Ресул 2
2
2‑нҗи бап
Ресуллара Мукаддес Рух инйәр
1Эллинҗи гүн байрамы гүни әхли иманлылар бир ере йыгнанышып отырдылар. 2Бирденкә асмандан гүйчли шемалың сесине меңзеш шуввулды пейда болуп, оларың отуран өйүниң ичини долдурды. 3Олар учгуна меңзеш бир затларың пытрап, өз үстлерине инендигини гөрдүлер. 4Оларың хеммеси Мукаддес Рухдан долдулар ве Мукаддес Рухуң берен укыбына гөрә, башга диллерде гепләп башладылар. 5Шол дөвүрде Иерусалимде дүнйәниң әхли юртларындан гелен худайхон яхудылар яшаярдылар. 6Бу галмагаллы сесе улы мәхелле йыгнанды. Олар өз эне диллериндәки гүррүңлери эшидип, алҗырадылар. 7Хеммелер хайран галдылар ве геңиргенишип, бири-бирлерине шейле дийдилер: «Середиң, бу геплейәнлериң хеммеси җелилели дәлми нәме? 8Онда нәдип бизиң хер биримиз өз эне дилимиздәки сөзлери эшидйәрис? 9Арамызда Парфиядан, Мадайдан, Эйламдан, Месопотамиядан, Яхудыядан, Каппадокиядан, Понтусдан ве Азиядан геленлер бар. 10Фрикиядан, Памфилиядан, Мүсүрден, Киринейиң голайындакы Ливиядан геленлер хем бар. Шейле-де Римден гелен яхудылар ве яхуды динини кабул эденлер бар. 11Кәбиримиз Крит адасындан ве Арабыстандан гелдик. Муңа гарамаздан, Худайың бейик ишлери барада оларың бизиң эне дилимизде геплейәндигини эшидйәрис». 12Олар хайран галдылар ве алҗырашып: «Бу нәме болдугыка?» дийишдилер. 13Кәбирлери болса олары масгаралап: «Олар шерапдан серхош болупдырлар» дийдилер.
Петрус халка вагыз эдйәр
14Шонда Петрус Онбирлер билен биле еринден туруп, батлы сес билен шейле дийди: «Эй, яхуды доганлар ве Иерусалим илаты! Мунуң манысыны сизе дүшүндирейин, мениң сөзлериме гулак асың. 15Булар сизиң пикир эдишиңиз ялы, серхош дәл. Сагат яңы ирден докуз ахыры. 16Ёк, бу гөрйәнлериңиз Ёвел пыгамбер тарапындан айдыландыр:
17 #
Ёвл 2:28-32. „Худай шейле диййәр:
Ахыркы гүнлерде шейле болар,
Мен әхли ынсанларың үстүне
Өз Рухумы дөкерин.
Пыгамберлик эдер огулдыр гызларыңыз,
аянлык аларлар йигитлериңиз,
дүйшлер гөрер гаррыларыңыз.
18Шол гүнлерде Мен хатда гуллардыр гырнакларың үстүне,
Өз Рухумы дөкерин.
Олар-да пыгамберлик эдерлер.
19Мен ёкарда, асманда мугҗызалар,
ашакда, ерде аламатлар:
ган, от хем-де түссе сүтүнлерини гөркезерин.
20Реббиң бейик ве газаплы гүни гелмезден озал,
Гүн түмлүге, Ай хем гана дөнер.
21Шонда Ребби чагыран хер бир ынсан халас болар“.
22Эй, ысрайыл халкы! Бу сөзлере гулак асың: өз билшиңиз ялы, Худай насыралы Иса аркалы араңызда гудратлар, мугҗызалар ве аламатлар гөркезди. Мунуң билен Ол Исаның ыгтыярлыгыны тассыклады. 23Худай Өз тутан максадына гөрә, Исаны сизиң элиңизе бермеги өңден карар эдипди. Сиз Оны кесекилериң эли билен тутдуңыз ве хача чүйләп өлдүрдиңиз. 24Эмма Худай Оны дирелдип, өлүм җебринден халас этди. Онуң өлүм пенҗесинде галмагы мүмкин дәлди. 25#Зеб 15:8-11.Давут Ол хакда шейле дийипди:
„Реб элмыдама гөзлеримиң өңүнде;
сарсдырылмарын, чүнки Ол мениң сагымда.
