YouVersion Logo
Search Icon

ยอห์น 11

11
ลาซารัส​ต๋าย
1มี​ป้อจาย​คน​นึ่ง​จื้อ​ลาซารัส​ก่ำลัง​บ่สบาย เขา​อยู่​ตี้​หมู่บ้าน​เบธานี​กับ​มารีย์​ตึง​มารธา​ปี้​สาว​ของ​เขา 2มารีย์​คน​นี้​เป๋น​แม่ญิง​ตี้​เอา​น้ำมัน​หอม​ถอก​ลง​บน​ตี๋น​ของ​พระเยซู แล้ว​เอา​ผม​ของ​ตั๋ว​เก่า​เจ๊ด​ตี๋น​หื้อ​พระองค์ ลาซารัส​ตี้​บ่สบาย​ก็​เป๋น​น้องบ่าว​ของ​มารีย์​คน​นี้ 3ปี้​สาว​ตึง​สอง​คน​ของ​เขา ก็​ใจ๊​คน​ไป​บอก​พระเยซู​ว่า “อาจ๋ารย์ คน​ตี้​อาจ๋ารย์​ฮัก​ก่ำลัง​บ่สบาย”
4บ่ากอง​พระเยซู​ได้​ยิน​จาอั้น พระองค์​ก็​อู้​ว่า “สุดต๊าย​แล้ว ผล​ของ​ก๋าน​บ่สบาย​นี้​ก็​บ่ใจ้​ความ​ต๋าย เปื้อ​คน​จะ​ได้​หัน​ความ​ยิ่ง​ใหญ่​ของ​พระเจ้า กับ​ของ​พระบุตร​ของ​พระองค์​ผ่าน​ก๋าน​บ่สบาย​นี้” 5พระเยซู​ฮัก​มารธา​กับ​น้องสาว​ของ​นาง​ตึง​ลาซารัส​ตวย 6ต๋อน​พระองค์​ได้​ยิน​ว่า​ลาซารัส​บ่สบาย พระองค์​ก็​ยัง​ย้าง​อยู่​ตี้​เก่า​ไป​แหม​สอง​วัน 7หลังจาก​นั้น​พระองค์​ก็​บอก​กับ​สาวก​ว่า “เฮา​ปิ๊ก​ไป​แคว้น​ยูเดีย​กั๋น​เต๊อะ”
8หมู่​สาวก​ก็​อู้​กับ​พระองค์​ว่า “อาจ๋ารย์ บ่กี่​วัน​มา​นี้​หมู่​จาว​ยิว​ตี้​หั้น​ฮิ​เอา​บ่าหิน​จะ​ขว้าง​อาจ๋ารย์​หื้อ​ต๋าย อาจ๋ารย์​ยัง​จะ​ไป​ตี้​หั้น​แหม​กา”
9พระเยซู​ตอบ​ว่า “ต๋อน​เมื่อ​วัน​มี​สิบ​สอง​จั้วโมง​บ่ใจ้​กา ถ้า​ใผ​เตียว​ต๋อน​เมื่อ​วัน​ก็​จะ​บ่ข้อง​สะดุด​ย้อน​มี​แสง​สว่าง​ของ​โลก​นี้ 10แต่​ถ้า​ใผ​เตียว​ต๋อน​เมื่อ​คืน​ก็​จะ​ข้อง​สะดุด​ย้อน​บ่มี​แสง​สว่าง”
11หลังจาก​ตี้​พระองค์​อู้​จาอั้น​แล้ว พระองค์​ก็​บอก​กับ​หมู่​สาวก​แหม​ว่า “ลาซารัส​เปื้อน​ของ​เฮา​หลับ​ไป​แล้ว แต่​เฮา​จะ​ไป​ตี้​หั้น​เปื้อ​ฮ้อง​เขา​หื้อ​ลุก​ขึ้น​มา”
12สาวก​ของ​พระองค์​ก็​อู้​ว่า “อาจ๋ารย์ ถ้า​เขา​หลับ​อยู่ เขา​ก็​ยังแควน​ขึ้น​แล้ว​ก้า”
