Марк 10
10
Иисус гэрлэхэ ба һалаха тухай һургана
1Иисус тэндэхи газарһаа гараад, Иордан голой нүгөө талада оршодог Иудей можодо ерэбэ. Дахяад лэ ехэ олон зон тэрээндэ ерэжэ, Иисус тэдэниие урдынхидаал адляар һургаба. 2Хэдэн фарисейнүүд тэндэнь ерээд, Иисусые үгэдэнь торгоохо һанаатайгаар: «Хэлыш даа, Хуулиин ёһоор үбгэн һамганһаа һалаха эрхэтэй гү?» – гэжэ һураба. 3Урдаһаань Иисус: «Моисей таанадта юун гэжэ захяа һэн бэ?» – гэжэ һураба. 4«Һалаха тухай гэршэлгэ һамгандаа үгөөд лэ тэрээнһээ һалажа болохо гээд Моисей захяа һэн», – гэжэ фарисейнүүд харюусаба. 5Тиихэдэнь Иисус хэлэбэ: «Шулуун сэдьхэлтэй байһан хадатнай Моисей тиимэ ёһо заншал таанадта тогтоогоо юм. 6Тиихэдэ юртэмсэ дэлхэй зохёон бүтээхэдээ, Бурхан нэн түрүүн эрэ эмэ хоёрые бүтээгөө юм. 7Тиимэһээл эрэ хүн эхэ эсэгэеэ орхёод, һамгантайгаа нэгэдэхэ, 8тиин тэрэ хоёр ганса бэе болон эблэрхэ гэжэ хэлээ юм. Тиихэлээрээ тэдэ хоёр болбол хоёр бэшэ, харин нэгэ бэе гээшэ. 9Тиимэһээ Бурханай нэгэдүүлһэн юумэ хүн хубааха ёһогүй».
10Һүүлдэнь гэртээ ерээд байхадаа шабинарынь үнөөхи һургаһан юумэн тухайнь һураба. 11«Һамганһаа һалаад, ондоо эхэнэртэй һууһан хүн түрүүшынгээ һамганда урбаба гээшэ. 12Тон тиигэжэл нүхэрһөө һалаад, ондоо эрэтэй һууһан эхэнэр түрүүшынгээ нүхэртэ урбаба гээшэ», – гэжэ Иисус тайлбарилба.
Иисус үхибүүдые адислана
13Зарим хүнүүд гараараа хүрэжэ адислахаарнь Иисуста хүүгэдые асарба. Зүгөөр шабинарынь тэдэ үхибүүдые багшадаа ойртуулбагүй. 14Тиигэхыень ойлгоходоо, Иисус уурлажа: «Үхибүүдые наашань табигты, намда ерэхэдэнь һаалта бү хэгты, ушарынь юуб гэбэл, эдэ үхибүүдтэл адли зон Бурханай хаан түрын мэдэлдэ юм. 15Эдэ үхибүүд мэтээр Бурханай хаан орониие тогтоон абаагүй хүн тэндэ хэзээшье орожо шадахагүй гэжэ баталан хэлэнэб», – гэбэ. 16Тиигээд Иисус үхибүүдые тэбэреэд, гараараа адислаба.
Баян хүн
17Иисусай харгыда ябахада нэгэ хүн тэрээндэ гүйжэ ерээд, үбдэг дээрээ һүгэдэн унажа: «Эрхим багша! Мүнхын амидаралда хүртэхын тула би юу хэхэ ёһотойбиб?» – гэжэ һураба. 18Иисус харюудань хэлэбэ: «Юундэ намайе эрхим гэбэш? Имагтал Бурхан эрхим гээшэ. 19Ши захяа заабаринуудые мэдэнэ ха юмши. „Бү ала, ханидаа бү урба, хулгай бү хэ, бусад тухай худал юумэ бү хэлэ, хүниие мэхэлжэ, юумыень бү аба. Эхэ эсэгэеэ хүндэлэ“».