26Шоңа гөрә йүрегим бегенчли, дилим шатланяр,
беденим хем умыт билен яшаяр.
27Чүнки Сен мени өлүлер дүнйәсинде гоймарсың,
садыгыңың габырда чүйремегине ёл бермерсиң.
28Яшайыш ёлуны маңа гөркезерсиң:
хузурыңда мени шатлыкдан долдурарсың“.
29Доганлар! Бейик атамыз Давут хакда мениң сизе ач-ачан айтмагым герек. Ол өлди, җайланды, мазары болса бизиң гүнлеримизе ченли сакланып галыпдыр. 30Давут бир пыгамберди. Худайың ант ичип, берен сөзүне гөрә, Давут өз неслинден бириниң онуң тагтында#2:30 Давут Өз неслинден бириниң онуң тагтында – бу җүмле кәбир голязмаларда Давут тен боюнча өз неслинден болан Месихи бейгелтҗекдигини ве онуң тагтында дийип душ гелйәр. отурҗакдыгыны билйәрди. 31Давут гелҗеги өңден гөрүп, Месихиң дирелиши барада шейле дийипди: „Худай Оны өлүлер дүнйәсинде галдырмады, Онуң бедени габырда чүйремеди“. 32Худай Исаны өлүмден дирелтди, бизиң хеммәмиз муңа шаятдырыс. 33Инди Иса бейгелдилди ве Ол Худайың сагында отыр. Ол вада эдилен Мукаддес Рухы Ата Худайдан кабул эдип, Оны бизиң үстүмизе ягдырды. Муны сизиң өзүңиз гөрүп ве эшидип дурсуңыз. 34-35#Зеб 109:1.Давудың өзи гөклере чыкмаса-да, шейле дийипди:
„Худай Реббиме шейле сөзледи:
‘Душманларыңы аяк астына салянчам,
Мениң сагымда отур’“.
36Шонуң үчин хем, эй, тутуш ысрайыл халкы, шуны анык билип гой: Худай сизиң хача чүйлән бу Исаңызы хем Реб, хем Месих эдип белледи».
37Бу сөзлери эшиденде, адамларың йүрегине ханҗар урлан ялы болды. Олар Петрусдан ве бейлеки ресуллардан: «Доганлар, биз нәме этмели?» дийип сорадылар. 38Петрус олара шейле дийди: «Тоба эдиң, хер бириңиз Иса Месихиң ады билен сува чүмдүрилиң. Шонда сизиң гүнәлериңиз багышланар ве Мукаддес Рухуң пешгешини аларсыңыз. 39Бу вада сизиң өзүңиз ве чагаларыңыз үчин, узакда боланларың әхлиси, ягны Худайымыз Реббиң чагырҗакларының хер бири үчиндир».
40Петрус башга-да көп делиллер билен олара шаятлык эдип: «Өзүңизи бу азгын несилден халас эдиң!» дийип ялбарды. 41Шейлеликде, онуң сөзлерини шатлык билен кабул эденлер сува чүмдүрилди. Шол гүн үч мүңе голай адам иман этди. 42Олар ресулларың таглыматыны өвренмәге, якын гатнашыкда яшамага, биле чөрек иймәге ве дога-дилег этмәге ыхласлы япышдылар.
Иманлылар арасындакы бирлик
43Ресуллар аркалы көп мугҗызалардыр аламатлар гөркезилйәрди. Шол себәпли хеммелериң калбыны горкы гаплапды. 44Иман эденлериң хеммеси биледилер. Олар әхли затларыны орта гойярдылар. 45Мал-мүлклерини сатып, хер кимиң мәтәчлигине гөрә өз араларында бөлүшердилер. 46Олар бир адам ялы болуп, хер гүн ыбадатханада йыгнанардылар. Бири-бириниңкә мыхманчылыга барып, чөреги бөлүшип иййәрдилер. Чын йүрекден шатланып нахарларыны пайлашардылар. 47Худая алкыш окап, бүтин ил ичинде хорматланылярдылар. Худай хем халас боланларың саныны гүнсайын көпелдйәрди.
