1 Samuela 18
18
1 Samuela 18
Dawid i Jonatan przyjaciółmi
1A gdy Dawid skończył rozmawiać z Saulem, dusza Jonatana przylgnęła wręcz do duszy Dawida. Jonatan pokochał go jak samego siebie. 2Saul zaś tego dnia zabrał Dawida ze sobą i nie pozwolił mu już wrócić do domu ojca.
3Jonatan natomiast zawarł z Dawidem przymierze, ponieważ pokochał go jak samego siebie. 4Potem zdjął płaszcz, który miał na sobie, i przekazał go Dawidowi. Dał mu też swoją tunikę, miecz, łuk oraz pas.
5A ilekroć Dawid wyruszał na wyprawę, dokądkolwiek posyłał go Saul, odnosił sukcesy, tak że król ustanowił go dowódcą wojowników. Podobało się to zarówno wojsku, jak i sługom Saula.
Zazdrość Saula o sławę Dawida
6Kiedy wojsko wracało po bitwie, a Dawid po pokonaniu Filistyna, kobiety ze wszystkich miast Izraela wychodziły ze śpiewem i tańcem, z radością, przy wtórze tamburyn i cymbałek na spotkanie króla Saula.#18:6 króla Saula, hbr. שָׁאוּל הַמֶּלֶךְ, wg G: Dawida. 7Śpiewały sobie przy tym piosenkę:
Pobił Saul gromady,
a Dawid — miriady!
8Słowa te dotknęły Saula. Uważał je za niewłaściwe. Dawidowi przypisały dziesiątki tysięcy,#18:8 Lub: miriady. a mnie tylko tysiące#18:8 Lub: gromady, oddziały, klany. — wyrwało mu się. — Brakuje mu teraz tylko królewskiej władzy! 9Od tego zdarzenia Saul zaczął być podejrzliwy względem Dawida.
10Już następnego dnia, za sprawą Boga, spoczął na Saulu duch zły,#18:10 Lub: (1) opadło Saula przygnębienie; (2) spoczął na Saulu duch Boży zły. tak że prorokował#18:10 Lub: szalał. u siebie w domu. Dawid — jak zawsze — grał przy nim na strunach, a Saul siedział z włócznią w ręku. 11Nagle Saul rzucił włócznią, bo pomyślał: Przygwożdżę Dawida do ściany! Lecz Dawid uskoczył przed nim aż dwa razy. 12Saul zaś zaczął bać się Dawida, ponieważ PAN był z nim, a od Saula odstąpił.
13Potem Saul odsunął Dawida od siebie. Ustanowił go dowódcą oddziału.#18:13 Lub: tysiąca. Na jego czele Dawid wyruszał na różne wyprawy. 14W każdym zaś przedsięwzięciu odnosił sukcesy i PAN był z nim. 15Saul widząc, że wiedzie mu się aż tak dobrze, obawiał się go tym bardziej, 16szczególnie że tak Izrael, jak i Juda byli zakochani w Dawidzie, on bowiem stawał na czele wypraw.
Dawid i Merab
17Pewnego razu Saul powiedział do Dawida: Oto moja starsza córka Merab. Dam ci ją za żonę, tylko bądź mi waleczny i prowadź wojny PANA. Za tym jednak Saul skrywał pewną myśl: Nie będę podnosił przeciwko niemu ręki. Niech raczej wpadnie w ręce Filistynów. 18Dawid odpowiedział Saulowi: Kim ja właściwie jestem, ja oraz mój ród — rodzina mojego ojca w Izraelu — że miałbym zostać zięciem króla?! 19A kiedy przyszedł czas, że Saul mógł wydać Merab za Dawida, dał ją za żonę Adrielowi z Mecholat.
Dawid zięciem Saula
20Tymczasem Dawida pokochała córka Saula Michal. Gdy doniesiono o tym Saulowi, uznał, że to może być dla niego korzystne. 21Dam mu ją — pomyślał — i niech będzie dla niego pułapką, niech przez nią narazi się na niebezpieczeństwo ze strony Filistynów. Powiedział więc Dawidowi: Dziś po raz drugi mówię, że możesz zostać moim zięciem.