20«Багша аа, эдэ захяа заабаринуудые бултыень би эдир наһанһаа сахижа ябадаг хүнби», – гэжэ үнөөхи хүниинь хэлэбэ. 21Иисус тэрэ хүниие шэртэжэ, һайшаан хэлэбэ: «Шамда нэгэл юумэн дутана: ошожо зөөри зөөшэеэ бултыень худалдаад, мүнгыень үгытэйшүүлдэ хубаажа үгэ, тиигээ һаа, тэнгэри дээрэ баялиг зөөритэй болохош. Тиигээд намда ерэжэ, хажуудамни ябаарай». 22Тиигэжэ хэлэхыень дуулахадаа, үнөөхи хүнэй шарайнь хубилба. Тэрэ уйдхартайгаар саашалба, ушарынь юуб гэхэдэ, тэрэ хүбүүн аргагүй ехэ эд зөөритэй байгаа. 23Иисус тойрожо хараад: «Баян хүнүүдэй Бурханай хаан орондо орохонь бэрхэтэйл байха даа!» – гэжэ шабинартаа хэлэбэ. 24Эдэ үгэнүүдыень дуулахадаа, шабинарынь сошолдон гайхалдаба. Харин Иисус дабтажа: «Үхибүүдни, Бурханай хаан орондо орохонь бэрхэтэйл байха даа! 25Баян хүнэй Бурханай хаан орондо орохоһоонь бэлээр зүүнэй һүбөөр тэмээн ороод гарахал», – гэжэ хэлэбэ.
26Тиигэхэдэнь шабинарынь бүришье ехээр гайхалдан: «Тиигэхэдээ хэн абарагдаха аргатайб?» – гэжэ бэе бэеһээн һураба. 27Иисус тэдэнээ шэртэн хараад: «Хүнүүд өөһэдыгөө абаржа шадахагүй, харин юушье хэхэ аргатай Бурхан тэдэниие абаржа шадаха юм», – гэжэ хэлэбэ. 28Тиигэхэдэнь Пётр: «Бидэ хамаг юумэеэ орхёод, шамайе дахаабди, һаныш», – гэбэ. 29«Минии тулада, Һайн Мэдээсэлэй аша туһада гэрээ гү, аха дүүнэрээ гү, эгэшэ дүүнэрээ гү, аба эжыгээ гү, һамга үхибүүдээ гү, али эдлэжэ байһан газараа орхиһон хүн 30энэ дэлхэйдэ бүришье ехэ юумэндэ хүртэхэ юм гэжэ би баталнаб. Тэдэнэр зуу дахин олон гэрнүүдтэй, аха дүүнэртэй, эгэшэ дүүнэртэй, эжынэртэй, үхибүүдтэй, эдлэхэ газартай байха, хашалга мүрдэлгэнүүдыешье өөр дээрээ мэдэрхэ, тиин ерээдүйдэ мүнхын ажамидаралтай болохо. 31Зүгөөр мүнөө түрүү зэргэдэ байгшадай олониинь һүүл зэргэдэ орохо, тиихэдэ мүнөө һүүл зэргэдэ байһанай олониинь түрүүлэн гараха».
Иисус үхэхэ тухайгаа гурбадахияа хэлэнэ
32Иисус шабинартайгаа Иерусалим хото руу зорибо. Тэрэ айһан зобоһон шабинарайнгаа урдань алхалба, харин тэдэнэй хойноһоо баһа айшаһан хүн зон һубарилдан ябаба. Нэгэ һабаандаа Иисус арбан хоёр шабинараа хажуу тээшэнь абаашаад, өөртэйнь юу ушарха тухай хөөрэжэ үгэбэ. 33«Мүнөө бидэ Иерусалим орохомнай. Тэндэ Хүн түрэлхитэнэй Хүбүүниие түрүү санаартанай, Хуули заадаг багшанарай гарта тушааха. Тэдэнэр Хүбүүе гэмнэн, үхэлэй саазада хүртөөхэ гэжэ шиидээд, бусад арадай гарта тушааха. 34Тэдэнь тэрэниие баһаха, нёлбохо, сохихо, хожомынь алаха байна. Зүгөөр Хүбүүн гурбадахи үдэртөө амидырха».
