Luka 20
20
BAP 20
1 VE vaki oldu ki, günün birinde, mabette halka öğretir ve incili vâzederken, başkâhinler, yazıcılar ile ihtiyarlar onun üzerine vardılar; 2ve ona: Bize söyle, bu şeyleri ne salâhiyetle yapıyorsun? yahut bu salâhiyeti sana veren kimdir? diye söylediler. 3İsa onlara cevap verip dedi: Ben de size bir şey soracağım, ve bana söyleyin: 4Yahyanın vaftizi gökten mi, yoksa insanlardan mı idi? 5Onlar birbirlerile söyleşip dediler: Eğer: Gökten, dersek, bize: Niçin ona inanmadınız? diyecektir. 6Fakat biz: İnsanlardan, dersek, bütün halk bizi taşlıyacaktır; çünkü onlar Yahyanın peygamber olduğuna kanmıştırlar. 7Ve: Nereden olduğunu bilmiyoruz, cevabını verdiler. 8İsa onlara dedi: Ben de size bu şeyleri ne salâhiyetle yaptığımı söylemem.
9İsa halka şu meseli söylemeğe başladı: Bir adam bağ dikti, onu bağcılara kiraya verdi, ve uzun bir zaman için başka memlekete gitti. 10Ve mevsiminde mahsulünden kendisine vermeleri için, bağcılara bir hizmetçi gönderdi; fakat bağcılar onu dövdüler, eli boş gönderdiler. 11Başka bir hizmetçi daha gönderdi; onu da dövdüler; ve hakaret edip eli boş gönderdiler. 12Bir üçüncüsünü de gönderdi; onu da yaraladılar, ve dışarı attılar. 13Bağ sahibi de: Ne yapayım? Sevgili oğlumu göndereyim; belki ona hürmet ederler, dedi. 14Fakat bağcılar onu gördükleri zaman: Bu varistir; onu öldürelim de miras bize kalsın, diye öğütleştiler. 15Ve onu bağdan dışarı atıp öldürdüler. İmdi bağın sahibi onlara ne yapacaktır? 16Gelecek, bu bağcıları helâk edecek, ve bağı başkalarına verecektir. Bunu işittikleri zaman: Allah etmesin! dediler. 17Fakat İsa onlara baktı ve dedi: Öyle ise, bu yazılı olan nedir?
“Yapıcıların reddettikleri taş,
Köşenin başı oldu.”#Mezmur 118:22.
18Her kim o taşın üzerine düşerse, parçalanacak; fakat o, kimin üstüne düşerse, onu toz gibi dağıtacaktır.
19Yazıcılar ve başkâhinler hemen o saatte İsaya el atmak istediler; ve halktan korktular; çünkü onun kendilerine karşı bu meseli söylediğini anladılar. 20Ve onu göz altına aldılar, ve onu sözü ile tutsunlar da valinin hükmüne ve salâhiyetine versinler diye, kendilerini salih gösteren çaşıtlar gönderdiler. 21Onlar: Muallim, biz senin doğrulukla söylediğini ve öğrettiğini biliyoruz, hiç kimsenin şahsına bakmazsın, fakat Allahın yolunu doğrulukla öğretiyorsun; 22bizim için Kaysere vergi vermek caiz mi, yahut değil mi? diye ondan sordular. 23Fakat İsa onların kurnazlığını anladı, ve kendilerine dedi: 24Bana bir dinar gösterin. Ondaki suret ve yazı kimindir? Onlar: Kayserin, dediler. 25İsa da onlara dedi: Öyle ise, Kayserin şeylerini Kaysere, ve Allahın şeylerini Allaha ödeyin. 26Onlar halkın önünde bu sözü ona karşı kullanamadılar; onun cevabına şaştılar, ve sustular.
