RESULLERİN İŞLERİ 20
20
BAP 20
1 VE gürültü durduktan sonra, Pavlus şakirtleri getirtip onları teşvik etti, ve kendilerine veda ederek Makedonyaya gitmek üzre yola çıktı. 2O tarafları dolaşıp onları çok sözle teşvik ederek Yunanistana geldi. 3Ve üç ay geçirdikten sonra, Suriyeye yelken açmak üzre iken, Yahudiler tarafından kendisine bir düzen kurulmuş olduğundan, Makedonya yolundan dönmeğe karar verdi. 4Ve Pirrosun oğlu Verialı Sopatros, Selâniklilerden Aristarhos ve Sekundus, Derbeli Gayus ve Timoteos, ve Asyalı Tihikos ile Trofimos kendisine Asyaya kadar yoldaş oldular. 5Ancak bunlar önden gitmişlerdi, ve bizi Troasta bekliyorlardı. 6Biz de Hamursuz ekmek günlerinden sonra, Filipiden yelken açtık, ve Troasa onların yanına beş günde vardık; orada yedi gün kaldık.
7Haftanın ilk gününde ekmek kırmak için bir araya toplandığımız zaman, Pavlus ertesi gün yola çıkmağa niyet ederek onlarla konuştu, ve gece yarısına kadar sözünü uzattı. 8Toplanmış olduğumuz yukarı odada bir çok ışıklar vardı. 9Eftihos isminde bir genç, pencerede oturup derin uykuya daldı; ve Pavlus sözü uzattıkça, uykusunda çöküp üçüncü kattan aşağı düştü, ve ölü olarak kaldırıldı. 10Pavlus aşağı indi, ve üzerine düşüp onu kucaklıyarak dedi: Gürültü etmeyin, çünkü canı kendisinde. 11Yine yukarı çıkıp ekmeği kırdı ve yedi, gün doğuncıya kadar onlarla uzun konuştu, ve öyle yola çıktı. 12Ve genci diri getirip çok teselli buldular.
13Biz de önceden gemiye binip Pavlusu oradan almak niyetile Asosa açıldık; çünkü kendisi yaya gitmek niyetinde olarak böyle ısmarlamıştı. 14Asosta bizi karşılayınca, kendisini alıp Midilliye vardık. 15Ve oradan yelken açarak ertesi gün Sakız adası karşısına geldik; ve daha ertesi gün Sisamı tutarak bir gün sonra Militosa vardık. 16Çünkü Pavlus Asyada vakit kaybetmemek için Efesos önünde durmadan geçmeğe karar vermişti; çünkü mümkün olursa, Pentikost günü Yeruşalimde bulunmak için acele ediyordu.
17Militostan Efesosa gönderip kilisenin ihtiyarlarını yanına çağırttı. 18Ve yanına geldikleri zaman, kendilerine dedi:
Siz kendiniz biliyorsunuz, Asyaya girdiğim ilk günden beri bütün vakit sizin yanınızda nasıl bulundum, 19tam alçak gönüllülük ve gözyaşları ile ve Yahudilerin düzenlerinden başıma gelen imtihanlarla Rabbe hizmet ettim, 20ve size faideli olan hiç bir şeyi beyan etmekten çekinmedim, 21ve Allaha tövbe ve Rabbimiz İsa Mesihe imanı Yahudilere hem de Yunanlılara şehadet ederek açıkça ve evden eve size öğrettim. 22Ve şimdi, işte, ruhta bağlanmış olarak Yeruşalime gidiyorum, orada başıma gelecek şeyleri bilmem; 23ancak her şehirde zincirler ve sıkıntılar beni bekliyor, diye Ruhülkudüs bana şehadet ediyor. 24Fakat ben canıma kendim için hiç kıymet vermiyorum, elverir ki, devrimi, ve Allahın inayetinin incilini şehadet etmek için Rab İsadan aldığım hizmeti başarayım. 25Ve şimdi, işte, ben biliyorum ki, aranızdan melekûtu vâzederek geçtiğim sizler, hepiniz, artık yüzümü görmiyeceksiniz. 