กิจก๋าน 4
4
เปโตรกับยอห์นถูกสอบสวน
1เมื่อเปโตรกับยอห์นก่ำลังอู้กับคนตังหลายอยู่หั้น หมู่ปุโรหิต นายทหารฮักษาพระวิหาร ตึงหมู่สะดูสีปากั๋นงอมเข้าใส่คนตึงสอง 2หมู่เขาโขดตึงสองย้อนสอนคนตังหลายว่ามีก๋านเป๋นขึ้นจากความต๋าย เหมือนตี้พระเจ้าเยียะหื้อพระเยซูเป๋นขึ้นจากความต๋ายนั้น 3หมู่เขาจึงยับคนตึงสองไปขังคอกไว้จ๋นแผววันพูกเมื่อเจ๊าย้อนว่าค่ำแล้ว (กฎหมายของจาวยิวบ่หื้อคนขึ้นศาลต๋อนมืดค่ำ) 4แต่หลายคนตี้ฟังก็เจื้อในเรื่องตี้เปโตรกับยอห์นสั่งสอน จ๋นบ่าเดี่ยวนี้มีผู้เจื้อตี้เป๋นป้อจายประมาณห้าปันคนแล้ว
5ต่อมาแผววันพูกหมู่ผู้นำจาวยิว หมู่คนเฒ่าคนแก่ กับหมู่ธรรมาจ๋ารย์มาอยู่ตวยกั๋นในกรุงเยรูซาเล็ม 6ในก๋านประชุมนั้นมีอันนาสเซิ่งเป๋นมหาปุโรหิต คายาฟาส ยอห์น อเล็กซานเดอร์ กับญาติป้อจายคนอื่นๆ ของมหาปุโรหิต 7คนหมู่นั้นสั่งหื้อเปโตรกับยอห์นมายืนอยู่ส่องหน้าหมู่เขา แล้วถามว่า “เจ้าตึงสองมีอำนาจอะหยังมาเยียะจาอี้ กาว่าใจ๊สิทธิอำนาจของใผ”
8เวลานั้นเปโตรได้ฮับก๋านดลใจ๋จากพระวิญญาณบริสุทธิ์ จึงตอบหมู่เขาไปว่า “ต้านผู้นำของจ้าดเฮา หมู่คนเฒ่าคนแก่ตังหลาย 9วันนี้หมู่ต้านมาสอบสวนสิ่งดีๆ ตี้ข้าพเจ้าเยียะหื้อกับคนง่อยนี้ ใค่ฮู้ก๋าว่าเขาหายง่อยได้จาใด 10ก็หื้อหมู่ต้านกับจาวอิสราเอลตังหลายฮู้ไว้เต๊อะว่า ป้อจายคนตี้ยืนอยู่ต่อหน้าต้านตังหลาย หายเป๋นปกติด้วยฤทธิ์อำนาจของพระเยซูคริสต์จาวนาซาเร็ธ คนตี้หมู่ต้านเอาไปเขิงไว้บนไม้ก๋างเขนจ๋นต๋าย แต่พระเจ้าเยียะหื้อเป๋นขึ้นจากความต๋าย 11พระคัมภีร์เกยเขียนไว้ว่า พระองค์เป๋น
‘ศิลาตี้สล่าอย่างหมู่ต้านเอาขว้างไปแล้ว
ป๋ากฏว่าเป๋นศิลามุมเอก’#สดด. 118:22
12นอกจากพระเยซูแล้ว ก็บ่มีใผจ้วยหมู่เฮารอดป๊นบาปโต้ษได้ ย้อนว่าบ่มีใผคนใดในโลกตี้พระเจ้าหื้อเป๋นผู้จ้วยหื้อรอดสำหรับหมู่เฮา”