22Poza tym Saul polecił swoim sługom: Porozmawiajcie poufnie z Dawidem. Powiedzcie: Zobacz, podobasz się królowi. Kocha cię cała służba. Naprawdę możesz zostać zięciem króla. 23Słudzy Saula powtórzyli te słowa Dawidowi. Dawid jednak uznał: Czy zostać zięciem króla to według was drobnostka? Przecież ja jestem ubogim, niewiele znaczącym człowiekiem. 24Słudzy donieśli Saulowi, jak Dawid odniósł się do jego pomysłów. 25Saul jednak polecił: Powiedzcie Dawidowi, że królowi nie zależy na wianie. Wolałby sto filistyńskich napletków, jako dowód zemsty na jego wrogach. Saul bowiem wciąż dążył do tego, by Dawid wpadł w ręce Filistynów.
26Gdy słudzy Saula przekazali Dawidowi te słowa, ten uznał, że jeśli tak, to właściwie dobrze byłoby zostać zięciem króla. I zanim wypełniły się oznaczone dni, 27Dawid i jego ludzie ruszyli i pobili u Filistynów dwustu#18:27 dwustu, hbr. מָאתַיִם, wg G: stu, gr. ἑκατὸν. mężczyzn. Potem ich napletki Dawid przekazał w pełnej liczbie królowi, tak że nie było przeszkód, by został jego zięciem. I Saul dał mu Michal, swoją córkę, za żonę.
28Lecz gdy Saul przekonał się, że PAN jest z Dawidem, a jego córka Michal rzeczywiście go kocha, 29zaczął obawiać się Dawida jeszcze bardziej — i stał się jego wrogiem na resztę swoich dni.
30Książęta filistyńscy podejmowali różne wyprawy. Lecz ilekroć wyruszali do bitwy, Dawid radził sobie lepiej niż pozostali słudzy Saula, tak że imię Dawida nabierało coraz większego znaczenia.
Currently Selected:
1 Samuela 18: SNP
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej
1 Samuela 18
18
1 Samuela 18
Dawid i Jonatan przyjaciółmi
1A gdy Dawid skończył rozmawiać z Saulem, dusza Jonatana przylgnęła wręcz do duszy Dawida. Jonatan pokochał go jak samego siebie. 2Saul zaś tego dnia zabrał Dawida ze sobą i nie pozwolił mu już wrócić do domu ojca.
3Jonatan natomiast zawarł z Dawidem przymierze, ponieważ pokochał go jak samego siebie. 4Potem zdjął płaszcz, który miał na sobie, i przekazał go Dawidowi. Dał mu też swoją tunikę, miecz, łuk oraz pas.
5A ilekroć Dawid wyruszał na wyprawę, dokądkolwiek posyłał go Saul, odnosił sukcesy, tak że król ustanowił go dowódcą wojowników. Podobało się to zarówno wojsku, jak i sługom Saula.
Zazdrość Saula o sławę Dawida
6Kiedy wojsko wracało po bitwie, a Dawid po pokonaniu Filistyna, kobiety ze wszystkich miast Izraela wychodziły ze śpiewem i tańcem, z radością, przy wtórze tamburyn i cymbałek na spotkanie króla Saula.#18:6 króla Saula, hbr. שָׁאוּל הַמֶּלֶךְ, wg G: Dawida. 7Śpiewały sobie przy tym piosenkę:
Pobił Saul gromady,
a Dawid — miriady!
8Słowa te dotknęły Saula. Uważał je za niewłaściwe. Dawidowi przypisały dziesiątki tysięcy,#18:8 Lub: miriady. a mnie tylko tysiące#18:8 Lub: gromady, oddziały, klany. — wyrwało mu się. — Brakuje mu teraz tylko królewskiej władzy! 9Od tego zdarzenia Saul zaczął być podejrzliwy względem Dawida.
