ईयो. 39
39
1रानशेळी कधी व्यायतात ते तुला माहीत आहे का?
हरीणी आपल्या बछड्याला जन्म देताना तू पाहिले आहेस का?
2पहाडी बकरी आणि हरीणी किती महिने आपल्या पिलांना पोटात वाढवतात ते तुला माहीत आहे का?
त्यांची जन्माला यायची वेळ कोणती ते तुला माहीत आहे का?
3ते प्राणी लोळतात प्रसूतिवेदना सहन करतात
आणि त्यांची पिल्ले जन्माला येतात.
4ती बछडी शेतात मोठी होतात.
नंतर ती सोडून जातात आणि पुन्हा कधीही परतून येत नाहीत.
5रानटी गाढवांना कोणी सोडून दिले?
त्यांची दोरी सोडून त्यांना कोणी मोकळे केले?
6ज्याला मी वाळवंटात घर दिले,
मी त्यांना राहण्यासाठी क्षारभूमी दिली.
7गजबजलेल्या शहरांना हसतात (त्याला शहरातला गजबजाट आवडत नाही)
आणि त्यांना कुठलाही मनुष्य आव घालू शकत नाही.
8ते डोंगरात राहतात तेच त्यांचे कुरण आहे.
ते आपले अन्न तिथेच शोधतात.
9रानटी बैल तुझी सेवा करायला तयार होईल का?
तो रात्री तुझ्या खळ्यावर राहील का?
10दोरीने तुला रानटी बैलाला ताब्यात करता येईल काय?
आणि तू त्यास तुझे शेत नांगरायला लावू शकशील का?
11तो खूप बलवान असतो त्याच्यावर तू भरवसा ठेवशील काय,
तू तुझे काम त्यांच्यानवर सोपवशील का?
12तो तुझे धान्य शेतातून गोळा करेल
आणि खळ्यात नेईल असा भरवसा तुला वाटतो का?
13“शहामृगी आपले पंख आनंदाने फडफडवते
परंतु तिला उडता येत नाही तिचे पंख आणि पिसे माया करायच्या कामी पडतात काय?
14ती आपली अंडी जमिनीत घालते
आणि ती वाळूत उबदार होतात.
15आपल्या अंड्यांवरुन कोणी चालत जाईल किंवा रानटी प्राणी ती फोडतील हे ती विसरते.
16ती आपल्या पिलांना सोडून जाते ती जणू स्वत:ची नाहीतच असे ती वागते.
तिची पिल्ले मरण पावली तरी तिला त्याची पर्वा नसते काम निष्कळ झाल्याचे सुखदु:ख तिला नसते.
17कारण मी देवाने तिला शहाणे केले नाही. आणि मीच तिला समज दिली नाही.
18परंतु ती जेव्हा पळण्यासाठी उठते
तेव्हा ती घोड्याला आणि घोडेस्वाराला हसते,
19तू घोड्याला त्याची शक्ती दिलीस का?
तू त्याच्या मानेवर त्याची आयाळ ठेवलीस का?
20तू त्यास टोळाप्रमाणे लांब उडी मारायला सांगितलेस का?
तो जोरात फुरफुरतो आणि लोक त्यास घाबरतात.
21तो बलवान आहे म्हणून आनंदात असतो.
तो आपल्या खुराने जमीन उकरतो आणि धावत युध्दभूमीवर जातो.
22तो भीतीला हसतो, तो कशालाही भीत नाही
तो युध्दातून कधीही पळ काढीत नाही.
23सैनिकाचा भाता त्याच्या बाजूला हलत असतो
त्याचा स्वार जे भाले आणि इतर शस्त्रे बाळगतो ते उन्हात चमकतात.
24तो फार अनावर होतो. तो जमिनीवर जोरात धावतो
तो जेव्हा रणशिंग फुंकलेले ऐकतो तेव्हा तो एका स्थळी स्थिर राहू शकत नाही.
25रणशिंग ऐकू येते तेव्हा घोडा घाई करतो.
त्यास दुरुनही लढाईचा वास येतो.
सेनापतींनी दिलेल्या आज्ञा आणि युध्दातले इतर अनेक आवाज त्यास ऐकू येतात.
26तू ज्ञानाने तू ससाण्याला पंख पसरुन
दक्षिणेकडे उडायला शिकवलेस का?
27आकाशात गरुडाला उंच उडायला शिकवणारा तूच का?
तूच त्यास त्याचे घरटे उंच पहाडावर बांधायला सांगितलेस का?
28तो उंच सुळक्यावर राहतो
तीच त्याची तटबंदी आहे
29त्याच्या तटबंदीवरुन आपले भक्ष्य शोधतो.
गरुडाला एवढ्या उंचीवरुन आपले भक्ष्य दिसू शकते.
30जेथे लोक मरण पावलेले असतात
तेथे त्यांची पिल्ले रक्त पितात.”
Currently Selected:
ईयो. 39: IRVMar
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
MAR-IRV
Creative Commons License
Indian Revised Version (IRV) - Marathi (इंडियन रिवाइज्ड वर्जन - मराठी), 2019 by Bridge Connectivity Solutions Pvt. Ltd. is licensed under a Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International License. This resource is published originally on VachanOnline, a premier Scripture Engagement digital platform for Indian and South Asian Languages and made available to users via vachanonline.com website and the companion VachanGo mobile app.