Ёханна 17

17‑нҗи бап

Иса дога-дилег эдйәр

1Бу затлары айдансоң, Иса гөзлерини гөге дикип, шейле дийди: «Эй, Атам, пурсат гелди. Оглуңы шөхратландыр, Оглуң хем Сени шөхратландырсын. 2Сен Огла әхли ынсанларың үстүнден ыгтыяр бердиң. Гой, Огул хем Сениң Оңа табшыран әхли ынсанларыңа бакы яшайыш берсин. 3Бакы яшайыш болса, Сени, ягны еке-тәк хак Худайы ве Сениң иберен Иса Месихиңи танамакдыр. 4Өзүме табшыран ишиңи берҗай этмек билен Мен Сени ер йүзүнде шөхратландырдым. 5Эй, Атам, дүнйә ярадылмаздан өңем Мениң Сениң хузурыңда шөхратым барды. Инди шол шөхрат билен Мени ене-де Өз хузурыңда шөхратландыр.

6Дүнйәден Өзүме берен адамларыңа Сениң адыңы аян этдим. Олар Сениңкидир ве Сен олары Маңа бердиң, олар Сениң сөзүңи берҗай этдилер. 7Инди олар Маңа берен әхли задыңың Сендендигини билйәрлер. 8Чүнки Маңа айдан сөзлериңи Мен олара етирдим. Олар сөзлериңи кабул эдип, Мениң, хакыкатдан-да, Сенден гелендигими билдилер. Мени Сениң иберендигиңе иман этдилер. 9Олар үчин Саңа ялбарярын. Дүнйә үчин дәл-де, Маңа берен адамларың үчин ялбарярын, чүнки олар Сениңкидир. 10Мениң әхли задым Сениңкидир, Сениңки-де Мениңкидир, Мен олар аркалы шөхратландым. 11Мен бу дүнйәде мундан артык галмарын, эмма олар энтек дүнйәдедирлер. Мен Сениң яныңа доланып барярын. Эй, Мукаддес Атам, Маңа берен адамларыңы Өз гудратлы гүйҗүң билен гора. Маңа-да шол гүйҗи Сен бердиң. Шонда олар хем Бизиң ялы бир болсунлар. 12Мен оларың янындакам, Маңа берен гудратың билен олары горап сакладым. Мукаддес Язгылар берҗай болсун дийип, хеләк эдилмели адамдан башга оларың хич бири йитмеди. 13Инди Мен Сениң яныңа барярын. Олар Мениң шатлыгымдан долсун дийип, булары олара хениз бу дүнйәдекәм айдярын. 14Мен олара Сениң сөзлериңи етирдим, дүнйә болса олары йигренди. Чүнки Мениң дүнйәден болмайшым ялы, олар-да дүнйәден дәлдирлер. 15Олары дүнйәден алмагыңы дәл-де, шейтандан горамагыңы дилейәрин. 16Мениң бу дүнйәден болмайшым ялы, олар-да бу дүнйәден дәлдирлер. 17Сениң сөзүң хакыкатдыр. Хакыкатың аркалы олары мукаддес эт. 18Сениң Мени дүнйә иберишиң ялы, Мен хем олары дүнйә ибердим. 19Олар хем Сениң хакыкатың аркалы мукаддес болары ялы, Мен Өзүми Саңа багыш этдим. 20Мен диңе олар үчин дәл, эйсем оларың вагзы билен Маңа иман этҗеклер үчин-де дилег эдйәрин. 21Оларың хеммеси бир болсун. Ата, Сениң Менде, Мениң-де Сенде болшум ялы, олар хем Бизде болсунлар. Шейлеликде, Мени Сениң иберендигиңе дүнйә иман этсин. 22Маңа берен шөхратыңы олара бердим. Бизиң бир болшумыз ялы, олар-да бир болсун. 23Мен олардадырын, Сен болса Мендесиң. Мени Сениң иберендигиңи, Мени сөйшүң кимин олары-да сөййәндигиңи дүнйә билер ялы, олар бүтеви бирликде болсунлар. 24Эй, Ата, Сениң Маңа берен ынсанларың-да Мениң билен бир ерде болмакларыны ислейәрин. Шейле хем, гой, олар Мениң шөхратымы ве Сениң Маңа берен шөхратыңы гөрсүнлер. Чүнки Сен Мени дүнйә ярадылмаздан өң сөййәрдиң. 25Эй, адалатлы Ата, дүнйә Сени танамаяр, эмма Мен Сени танаярын. Бу адамлар хем Мени Сениң иберендигиңи билйәрлер. 26Маңа болан сөйгиң оларда-да болсун, Мен хем оларда болайын дийип, Сениң адыңы олара танатдым ве танатмагы довам эдерин».

Currently Selected:

Ёханна 17: TukCyr16

Highlight

Copy