Currently Selected:
Ресул 2: TukCyr16
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© Мукаддес Китап Терҗиме Институты, 2016
Ресул 2
2
2‑нҗи бап
Ресуллара Мукаддес Рух инйәр
1Эллинҗи гүн байрамы гүни әхли иманлылар бир ере йыгнанышып отырдылар. 2Бирденкә асмандан гүйчли шемалың сесине меңзеш шуввулды пейда болуп, оларың отуран өйүниң ичини долдурды. 3Олар учгуна меңзеш бир затларың пытрап, өз үстлерине инендигини гөрдүлер. 4Оларың хеммеси Мукаддес Рухдан долдулар ве Мукаддес Рухуң берен укыбына гөрә, башга диллерде гепләп башладылар. 5Шол дөвүрде Иерусалимде дүнйәниң әхли юртларындан гелен худайхон яхудылар яшаярдылар. 6Бу галмагаллы сесе улы мәхелле йыгнанды. Олар өз эне диллериндәки гүррүңлери эшидип, алҗырадылар. 7Хеммелер хайран галдылар ве геңиргенишип, бири-бирлерине шейле дийдилер: «Середиң, бу геплейәнлериң хеммеси җелилели дәлми нәме? 8Онда нәдип бизиң хер биримиз өз эне дилимиздәки сөзлери эшидйәрис? 9Арамызда Парфиядан, Мадайдан, Эйламдан, Месопотамиядан, Яхудыядан, Каппадокиядан, Понтусдан ве Азиядан геленлер бар. 10Фрикиядан, Памфилиядан, Мүсүрден, Киринейиң голайындакы Ливиядан геленлер хем бар. Шейле-де Римден гелен яхудылар ве яхуды динини кабул эденлер бар. 11Кәбиримиз Крит адасындан ве Арабыстандан гелдик. Муңа гарамаздан, Худайың бейик ишлери барада оларың бизиң эне дилимизде геплейәндигини эшидйәрис». 12Олар хайран галдылар ве алҗырашып: «Бу нәме болдугыка?» дийишдилер. 13Кәбирлери болса олары масгаралап: «Олар шерапдан серхош болупдырлар» дийдилер.
Петрус халка вагыз эдйәр
14Шонда Петрус Онбирлер билен биле еринден туруп, батлы сес билен шейле дийди: «Эй, яхуды доганлар ве Иерусалим илаты! Мунуң манысыны сизе дүшүндирейин, мениң сөзлериме гулак асың. 15Булар сизиң пикир эдишиңиз ялы, серхош дәл. Сагат яңы ирден докуз ахыры. 16Ёк, бу гөрйәнлериңиз Ёвел пыгамбер тарапындан айдыландыр:
17 #
Ёвл 2:28-32. „Худай шейле диййәр:
Ахыркы гүнлерде шейле болар,
Мен әхли ынсанларың үстүне
Өз Рухумы дөкерин.
Пыгамберлик эдер огулдыр гызларыңыз,
аянлык аларлар йигитлериңиз,
дүйшлер гөрер гаррыларыңыз.
18Шол гүнлерде Мен хатда гуллардыр гырнакларың үстүне,
Өз Рухумы дөкерин.
Олар-да пыгамберлик эдерлер.
19Мен ёкарда, асманда мугҗызалар,
ашакда, ерде аламатлар:
ган, от хем-де түссе сүтүнлерини гөркезерин.
20Реббиң бейик ве газаплы гүни гелмезден озал,
Гүн түмлүге, Ай хем гана дөнер.
21Шонда Ребби чагыран хер бир ынсан халас болар“.
22Эй, ысрайыл халкы! Бу сөзлере гулак асың: өз билшиңиз ялы, Худай насыралы Иса аркалы араңызда гудратлар, мугҗызалар ве аламатлар гөркезди. Мунуң билен Ол Исаның ыгтыярлыгыны тассыклады. 23Худай Өз тутан максадына гөрә, Исаны сизиң элиңизе бермеги өңден карар эдипди. Сиз Оны кесекилериң эли билен тутдуңыз ве хача чүйләп өлдүрдиңиз. 24Эмма Худай Оны дирелдип, өлүм җебринден халас этди. Онуң өлүм пенҗесинде галмагы мүмкин дәлди. 25#Зеб 15:8-11.Давут Ол хакда шейле дийипди:
„Реб элмыдама гөзлеримиң өңүнде;
сарсдырылмарын, чүнки Ол мениң сагымда.