27Kıyamet yoktur diyen Sadukilerden#20:27 Yahudilerde dini bir fırka. bazıları gelip ondan sordular: 28Ey Muallim, Musa bize yazmıştır:#Tesniye 25:5. Eğer bir adamın kardeşi evli olarak ölür, ve çocuksuz olursa, kardeşi onun karısını alıp kardeşine zürriyet yetiştirsin. 29Şimdi yedi kardeş vardı; birincisi bir karı aldı, ve çocuğu olmadan öldü. 30İkincisi ve üçüncüsü de o kadını aldı; 31ve böylece yedisi de çocuk bırakmadan öldüler. 32Ondan sonra kadın da öldü. 33Öyle ise, kıyamette kadın bunlardan hangisinin karısı olacaktır? çünkü yedisi de onu aldılar. 34İsa da onlara dedi: Bu dünyanın çocukları evlenirler, ve kocaya verilirler; 35fakat o dünyaya ve ölülerden kıyama erişmeğe lâyık sayılanlar, ne evlenirler, ne de kocaya verilirler; 36çünkü bir daha ölemezler; çünkü onlar meleklerle birdirler; ve kıyamet oğulları olduklarından, Allah oğullarıdırlar. 37Fakat Musa da Çalı fıkrasında Rabbi: “İbrahimin Allahı, İshakın Allahı ve Yakubun Allahı,”#Çıkış 3:6. diye çağırarak, ölülerin kıyam ettiklerini gösterdi. 38İmdi o, ölülerin değil, ancak yaşıyanların Allahıdır, zira hepsi ona diridirler. 39Ve yazıcılardan bazıları cevap verip dediler: Muallim, sen iyi dedin. 40Çünkü artık ona hiç sual sormağa cesaret etmiyorlardı.
41İsa onlara dedi: Nasıl diyorlar ki, Mesih Davudun oğludur? 42Çünkü Davud kendisi Mezmurlar kitabında diyor:
“Rab Rabbime dedi:
43Ben düşmanlarını senin ayaklarına basamak koyuncıya kadar,
Sağımda otur.”#Mezmur 110:1.
44İmdi Davud onu Rab diye çağırırsa, o nasıl onun oğlu olur?
45Ve bütün halk dinlerken, şakirtlerine dedi: 46Yazıcılardan sakının, onlar kaftanlarla gezmek isterler, ve çarşılarda selâmları, havralarda baş kürsüleri, ve ziyafetlerde baş yerleri severler; 47onlar dul kadınların evlerini yutarlar, ve gösteriş için uzun dualar ederler; bunlar daha büyük mahkûmiyete uğrıyacaklardır.
Currently Selected:
Luka 20: KMEYA
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© Kitab-ı Mukaddes Şirketi 1941
Luka 20
20
BAP 20
1 VE vaki oldu ki, günün birinde, mabette halka öğretir ve incili vâzederken, başkâhinler, yazıcılar ile ihtiyarlar onun üzerine vardılar; 2ve ona: Bize söyle, bu şeyleri ne salâhiyetle yapıyorsun? yahut bu salâhiyeti sana veren kimdir? diye söylediler. 3İsa onlara cevap verip dedi: Ben de size bir şey soracağım, ve bana söyleyin: 4Yahyanın vaftizi gökten mi, yoksa insanlardan mı idi? 5Onlar birbirlerile söyleşip dediler: Eğer: Gökten, dersek, bize: Niçin ona inanmadınız? diyecektir. 6Fakat biz: İnsanlardan, dersek, bütün halk bizi taşlıyacaktır; çünkü onlar Yahyanın peygamber olduğuna kanmıştırlar. 7Ve: Nereden olduğunu bilmiyoruz, cevabını verdiler. 8İsa onlara dedi: Ben de size bu şeyleri ne salâhiyetle yaptığımı söylemem.
9İsa halka şu meseli söylemeğe başladı: Bir adam bağ dikti, onu bağcılara kiraya verdi, ve uzun bir zaman için başka memlekete gitti. 10Ve mevsiminde mahsulünden kendisine vermeleri için, bağcılara bir hizmetçi gönderdi; fakat bağcılar onu dövdüler, eli boş gönderdiler. 11Başka bir hizmetçi daha gönderdi; onu da dövdüler; ve hakaret edip eli boş gönderdiler. 12Bir üçüncüsünü de gönderdi; onu da yaraladılar, ve dışarı attılar. 13Bağ sahibi de: Ne yapayım? Sevgili oğlumu göndereyim; belki ona hürmet ederler, dedi. 14Fakat bağcılar onu gördükleri zaman: Bu varistir; onu öldürelim de miras bize kalsın, diye öğütleştiler. 15Ve onu bağdan dışarı atıp öldürdüler. İmdi bağın sahibi onlara ne yapacaktır? 16Gelecek, bu bağcıları helâk edecek, ve bağı başkalarına verecektir. Bunu işittikleri zaman: Allah etmesin! dediler. 17Fakat İsa onlara baktı ve dedi: Öyle ise, bu yazılı olan nedir?