10Już następnego dnia, za sprawą Boga, spoczął na Saulu duch zły,#18:10 Lub: (1) opadło Saula przygnębienie; (2) spoczął na Saulu duch Boży zły. tak że prorokował#18:10 Lub: szalał. u siebie w domu. Dawid — jak zawsze — grał przy nim na strunach, a Saul siedział z włócznią w ręku. 11Nagle Saul rzucił włócznią, bo pomyślał: Przygwożdżę Dawida do ściany! Lecz Dawid uskoczył przed nim aż dwa razy. 12Saul zaś zaczął bać się Dawida, ponieważ PAN był z nim, a od Saula odstąpił.
13Potem Saul odsunął Dawida od siebie. Ustanowił go dowódcą oddziału.#18:13 Lub: tysiąca. Na jego czele Dawid wyruszał na różne wyprawy. 14W każdym zaś przedsięwzięciu odnosił sukcesy i PAN był z nim. 15Saul widząc, że wiedzie mu się aż tak dobrze, obawiał się go tym bardziej, 16szczególnie że tak Izrael, jak i Juda byli zakochani w Dawidzie, on bowiem stawał na czele wypraw.
Dawid i Merab
17Pewnego razu Saul powiedział do Dawida: Oto moja starsza córka Merab. Dam ci ją za żonę, tylko bądź mi waleczny i prowadź wojny PANA. Za tym jednak Saul skrywał pewną myśl: Nie będę podnosił przeciwko niemu ręki. Niech raczej wpadnie w ręce Filistynów. 18Dawid odpowiedział Saulowi: Kim ja właściwie jestem, ja oraz mój ród — rodzina mojego ojca w Izraelu — że miałbym zostać zięciem króla?! 19A kiedy przyszedł czas, że Saul mógł wydać Merab za Dawida, dał ją za żonę Adrielowi z Mecholat.
Dawid zięciem Saula
20Tymczasem Dawida pokochała córka Saula Michal. Gdy doniesiono o tym Saulowi, uznał, że to może być dla niego korzystne. 21Dam mu ją — pomyślał — i niech będzie dla niego pułapką, niech przez nią narazi się na niebezpieczeństwo ze strony Filistynów. Powiedział więc Dawidowi: Dziś po raz drugi mówię, że możesz zostać moim zięciem.
22Poza tym Saul polecił swoim sługom: Porozmawiajcie poufnie z Dawidem. Powiedzcie: Zobacz, podobasz się królowi. Kocha cię cała służba. Naprawdę możesz zostać zięciem króla. 23Słudzy Saula powtórzyli te słowa Dawidowi. Dawid jednak uznał: Czy zostać zięciem króla to według was drobnostka? Przecież ja jestem ubogim, niewiele znaczącym człowiekiem. 24Słudzy donieśli Saulowi, jak Dawid odniósł się do jego pomysłów. 25Saul jednak polecił: Powiedzcie Dawidowi, że królowi nie zależy na wianie. Wolałby sto filistyńskich napletków, jako dowód zemsty na jego wrogach. Saul bowiem wciąż dążył do tego, by Dawid wpadł w ręce Filistynów.
26Gdy słudzy Saula przekazali Dawidowi te słowa, ten uznał, że jeśli tak, to właściwie dobrze byłoby zostać zięciem króla. I zanim wypełniły się oznaczone dni, 27Dawid i jego ludzie ruszyli i pobili u Filistynów dwustu#18:27 dwustu, hbr. מָאתַיִם, wg G: stu, gr. ἑκατὸν. mężczyzn. Potem ich napletki Dawid przekazał w pełnej liczbie królowi, tak że nie było przeszkód, by został jego zięciem. I Saul dał mu Michal, swoją córkę, za żonę.
28Lecz gdy Saul przekonał się, że PAN jest z Dawidem, a jego córka Michal rzeczywiście go kocha, 29zaczął obawiać się Dawida jeszcze bardziej — i stał się jego wrogiem na resztę swoich dni.
30Książęta filistyńscy podejmowali różne wyprawy. Lecz ilekroć wyruszali do bitwy, Dawid radził sobie lepiej niż pozostali słudzy Saula, tak że imię Dawida nabierało coraz większego znaczenia.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej