنان را نجات می‌بخشی
و اشخاص متکبّر را سرنگون می‌کنی.
28ای خداوند تو نور من هستی،
تو تاریكی مرا روشن گردان.
29با نیروی تو به دشمن یورش می‌برم
و دژهای آنان را درهم می‌شکنم.
30راه خدا کامل و وعدهٔ خداوند قابل اطمینان است.
او حافظ کسانی است که به او پناه می‌آورند.
31خداوند تنها خداست؛
خدا تنها تکیه‌گاه ماست.
32خداست که مرا قدرت بخشیده،
و راه مرا امن ساخته است.
33پاهای مرا مانند پاهای آهو ساخته
و بر کوهها استوارم نموده است.
34دستهایم را برای جنگ تعلیم می‌دهد
تا بتوانم قویترین کمان را به دست گیرم.
35ای خداوند تو از من حمایت نموده و مرا نجات دادی؛
توجّه تو مرا قوی گردانید،
و کمک تو مرا حفظ نمود.
36راه را برای قدمهایم وسیع ساختی
تا پاهایم نلغزد.
37دشمنانم را تعقیب کردم و آنها را گرفتم
و تا آنها را از بین نبردم، بازنگشتم.
38آنها را بکلّی پایمال نمودم تا دیگر برنخیزند
و به زیر پاهایم جان دادند.
39تو برای مبارزه به من نیرو بخشیدی
و دشمنانم زیر پاهایم جان دادند.
40دشمنانم را متواری ساختی
و من کسانی را که از من نفرت داشتند، نابود کردم.
41آنها برای کمک زاری نمودند، امّا کسی به دادشان نرسید.
خداوند را صدا کردند، امّا او به آنها جوابی نداد.
42من آنها را همچون غبار خرد کردم،
که باد آنها را پراکنده می‌کند
و زیر پاهای خود مانند گل و لای کوچه، پایمال نمودم.
43تو مرا از دست مردم ستیزه‌گر رهانیدی،
و مرا فرمانروای ملتّها ساختی؛
و مردمی را که نمی‌شناختم، اکنون مرا خدمت می‌کنند.
44بیگانگان نزد من تعظیم می‌کنند
و دستوراتم را فوراً اطاعت می‌نمایند.
45آنها دلسرد شده‌اند
و با ترس و لرز از قلعه‌های خود بیرون می‌آیند.
46خداوند زنده است! حامی خود را ستایش می‌کنم،
متبارک باد خدای قدرتمند که مرا نجات می‌دهد.
47او در برابر دشمنان، مرا پیروزی می‌بخشد
و ملل جهان را به دست من مغلوب می‌سازد.
48او مرا از دست دشمنانم می‌رهاند،
خداوندا تو مرا نزد دشمنانم سرفرازم می‌سازی
و از چنگ مردم ظالم نجات می‌دهی.
49بنابراین من تو را در میان ملّتها ستایش می‌کنم
و سرود ستایش برای تو می‌خوانم.
50خدا پیروزی بزرگی نصیب پادشاه خود می‌کند
و به برگزیدهٔ خود، داوود، و فرزندان او
برای همیشه رحمت و شفقت نشان می‌دهد.

Currently Selected:

مزامیر 18: TPV

Highlight

Share

Copy

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in