26Bunun için bugünkü günde size şehadet ediyorum ki, bütün insanların kanından temizim; 27çünkü Allahın bütün muradını size beyan etmekten çekinmedim. 28Kendinize, ve Rabbin kendi kanı ile edindiği kiliseyi gütmek için, Ruhülkudüsün sizi içinde nazır ettiği bütün sürüye dikkat edin. 29Biliyorum ki, ben gittikten sonra, sürüyü esirgemiyen azgın kurtlar aranıza girecektir; 30ve şakirtleri artlarınca çekmek için sapık şeyler söyliyen adamlar kendi aranızdan çıkacaklardır. 31Bundan dolayı uyanık olun, üç yıl müddet, gece gündüz, gözyaşları ile herkese nasihat etmekten vazgeçmediğimi hatırlayın. 32Ve şimdi sizi Allaha ve inayeti sözüne ısmarladım; o sizi bina etmeğe ve bütün takdis edilmiş olanlar arasında size miras vermeğe kadirdir. 33Hiç kimsenin gümüşüne, ya altınına, yahut esvabına göz komadım. 34Siz kendiniz bilirsiniz ki, kendi ihtiyaçlarıma, ve benimle olanlara bu eller hizmet etti. 35Her şeyde size gösterdim ki, böylece emek çekerek zayıflara yardım etmek, ve bizzat Rab İsanın: Vermek almaktan daha mutludur, dediği sözleri anmak gerektir.
36Bu şeyleri söyledikten sonra, diz çöküp hepsile beraber dua etti. 37Hepsi çok ağladılar, ve en çok kendi yüzünü artık görmiyeceklerdir diye söylediği sözden kederlenerek 38Pavlusun boynuna düşüp kendisini öptüler. Ve onu gemiye kadar geçirdiler.
Currently Selected:
RESULLERİN İŞLERİ 20: KMEYA
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© Kitab-ı Mukaddes Şirketi 1941
RESULLERİN İŞLERİ 20
20
BAP 20
1 VE gürültü durduktan sonra, Pavlus şakirtleri getirtip onları teşvik etti, ve kendilerine veda ederek Makedonyaya gitmek üzre yola çıktı. 2O tarafları dolaşıp onları çok sözle teşvik ederek Yunanistana geldi. 3Ve üç ay geçirdikten sonra, Suriyeye yelken açmak üzre iken, Yahudiler tarafından kendisine bir düzen kurulmuş olduğundan, Makedonya yolundan dönmeğe karar verdi. 4Ve Pirrosun oğlu Verialı Sopatros, Selâniklilerden Aristarhos ve Sekundus, Derbeli Gayus ve Timoteos, ve Asyalı Tihikos ile Trofimos kendisine Asyaya kadar yoldaş oldular. 5Ancak bunlar önden gitmişlerdi, ve bizi Troasta bekliyorlardı. 6Biz de Hamursuz ekmek günlerinden sonra, Filipiden yelken açtık, ve Troasa onların yanına beş günde vardık; orada yedi gün kaldık.
7Haftanın ilk gününde ekmek kırmak için bir araya toplandığımız zaman, Pavlus ertesi gün yola çıkmağa niyet ederek onlarla konuştu, ve gece yarısına kadar sözünü uzattı. 8Toplanmış olduğumuz yukarı odada bir çok ışıklar vardı. 9Eftihos isminde bir genç, pencerede oturup derin uykuya daldı; ve Pavlus sözü uzattıkça, uykusunda çöküp üçüncü kattan aşağı düştü, ve ölü olarak kaldırıldı. 10Pavlus aşağı indi, ve üzerine düşüp onu kucaklıyarak dedi: Gürültü etmeyin, çünkü canı kendisinde. 11Yine yukarı çıkıp ekmeği kırdı ve yedi, gün doğuncıya kadar onlarla uzun konuştu, ve öyle yola çıktı. 12Ve genci diri getirip çok teselli buldular.