13พระเยซู​หมายเถิง​ว่า​ลาซารัส​ต๋าย​แล้ว แต่​หมู่​สาวก​กึ๊ด​ว่า​พระองค์​หมายเถิง​เขา​นอน​หลับ​บ่ดาย 14จาอั้น​พระเยซู​ก็​เลย​อู้​ซื่อๆ กับ​หมู่​เขา​ว่า “ลาซารัส​ต๋าย​แล้ว 15และ​ย้อน​เฮา​หัน​แก่​หมู่​ต้าน เฮา​เถิง​ดีใจ๋​ตี้​บ่ได้​อยู่​ตี้​หั้น เปื้อ​หมู่​ต้าน​จะ​ได้​เจื้อ​วางใจ๋​เฮา​นัก​ขึ้น หมู่​เฮา​ไป​หา​เขา​กั๋น​เต๊อะ”
16โธมัส (​ตี้​เขา​ฮ้อง​กั๋น​ว่า​แฝด​) ก็​อู้​กับ​สาวก​คน​อื่น​ว่า “หมู่​เฮา​ไป​กั๋น​เต๊อะ ไป​ต๋าย​ตวย​กั๋น​กับ​อาจ๋ารย์”
พระเยซู​ไป​เถิง​เบธานี
17บ่ากอง​พระเยซู​ไป​เถิง​หมู่บ้าน​เบธานี ก็​ได้​ข่าว​ว่า​เขา​เอา​ศพ​ลาซารัส​ไป​ฝัง​ไว้​ตี้​อุโมงค์​ฝังศพ​ได้​สี่​วัน​แล้ว 18หมู่บ้าน​เบธานี​อยู่​ใก้​กรุง​เยรูซาเล็ม​ห่าง​กั๋น​ประมาณ​สาม​กิโลเมตร 19หมู่​จาว​ยิว​หลาย​คน​ก็​มา​ปลอบใจ๋​มารธา​กับ​มารีย์​ตี้​น้องบ่าว​ของ​หมู่​นาง​ต๋าย
20เมื่อ​มารธา​ได้​ยิน​ว่า​พระเยซู​มา นาง​ก็​เตียว​ออก​ไป​หา​เปื้อ​ต้อนฮับ​พระองค์ แต่​มารีย์​ยัง​อยู่​ใน​เฮือน 21แล้ว​มารธา​อู้​กับ​พระเยซู​ว่า “อาจ๋ารย์ ถ้า​อาจ๋ารย์​อยู่​กับ​หมู่​เฮา น้องบ่าว​ข้าเจ้า​ก็​จะ​บ่ต๋าย 22แต่​เถิง​บ่าเดี่ยว​นี้​ข้าเจ้า​ก็​ฮู้​ว่า​พระเจ้า​จะ​หื้อ​กู้​สิ่ง​กู้​อย่าง​ตี้​อาจ๋ารย์​ขอ”
23พระเยซู​อู้​ว่า “น้องบ่าว​ของ​เจ้า​จะ​เป๋น​ขึ้น​มา​มี​จีวิต​แหม​เตื้อ”
24มารธา​อู้​ว่า “ข้าเจ้า​ฮู้​ว่า​เขา​จะ​เป๋น​ขึ้น​จาก​ความ​ต๋าย​ใน​วัน​สุดต๊าย”
25พระเยซู​อู้​กับ​มารธา​ว่า “เฮา​เป๋น​ผู้​ตี้​เยียะ​หื้อ​คน​เป๋น​ขึ้น​จาก​ความ​ต๋าย​และ​หื้อ​จีวิต​กับ​หมู่​เขา กู้​คน​ตี้​เจื้อ​วางใจ๋​เฮา เถิงแม้​ต๋าย​ไป​แล้ว​ก็​ยัง​มี​จีวิต​อยู่ 26แล้ว​ใผ​ตี้​ยัง​มี​จีวิต​อยู่​กับ​เจื้อ​วางใจ๋​เฮา เขา​ก็​จะ​บ่มี​วัน​ต๋าย มารธา​เจ้า​เจื้อ​จาอั้น​ก่อ”