26Шоңа гөрә йүрегим бегенчли, дилим шатланяр,
беденим хем умыт билен яшаяр.
27Чүнки Сен мени өлүлер дүнйәсинде гоймарсың,
садыгыңың габырда чүйремегине ёл бермерсиң.
28Яшайыш ёлуны маңа гөркезерсиң:
хузурыңда мени шатлыкдан долдурарсың“.
29Доганлар! Бейик атамыз Давут хакда мениң сизе ач-ачан айтмагым герек. Ол өлди, җайланды, мазары болса бизиң гүнлеримизе ченли сакланып галыпдыр. 30Давут бир пыгамберди. Худайың ант ичип, берен сөзүне гөрә, Давут өз неслинден бириниң онуң тагтында#2:30 Давут Өз неслинден бириниң онуң тагтында – бу җүмле кәбир голязмаларда Давут тен боюнча өз неслинден болан Месихи бейгелтҗекдигини ве онуң тагтында дийип душ гелйәр. отурҗакдыгыны билйәрди. 31Давут гелҗеги өңден гөрүп, Месихиң дирелиши барада шейле дийипди: „Худай Оны өлүлер дүнйәсинде галдырмады, Онуң бедени габырда чүйремеди“. 32Худай Исаны өлүмден дирелтди, бизиң хеммәмиз муңа шаятдырыс. 33Инди Иса бейгелдилди ве Ол Худайың сагында отыр. Ол вада эдилен Мукаддес Рухы Ата Худайдан кабул эдип, Оны бизиң үстүмизе ягдырды. Муны сизиң өзүңиз гөрүп ве эшидип дурсуңыз. 34-35#Зеб 109:1.Давудың өзи гөклере чыкмаса-да, шейле дийипди:
„Худай Реббиме шейле сөзледи:
‘Душманларыңы аяк астына салянчам,
Мениң сагымда отур’“.
36Шонуң үчин хем, эй, тутуш ысрайыл халкы, шуны анык билип гой: Худай сизиң хача чүйлән бу Исаңызы хем Реб, хем Месих эдип белледи».
37Бу сөзлери эшиденде, адамларың йүрегине ханҗар урлан ялы болды. Олар Петрусдан ве бейлеки ресуллардан: «Доганлар, биз нәме этмели?» дийип сорадылар. 38Петрус олара шейле дийди: «Тоба эдиң, хер бириңиз Иса Месихиң ады билен сува чүмдүрилиң. Шонда сизиң гүнәлериңиз багышланар ве Мукаддес Рухуң пешгешини аларсыңыз. 39Бу вада сизиң өзүңиз ве чагаларыңыз үчин, узакда боланларың әхлиси, ягны Худайымыз Реббиң чагырҗакларының хер бири үчиндир».
40Петрус башга-да көп делиллер билен олара шаятлык эдип: «Өзүңизи бу азгын несилден халас эдиң!» дийип ялбарды. 41Шейлеликде, онуң сөзлерини шатлык билен кабул эденлер сува чүмдүрилди. Шол гүн үч мүңе голай адам иман этди. 42Олар ресулларың таглыматыны өвренмәге, якын гатнашыкда яшамага, биле чөрек иймәге ве дога-дилег этмәге ыхласлы япышдылар.
Иманлылар арасындакы бирлик
43Ресуллар аркалы көп мугҗызалардыр аламатлар гөркезилйәрди. Шол себәпли хеммелериң калбыны горкы гаплапды. 44Иман эденлериң хеммеси биледилер. Олар әхли затларыны орта гойярдылар. 45Мал-мүлклерини сатып, хер кимиң мәтәчлигине гөрә өз араларында бөлүшердилер. 46Олар бир адам ялы болуп, хер гүн ыбадатханада йыгнанардылар. Бири-бириниңкә мыхманчылыга барып, чөреги бөлүшип иййәрдилер. Чын йүрекден шатланып нахарларыны пайлашардылар. 47Худая алкыш окап, бүтин ил ичинде хорматланылярдылар. Худай хем халас боланларың саныны гүнсайын көпелдйәрди.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© Мукаддес Китап Терҗиме Институты, 2016