“Yapıcıların reddettikleri taş,
Köşenin başı oldu.”#Mezmur 118:22.
18Her kim o taşın üzerine düşerse, parçalanacak; fakat o, kimin üstüne düşerse, onu toz gibi dağıtacaktır.
19Yazıcılar ve başkâhinler hemen o saatte İsaya el atmak istediler; ve halktan korktular; çünkü onun kendilerine karşı bu meseli söylediğini anladılar. 20Ve onu göz altına aldılar, ve onu sözü ile tutsunlar da valinin hükmüne ve salâhiyetine versinler diye, kendilerini salih gösteren çaşıtlar gönderdiler. 21Onlar: Muallim, biz senin doğrulukla söylediğini ve öğrettiğini biliyoruz, hiç kimsenin şahsına bakmazsın, fakat Allahın yolunu doğrulukla öğretiyorsun; 22bizim için Kaysere vergi vermek caiz mi, yahut değil mi? diye ondan sordular. 23Fakat İsa onların kurnazlığını anladı, ve kendilerine dedi: 24Bana bir dinar gösterin. Ondaki suret ve yazı kimindir? Onlar: Kayserin, dediler. 25İsa da onlara dedi: Öyle ise, Kayserin şeylerini Kaysere, ve Allahın şeylerini Allaha ödeyin. 26Onlar halkın önünde bu sözü ona karşı kullanamadılar; onun cevabına şaştılar, ve sustular.
27Kıyamet yoktur diyen Sadukilerden#20:27 Yahudilerde dini bir fırka. bazıları gelip ondan sordular: 28Ey Muallim, Musa bize yazmıştır:#Tesniye 25:5. Eğer bir adamın kardeşi evli olarak ölür, ve çocuksuz olursa, kardeşi onun karısını alıp kardeşine zürriyet yetiştirsin. 29Şimdi yedi kardeş vardı; birincisi bir karı aldı, ve çocuğu olmadan öldü. 30İkincisi ve üçüncüsü de o kadını aldı; 31ve böylece yedisi de çocuk bırakmadan öldüler. 32Ondan sonra kadın da öldü. 33Öyle ise, kıyamette kadın bunlardan hangisinin karısı olacaktır? çünkü yedisi de onu aldılar. 34İsa da onlara dedi: Bu dünyanın çocukları evlenirler, ve kocaya verilirler; 35fakat o dünyaya ve ölülerden kıyama erişmeğe lâyık sayılanlar, ne evlenirler, ne de kocaya verilirler; 36çünkü bir daha ölemezler; çünkü onlar meleklerle birdirler; ve kıyamet oğulları olduklarından, Allah oğullarıdırlar. 37Fakat Musa da Çalı fıkrasında Rabbi: “İbrahimin Allahı, İshakın Allahı ve Yakubun Allahı,”#Çıkış 3:6. diye çağırarak, ölülerin kıyam ettiklerini gösterdi. 38İmdi o, ölülerin değil, ancak yaşıyanların Allahıdır, zira hepsi ona diridirler. 39Ve yazıcılardan bazıları cevap verip dediler: Muallim, sen iyi dedin. 40Çünkü artık ona hiç sual sormağa cesaret etmiyorlardı.
41İsa onlara dedi: Nasıl diyorlar ki, Mesih Davudun oğludur? 42Çünkü Davud kendisi Mezmurlar kitabında diyor:
“Rab Rabbime dedi:
43Ben düşmanlarını senin ayaklarına basamak koyuncıya kadar,
Sağımda otur.”#Mezmur 110:1.
44İmdi Davud onu Rab diye çağırırsa, o nasıl onun oğlu olur?
45Ve bütün halk dinlerken, şakirtlerine dedi: 46Yazıcılardan sakının, onlar kaftanlarla gezmek isterler, ve çarşılarda selâmları, havralarda baş kürsüleri, ve ziyafetlerde baş yerleri severler; 47onlar dul kadınların evlerini yutarlar, ve gösteriş için uzun dualar ederler; bunlar daha büyük mahkûmiyete uğrıyacaklardır.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© Kitab-ı Mukaddes Şirketi 1941