13หมู่เขางืดขนาดเมื่อหันเปโตรกับยอห์นก้าอู้บ่กั๋วใผ สองคนนี้เป๋นคนบ่ได้ฮับก๋านศึกษากับบ่เก่งด้านใดด้านนึ่ง แต่จ๋ำได้ว่าเปโตรกับยอห์นเกยอยู่กับพระเยซูมาก่อน 14แต่หมู่เขาอู้อะหยังบ่ได้ ย้อนว่าหันป้อจายง่อยตี้ได้ฮับก๋านฮักษาจ๋นหายดี ยืนแหมะเปโตรตึงยอห์น 15หมู่เขาก็สั่งหื้อเปโตรกับยอห์นออกไปจากตี้ประชุมสภาแซนเฮดรินก่อน แล้วก็เปิ็กษากั๋นว่า 16“หมู่เฮาจะเอาจาใดกับสองคนนี้ดีหา ย้อนคนตังหลายตี้อยู่ในกรุงเยรูซาเล็มก็ฮู้แล้วว่าสองคนนี้เยียะก๋านอัศจ๋รรย์ตี้ยิ่งใหญ่ หมู่เฮาจะบ่ยอมฮับก็บ่ได้ 17แต่เปื้อบ่หื้อเรื่องนี้แพ่ไปเข้าหูใผ หมู่เฮาต้องขู่ว่าบ่หื้ออู้ในนามพระเยซูกับใผคนใดแหมเน่อ”
18จากนั้นหมู่เขาก็ฮ้องเปโตรกับยอห์นเข้ามา แล้วสั่งว่า “ห้ามอู้กาว่าสั่งสอนอะหยังเกี่ยวกับพระเยซูแหมซ้ำเน่อ” 19แต่เปโตรกับยอห์นตอบว่า “ต้านตังหลายตัดสินเอาคนเดียวเต๊อะ พระเจ้าหื้อหมู่เฮาเจื้อฟังต้านตังหลายแตนตี้จะเจื้อฟังพระองค์กา 20หมู่เฮาตึงอดบ่ได้ตี้จะอู้ในสิ่งตี้หมู่เฮาได้ฮู้ได้หัน”
21หมู่เขาก็ขู่เปโตรกับยอห์นแหม แล้วปล่อยตึงสองไปบ่ฮู้จะลงโต้ษจาใดดี ย้อนคนตังหลายปากั๋นสรรเสริญพระเจ้าในสิ่งตี้เกิดขึ้นนั้น 22เป๋นเรื่องอัศจ๋รรย์แต๊ๆ ตี้ป้อจายเป๋นง่อยตั้งแต่เกิด แล้วบ่าเดี่ยวนี้อายุได้สี่สิบป๋ายเตียวได้ดวากๆ
กำอธิษฐานของคนตี้เจื้อศรัทธา
23เมื่อหมู่เขาปล่อยเปโตรกับยอห์นแล้ว ตึงสองคนก็ปิ๊กไปหาหมู่ผู้เจื้อ เล่าเรื่องตึงหมดตึงเสี้ยงตี้หมู่หัวหน้าปุโรหิตกับหมู่คนเฒ่าคนแก่ได้อู้ได้ว่าหื้อหมู่เขา 24เมื่อหมู่ผู้เจื้อได้ยินจาอั้น ก็ปากั๋นฮ่วมใจ๋อธิษฐานต่อพระเจ้าพร้อมเดียวกั๋นว่า “ข้าแต่พระเจ้าผู้ยิ่งใหญ่สูงสุด พระองค์เป๋นผู้สร้างตึงต๊องฟ้าตึงโลกตึงทะเลกับซะป๊ะตังมวลตี้อยู่ในสถานตี้หมู่นี้ 25เมินมาแล้วพระองค์ได้อู้ไว้โดยพระวิญญาณบริสุทธิ์ ผ่านปากกษัตริย์ดาวิดผู้ฮับใจ๊พระองค์ตี้เป๋นป้ออุ๊ยแม่หม่อนของเฮาว่า
‘เป๋นจาใดคนต่างจ้าดปากั๋นโขด
ตึงวางแผนต่อต้านองค์พระผู้เป๋นเจ้า
แต่จะบ่ได้ผล
26หมู่กษัตริย์ต่างๆ ในโลกก็ปากั๋นเกียมตี้จะสู้
