Гелип чыкыш 24

24‑нҗи бап

Ысхак ве Ребека

1Ыбрайым җуда гаррапды. Реб оны әхли затда ялкапды. 2-3Ыбрайым өйүниң иң улусына, өзүниң әхли ишлерини доландырян хызматкәрине шейле дийди: «Элиңи уйлугымың астында гой-да, оглума хәзирки яшаян еримдәки халкдан, Кенган гызларындан гелинлик тапмаҗакдыгыңа Гөгүң ве Ериң Худайы Ребден ант ич. 4Мениң догдук меканыма, гарындашларымың арасына гит-де, оглум Ысхага гелинлиги шол ерден тапып гетир». 5Хызматкәр Ыбрайымдан: «Эгер-де гыз мениң билен биле бу ере гелмек ислемесе, онда сениң оглуңы чыкып гайдан догдук меканыңа алып гидейинми?» дийип сорады. 6Ыбрайым оңа шейле дийди: «Оглумы ол ере әкидәйме. 7Мени атамың өйүнден алып гайдып: „Бу ери сениң неслиңе берҗек“ дийип, вада эден Гөгүң Худайы Реб Өз перишдесини сениң өңүңден иберер. Шейдип, сен ол ерден оглум үчин бир гыз тапарсың. 8Эгер ол гыз сениң билен гайтмак ислемесе, онда сен ичен антыңдан азат боларсың. Йөне хергиз оглумы ол ере әкидәймегин». 9Хызматкәр элини Ыбрайымың уйлугының астында гоюп ант ичди.

10Хызматкәр Ыбрайымың дүелеринден онусыны хем-де онуң гымматбаха совгатларындан алып, Месопотамиядакы Нахорың яшаян галасына тарап ёла дүшди. 11Ол гала барып етди ве онуң дашындакы гуйының башында дүелерини чөкерди; агшам чагларыды, галаның гыз-гелинлериниң сув алмага чыкян вагтларыды. 12Соңра ол шейле дилег этди: «Эй, мениң җенабым Ыбрайымың Худайы Реб! Җенабым Ыбрайыма мерхемет эт-де, мениң ишими оң эт. 13Ине, мен гуйының башында дурун. Галаның гызлары гуюдан сув чекмәге гелйәрлер. 14Мен бир гыза: „Күйзәңи эгниңден дүшүр-де, маңа биразаҗык сув берсене, ичейин-ле“ диерин. Эгер ол гыз маңа: „Ал, ич, мен сениң дүелериңи-де сува якайын“ дийсе, ол Сениң гулуң Ысхак үчин сайлан гызың болар. Шонда мен Сениң җенабыма мерхемет эдендигиңи билерин».

