II. Samuel 1
1
BAP 1
1 VE Saulun ölümünden sonra vaki oldu ki, Davud Amalekîleri vurmaktan döndügü zaman, Davud iki gün Tsiklagda kaldı; 2ve üçüncü gün vaki oldu ki, işte, Saulun yanından, ordugâhtan bir adam geldi, esvabı yırtılmış, ve başı üzerinde toprak vardı; ve vaki oldu ki, Davudun yanına geldiği zaman yere düşüp kapandı. 3Ve Davud ona dedi: Nereden geliyorsun? Ve adam ona dedi: İsrail ordugâhından kaçıp kurtuldum. 4Davud ona dedi: İş nasıl oldu? bana anlat, rica ederim. Ve dedi: Kavm cenkten kaçtı, ve kavmdan bir çokları da düşüp öldüler; ve Saulla oğlu Yonatan da öldüler. 5Ve Davud kendisine anlatan genç adama dedi: Saulla oğlu Yonatanın öldüklerini nasıl biliyorsun? 6Ve kendisine anlatan genç adam dedi: Rastgele Gilboa dağında bulunuyordum, ve işte, Saul mızrağına dayanıyordu; ve işte, cenk arabaları ile atlılar onun peşine yapışmışlardı. 7Ve arkasına dönüp beni gördü, ve beni çağırdı. Ve: İşte ben, dedim. 8Ve bana: Sen kimsin? dedi. Ve ona: Ben bir Amalekîyim, dedim. 9Ve bana dedi: Rica ederim, üzerime gel de beni öldür; çünkü beni şaşkınlık aldı, çünkü hâlâ sağım. 10Ve onun üzerine gelip onu öldürdüm, çünkü biliyordum ki, düştükten sonra sağ kalamazdı; ve başı üzerindeki tacı ve kolundaki bileziği aldım, ve onları buraya, efendime getirdim.
11Ve Davud esvabını tutup yırttı; ve yanında olan bütün adamlar da öyle yaptılar; 12ve Saul için, ve oğlu Yonatan için, ve RABBİN kavmı için, ve İsrail evi için dövünüp ağladılar, ve akşama kadar oruç tuttular; çünkü kılıçla düşmüşlerdi. 13Ve Davud kendisine anlatan genç adama dedi: Sen neredensin? Ve adam: Ben misafir bir Amalekînin oğluyum, dedi. 14Ve Davud ona dedi: RABBİN mesihini öldürmek için elini uzatmağa nasıl korkmadın? 15Ve Davud uşaklardan birini çağırıp: Yaklaş, ve bunu vur, dedi. Ve onu vurdu, ve o öldü. 16Ve Davud ona dedi: Kanın kendi başın üzerinde olsun; çünkü: Ben RABBİN mesihini öldürdüm, diye ağzın sana karşı şehadet etti.
17Ve Saulla oğlu Yonatanın üzerine Davud şu mersiyeyi okudu 18(ve yay neşidesini Yahuda oğullarına öğretmelerini onlara söyledi; işte, Yaşar kitabında yazılmıştır):
19Ey İsrail, kendi yüksek yerlerin üzerinde öldürüldü izzetin!
Yiğitler nasıl düştüler!
20Filistîlerin kızları sevinmesinler diye,
Sünnetsizlerin kızları sevinçle çoşmasınlar diye,
Gatta bunu bildirmeyin,
Aşkelon sokaklarında yaymayın.
21Ve Gilboa dağları,
Üzerinizde ne çiğ, ne yağmur, ne de takdime tarlaları olsun;
Çünkü yiğitlerin kalkanını orada kaldırılıp attılar,
Saulun yağla mesholunmamış kalkanını.
22Öldürülmüş olanların kanından, yiğitlerin yağından,
Yonatanın yayı geri gelmezdi,
Ve Saulun kılıcı boş dönmezdi.
23Saul ile Yonatan hayatlarında tatlı ve sevimli idiler,
Ölümlerinde de ayrılmadılar;
Kartallardan daha çevik,
Aslanlardan daha kuvvetli idiler.
24Ey İsrail kızları, Saula ağlayın,
O size değerli kırmızı kumaş giydirdi,
Esvabınız üzerine altın süs koydu.
25Cenk ortasında yiğitler nasıl düştüler!
Yonatan senin yüksek yerlerinde öldürüldü.
26Ey kardeşim Yonatan, senin için acıklıyım;
Sen benim için çok tatlı idin;
Senin sevgin benim için şaşılacak şeydi,
Kadının sevgisinden ziyade idi.
27Yiğitler nasıl düştüler,
Ve cenk silâhları nasıl yok oldular!