27มารธา​ก็​บอก​พระองค์​ว่า “อาจ๋ารย์ ข้าเจ้า​เจื้อ​ว่า​อาจ๋ารย์​เป๋น​พระคริสต์ เป๋น​พระบุตร​ของ​พระเจ้า​ตี้​ว่า​กั๋น​ว่า​จะ​เข้า​มา​ใน​โลก​นี้”
พระเยซู​ไห้
28หลังจาก​มารธา​อู้​จาอั้น​แล้ว เขา​ก็​ปิ๊ก​ไป​ฮ้อง​มารีย์​น้องสาว​ของ​เขา​มา​ลัก​อู้​กั๋น​สอง​คน​ว่า “อาจ๋ารย์​มา​แล้ว ต้าน​ถาม​หา​น้อง​ตวย” 29บ่ากอง​มารีย์​ได้​ยิน​จาอั้น​ก็​ฟั่ง​ลุก​ไป​หา​พระเยซู 30พระองค์​ยัง​บ่เข้า​ไป​ใน​หมู่​บ้าน​เตื้อ พระองค์​ยัง​อยู่​ตี้​เก่า​ตี้​มารธา​ไป​หา 31แล้ว​หมู่​จาว​ยิว​ตี้​มา​ปลอบใจ๋​มารีย์​หัน​มารีย์​ฟั่ง​ลุก​ออก​จาก​เฮือน​ไป หมู่​เขา​ก็​กึ๊ด​ว่า​มารีย์​จะ​ไป​ไห้​ตี้​อุโมงค์​ฝังศพ หมู่​เขา​ก็​เลย​ตวย​มารีย์​ไป 32เมื่อ​มารีย์​ไป​เถิง​ตี้ ตี้​พระเยซู​อยู่​ก็​หัน​พระเยซู แล้ว​ก็​ยอบ​ลง​กราบ​ตี้​ตี๋น​ของ​พระองค์ แล้ว​อู้​ว่า “อาจ๋ารย์ ถ้า​อาจ๋ารย์​อยู่​ตี้​นี่​น้องบ่าว​ข้าเจ้า​ก็​จะ​บ่ต๋าย”
33เมื่อ​พระเยซู​หัน​มารีย์​ไห้ กับ​หมู่​จาว​ยิว​ตี้​ตวย​มารีย์​มา​ตี้​ปา​กั๋น​ไห้​ตวย พระองค์​ก็​บ่ม่วนใจ๋​กับ​ตุ๊ก​ใจ๋ 34แล้ว​พระองค์​ก็​อู้​ว่า “หมู่​ต้าน​เอา​ศพ​ไป​ไว้​ตี้​ไหน” หมู่​เขา​ก็​ตอบ​ว่า “อาจ๋ารย์ ตวย​มา​ผ่อ​เต๊อะ”
35แล้ว​พระเยซู​ก็​ไห้
36หมู่​จาว​ยิว​ตี้​ตวย​มา​อู้​กั๋น​ว่า “ผ่อ​ลอ ป้อจาย​คน​นี้​ฮัก​ลาซารัส​นัก​ขนาด”
37แต่​บาง​คน​ก็​อู้​ว่า “เขา​เยียะ​หื้อ​คน​ต๋า​บอด​ผ่อ​หัน​ได้ แล้ว​จ้วย​ลาซารัส​บ่หื้อ​ต๋าย​บ่ได้​กา”
ลาซารัส​เป๋น​ขึ้น​จาก​ความ​ต๋าย