15Ыбрайымың хызматкәри хениз дилег эдип отырка, Ребека эгни күйзели галадан чыкып гелйәрди. Ол Ыбрайымың иниси Нахор ве онуң аялы Милканың оглы Бетувелиң гызыды. 16Ол хениз эркек эли дегмедик гөрмегей, бой гызды. Ребека ашак гуя инип, күйзесини сувдан долдурды-да, ызына доланды. 17Хызматкәр ылгап, онуң өңүнден чыкып: «Күйзәңдәки сувдан биразаҗык ичейин-ле» дийди. 18Ол: «Ичиң, мениң җенабым» дийди-де, дессине күйзесини эгнинден дүшүрип, оңа сув берди. 19Ребека Ыбрайымың хызматкәрине сув беренинден соң: «Мен сизиң дүелериңизи-де ганянча сува якарын» дийди. 20Ол дессине күйзесиндәки сувы нова гуйды-да, сув чекмек үчин гуя тарап ылгады. Ол онуң дүелериниң әхлиси үчин гуюдан сув чекди. 21Ыбрайымың хызматкәри өз ёлуны Реббиң ачандыгыны я-да ачмандыгыны билҗек болуп, сесини чыкарман гызы сынлап дурды. 22Дүелер сувдан гананларындан соң, Ыбрайымың хызматкәри агырлыгы бир мысгалдан говрак болан тылла бурун халкасыны ве хер тайы он мысгал болан гоша тылла билезиги гыза берди. 23Соңра ол гыздан: «Сен кимиң гызы? Атаң өйүнде маңа ве мениң ёлдашларыма гиҗәни гечирер ялы ер тапылмазмыка?» дийип сорады. 24Гыз оңа: «Мен Нахорың ве Милканың оглы Бетувелиң гызыдырын. 25Бизде саман-да, от-да көп, ятар ялы ер хем бар» дийип җогап берди. 26Ыбрайымың хызматкәри баш эгип, Реббе сежде этди. 27Ол: «Җенабым Ыбрайымың Худайы Реббе алкыш болсун, чүнки Ол Өз садык сөйгүсини мениң җенабымдан гайгырмады. Ол мени җенабымың гарындашының өйүне гөни алып гелди» дийди. 28Гыз өйлерине бакан ылгады ве барып, өйүндәкилере болан ваканы гүррүң берди. 29-30Ребеканың Лабан диен эркек доганы барды. Лабан өз гыз доганы Ребеканың бурун халкасыны, билегиндәки билезиклерини гөрүп, Ребекадан ол адамың нәмелер диенини эшидип, гуя тарап ылгады. Ол гуйының башына геленде, яңкы адам хениз хем дүелериниң янында дурды. 31Лабан: «Нәме үчин бу ерде дурсуң? Йөр, өе гидели, эй, Реббиң ялканы, йөр өе гидели. Мен сениң үчин җай, дүелериң үчин хем ер тайынладым» дийди. 32Шейдип, Ыбрайымың хызматкәри ичери гирди. Лабан дүелериң йүкүни дүшүрип, оларың өңүне самандыр от дөкди. Ол Ыбрайымың хызматкәрине ве онуң ёлдашларына аякларыны юварлары ялы сув гетирип берди. 33Онуң өңүне нахар гоюлды, йөне ол адам: «Хабарымы алянчаңыз, нахарланҗак дәл» дийди. Лабан оңа: «Бейле болса, хабарыңы берәй» дийди.