13Biz de önceden gemiye binip Pavlusu oradan almak niyetile Asosa açıldık; çünkü kendisi yaya gitmek niyetinde olarak böyle ısmarlamıştı. 14Asosta bizi karşılayınca, kendisini alıp Midilliye vardık. 15Ve oradan yelken açarak ertesi gün Sakız adası karşısına geldik; ve daha ertesi gün Sisamı tutarak bir gün sonra Militosa vardık. 16Çünkü Pavlus Asyada vakit kaybetmemek için Efesos önünde durmadan geçmeğe karar vermişti; çünkü mümkün olursa, Pentikost günü Yeruşalimde bulunmak için acele ediyordu.
17Militostan Efesosa gönderip kilisenin ihtiyarlarını yanına çağırttı. 18Ve yanına geldikleri zaman, kendilerine dedi:
Siz kendiniz biliyorsunuz, Asyaya girdiğim ilk günden beri bütün vakit sizin yanınızda nasıl bulundum, 19tam alçak gönüllülük ve gözyaşları ile ve Yahudilerin düzenlerinden başıma gelen imtihanlarla Rabbe hizmet ettim, 20ve size faideli olan hiç bir şeyi beyan etmekten çekinmedim, 21ve Allaha tövbe ve Rabbimiz İsa Mesihe imanı Yahudilere hem de Yunanlılara şehadet ederek açıkça ve evden eve size öğrettim. 22Ve şimdi, işte, ruhta bağlanmış olarak Yeruşalime gidiyorum, orada başıma gelecek şeyleri bilmem; 23ancak her şehirde zincirler ve sıkıntılar beni bekliyor, diye Ruhülkudüs bana şehadet ediyor. 24Fakat ben canıma kendim için hiç kıymet vermiyorum, elverir ki, devrimi, ve Allahın inayetinin incilini şehadet etmek için Rab İsadan aldığım hizmeti başarayım. 25Ve şimdi, işte, ben biliyorum ki, aranızdan melekûtu vâzederek geçtiğim sizler, hepiniz, artık yüzümü görmiyeceksiniz. 26Bunun için bugünkü günde size şehadet ediyorum ki, bütün insanların kanından temizim; 27çünkü Allahın bütün muradını size beyan etmekten çekinmedim. 28Kendinize, ve Rabbin kendi kanı ile edindiği kiliseyi gütmek için, Ruhülkudüsün sizi içinde nazır ettiği bütün sürüye dikkat edin. 29Biliyorum ki, ben gittikten sonra, sürüyü esirgemiyen azgın kurtlar aranıza girecektir; 30ve şakirtleri artlarınca çekmek için sapık şeyler söyliyen adamlar kendi aranızdan çıkacaklardır. 31Bundan dolayı uyanık olun, üç yıl müddet, gece gündüz, gözyaşları ile herkese nasihat etmekten vazgeçmediğimi hatırlayın. 32Ve şimdi sizi Allaha ve inayeti sözüne ısmarladım; o sizi bina etmeğe ve bütün takdis edilmiş olanlar arasında size miras vermeğe kadirdir. 33Hiç kimsenin gümüşüne, ya altınına, yahut esvabına göz komadım. 34Siz kendiniz bilirsiniz ki, kendi ihtiyaçlarıma, ve benimle olanlara bu eller hizmet etti. 35Her şeyde size gösterdim ki, böylece emek çekerek zayıflara yardım etmek, ve bizzat Rab İsanın: Vermek almaktan daha mutludur, dediği sözleri anmak gerektir.
36Bu şeyleri söyledikten sonra, diz çöküp hepsile beraber dua etti. 37Hepsi çok ağladılar, ve en çok kendi yüzünü artık görmiyeceklerdir diye söylediği sözden kederlenerek 38Pavlusun boynuna düşüp kendisini öptüler. Ve onu gemiye kadar geçirdiler.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© Kitab-ı Mukaddes Şirketi 1941