Яков Иоанн хоёрой гуйлта
35Яков Иоанн гэдэг Зэбэдэйн хоёр хүбүүд Иисуста ерэжэ: «Багша аа, бидэ шамайе нэгэ юумэн тухай гуйхамнай», – гэбэ. 36«Юун тухай гуйнабта?», – гэжэ Иисус һураба. 37«Алдарта хаан түрынгөө шэрээдэ һуухадаа, бидэ хоёрой нэгыемнай баруун таладаа, нүгөөдыемнай зүүн таладаа һуулгажа хайрлыш даа», – гэжэ тэдэ Иисусһаа гуйба. 38«Таанад юун тухай гуйжа байһанаа үнэхөөрөө ойлгоногүйт. Минии амсаха ёһотой зоболонгой аягаһаа таанад уужа амсажа шадаха аалта? Минии хүртэхэ ёһотой зоболонто уһан арюудхалгада таанад хүртэжэ шадаха аалта?» – гэжэ Иисус хэлэбэ. 39«Шадахабди», – гэжэ Яков Иоанн хоёр харюусаба. «Үнэхөөрөө таанад минии зоболонгой аягаһаа амсахат, минии хүртэхэ уһан арюудхалгада хүртэлсэхэт. 40Теэд баруун таладамни, зүүн таладамни һууха хүнүүдые һунгахань минии мэдэлдэ бэшэ. Тэдэ һууринуудта Бурханай табиһан хүнүүд һууха юм», – гэжэ Иисус хэлэбэ.
41Нүгөө арбан шабинарынь энэ хөөрэлдөө дуулахадаа, Яков Иоанн хоёрто сухалдаба. 42Тиимэһээ Иисус тэдэниие дуудажа хэлэбэ: «Арад зоной захирагшад гэжэ нэрлэгдэдэг хариинхид тойроошо арад зоноо зонхилхо дуратай байдаг, мүн түшэмэд һайдуудыньшье албатанаа захирха бүрин засагтай байдаг. 43Харин таанад тэдэндэл адляар бэеэ абажа бү ябагты. Агууехэ болохо һанаатай хүнтнай бусадайнгаа бултанайнь зараса болохо ёһотой. 44Али түрүү зэргэдэ гараха һанаатай хүнтнай бусадайнгаа бултанайнь барлаг болохо ёһотой. 45Ушарынь юуб гэхэдэ, Хүн түрэлхитэнэй Хүбүүн хүнүүдые зарахаяа ерээ бэшэ, харин бусад уладта алба хэхэеэ, мүн үнэтэ ами наһанайнгаа сэнгээр олон хүнүүдые абархаяа ерээ».
Иисус һохор Бартимейе эдэгээбэ
46Иисус шабинартайгаа Иерихон хото ерэбэ. Хожом хотоһоо ехэ олон зоноор үдэшэлүүлэн гаража ябахадань, харгын хажууда Тимейн Бартимей гэдэг һохор хүбүүн юумэ гуйраншалжа һууба. 47Хажуугаарнь Назаредэй Иисус үнгэрнэ гэжэ дуулахадаа, тэрэ: «Давидай үри һадаһан, Иисус! Намайе үршөөжэ хайрлыш даа!» – гэжэ хашхарба. 48Олохон зон тэрээндэ дуугүй бай гэжэ зандарба, теэд тэрэнь бүришье шангаар: «Давидай үри һадаһан, намайе үршөөн хайрлыш даа!» – гэжэ хашхарба. 49Иисус зогсоод: «Дуудагты тэрэниие!» – гэбэ. Тэрэ һохор хүниие хүнүүд дуудан: «Бү ай! Бодо, тэрэ шамайе дуудана», – гэбэд. 50Бартимей һүрэн бодохотойгоо зэргэ гадар хубсаһаа тайлажа хаяад, Иисуста ерэбэ. 51«Шамда юу хэжэ туһалхабиб?» – гэжэ Иисус тэрээнһээ һураба. «Багша, намайе харадаг болгыш даа», – гэжэ Бартимей харюусаба. 52«Яба даа, этигэлшни шамайе элүүр мэндэ болгобо», – гэжэ Иисус хэлэбэ. Һохор хүниинь тэрэ дороо харадаг боложо, Иисусай хойноһоо харгыгаар дахан ябаба.
Currently Selected:
Марк 10: ШХ
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© Институт перевода Библии, Москва, 2010