34Ыбрайымың хызматкәри шейле дийди: «Мен Ыбрайымың хызматкәридирин. 35Реб мениң җенабыма көп берекет берди. Ол мениң җенабымы баядып, оңа овнуклы-ирили маллар, алтын-күмүш, гул-гырнаклар хем-де дүелердир эшеклер берди. 36Җенабымың аялы Сара гаррандан соң, ол Ыбрайыма огул догруп берди. Ыбрайым әхли эмләгини оглуна берди. 37-38Җенабым: „Оглума яшаян ерим болан Кенгандан гыз алма. Мениң өз догдук меканыма, гарындашларымың янына гит-де, оңа шол ерден гелинлик тапып гетир“ дийип, маңа ант ичирди. 39Мен җенабыма: „Тапан гызым мениң билен гайтмаса нәдейин?“ дийдим. 40Җенабым: „Назарында гезйән Реббим Өз перишдесини сениң өңүңден иберип, ишиңи оң эдер. Шейдип, сен мениң догдук меканымдан, гарындашларымың арасындан оглума гелинлик тапарсың. 41Мениң гарындашларымың арасына бараныңда, шонда сен маңа ичен антыңдан азат боларсың; хатда олар саңа гыз бермеселер-де, сен маңа ичен антыңдан азат боларсың“ дийди. 42Ине, шейдип, мен гуйының башына гелип, шейле дилег этдим: „Эй, җенабым Ыбрайымың Худайы Реб! Сен мениң ишими оң эт. 43-44Ине, мен гуйының башында дурун. Гуюдан сув чекмәге гелен гызлардан бирине: ‘Күйзәңдәки сувдан биразаҗык ичәейин’ диенимде, ол маңа: ‘Ал, ич, мен сениң дүелериңи-де сува якайын’ дийсе, гой, ол мениң җенабымың оглы үчин сайлан гызың болсун“ дийдим. 45Мен хениз ичимден эдйән дилегими соңламанкам, Ребека эгни күйзели галадан сув алмага чыкып гелйәрди. Ол гуя барып, ондан сув чекди. Мен оңа: „Маңа сув берсене“ дийдим. 46Ол дессине күйзесини эгнинден дүшүрди-де: „Ал, ич. Мен сизиң дүелериңизи-де сува якайын“ дийди. Шейдип, мен сув ичдим, ол дүелери-де сува якды. 47Мен ондан: „Сен кимиң гызы?“ дийип сорадым. Ол: „Мен Нахорың ве Милканың оглы Бетувелиң гызыдырын“ дийип җогап берди. Мен оңа бурун халкасы билен билезик бердим. 48Соңра мен баш эгип, Реббе сежде этдим. Ысхак үчин җенабымың гарындашының гызыны алмага гөни ёл гөркезен җенабым Ыбрайымың Худайы Ребби алкышладым. 49Инди сиз мениң җенабыма мерхемет эдиң-де, садыклыгыңызы гөркезиң ве болҗагыны я-да болмаҗагыны маңа айдың. Онсоң мен нәме этмелидиги барада белли карара гелерин». 50Лабан билен Бетувел оңа шейле җогап бердилер: «Бу Реббиң ишидир. Муны биз чөзйән дәлдирис. 51Ребека шу ерде, оны ал-да гидибер. Гой, ол Реббиң айдышы ялы, сениң җенабыңың оглуна аял болсун». 52Ыбрайымың хызматкәри бу сөзлери эшиденде, дыза чөкүп, Реббе сежде этди. 53Ол Ребека алтындыр күмүш, шай-сеплер ве гейимлер чыкарып берди, онуң эҗеси билен эркек доганына-да гымматбаха совгатлар этди. 54Соңра Ыбрайымың хызматкәри өз янындакы адамлар билен ийип-ичди ве олар гиҗәни шол ерде гечирдилер. Ирден туранларындан соң ол: «Инди мени ёла салың, мен өз җенабымың янына доланайын» дийди. 55Эмма гызың эҗеси билен доганы: «Гой, Ребека хич болмаса он гүн янымызда болсун, онсоң гидиберсин» дийдилер. 56Ыбрайымың хызматкәри булара: «Реб мениң ишими оң этди. Сиз мени эглемәң; маңа ругсат бериң, мен өз җенабымың янына доланайын» дийди. 57Олар: «Гызы чагырып, онуң өзүнден сорап гөрелиң» дийдилер. 58Олар Ребеканы чагырып, ондан: «Сен шу адам билен гитҗекми?» дийип сорадылар. Ребека: «Хава, гитҗек» дийип җогап берди. 59Шунлукда, олар уясы Ребеканы, онуң энекесини, Ыбрайымың хызматкәри билен онуң адамларыны угратдылар. 60Олар Ребека пата берип, шейле дийдилер:

«Эй, уямыз!

Гой, сенден мүңләп-мүңләп перзентлер дүнйә инсин;

Неслиң өз душманларының галаларыны басып алсын!»

61Ребека билен онуң гырнаклары дүелере мүнүп, Ыбрайымың хызматкәриниң ызына дүшдүлер. Ыбрайымың хызматкәри Ребеканы алып, ёла рована болды. 62Бу вагт Ысхак Беер-лахайройдан гайдып гелип, Негеп чөллүгинде дүшләпди. 63Ол бир гүн агшам дашарда гезмелемәге чыкды. Ысхак башыны галдырып, бирнәче дүйәниң гелйәндигини гөрди. 64-65Ребека Ысхагы гөрүп, дүеден дүшди ве Ыбрайымың хызматкәринден: «Бизиң өңүмизден гелйән адам ким?» дийип сорады. Хызматкәр: «Ол мениң җенабым» дийип җогап берди. Ребека бүренҗегини алып, йүзүни бүреди. 66Хызматкәр башдан гечиренлериниң барыны Ысхага гүррүң берди. 67Ысхак Ребеканы эҗеси Сараның яшан чадырына алып барды. Ысхак Ребека өйленди ве оны сөйди. Шейдип, Ысхак эҗесиниң өлүми үчин чекйән хасратындан көшешди.

Currently Selected:

Гелип чыкыш 24: TukCyr16

Highlight

Copy