Лука 14

14‑нҗи бап

Иса бир фарисейиң өйүнде

1Бир Сабат гүни Иса фарисейлериң башлыкларындан бириниң өйүне нахара гелди. Хеммелер Оңа дыкгат билен середйәрдилер. 2Онуң гаршысында эли-аягы чишен бир адам отырды. 3Иса фарисейлерден ве Төврат мугаллымларындан: «Сабат гүни бир хасса шыпа бермеклик кануна догры гелйәрми я-да ёк?» дийип сорады. 4Олар сесини чыкармадылар. Иса хем яңкы адама элини дегрип, оңа шыпа берди ве өйүне иберди. 5Онсоң олардан: «Бириңизиң оглуңыз#14:5 Оглуңыз – кәбир голязмаларда эшегиңиз. я-да өкүзиңиз гуя гачса, Сабат гүнүдигине гарамаздан оны дессине чыкармазмы?» дийип сорады. 6Олар бу сораглара җогап берип билмедилер.

7Иса чагырыланларың төри сайлаяндыкларыны гөрүп, олара шу тымсалы айтды: 8«Бири сени тоя чагыранда, барып төре гечме. Ол сенден хас хорматлы бирини чагыран болаймасын. 9Той эеси гелип, саңа: „Ериңи бу адама бер“ дийәймесин. Онсоң сен утанып, ишигиң янында отурмалы боларсың. 10Шонуң үчин бир ере чагырыланыңда, аягучда отур. Сени чагыран яныңа гелип: „Эй, дост! Төре геч“ дийсин. Шонда сачак башындакы отуранларың янында хорматың болар. 11Өзүни ёкары тутян адам песелдилер, пес тутян болса бейгелдилер».

12Онсоң Иса Өзүни чагырана: «Гүнортанлык я-да агшамлык нахарыны берениңде, дост-ярларыңы, доган-гарындашларыңы, бай гоңшуларыңы чагырма. Эгер чагырсаң, олар хем сени чагырып, мунуң өвезини долар. 13Мейлис гураныңда гарыплары, майыплары, агсаклары, көрлери чагыр. 14Шонда сен ялканарсың. Чүнки олар саңа өвезини долуп билмезлер, мунуң өвези саңа догры адамларың дирелен вагты берлер» дийди.

Улы мейлис тымсалы

(Матта 22:1-10)

15Иса билен сачак башында отуранларың бири муны эшиденде, Оңа: «Худайың Шалыгында чөрек ийҗек адам нәхили багтлы!» дийди. 16Иса хем оңа шейле дийди: «Бир адам улы мейлис гурап, биртопар адамы чагырыпдыр. 17Нахар вагты боланда, ол: „Гелиң, әхли зат тайяр“ дийип, мыхманлара хабар бермек үчин, өз хызматкәрини уградяр. 18Эмма оларың хеммеси диллешен ялы, өтүнч сорамага башлаярлар. Биринҗиси оңа: „Мен бир бөлек ер сатын алдым, шоны гөрмәге гитмели. Хайыш эдйәрин, мени багышла“ диййәр. 19Бейлекиси: „Мен бәш җүбүт өкүз сатын алдым, шолары барламага барярын. Хайыш эдйәрин, гаты гөрме“ диййәр. 20Ене бири: „Мен тәзе өйлендим, шонуң үчин барып билмейәрин“ диййәр. 21Хызматкәр гелип, булары өз җенабына хабар берйәр. Онсоң өй эеси гахарланып, хызматкәрине: „Дессине шәхериң көчелерине, ёл-ёдаларына гит-де, гарыплары, майыплары, көрлери, агсаклары шу ере гетир“ диййәр. 22Хызматкәр: „Җенап! Сениң айданың ерине етирилди, йөне энтек хем ер бар“ диййәр. 23Онсоң җенап хызматкәрине: „Өйүм долар ялы, обалара, онуң даш-төверегиндәки мейданлара айлан-да, адамлары гелер ялы эт“ диййәр. 24Мен сизе шуны айдайын: шол илкинҗи чагырыланларың екеҗеси хем Мениң сачагымдан датмаз».

Шәгирт болмагың төлеги

(Матта 10:37,38)

25Улы мәхелле Иса билен биле барярды. Иса ызына өврүлип, олара шейле дийди: 26«Ким Мениң яныма гелип, атасыны, энесини, аялыны, бала-чагасыны, доганыны, уясыны, хатда өз җаныны хем йигренмесе, Мениң шәгирдим болуп билмез. 27Ким өз хачыны гөтерип, Мениң ызыма дүшмесе, Мениң шәгирдим болуп билмез. 28Айдалы, араңыздан бири минара гурмак ислейәр. Ол илки отурып, муны тамамламага пулуның етип-етмеҗекдигини хасапламазмы? 29Себәби минараның бинядыны тутуп, соң иши тамамлап билмесе, муны гөренлериң хеммеси оңа гүлер. 30Олар: „Бу адам муны гурмага башлады, эмма тамамлап билмеди“ диерлер. 31Я болмаса бир патыша башга бир патыша билен уруш этмәге баряр диели. Үстүме гелйән йигрими мүң эсгере он мүң эсгер билен гаршылык гөркезип билермикәм дийип, илки отурып маслахатлашмазмы? 32Башармаҗак болса, ол душман энтек узакдака, илчи иберип, ярашык шертлерини сорар. 33Шейлеликде, сизиң хер бириңиз әхли задыңыздан эл чекмесеңиз, Мениң шәгирдим болуп билмерсиңиз.

34Дуз говы затдыр, эмма ол өз тагамыны йитирсе, онда оңа нәдип тагам берлер? 35Ол не топрага, не-де дөкүне ярар, оны зир-зибиле зыңарлар. Эшитмәге гулагы бар адам эшитсин!»

Currently Selected:

Лука 14: TukCyr16

Highlight

Copy