Eyub 41
41
BAP 41
1 LEVYATANI#41:1 Timsah. olta ile çekebilir misin?
Ve ilmekle onun dilini sıkabilir misin?
2Burnuna sazdan ip takabilir misin?
Yahut çengelle çenesini delebilir misin?
3Sana çok yalvarır mı?
Yahut sana tatlı sözler söyler mi?
4Seninle ahit keser mi ki,
Onu daimî köle alasın?
5Onunla oynar mısın, kuşla oynar gibi?
Ve onu kızların için bağlar mısın?
6Balıkçılar takımı onu alır satarlar mı?
Tüccar arasında onu pay ederler mi?
7Derisini kancalarla doldurabilir misin,
Başını da balıkçı zıpkınları ile?
8Elini üzerine koy;
Cengi hatırla, ve bir daha etme.
9İşte, ona ümit bağlamak boştur;
Onun bir görünüşü ile de insan yıkılmaz mı?
10Onu uyandıracak yüreği pek adam yoktur;
Ya benim önümde durabilecek olan kimdir?
11Önceden bana veren kimdir ki, ona ödiyeyim?
Bütün gökler altında ne varsa, o benimdir.
12Onun azası ile zorlu kuvvetinden ötürü,
Ve yapılışının güzelliğinden ötürü sözümü kesmiyeceğim.
13Onun esvabının önünü kim açabilir?
İki çenesinin arasına kim girebilir?
14Yüzünün kapı kanatlarını kim açabilir?
Çepçevre dişleri dehşettir.
15Övündüğü onun çetin pullarıdır,
Sık basılmış mühürle kapanmışlardır.
16Biri ötekine çok yakın,
Aralarına hava giremiyecek kadar.
17Birbirine yapışıktırlar;
Bitişmişler de ayrılamazlar.
18Aksırmaları ışık saçar,
Gözleri de fecrin kirpikleri gibidir.
19Ağzından alevli meşaleler çıkar,
Ve ateş kıvılcımları sıçrar.
20Burun deliklerinden duman çıkar,
Kaynıyan kazandan, ve yanan kamışlardan çıkar gibi.
21Soluğu közleri tutuşturur,
Ve ağzından alev çıkar.
22Kuvvet onun boynunda yatar,
Ve dehşet onun önünde oynamaktadır.
23Etinin katmerleri birbirine yapışık;
Üzerinde pekişmişlerdir; kımıldanmazlar.
24Yüreği taş gibi serttir;
Evet, değirmenin alt taşı gibi sert.
25O kalkınca kuvvetli olanlar korkar;
Kendilerinden geçerler yılgınlıktan.
26Üzerine varılsa kılıç işe yaramaz,
Ne mızrak ve kargı, ne de zırh.
27Demir ona saman gibi gelir,
Tunç da çürük odun gibi.
28Onu ok kaçıramaz;
Sapan taşları onun için anız gibidir.
29Onun için topuzlar anız sayılır;
Kargının saldırışına güler.
30Onun karın altı keskin çömlek parçaları;
Çamurun üzerine sanki bir döven uzatır.
31Derin suları bir kazan gibi kaynatır;
Denizi merhem çömleği gibi eder.
32Ardınca parlak iz bırakır;
İnsan sanır ki, engin ağarmış saçtır.
33Karada onun benzeri yoktur,
Korkusu olmasın diye yaratılmıştır.
34Her yüksek şeye göz atar;
Bütün gurur oğulları üzerinde o kıraldır.
Currently Selected:
Eyub 41: KMEYA
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© Kitab-ı Mukaddes Şirketi 1941
Eyub 41
41
BAP 41
1 LEVYATANI#41:1 Timsah. olta ile çekebilir misin?
Ve ilmekle onun dilini sıkabilir misin?
2Burnuna sazdan ip takabilir misin?
Yahut çengelle çenesini delebilir misin?
3Sana çok yalvarır mı?
Yahut sana tatlı sözler söyler mi?
4Seninle ahit keser mi ki,
Onu daimî köle alasın?
5Onunla oynar mısın, kuşla oynar gibi?
Ve onu kızların için bağlar mısın?
6Balıkçılar takımı onu alır satarlar mı?
Tüccar arasında onu pay ederler mi?
7Derisini kancalarla doldurabilir misin,
Başını da balıkçı zıpkınları ile?
8Elini üzerine koy;
Cengi hatırla, ve bir daha etme.
9İşte, ona ümit bağlamak boştur;
Onun bir görünüşü ile de insan yıkılmaz mı?
10Onu uyandıracak yüreği pek adam yoktur;
Ya benim önümde durabilecek olan kimdir?
11Önceden bana veren kimdir ki, ona ödiyeyim?
Bütün gökler altında ne varsa, o benimdir.
12Onun azası ile zorlu kuvvetinden ötürü,
Ve yapılışının güzelliğinden ötürü sözümü kesmiyeceğim.
13Onun esvabının önünü kim açabilir?
İki çenesinin arasına kim girebilir?
14Yüzünün kapı kanatlarını kim açabilir?
Çepçevre dişleri dehşettir.
15Övündüğü onun çetin pullarıdır,
Sık basılmış mühürle kapanmışlardır.
16Biri ötekine çok yakın,
Aralarına hava giremiyecek kadar.
17Birbirine yapışıktırlar;
Bitişmişler de ayrılamazlar.
18Aksırmaları ışık saçar,
Gözleri de fecrin kirpikleri gibidir.
19Ağzından alevli meşaleler çıkar,
Ve ateş kıvılcımları sıçrar.
20Burun deliklerinden duman çıkar,
Kaynıyan kazandan, ve yanan kamışlardan çıkar gibi.
21Soluğu közleri tutuşturur,
Ve ağzından alev çıkar.
22Kuvvet onun boynunda yatar,
Ve dehşet onun önünde oynamaktadır.
23Etinin katmerleri birbirine yapışık;
Üzerinde pekişmişlerdir; kımıldanmazlar.
24Yüreği taş gibi serttir;
Evet, değirmenin alt taşı gibi sert.
25O kalkınca kuvvetli olanlar korkar;
Kendilerinden geçerler yılgınlıktan.
26Üzerine varılsa kılıç işe yaramaz,
Ne mızrak ve kargı, ne de zırh.
27Demir ona saman gibi gelir,
Tunç da çürük odun gibi.
28Onu ok kaçıramaz;
Sapan taşları onun için anız gibidir.
29Onun için topuzlar anız sayılır;
Kargının saldırışına güler.
30Onun karın altı keskin çömlek parçaları;
Çamurun üzerine sanki bir döven uzatır.
31Derin suları bir kazan gibi kaynatır;
Denizi merhem çömleği gibi eder.
32Ardınca parlak iz bırakır;
İnsan sanır ki, engin ağarmış saçtır.
33Karada onun benzeri yoktur,
Korkusu olmasın diye yaratılmıştır.
34Her yüksek şeye göz atar;
Bütün gurur oğulları üzerinde o kıraldır.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© Kitab-ı Mukaddes Şirketi 1941