หมู่ผู้ปกครองก็มาฮ่วมกั๋นต่อต้าน
องค์พระผู้เป๋นเจ้ากับพระคริสต์’#สดด. 2:12
27แล้วกำทำนายนี้ตี้เขียนไว้ในพระคัมภีร์ก็เกิดขึ้นแต๊ในเมืองนี้ ย้อนกษัตริย์เฮโรดตึงปอนทิอัส ปีลาตเจ้าเมือง กับคนต่างจ้าดกับจาวอิสราเอล ได้ปากั๋นต่อต้านพระเยซูผู้ฮับใจ๊ตี้บริสุทธิ์ของพระองค์ ผู้ตี้พระองค์เจิมไว้เป๋นพระคริสต์ 28สิ่งตังมวลตี้เขาตังหลายหมู่นั้นได้เยียะก็เกิดขึ้นต๋ามตี้พระองค์ก๋ำหนดไว้ตั้งแต่เมินแล้ว 29บ่าเดี่ยวนี้ขอพระองค์โผดฟังกำขู่ของเขาหมู่นั้น ขอจ้วยหมู่เฮาผู้ฮับใจ๊ของพระองค์มีใจ๋บ่กั๋วใผตี้จะบอกเล่าถ้อยกำของพระองค์น่อยเต๊อะ 30ขอหื้อพระองค์แสดงฤทธิ์อำนาจตี้จะฮักษาคนป่วย กับเยียะหมายสำคัญตึงปาฏิหาริย์ ผ่านตางพระเยซูผู้ฮับใจ๊ตี้บริสุทธิ์ของพระองค์”
31เมื่อหมู่ผู้เจื้ออธิษฐานสุดแล้ว พระเจ้าก็เยียะหื้อตี้เขาจุมนุมกั๋นนั้นสนั่นหวั่นไหว หมู่เขาก็ได้ฮับก๋านดลใจ๋จากพระวิญญาณบริสุทธิ์ แล้วได้บอกเล่าถ้อยกำของพระเจ้าอย่างบ่กั๋วใผ
ผู้เจื้อแบ่งปั๋นกั๋น
32ผู้เจื้อตังหลายเป๋นน้ำนึ่งใจ๋เดียวกั๋น ตึงกึ๊ดว่าสิ่งของตี้มีอยู่นั้นบ่มีใผบอกว่าเป๋นของตั๋วเก่า ถือว่าเป๋นก๋องก๋าง ก็ปั๋นกั๋นกิ๋นปั๋นกั๋นใจ๊กู้คน 33หมู่อัครทูตได้อู้อย่างมีอำนาจ เป๋นพยานเรื่องพระเยซูองค์พระผู้เป๋นเจ้าเป๋นขึ้นจากความต๋าย แล้วพระเจ้าก็ปั๋นปอนหมู่เขากู้คู่กู้คนนักขนาด 34บ่มีใผในหมู่เขาตี้ตุ๊กยากกั้นอยากอะหยังเลย ย้อนว่าคนตี้มีตี้ดินกาว่าบ้านเฮือนก็ขายเหีย 35แล้วก็เอาสตางค์มามอบหื้ออัครทูตเอาไปแจกคนตี้มีความจ๋ำเป๋น
36เหมือนกับตั๋วอย่างของโยเซฟคนตี้หมู่อัครทูตฮ้องว่าบารนาบัส (หมายเถิง คนตี้หื้อก๋ำลังใจ๋) เป๋นจาวเลวี เขาเกิดตี้เกาะไซปรัส 37โยเซฟขายตี้นาของตั๋ว แล้วก็เอาสตางค์ตี้ได้มานั้นหื้อกับหมู่อัครทูต
Currently Selected:
กิจก๋าน 4: nodthNT
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© 2017, Wycliffe Thai Foundation and Wycliffe Bible Translators, Inc.