38พระเยซู​ก็​บ่ม่วนใจ๋​แหม​เตื้อ พระองค์​ก็​ไป​เถิง​อุโมงค์​ฝังศพ อุโมงค์​นั้น​เป๋น​ถ้ำ มี​บ่าหิน​ก้อน​ใหญ่​ตึด​ปาก​อุโมงค์​อยู่ 39แล้ว​พระองค์​ก็​สั่ง​ว่า “กิ้ง​บ่าหิน​ออก​ลอ” มารธา​ปี้​สาว​ของ​ลาซารัส​ก็​อู้​ว่า “อาจ๋ารย์ เขา​ต๋าย​มา​ได้​สี่​วัน​แล้ว บ่าเดี่ยว​ศพ​ก็​เหม็นตึ๊ง​แล้ว​ก่า”
40พระเยซู​ก็​อู้​ว่า “เฮา​บอก​เจ้า​แล้ว​บ่ใจ้​กา​ว่า ถ้า​เจ้า​เจื้อ​วางใจ๋​เฮา เจ้า​ก็​จะ​หัน​ความ​ยิ่งใหญ่​ของ​พระเจ้า”
41หมู่​เขา​ก็​เลย​กิ้ง​บ่าหิน​ออก แล้ว​พระเยซู​ก็​แหงน​หน้า​ขึ้น​อธิษฐาน​ว่า “ข้า​แต่​พระบิดา ข้า​พระองค์​ขอบคุณ​พระองค์​ตี้​พระองค์​ฟัง​ข้า​พระองค์ 42กับ​ข้า​พระองค์​ก็​ฮู้​ว่า​พระองค์​ฟัง​ข้า​พระองค์​ตลอด ตี้​ข้า​พระองค์​อู้​จาอี้​ก็​ย้อน​หัน​แก่​คน​ตังหลาย​ตี้​อยู่​ตี้​นี่ เปื้อ​หมู่​เขา​จะ​ได้​เจื้อ​ว่า​พระองค์​เป๋น​ผู้​ตี้​ใจ๊​ข้า​พระองค์​มา” 43บ่ากอง​พระเยซู​อู้​จาอั้น​แล้ว พระองค์​ก็​ฮ้อง​เอิ้น​ขึ้น​มา​ว่า “ลาซารัส​เหย ออก​มา​เต๊อะ” 44แล้ว​ลาซารัส​ตี้​ต๋าย​ไป​แล้ว​ก็​เตียว​ออก​มา​จาก​อุโมงค์ มี​ผ้า​ปัน​มือ​ปัน​ตี๋น​กับ​หน้า​เขา​อยู่ พระเยซู​ก็​เลย​บอก​คน​ตังหลาย​ว่า “แก้​ผ้า​ตี้​ปัน​เขา​ออก หื้อ​เขา​เตียว​ไป”
หมู่​ผู้นำ​จาว​ยิว​วางแผน​จะ​ฆ่า​พระเยซู
45หมู่​จาว​ยิว​ตี้​มา​หา​มารีย์​ได้​หัน​สิ่ง​ตี้​พระเยซู​เยียะ ก็​ปา​กั๋น​เจื้อ​วางใจ๋​พระองค์ 46แต่​มี​บาง​คน​ใน​หมู่​นั้น​ไป​เล่า​สิ่ง​ตี้​หัน​พระเยซู​เยียะ​หื้อ​หมู่​ฟาริสี​ฟัง 47แล้ว​หมู่​หัว​หน้า​ปุโรหิต​กับ​หมู่​ฟาริสี​ก็​ฮ้อง​ประชุม​สภา​แซนเฮดริน แล้ว​หมู่​เขา​อู้​กั๋น​ว่า “หมู่​เฮา​จะ​เยียะ​จาใด​ดี ป้อจาย​คน​นี้​เยียะ​หมายสำคัญ​หลาย​อย่าง​แล้ว 48ถ้า​เฮา​ป่อย​หื้อ​เขา​เยียะ​จาอี้​ไป​ติกๆ คน​ตังหลาย​ก็​จะ​ปา​กั๋น​ไป​เจื้อ​เขา​เหีย​หมด แล้ว​หมู่​โรมัน​ก็​จะ​มา​ทำลาย​ตึง​พระวิหาร​และ​ตึง​จ้าด​ของ​เฮา”
49แต่​มี​ป้อจาย​คน​นึ่ง​ใน​หมู่​นั้น​จื้อ คายาฟาส เขา​เป๋น​มหา​ปุโรหิต​ใน​ปี๋​นั้น เขา​ก็​อู้​ว่า “หมู่​ต้าน​บ่ฮู้​อะหยัง​เลย 50หมู่​ต้าน​บ่เข้าใจ๋​ว่า สำหรับ​หมู่​ต้าน​แล้ว จะ​หื้อ​ป้อจาย​คน​นึ่ง​ต๋าย​เปื้อ​คน​ตึง​หมด ก็​ยัง​ดี​เหลือ​หื้อ​คน​ใน​จ้าด​ตึง​หมด​โดน​ทำลาย” 51คายาฟาส​บ่ได้​อู้​จาอี้​ขึ้น​มา​คน​เดียว แต่​ย้อน​ว่า​เขา​เป๋น​มหา​ปุโรหิต​ใน​ปี๋​นั้น พระเจ้า​ก็​เลย​หื้อ​เขา​อู้​เป๋น​กำ​ตวายตั๊ก​ว่า​พระเยซู​จะ​ต๋าย​เปื้อ​จาว​ยิว 52และ​พระองค์​บ่ได้​ต๋าย​เปื้อ​จาว​ยิว​เต้าอั้น แต่​เปื้อ​จะ​รวม​คน​ของ​พระเจ้า​ตี้​แตก​ขะแล​ขะแจ​ไป​ใคว่​โลก​หื้อ​มา​อยู่​เป๋น​หมู่​เดียว​กั๋น
53ตั้งแต่​วัน​นั้น​หมู่​ผู้นำ​จาว​ยิว​ก็​วางแผน​จะ​ฆ่า​พระเยซู 54พระองค์​ก็​เลย​บ่ออก​ไป​ไหน​มา​ไหน​อย่าง​เปิดเผย​ใน​ตี้​ตี้​มี​หมู่​จาว​ยิว แต่​ออก​จาก​หมู่บ้าน​เบธานี​ไป​ตี้​หมู่บ้าน​เอฟราอิม อยู่​ใก้ๆ ตี้​กั๋นดาร​แห้งแล้ง แล้ว​พระองค์​กับ​หมู่​สาวก​ก็​ย้าง​อยู่​ตี้​หั้น
55ต๋อน​เมื่อ​ใก้​เถิง​งาน​ปัสกา​ของ​จาว​ยิว หลาย​คน​ตี้​ลุก​บ้าน​นอก​มา​ก็​ปา​กั๋น​เข้า​ไป​ใน​กรุง​เยรูซาเล็ม​เปื้อ​เยียะ​พิธี​ล้าง​ตั๋ว​หื้อ​บริสุทธิ์​ก่อน​งาน​นั้น 56แล้ว​คน​ตังหลาย​ก็​ปา​กั๋น​เซาะ​ผ่อ​หา​พระเยซู ต๋อน​ตี้​อยู่​ใน​พระวิหาร​หมู่​เขา​ก็​ถาม​กั๋น​ว่า “ต้าน​กึ๊ด​จาใด ป้อจาย​คน​นั้น​จะ​มา​งาน​ก่อ” 57แต่​หมู่​หัว​หน้า​ปุโรหิต​กับ​หมู่​ฟาริสี​ได้​สั่ง​คน​ตังหลาย​ว่า ถ้า​ใผ​หัน​พระเยซู​อยู่​ตี้​ไหน ก็​ต้อง​มา​บอก​หมู่​เขา เปื้อ​หมู่​เขา​จะ​ไป​ยับ​พระองค์

Currently Selected:

ยอห์น 11: nodthNT

Highlight

Share

Copy

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in