Currently Selected:
II. Samuel 1: KMEYA
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© Kitab-ı Mukaddes Şirketi 1941
II. Samuel 1
1
BAP 1
1 VE Saulun ölümünden sonra vaki oldu ki, Davud Amalekîleri vurmaktan döndügü zaman, Davud iki gün Tsiklagda kaldı; 2ve üçüncü gün vaki oldu ki, işte, Saulun yanından, ordugâhtan bir adam geldi, esvabı yırtılmış, ve başı üzerinde toprak vardı; ve vaki oldu ki, Davudun yanına geldiği zaman yere düşüp kapandı. 3Ve Davud ona dedi: Nereden geliyorsun? Ve adam ona dedi: İsrail ordugâhından kaçıp kurtuldum. 4Davud ona dedi: İş nasıl oldu? bana anlat, rica ederim. Ve dedi: Kavm cenkten kaçtı, ve kavmdan bir çokları da düşüp öldüler; ve Saulla oğlu Yonatan da öldüler. 5Ve Davud kendisine anlatan genç adama dedi: Saulla oğlu Yonatanın öldüklerini nasıl biliyorsun? 6Ve kendisine anlatan genç adam dedi: Rastgele Gilboa dağında bulunuyordum, ve işte, Saul mızrağına dayanıyordu; ve işte, cenk arabaları ile atlılar onun peşine yapışmışlardı. 7Ve arkasına dönüp beni gördü, ve beni çağırdı. Ve: İşte ben, dedim. 8Ve bana: Sen kimsin? dedi. Ve ona: Ben bir Amalekîyim, dedim. 9Ve bana dedi: Rica ederim, üzerime gel de beni öldür; çünkü beni şaşkınlık aldı, çünkü hâlâ sağım. 10Ve onun üzerine gelip onu öldürdüm, çünkü biliyordum ki, düştükten sonra sağ kalamazdı; ve başı üzerindeki tacı ve kolundaki bileziği aldım, ve onları buraya, efendime getirdim.
11Ve Davud esvabını tutup yırttı; ve yanında olan bütün adamlar da öyle yaptılar; 12ve Saul için, ve oğlu Yonatan için, ve RABBİN kavmı için, ve İsrail evi için dövünüp ağladılar, ve akşama kadar oruç tuttular; çünkü kılıçla düşmüşlerdi. 13Ve Davud kendisine anlatan genç adama dedi: Sen neredensin? Ve adam: Ben misafir bir Amalekînin oğluyum, dedi. 14Ve Davud ona dedi: RABBİN mesihini öldürmek için elini uzatmağa nasıl korkmadın? 15Ve Davud uşaklardan birini çağırıp: Yaklaş, ve bunu vur, dedi. Ve onu vurdu, ve o öldü. 16Ve Davud ona dedi: Kanın kendi başın üzerinde olsun; çünkü: Ben RABBİN mesihini öldürdüm, diye ağzın sana karşı şehadet etti.
17Ve Saulla oğlu Yonatanın üzerine Davud şu mersiyeyi okudu 18(ve yay neşidesini Yahuda oğullarına öğretmelerini onlara söyledi; işte, Yaşar kitabında yazılmıştır):
19Ey İsrail, kendi yüksek yerlerin üzerinde öldürüldü izzetin!
Yiğitler nasıl düştüler!
20Filistîlerin kızları sevinmesinler diye,
Sünnetsizlerin kızları sevinçle çoşmasınlar diye,
Gatta bunu bildirmeyin,
Aşkelon sokaklarında yaymayın.
21Ve Gilboa dağları,
Üzerinizde ne çiğ, ne yağmur, ne de takdime tarlaları olsun;
Çünkü yiğitlerin kalkanını orada kaldırılıp attılar,
Saulun yağla mesholunmamış kalkanını.
22Öldürülmüş olanların kanından, yiğitlerin yağından,
Yonatanın yayı geri gelmezdi,
Ve Saulun kılıcı boş dönmezdi.
23Saul ile Yonatan hayatlarında tatlı ve sevimli idiler,
Ölümlerinde de ayrılmadılar;
Kartallardan daha çevik,
Aslanlardan daha kuvvetli idiler.
24Ey İsrail kızları, Saula ağlayın,
O size değerli kırmızı kumaş giydirdi,
Esvabınız üzerine altın süs koydu.
25Cenk ortasında yiğitler nasıl düştüler!
Yonatan senin yüksek yerlerinde öldürüldü.
26Ey kardeşim Yonatan, senin için acıklıyım;
Sen benim için çok tatlı idin;
Senin sevgin benim için şaşılacak şeydi,
Kadının sevgisinden ziyade idi.
27Yiğitler nasıl düştüler,
Ve cenk silâhları nasıl yok oldular!
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© Kitab-ı Mukaddes Şirketi 1941